2016-01-19 10:42:16
Το FourFourTwo του gazzetta.gr εξασφάλισε αποκλειστικά την συγκλονιστική συνέντευξη του Ερίκ Αμπιντάλ, που θα δημοσιευθεί στο τεύχος Φεβρουαρίου!
Αναλυτικά:
Ερικ Αμπιντάλ, ποδοσφαιριστής με… μπάλες! Η Βαρκελώνη είναι η ζωή του, εκεί γεύθηκε τις μεγαλύτερες χαρές, εκεί πάλεψε για τη ζωή, εκεί μένει και πηγαίνουν σχολείο οι κόρες του. Ο Γάλλος αμυντικός απαντά στους αναγνώστες του FourFourTwo για όλα, τον Πεπ Γκουαρδιόλα, τη συμπεριφορά της Μπαρτσελόνα, την απίστευτη χειρονομία του Ντάνι Αλβες. Πως διέψευσε τους γιατρούς και τι είπε στον πρόεδρο του Ολυμπιακού! Ο Ερίκ Αμπιντάλ δεν φοβήθηκε ποτέ!
Αν δεν είχες γίνει ποδοσφαιριστής, ποιο ήταν το επάγγελμα με το οποίο θα είχες ασχοληθεί;
Το όνειρο μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής, αλλά στα 17 μου το όνειρο δυσκόλεψε, αφού έσπασα και τα δυο μου πόδια. Παράλληλα, σπούδαζα ζωγραφική και διακόσμηση στη Λυών! Δεν ήμουν κακός, αλλά όχι και ο καλύτερος της τάξης! Στα 18 έπαιζα με την AS Lyon Duchere κόντρα στη Νις που ήταν στη 2η κατηγορία
. Κάποιοι από τη Μονακό ήταν στο στάδιο για να δουν παίκτες από την αντίπαλό μας. Ωστόσο, η ομάδα μου ήταν εξαιρετική και κερδίσαμε 4-0. Ετσι, οι Μονεγάσκοι μίλησαν με τον πρόεδρό μου και ζήτησαν να δοκιμαστώ. Το έκανα τον Φλεβάρη. Μου είπαν να επιστρέψω τον Ιούνιο, όταν και υπέγραψα πενταετές συμβόλαιο! Το όνειρό μου είχε πραγματοποιηθεί!
Επαιξες σε Λιλ και Μονακό πριν επιστρέψεις στο «σπίτι» σου στη Λυών. Ηταν η ομάδα της καρδιάς σου;
Μεγάλωσα στη Λυών και υποστήριζα την ομάδα, ως παιδί πήγα και κάποιες φορές στο γήπεδο. Βέβαια, ήταν δύσκολο, τα εισιτήρια δεν ήταν φθηνά και στην γειτονιά μου οι οικογένειες δεν είχαν πολλά χρήματα. Πάντα ήθελα να περάσω δοκιμαστικά στη Λυών, αλλά κάθε φορά μου τονιζόταν πως ήμουν αδύνατος!
Ποιες είναι οι διαφορές στο στυλ του Ράικαρντ με τον Γκουαρδιόλα;
Κάθε προπονητής έχει το δικό του πλάνο και τακτική ανάλυση. Ο Ράικαρντ τα πήγε πολύ καλά με τη Μπάρτσα, κέρδισε το Champions League και το πρωτάθλημα. Ο κόσμος δεν πρέπει να το ξεχάσει... Ο Γκουαρδιόλα ήταν διαφορετικός. Ηταν νεότερος και είχε διαφορετική φιλοσοφία. Εδωσε στη Μπαρτσελόνα μια διαφορετική φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο. Είπε: «play the ball, pass, pass, pass, touch, touch, touch και στο τέλος κάντε τη διαφορά». Ο Γκουαρδιόλα δούλεψε σκληρά, ενώ ήταν και λίγο τυχερός, αφού κέρδισε όλα τα τρόπαια σε μια σεζόν. Καμιά φορά πρέπει να είσαι και λίγο τυχερός.
Τι έκανε την Μπαρτσελόνα του Πεπ τόσο πετυχημένη; Ήταν η τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση που έδωσε στους παίκτες ή οι τακτικές και το στιλ της ομάδας που έκαναν την διαφορά; Τον είδατε ποτέ να χάνει την ψυχραιμία του;
Ναι σίγουρα τον έχουμε δει νευριασμένο. Όπως μπορεί να γίνει με κάθε τεχνικό. Έχει διαφορά όμως η προσέγγιση. Μετά το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι με την Ρασίνγκ Σανταντέρ κάλεσε μίτινγκ στα αποδυτήρια. Είχαμε ήδη χάσει το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Νουμάνθια. Τώρα παίζαμε στο Καμπ Νου όμως. Ο Πεπ είπε: “Κοιτάξτε παιδιά. Είμαστε εδώ. Έχουμε δουλέψει σκληρά στην προετοιμασία αλλά πρέπει να πιστέψετε στο πλάνο μου, εάν θέλετε να νικήσετε στην συνέχεια και να πάρουμε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ”. Μετά από αυτές τις εξηγήσεις η ομάδα έπαιζε όπως ακριβώς ήθελε ο προπονητής. Πρώτα είχε να αντιμετωπίσει το 'εγώ' των παικτών και την... αντοχή τους στην αλλαγή. Μετά από αυτήν την συνάντηση όλα άλλαξαν.
Κερδίσαμε το επόμενο ματς 6-1 εκτός με Χιχόν. Ο Γκουαρντιόλα δούλευε τόσο σκληρά. Κάθε μέρα από τις οκτώ το πρωί μέχρι στις οκτώ το βράδυ. Ήταν στο προπονητικό κέντρο βλέποντας ακόμα και τις ομάδες Νέων. Έψαχνε στο μυαλό του να βρει τακτικές, νέες λογικές και πλάνο αντιμετώπισης των προσεχών αντιπάλων. Κοίταζε μέχρι και την τελευταία πληροφορία. Αυτός είναι ένας βασικός και πολύ μεγάλος λόγος που ήταν τόσο πετυχημένος.
Ήταν βαρετό το να είσαι αμυντικός σε αυτήν την ομάδα που είχε τόση κατοχή; Το έκανε δύσκολο να συγκεντρωθείς;
Ποτέ. Ο αμυντικός πρέπει να είναι αφοσιωμένος στην Μπαρτσελόνα. Όχι μόνο με τους αντίπαλους επιθετικούς αλλά και όταν χάνουν οι επιθετικοί σου την μπάλα. Αυτό γινόταν συνέχεια. Δεν γίνεται να πεις ότι σε πήρε ο... ύπνος όταν είσαι αμυντικός στην Μπάρτσα. Είσαι μέλος της ομάδας και της επίθεσής της και της πίεσης που ασκεί όταν δεν έχει την μπάλα.
Ποιά ήταν η τοπ εμφάνιση της μεγάλης Μπαρτσελόνα; Το 5-0 με Ρεάλ το 2010;
Το 5-0 και το 6-2 με την Ρεάλ το 2009. Είναι δύσκολο να σκοράρεις όταν παίζεις με την Ρεάλ. Όταν λοιπόν πετυχαίνεις τέτοια σκορ είναι κάτι το απίστευτο. Το φαντάζεστε; Έξι φορές να σκοράρεις στο Μπερναμπέου; Ο Γκουαρντιόλα ήταν πάντα πολύ σημαντικός σε αυτά τα ματς. Παίξαμε μαζί τους στο Κύπελλο στον τελικό του 2011 στην Βαλένθια και χάσαμε από ένα γκολ του Κριστιάνο. Μετά το ματς είπε: “Δικό μου το λάθος. Ήθελα να αλλάξω τις τακτικές. Έκανα λάθος. Αγνόησα το τι μπορεί να συνέβαινε. Έπρεπε να παίξουμε στην Μαδρίτη δύο φορές. Στο Τσάμπιονς Λιγκ στα ημιτελικά και τώρα. Θα αλλάζαμε τις τακτικές σε αυτά τα 2 ματς”.
H μεταγραφή σου στην Μπαρτσελόνα έγινε αφού είπες στην Λυών ότι δεν θα κάνεις προπονήσεις εάν δεν ολοκληρωθεί το deal; Βλέποντας πίσω μετανιώνεις; Θα έκανες κάτι αλλιώτικα; Διαφορετικά;
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν είναι αλήθεια. Πήρα τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο και τους είπα πως ήθελα να πάω στην Μπαρτσελόνα. Τους είπα: “Η Μπαρτσελόνα με θέλει και πρέπει να βρείτε την λύση”. Ήμουν διακοπές στην Βαρκελώνη με την σύζυγό μου και στον δρόμο της επιστροφής μου είπαν πως έπρεπε να μείνω εκεί για τις υπογραφές. Οι ομάδες είχαν συμφωνήσει. Είχαμε κάνει check in οπότε μίλησα για να πάρουμε πίσω τις αποσκευές μας γιατί δεν είχα ρούχα. Από το αεροδρόμιο δεν ήταν μαθημένοι σε τέτοια... αιτήματα. Όμως στην Βαρκελώνη έχουν μάθει να βοηθούν την Μπαρτσελόνα σε ότι χρειαστεί. Τσεκάραμε ξανά στο ξενοδοχείο και υπέγραψα στην Μπαρτσελόνα την επόμενη ημέρα.
Εσύ και ο Ντάνι Αλβες ήσασταν πολύ κοντά στη Μπαρτσελόνα. Εχετε ακόμα επαφές;
Ποιοι είναι οι άλλοι σας φίλοι στο ποδόσφαιρο; Εχω πολλούς φίλους στο ποδόσφαιρο. Οι κόρες μου πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά του Ντάνι και τον βλέπω αρκετά συχνά. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που μου προσέφερε το συκώτι του όταν ήμουν άρρωστος. Ηταν μια απίστευτη χειρονομία, το ήθελε πολύ, αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να το αποδεχθώ. Είμαι καλός φίλος με τον Πουγιόλ τον Κεϊτά, τον Μπενζεμά και τον Ριμπερί. Στο κομμάτι της φιλίας, το ποδόσφαιρο ήταν καλό για μένα.
Ποιο είναι το πιο αστείο πράγμα που έχεις δει να κάνει ο Μέσι;
Μετά το τέλος μιας προπόνησης, εκτελούσαμε φάουλ στον Πίντο. Ο Μέσι έλεγε στον Πίντο που να τοποθετηθεί για να το πιάσει. Ο Πίντο τον αγνοούσε και κάθε φορά μάζευε τη μπάλα από τα δίχτυα. «Σου είπα να περιμένεις εκεί» του φώναζε ο Μέσι και δέκα φορές σκόραρε... Γελούσαμε όλοι σαν τρελοί Οταν διαγνώστηκες με όγκο στο ήπαρ τον Μάρτιο του 2011, μπορούσες να φανταστείς πως θα παίξεις ξανά;
Το έκανα. Ηταν στόχος μου να επιστρέψω. Ποτέ δεν σκέφτηκα πως δεν θα επιστρέψω. Οι στόχοι μου ήταν οι εξής: 1. Να έχω υγεία και πάλι 2. Να επιστρέψω στη δουλειά μου. Επρεπει να το κάνω αυτό. Ηταν ένας δύσκολος αγώνας, αλλά είχα πολλούς ανθρώπους που με βοήθησαν, γιατρούς, φυσιοθεραπευτές, οικογένεια. Ήρθα πίσω πολύ γρήγορα. Τότε χρειάστηκε να κάνω μεταμόσχευση. Ο ξάδελφός μου ήταν ο δότης. Πέρασα 42 ημέρες στο νοσοκομείο και η φυσική μου δύναμη χάθηκε. Δύο χρόνια αργότερα, ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα μου είπε: «Νόμιζα ότι ήταν αδύνατο». Αλλωστε οι γιατροί έλεγαν πως «μετά από μία μεταμόσχευση ήπατος, δεν μπορούσα να ζητώ την επιστροφή», αλλά το έκανα. Ο Θεός μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι ένας ποδοσφαιριστής, για να επιστρέψω από την ασθένεια μου και τώρα, να δημιουργήσω ένα θεμέλιο. Το ίδρυμα λαμβάνει το 80% του χρόνου μου. Ξέρω αυτό τον αγώνα – Ξέρω ό, τι χρειάζεται. Έχω εμπειρία μπορώ δώσω σε άλλους ό,τι χρειάζεται για να τους βοηθήσω».
Όταν επέστρεψες από μια τόσο σοβαρή ασθένεια, είχες αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο έβλεπες το ποδόσφαιρο;
Οχι, δεν έπαιξα ποδόσφαιρο για να λέω πως έπαιξα. Αν υπάρχει αυτή η νοοτροπία καλύτερα να μένεις σπίτι. Πάντα ήμουν ανταγωνιστικός, πάλευα για να κερδίσω. Είναι κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι για μένα. Φυσικά, ο καρκίνος μου άλλαξε τη ζωή. Είμαι ένα καλύτερο άτομο εξαιτίας της ασθένειας και έδωσα προτεραιότητα στα σημαντικά πράγματα της ζωής και σε αυτά που με διασκεδάζουν περισσότερο.
Υπάρχουν αντικρουόμενες ιστορίες σχετικά με τη συμπεριφορά της Μπαρτσελόνα στη διάρκεια της ασθένειάς σας. Μπορείτε να το ξεκαθαρίσετε; Αν δεν σας πλήρωναν, πιστεύετε πως έπρεπε να το κάνουν;
Δεν είναι για τα λεφτά! Αυτό που πραγματικά δεν κατανόησα ήταν το τέλος, όταν έφυγα από την ομάδα το 2013 έχοντας παλέψει! Αν θα έπρεπε να μου κάνουν πρόταση γι ακόμα ένα έτος; Δεν το ξέρω... Πήραν την απόφασή τους κι έπρεπε να την αποδεχθώ. Μου είπαν πως ήταν μια επαγγελματική απόφαση, όμως ήταν δύσκολη απόφαση για μένα και την οικογένειά μου. Θα έπρεπε να μου έχουν εξηγήσει τι σημαίνει «επαγγελματική απόφαση» γιατί και οι άλλοι παίκτες δεν ήταν πιο επαγγελματίες από μένα.
Είχες προσφορές από άλλους συλλόγους της Premier League όταν έφυγες από τη Μπαρτσελόνα; Λίβερπουλ και Αρσεναλ ήταν ομάδες που ενδιαφέρθηκαν;
Δεν είχα προσφορές από την Αγγλία μετά τη Μπαρτσελόνα. Η Λίβερπουλ με είχε πλησιάσει πριν, όταν ο Ουγιέ βρισκόταν στον πάγκο της. «Κοιτα, ξέρω πως η Λίβερπουλ είναι πολύ μεγάλη ομάδα, αλλά θέλω να πάω στη Μπαρτσελόνα» είπα στον Ουγιέ. Θα ήθελα να είχα παίξει στην Αγγλία. Θα μπορούσα να τα καταφέρω.
Υπέγραψες την επέκταση συμβολαίου με τη Μονακό και δυο ημέρες αργότερα συμφώνησες να πας στον Ολυμπιακό για δυο χρόνια. Τι συνέβη;
Στο συμβόλαιο μου με τη Μονακό υπήρχε ρήτρα ανανέωσης αν έπαιζα 25 ματς, γι αυτό και ανανεώθηκε αυτόματα. Αλλα, ακριβώς πριν υπογράψω έμαθα πως ο προπονητής ψάχνει έναν αμυντικό πιο γρήγορο. Ηξερα πως ήμουν ο γρηγορότερος στην ομάδα, αλλά είπα «ΟΚ», σεβάστηκαν την απόφασή του. Στη συνέχεια με κάλεσε ο Ολυμπιακός. Μου άρεσε πολύ όσο βρέθηκα στον Ολυμπιακό- εντυπωσιάστηκα από τον σύλλογο και την οργάνωση- αλλά έπειτα από πέντε μήνες είπα: «Το ποδόσφαιρο δεν είναι για μένα. Κανονικά, όταν πήγαινα στην προπόνηση έβγαζα τη μαχητικότητα μου, αλλά το είχα χάσει αυτό, δεν ξέρω γιατί. Ίσως είχα χρησιμοποιήσει όλη την ενέργειά μου. Ηταν πολύ δύσκολο για τον πρόεδρο του Ολυμπιακού να δεχθεί πως με είχε μόλις για τέσσερις μήνες. Μίλησα μαζί του και του είπα: «Δεν είμαι κακός άνθρωπος, αλλά δεν θέλω να παίζω μόνο για τα χρήματα».
Ποια ήταν η άμεση σου αντίδραση στην κουτουλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι στον τελικό του Μουντιάλ του 2006; Οι υπόλοιποι παίκτες αισθάνονταν απογοητευμένοι;
Θυμάμαι καλά πως στα αποδυτήρια μας ζήτησε συγγνώμη. Δεν είδα την κουτουλιά. Ετρεχα και σκεφτόμουν μόνο την άμυνα. Ηταν ο τελικός, όλοι έπρεπε να ήμασταν συγκεντρωμένοι, Εξακολουθώ να σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε το Μουντιάλ, παρά το ότι συνεχίσαμε με δέκα παίκτες...
Ανέλαβες να εκτελέσεις το τρίτο πέναλτι της Γαλλίας στον τελικό του Μουντιάλ και τα κατάφερες. Σκεφτόσουν ποτέ ότι θα συμβεί αυτό;
Τα πέναλτι είναι 50-50%, αλλά είπα στον κόουτς, πως θέλω να εκτελέσω. Δεν είχα καμία αμφιβολία, αλλά κάποιοι παίκτες είπαν: Αν ο Αμπιντάλ πάρει ένα, θα χάσουμε σίγουρα. Δεν θέλω να πω ποιοι ήταν. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν σημαντικές στιγμές, παίζεις γι αυτές τις στιγμές. Οσο περισσότερη πίεση υπάρχει τόσο το καλύτερο, ετσι το βλέπω εγώ. Αυτό που θέλω να μάθω είναι πόσοι παίκτες θα αναλάμβαναν να εκτελέσουν πέναλτι σε τελικό Μουντιάλ. Είναι εύκολο να αναλάβεις όταν κερδίζεις 4-0, αλλά δεν ήταν εύκολο στο Μουντιάλ. Μόνο παίκτες με... μπάλες μπορούν να το κάνουν αυτό, δεν ήμουν φοβισμένος!
Πόσο κακή ήταν η ατμόσφαιρα στις τάξεις της Γαλλίας κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ του 2010; Ηταν οι φήμες παραφουσκωμένες ή ήταν πραγματικά τόσο κακή;
Ο προπονητής και η Ομοσπονδία έκαναν ένα μεγάλο λάθος που έστειλαν τον Ανελκά σπίτι του και η ομάδα δεν αποδέχθηκε ποτέ αυτή την απόφαση. Επειτα από αυτά ήταν πολύ δύσκολο για μας, η διάθεση ανάμεσα στους παίκτες και το τιμ δεν ήταν καλή
Είχες πει κάποτε: «Ως αμυντικός, στόχος μου είναι να εξαγριώνω τον αντίπαλο». Ποιος ήταν ο παίκτης που εξαγριώθηκε περισσότερο;
Ο Κριστιάνο, το 2004 στο Λυών - Μάντσεστερ. Οι φίλοι μου είπαν «Ο Ρονάλντο έρχεται και είναι καλός». Τους είπα να μην ανησχυούν. Αλλαξε πλευρά στη διάρκεια του ματς και σκέφτηκα «Σας ευχαριστώ. Ατυχος!»
Το επόμενο βήμα; Οταν αποσύρθηκες η Μπαρτσελόνα σου προσέφερε ένα ρόλο στο Καμπ Νου. Ισχύει ακόμα;
Το πιο σημαντικό για μένα είναι το ίδρυμά μου. Παράλληλα, έχω αρχίσει μεταπτυχιακό στην UEFA για να γίνω αθλητικός διευθυντής!
olympiacos-blog
Αναλυτικά:
Ερικ Αμπιντάλ, ποδοσφαιριστής με… μπάλες! Η Βαρκελώνη είναι η ζωή του, εκεί γεύθηκε τις μεγαλύτερες χαρές, εκεί πάλεψε για τη ζωή, εκεί μένει και πηγαίνουν σχολείο οι κόρες του. Ο Γάλλος αμυντικός απαντά στους αναγνώστες του FourFourTwo για όλα, τον Πεπ Γκουαρδιόλα, τη συμπεριφορά της Μπαρτσελόνα, την απίστευτη χειρονομία του Ντάνι Αλβες. Πως διέψευσε τους γιατρούς και τι είπε στον πρόεδρο του Ολυμπιακού! Ο Ερίκ Αμπιντάλ δεν φοβήθηκε ποτέ!
Αν δεν είχες γίνει ποδοσφαιριστής, ποιο ήταν το επάγγελμα με το οποίο θα είχες ασχοληθεί;
Το όνειρο μου ήταν να γίνω ποδοσφαιριστής, αλλά στα 17 μου το όνειρο δυσκόλεψε, αφού έσπασα και τα δυο μου πόδια. Παράλληλα, σπούδαζα ζωγραφική και διακόσμηση στη Λυών! Δεν ήμουν κακός, αλλά όχι και ο καλύτερος της τάξης! Στα 18 έπαιζα με την AS Lyon Duchere κόντρα στη Νις που ήταν στη 2η κατηγορία
Επαιξες σε Λιλ και Μονακό πριν επιστρέψεις στο «σπίτι» σου στη Λυών. Ηταν η ομάδα της καρδιάς σου;
Μεγάλωσα στη Λυών και υποστήριζα την ομάδα, ως παιδί πήγα και κάποιες φορές στο γήπεδο. Βέβαια, ήταν δύσκολο, τα εισιτήρια δεν ήταν φθηνά και στην γειτονιά μου οι οικογένειες δεν είχαν πολλά χρήματα. Πάντα ήθελα να περάσω δοκιμαστικά στη Λυών, αλλά κάθε φορά μου τονιζόταν πως ήμουν αδύνατος!
Ποιες είναι οι διαφορές στο στυλ του Ράικαρντ με τον Γκουαρδιόλα;
Κάθε προπονητής έχει το δικό του πλάνο και τακτική ανάλυση. Ο Ράικαρντ τα πήγε πολύ καλά με τη Μπάρτσα, κέρδισε το Champions League και το πρωτάθλημα. Ο κόσμος δεν πρέπει να το ξεχάσει... Ο Γκουαρδιόλα ήταν διαφορετικός. Ηταν νεότερος και είχε διαφορετική φιλοσοφία. Εδωσε στη Μπαρτσελόνα μια διαφορετική φιλοσοφία για το ποδόσφαιρο. Είπε: «play the ball, pass, pass, pass, touch, touch, touch και στο τέλος κάντε τη διαφορά». Ο Γκουαρδιόλα δούλεψε σκληρά, ενώ ήταν και λίγο τυχερός, αφού κέρδισε όλα τα τρόπαια σε μια σεζόν. Καμιά φορά πρέπει να είσαι και λίγο τυχερός.
Τι έκανε την Μπαρτσελόνα του Πεπ τόσο πετυχημένη; Ήταν η τόσο μεγάλη αυτοπεποίθηση που έδωσε στους παίκτες ή οι τακτικές και το στιλ της ομάδας που έκαναν την διαφορά; Τον είδατε ποτέ να χάνει την ψυχραιμία του;
Ναι σίγουρα τον έχουμε δει νευριασμένο. Όπως μπορεί να γίνει με κάθε τεχνικό. Έχει διαφορά όμως η προσέγγιση. Μετά το πρώτο εντός έδρας παιχνίδι με την Ρασίνγκ Σανταντέρ κάλεσε μίτινγκ στα αποδυτήρια. Είχαμε ήδη χάσει το πρώτο εκτός έδρας παιχνίδι με τη Νουμάνθια. Τώρα παίζαμε στο Καμπ Νου όμως. Ο Πεπ είπε: “Κοιτάξτε παιδιά. Είμαστε εδώ. Έχουμε δουλέψει σκληρά στην προετοιμασία αλλά πρέπει να πιστέψετε στο πλάνο μου, εάν θέλετε να νικήσετε στην συνέχεια και να πάρουμε πρωτάθλημα και Τσάμπιονς Λιγκ”. Μετά από αυτές τις εξηγήσεις η ομάδα έπαιζε όπως ακριβώς ήθελε ο προπονητής. Πρώτα είχε να αντιμετωπίσει το 'εγώ' των παικτών και την... αντοχή τους στην αλλαγή. Μετά από αυτήν την συνάντηση όλα άλλαξαν.
Κερδίσαμε το επόμενο ματς 6-1 εκτός με Χιχόν. Ο Γκουαρντιόλα δούλευε τόσο σκληρά. Κάθε μέρα από τις οκτώ το πρωί μέχρι στις οκτώ το βράδυ. Ήταν στο προπονητικό κέντρο βλέποντας ακόμα και τις ομάδες Νέων. Έψαχνε στο μυαλό του να βρει τακτικές, νέες λογικές και πλάνο αντιμετώπισης των προσεχών αντιπάλων. Κοίταζε μέχρι και την τελευταία πληροφορία. Αυτός είναι ένας βασικός και πολύ μεγάλος λόγος που ήταν τόσο πετυχημένος.
Ήταν βαρετό το να είσαι αμυντικός σε αυτήν την ομάδα που είχε τόση κατοχή; Το έκανε δύσκολο να συγκεντρωθείς;
Ποτέ. Ο αμυντικός πρέπει να είναι αφοσιωμένος στην Μπαρτσελόνα. Όχι μόνο με τους αντίπαλους επιθετικούς αλλά και όταν χάνουν οι επιθετικοί σου την μπάλα. Αυτό γινόταν συνέχεια. Δεν γίνεται να πεις ότι σε πήρε ο... ύπνος όταν είσαι αμυντικός στην Μπάρτσα. Είσαι μέλος της ομάδας και της επίθεσής της και της πίεσης που ασκεί όταν δεν έχει την μπάλα.
Ποιά ήταν η τοπ εμφάνιση της μεγάλης Μπαρτσελόνα; Το 5-0 με Ρεάλ το 2010;
Το 5-0 και το 6-2 με την Ρεάλ το 2009. Είναι δύσκολο να σκοράρεις όταν παίζεις με την Ρεάλ. Όταν λοιπόν πετυχαίνεις τέτοια σκορ είναι κάτι το απίστευτο. Το φαντάζεστε; Έξι φορές να σκοράρεις στο Μπερναμπέου; Ο Γκουαρντιόλα ήταν πάντα πολύ σημαντικός σε αυτά τα ματς. Παίξαμε μαζί τους στο Κύπελλο στον τελικό του 2011 στην Βαλένθια και χάσαμε από ένα γκολ του Κριστιάνο. Μετά το ματς είπε: “Δικό μου το λάθος. Ήθελα να αλλάξω τις τακτικές. Έκανα λάθος. Αγνόησα το τι μπορεί να συνέβαινε. Έπρεπε να παίξουμε στην Μαδρίτη δύο φορές. Στο Τσάμπιονς Λιγκ στα ημιτελικά και τώρα. Θα αλλάζαμε τις τακτικές σε αυτά τα 2 ματς”.
H μεταγραφή σου στην Μπαρτσελόνα έγινε αφού είπες στην Λυών ότι δεν θα κάνεις προπονήσεις εάν δεν ολοκληρωθεί το deal; Βλέποντας πίσω μετανιώνεις; Θα έκανες κάτι αλλιώτικα; Διαφορετικά;
Δεν ισχύει κάτι τέτοιο. Δεν είναι αλήθεια. Πήρα τον πρόεδρο και τον αντιπρόεδρο και τους είπα πως ήθελα να πάω στην Μπαρτσελόνα. Τους είπα: “Η Μπαρτσελόνα με θέλει και πρέπει να βρείτε την λύση”. Ήμουν διακοπές στην Βαρκελώνη με την σύζυγό μου και στον δρόμο της επιστροφής μου είπαν πως έπρεπε να μείνω εκεί για τις υπογραφές. Οι ομάδες είχαν συμφωνήσει. Είχαμε κάνει check in οπότε μίλησα για να πάρουμε πίσω τις αποσκευές μας γιατί δεν είχα ρούχα. Από το αεροδρόμιο δεν ήταν μαθημένοι σε τέτοια... αιτήματα. Όμως στην Βαρκελώνη έχουν μάθει να βοηθούν την Μπαρτσελόνα σε ότι χρειαστεί. Τσεκάραμε ξανά στο ξενοδοχείο και υπέγραψα στην Μπαρτσελόνα την επόμενη ημέρα.
Εσύ και ο Ντάνι Αλβες ήσασταν πολύ κοντά στη Μπαρτσελόνα. Εχετε ακόμα επαφές;
Ποιοι είναι οι άλλοι σας φίλοι στο ποδόσφαιρο; Εχω πολλούς φίλους στο ποδόσφαιρο. Οι κόρες μου πηγαίνουν στο ίδιο σχολείο με τα παιδιά του Ντάνι και τον βλέπω αρκετά συχνά. Πρόκειται για έναν άνθρωπο που μου προσέφερε το συκώτι του όταν ήμουν άρρωστος. Ηταν μια απίστευτη χειρονομία, το ήθελε πολύ, αλλά δεν θα μπορούσα ποτέ να το αποδεχθώ. Είμαι καλός φίλος με τον Πουγιόλ τον Κεϊτά, τον Μπενζεμά και τον Ριμπερί. Στο κομμάτι της φιλίας, το ποδόσφαιρο ήταν καλό για μένα.
Ποιο είναι το πιο αστείο πράγμα που έχεις δει να κάνει ο Μέσι;
Μετά το τέλος μιας προπόνησης, εκτελούσαμε φάουλ στον Πίντο. Ο Μέσι έλεγε στον Πίντο που να τοποθετηθεί για να το πιάσει. Ο Πίντο τον αγνοούσε και κάθε φορά μάζευε τη μπάλα από τα δίχτυα. «Σου είπα να περιμένεις εκεί» του φώναζε ο Μέσι και δέκα φορές σκόραρε... Γελούσαμε όλοι σαν τρελοί Οταν διαγνώστηκες με όγκο στο ήπαρ τον Μάρτιο του 2011, μπορούσες να φανταστείς πως θα παίξεις ξανά;
Το έκανα. Ηταν στόχος μου να επιστρέψω. Ποτέ δεν σκέφτηκα πως δεν θα επιστρέψω. Οι στόχοι μου ήταν οι εξής: 1. Να έχω υγεία και πάλι 2. Να επιστρέψω στη δουλειά μου. Επρεπει να το κάνω αυτό. Ηταν ένας δύσκολος αγώνας, αλλά είχα πολλούς ανθρώπους που με βοήθησαν, γιατρούς, φυσιοθεραπευτές, οικογένεια. Ήρθα πίσω πολύ γρήγορα. Τότε χρειάστηκε να κάνω μεταμόσχευση. Ο ξάδελφός μου ήταν ο δότης. Πέρασα 42 ημέρες στο νοσοκομείο και η φυσική μου δύναμη χάθηκε. Δύο χρόνια αργότερα, ο πρόεδρος της Μπαρτσελόνα μου είπε: «Νόμιζα ότι ήταν αδύνατο». Αλλωστε οι γιατροί έλεγαν πως «μετά από μία μεταμόσχευση ήπατος, δεν μπορούσα να ζητώ την επιστροφή», αλλά το έκανα. Ο Θεός μου έδωσε την ευκαιρία να είμαι ένας ποδοσφαιριστής, για να επιστρέψω από την ασθένεια μου και τώρα, να δημιουργήσω ένα θεμέλιο. Το ίδρυμα λαμβάνει το 80% του χρόνου μου. Ξέρω αυτό τον αγώνα – Ξέρω ό, τι χρειάζεται. Έχω εμπειρία μπορώ δώσω σε άλλους ό,τι χρειάζεται για να τους βοηθήσω».
Όταν επέστρεψες από μια τόσο σοβαρή ασθένεια, είχες αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο έβλεπες το ποδόσφαιρο;
Οχι, δεν έπαιξα ποδόσφαιρο για να λέω πως έπαιξα. Αν υπάρχει αυτή η νοοτροπία καλύτερα να μένεις σπίτι. Πάντα ήμουν ανταγωνιστικός, πάλευα για να κερδίσω. Είναι κάτι περισσότερο από ένα παιχνίδι για μένα. Φυσικά, ο καρκίνος μου άλλαξε τη ζωή. Είμαι ένα καλύτερο άτομο εξαιτίας της ασθένειας και έδωσα προτεραιότητα στα σημαντικά πράγματα της ζωής και σε αυτά που με διασκεδάζουν περισσότερο.
Υπάρχουν αντικρουόμενες ιστορίες σχετικά με τη συμπεριφορά της Μπαρτσελόνα στη διάρκεια της ασθένειάς σας. Μπορείτε να το ξεκαθαρίσετε; Αν δεν σας πλήρωναν, πιστεύετε πως έπρεπε να το κάνουν;
Δεν είναι για τα λεφτά! Αυτό που πραγματικά δεν κατανόησα ήταν το τέλος, όταν έφυγα από την ομάδα το 2013 έχοντας παλέψει! Αν θα έπρεπε να μου κάνουν πρόταση γι ακόμα ένα έτος; Δεν το ξέρω... Πήραν την απόφασή τους κι έπρεπε να την αποδεχθώ. Μου είπαν πως ήταν μια επαγγελματική απόφαση, όμως ήταν δύσκολη απόφαση για μένα και την οικογένειά μου. Θα έπρεπε να μου έχουν εξηγήσει τι σημαίνει «επαγγελματική απόφαση» γιατί και οι άλλοι παίκτες δεν ήταν πιο επαγγελματίες από μένα.
Είχες προσφορές από άλλους συλλόγους της Premier League όταν έφυγες από τη Μπαρτσελόνα; Λίβερπουλ και Αρσεναλ ήταν ομάδες που ενδιαφέρθηκαν;
Δεν είχα προσφορές από την Αγγλία μετά τη Μπαρτσελόνα. Η Λίβερπουλ με είχε πλησιάσει πριν, όταν ο Ουγιέ βρισκόταν στον πάγκο της. «Κοιτα, ξέρω πως η Λίβερπουλ είναι πολύ μεγάλη ομάδα, αλλά θέλω να πάω στη Μπαρτσελόνα» είπα στον Ουγιέ. Θα ήθελα να είχα παίξει στην Αγγλία. Θα μπορούσα να τα καταφέρω.
Υπέγραψες την επέκταση συμβολαίου με τη Μονακό και δυο ημέρες αργότερα συμφώνησες να πας στον Ολυμπιακό για δυο χρόνια. Τι συνέβη;
Στο συμβόλαιο μου με τη Μονακό υπήρχε ρήτρα ανανέωσης αν έπαιζα 25 ματς, γι αυτό και ανανεώθηκε αυτόματα. Αλλα, ακριβώς πριν υπογράψω έμαθα πως ο προπονητής ψάχνει έναν αμυντικό πιο γρήγορο. Ηξερα πως ήμουν ο γρηγορότερος στην ομάδα, αλλά είπα «ΟΚ», σεβάστηκαν την απόφασή του. Στη συνέχεια με κάλεσε ο Ολυμπιακός. Μου άρεσε πολύ όσο βρέθηκα στον Ολυμπιακό- εντυπωσιάστηκα από τον σύλλογο και την οργάνωση- αλλά έπειτα από πέντε μήνες είπα: «Το ποδόσφαιρο δεν είναι για μένα. Κανονικά, όταν πήγαινα στην προπόνηση έβγαζα τη μαχητικότητα μου, αλλά το είχα χάσει αυτό, δεν ξέρω γιατί. Ίσως είχα χρησιμοποιήσει όλη την ενέργειά μου. Ηταν πολύ δύσκολο για τον πρόεδρο του Ολυμπιακού να δεχθεί πως με είχε μόλις για τέσσερις μήνες. Μίλησα μαζί του και του είπα: «Δεν είμαι κακός άνθρωπος, αλλά δεν θέλω να παίζω μόνο για τα χρήματα».
Ποια ήταν η άμεση σου αντίδραση στην κουτουλιά του Ζιντάν στον Ματεράτσι στον τελικό του Μουντιάλ του 2006; Οι υπόλοιποι παίκτες αισθάνονταν απογοητευμένοι;
Θυμάμαι καλά πως στα αποδυτήρια μας ζήτησε συγγνώμη. Δεν είδα την κουτουλιά. Ετρεχα και σκεφτόμουν μόνο την άμυνα. Ηταν ο τελικός, όλοι έπρεπε να ήμασταν συγκεντρωμένοι, Εξακολουθώ να σκέφτομαι ότι θα μπορούσαμε να κερδίσουμε το Μουντιάλ, παρά το ότι συνεχίσαμε με δέκα παίκτες...
Ανέλαβες να εκτελέσεις το τρίτο πέναλτι της Γαλλίας στον τελικό του Μουντιάλ και τα κατάφερες. Σκεφτόσουν ποτέ ότι θα συμβεί αυτό;
Τα πέναλτι είναι 50-50%, αλλά είπα στον κόουτς, πως θέλω να εκτελέσω. Δεν είχα καμία αμφιβολία, αλλά κάποιοι παίκτες είπαν: Αν ο Αμπιντάλ πάρει ένα, θα χάσουμε σίγουρα. Δεν θέλω να πω ποιοι ήταν. Στο ποδόσφαιρο υπάρχουν σημαντικές στιγμές, παίζεις γι αυτές τις στιγμές. Οσο περισσότερη πίεση υπάρχει τόσο το καλύτερο, ετσι το βλέπω εγώ. Αυτό που θέλω να μάθω είναι πόσοι παίκτες θα αναλάμβαναν να εκτελέσουν πέναλτι σε τελικό Μουντιάλ. Είναι εύκολο να αναλάβεις όταν κερδίζεις 4-0, αλλά δεν ήταν εύκολο στο Μουντιάλ. Μόνο παίκτες με... μπάλες μπορούν να το κάνουν αυτό, δεν ήμουν φοβισμένος!
Πόσο κακή ήταν η ατμόσφαιρα στις τάξεις της Γαλλίας κατά τη διάρκεια του Μουντιάλ του 2010; Ηταν οι φήμες παραφουσκωμένες ή ήταν πραγματικά τόσο κακή;
Ο προπονητής και η Ομοσπονδία έκαναν ένα μεγάλο λάθος που έστειλαν τον Ανελκά σπίτι του και η ομάδα δεν αποδέχθηκε ποτέ αυτή την απόφαση. Επειτα από αυτά ήταν πολύ δύσκολο για μας, η διάθεση ανάμεσα στους παίκτες και το τιμ δεν ήταν καλή
Είχες πει κάποτε: «Ως αμυντικός, στόχος μου είναι να εξαγριώνω τον αντίπαλο». Ποιος ήταν ο παίκτης που εξαγριώθηκε περισσότερο;
Ο Κριστιάνο, το 2004 στο Λυών - Μάντσεστερ. Οι φίλοι μου είπαν «Ο Ρονάλντο έρχεται και είναι καλός». Τους είπα να μην ανησχυούν. Αλλαξε πλευρά στη διάρκεια του ματς και σκέφτηκα «Σας ευχαριστώ. Ατυχος!»
Το επόμενο βήμα; Οταν αποσύρθηκες η Μπαρτσελόνα σου προσέφερε ένα ρόλο στο Καμπ Νου. Ισχύει ακόμα;
Το πιο σημαντικό για μένα είναι το ίδρυμά μου. Παράλληλα, έχω αρχίσει μεταπτυχιακό στην UEFA για να γίνω αθλητικός διευθυντής!
olympiacos-blog
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πότε τα καλσόν γίνονται εστία μικροβίων
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
