2016-06-21 17:06:16
Για τα παιδιά, όμως, της ελληνικής ομογένειας -τρίτης ή και τέταρτης γενιάς μεταναστών- τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά...
Εκεί τα παραμύθια διαφέρουν, όπως διαφέρει -πλέον- και η σχέση τους με την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.
Η αλλαγή αυτής της κατάστασης είναι ο κύριος στόχος μίας ομάδας από 27 νεαρούς... «παραμυθάδες», φοιτητές της δραματικής σχολής Καρόλου Κουν. Τα παιδιά, σε συνεργασία με τη ραδιοφωνική συχνότητα «Η Φωνή της Ελλάδας», γράφουν τα παραμύθια, τα δραματοποιούν, τα ντύνουν με το κατάλληλο μουσικό «χαλί» και τραγούδια, τα σκηνοθετούν και τα ηχογραφούν. Κάθε παραμύθι δεν υπερβαίνει τα 20' με 40' της ώρας και μεταδίδεται από τον σταθμό σε Ελληνόπουλα σε όλες τις γωνίες της γης! Και όλα αυτά αφιλοκερδώς «Οι συνθήκες υπό τις οποίες φεύγουν οι σύγχρονοι Ελληνες σε αναζήτηση μίας νέας ''πατρίδας'' έχουν αλλάξει. Ως εκ τούτου, φθίνει και η σχέση των παιδιών τους με τις ρίζες τους», σχολιάζει η Γιάννα Τριανταφύλλη, διευθύντρια της «Φωνής της Ελλάδας». Αυτή είναι και η καθημερινή αγωνία τους: η σχέση των Ελλήνων της διασποράς με τη γλώσσα και οι τρόποι με τους οποίους θα τη διασώσουν.
Η εκπομπή τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO. «Προωθεί τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και ενισχύει την εκπαίδευση των νέων μέσα από τα παραμύθια», αναφέρει η Καίτη Τζιτζικώστα, πρόεδρος της Επιτροπής.
Η γοητεία της γλώσσας
Οι παραμυθάδες επί το έργον. Οι πρόβες μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και έναν μήνα, το κάνουν, όμως, με την ψυχή τους!
Γιατί, όμως, χρησιμοποιείται το παραμύθι; «Ενα παραμύθι ακούγεται πιο οικείο σε ένα παιδί από οτιδήποτε άλλο και αυτό ακριβώς χρησιμοποιούμε: παραμύθια και μουσική», λέει η κ. Τριανταφύλλη. «Τα παιδιά ίσως δεν καταλάβουν απολύτως το νόημά του, εάν όμως η γλώσσα είναι γοητευτική, ο ήχος θα καταγραφεί στον εγκέφαλό τους, και όταν μεγαλώσουν θα τον αναζητήσουν». «Είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος επικοινωνίας, γιατί γίνεται κατανοητό από ακροατές κάθε κατηγορίας», προσθέτει ο διευθυντής του Θεάτρου Καρόλου Κουν, Κωστής Καπελώνης, λάτρης και ο ίδιος του είδους. «Επιπλέον, αποτελεί πρόκληση και για τους δημιουργούς και ηθοποιούς που του δίνουν ζωή», καταλήγει.
Θερμός υποστηρικτής της πρωτοβουλίας και ο Μιχάλης Κόκκινος, γενικός γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού, ο οποίος κάνει αναφορά σε έρευνες παγκοσμίου εμβέλειας, σύμφωνα με τις οποίες η γλώσσα που μεταδίδεται με ένα παραμύθι ή ένα παιχνίδι σε παιδιά προσχολικής ηλικίας εμφυτεύεται σε ένα τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται «τμήμα μητρικής γλώσσας».
«Τα ''Παραμύθια της Φωνής της Ελλάδας'' προέκυψαν κατά τη διάρκεια επίσκεψής μας στην ΕΡΤ», θυμάται ο κ. Καπελώνης. Την ιδέα επεξεργαζόταν ήδη η κ. Τριανταφύλλη και η συνεργασία με νεαρούς μελλοντικούς ηθοποιούς της φαινόταν δελεαστική. Δεν χρειάστηκαν πολλές συζητήσεις για να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ενώ οι όποιες δυσκολίες που θα προέκυπταν από την έλλειψη εμπειρίας των παιδιών ξεπεράστηκαν γρήγορα.
Δούλεψαν -και δουλεύουν- με πολύ μεράκι. Τα παιδιά καλούνται να χρησιμοποιήσουν τα χέρια, το στόμα και τη φωνή τους για να μιμηθούν ήχους, χρησιμοποιώντας κατά το δυνατόν λιγότερο προηχογραφημένους. Οι πρόβες μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και έναν μήνα. Το κάνουν, όμως, με την ψυχή τους! Η τελική ηχογράφηση γίνεται στο στούντιο της ΕΡΤ, όπου στήνεται από την αρχή η παράσταση. Στο εγχείρημα αρωγός και σύμμαχος είναι, μεταξύ άλλων, και η δημοσιογράφος Βίκυ Τσιανίκα, η οποία κάνει τη δημοσιογραφική επιμέλεια των κειμένων. Τα παιδιά «μετρούν» ήδη τρεις μεταδόσεις και δύο έτοιμα παραμύθια και κάνουν πρόβες σε τρία ακόμη.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες φεύγουν οι σύγχρονοι Ελληνες σε αναζήτηση μιας νέας «πατρίδας» έχουν αλλάξει. Ως εκ τούτου, φθίνει και η σχέση των παιδιών τους με τις ρίζες τους, τονίζει η Γιάννα Τριανταφύλλη, διευθύντρια της «Φωνής της Ελλάδας»
«Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του πρώτου παραμυθιού (σ.σ. στις 20 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Ελληνοφωνίας) με τίτλο ''Το Μυρμηγκάκι'', η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη. Τηλέφωνα χτυπούσαν από όλο τον κόσμο με τους ομογενείς, συγκινημένους, να επαινούν τους νεαρούς ''παραμυθάδες'' για τη δουλειά τους. Θερμή ήταν η ανταπόκριση των ακροατών και στις μεταδόσεις των δύο επόμενων παραμυθιών με τίτλους ''Η Δούκισσα και το αηδόνι'' και ''Η μυστική μαρμελαδοσυνταγή της γιαγιάς Μαγδαληνής''». Τα παραμύθια μεταδίδονται σε όλο τον κόσμο κάθε Σάββατο στις 9.00 π.μ. και σε επανάληψη στις 4.00 μ.μ., και την Κυριακή στις 7.00 π.μ. και -σε επανάληψη- στις 3.00 μ.μ. Στο μεταξύ, από αυτό το Σαββατοκύριακο αρχίζει η μετάδοση και από τους 19 περιφερειακούς σταθμούς της ΕΡΤ σε όλη τη χώρα.
Από το 1938
Η επαφή των ομογενών με την πατρίδα ήταν εξαρχής ο σκοπός της συχνότητας ΕΡΑ 5 της ΕΡΤ, από την ίδρυσή της το 1938. Πρόκειται για τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό που απευθύνεται στην ελληνική ομογένεια, παγκοσμίου εμβέλειας, που εκπέμπει από την Ελληνική Ραδιοφωνία της ΕΡΤ. Οι εκπομπές του συνεχίζουν αδιαλείπτως από τότε, ενώ σίγησε μόνο δύο φορές, για δύο χρόνια κάθε φορά: την πρώτη στην Κατοχή και τη δεύτερη μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ.
Το... μυστικό των φοιτητών
«Να μεταδώσουμε τις όμορφες εικόνες που εισπράξαμε και εμείς ως παιδιά»
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι νέοι που, ως άλλοι... Πιλάβιοι, στέλνουν τα παραμύθια τους στην άλλη σχεδόν πλευρά του Ατλαντικού; Το «Εθνος της Κυριακής» μίλησε με τέσσερις εξ αυτών, τον Βασίλη, τον Κώστα, τον Γιώργο και τον Μάριο, και αποκαλύπτει το... μυστικό για τη δημιουργία ενός επιτυχημένου παραμυθιού. «Το βασικό μας κίνητρο είναι να μεταδώσουμε όλες τις όμορφες εικόνες που εισπράξαμε και εμείς ως παιδιά, ακούγοντας τα παραμύθια που μας διηγούνταν οι δικοί μας. Θέλουμε να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά να δημιουργήσουν δικές τους εικόνες και αναμνήσεις», λένε.
«Χτίζουμε με πολλή αγάπη και ενθουσιασμό έναν φανταστικό κόσμο και τα αφήνουμε να ταξιδέψουν. Πρέπει να τους περάσουμε στοιχεία που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα: ήχους, μυρωδιές, γεύσεις, παραδόσεις και μύθους. Μόνο έτσι θα μπορέσει ένα παιδάκι να κάνει την ταύτιση με τη χώρα του».
Οι πρωταγωνιστές
Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι πάμπολλα. Πρώτο και κυριότερο, ο καθαρός, απλός, αλλά σωστός και ρυθμικός λόγος. Πρωταγωνιστούν, επίσης, ζώα που μιλούν, φιγούρες, όπως μάγισσες, γιαγιάδες, παιδικοί χαρακτήρες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες, θάλασσες, σύννεφα, πουλιά, λιχουδιές και τόσα άλλα. Και μαζί τους, ήχοι και μελωδίες που δίνουν «χρώμα» στην αφήγηση.
Συνήθως, τα παραμύθια αναφέρονται ξεκάθαρα στην ξενιτιά, ενώ, όπως μας λένε τα παιδιά, περνούν μηνύματα όπως ο σεβασμός για τον άνθρωπο, η αλληλεγγύη, η αγάπη για την πατρίδα, τη φύση, τη μάθηση, τη μουσική, την τέχνη. Και όλα αυτά με μία απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης που φέρουν απέναντι στους ακροατές τους. Εύχονται, δε, να είναι αποτελεσματικοί στο έργο που ανέλαβαν, καθώς, όπως αναφέρουν «η δημιουργία παραμυθιών για ελληνόπουλα που έχουν ελάχιστη έως καμία γνώση της ελληνικής γλώσσας, τους συγκίνησε από την πρώτη στιγμή».
Πηγή
Tromaktiko
Εκεί τα παραμύθια διαφέρουν, όπως διαφέρει -πλέον- και η σχέση τους με την ελληνική γλώσσα και τον πολιτισμό.
Η αλλαγή αυτής της κατάστασης είναι ο κύριος στόχος μίας ομάδας από 27 νεαρούς... «παραμυθάδες», φοιτητές της δραματικής σχολής Καρόλου Κουν. Τα παιδιά, σε συνεργασία με τη ραδιοφωνική συχνότητα «Η Φωνή της Ελλάδας», γράφουν τα παραμύθια, τα δραματοποιούν, τα ντύνουν με το κατάλληλο μουσικό «χαλί» και τραγούδια, τα σκηνοθετούν και τα ηχογραφούν. Κάθε παραμύθι δεν υπερβαίνει τα 20' με 40' της ώρας και μεταδίδεται από τον σταθμό σε Ελληνόπουλα σε όλες τις γωνίες της γης! Και όλα αυτά αφιλοκερδώς «Οι συνθήκες υπό τις οποίες φεύγουν οι σύγχρονοι Ελληνες σε αναζήτηση μίας νέας ''πατρίδας'' έχουν αλλάξει. Ως εκ τούτου, φθίνει και η σχέση των παιδιών τους με τις ρίζες τους», σχολιάζει η Γιάννα Τριανταφύλλη, διευθύντρια της «Φωνής της Ελλάδας». Αυτή είναι και η καθημερινή αγωνία τους: η σχέση των Ελλήνων της διασποράς με τη γλώσσα και οι τρόποι με τους οποίους θα τη διασώσουν.
Η εκπομπή τελεί υπό την αιγίδα της Ελληνικής Εθνικής Επιτροπής για την UNESCO. «Προωθεί τη διάδοση της ελληνικής γλώσσας και ενισχύει την εκπαίδευση των νέων μέσα από τα παραμύθια», αναφέρει η Καίτη Τζιτζικώστα, πρόεδρος της Επιτροπής.
Η γοητεία της γλώσσας
Οι παραμυθάδες επί το έργον. Οι πρόβες μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και έναν μήνα, το κάνουν, όμως, με την ψυχή τους!
Γιατί, όμως, χρησιμοποιείται το παραμύθι; «Ενα παραμύθι ακούγεται πιο οικείο σε ένα παιδί από οτιδήποτε άλλο και αυτό ακριβώς χρησιμοποιούμε: παραμύθια και μουσική», λέει η κ. Τριανταφύλλη. «Τα παιδιά ίσως δεν καταλάβουν απολύτως το νόημά του, εάν όμως η γλώσσα είναι γοητευτική, ο ήχος θα καταγραφεί στον εγκέφαλό τους, και όταν μεγαλώσουν θα τον αναζητήσουν». «Είναι ένας ιδιαίτερος τρόπος επικοινωνίας, γιατί γίνεται κατανοητό από ακροατές κάθε κατηγορίας», προσθέτει ο διευθυντής του Θεάτρου Καρόλου Κουν, Κωστής Καπελώνης, λάτρης και ο ίδιος του είδους. «Επιπλέον, αποτελεί πρόκληση και για τους δημιουργούς και ηθοποιούς που του δίνουν ζωή», καταλήγει.
Θερμός υποστηρικτής της πρωτοβουλίας και ο Μιχάλης Κόκκινος, γενικός γραμματέας Απόδημου Ελληνισμού, ο οποίος κάνει αναφορά σε έρευνες παγκοσμίου εμβέλειας, σύμφωνα με τις οποίες η γλώσσα που μεταδίδεται με ένα παραμύθι ή ένα παιχνίδι σε παιδιά προσχολικής ηλικίας εμφυτεύεται σε ένα τμήμα του εγκεφάλου που ονομάζεται «τμήμα μητρικής γλώσσας».
«Τα ''Παραμύθια της Φωνής της Ελλάδας'' προέκυψαν κατά τη διάρκεια επίσκεψής μας στην ΕΡΤ», θυμάται ο κ. Καπελώνης. Την ιδέα επεξεργαζόταν ήδη η κ. Τριανταφύλλη και η συνεργασία με νεαρούς μελλοντικούς ηθοποιούς της φαινόταν δελεαστική. Δεν χρειάστηκαν πολλές συζητήσεις για να συμφωνήσουν μεταξύ τους, ενώ οι όποιες δυσκολίες που θα προέκυπταν από την έλλειψη εμπειρίας των παιδιών ξεπεράστηκαν γρήγορα.
Δούλεψαν -και δουλεύουν- με πολύ μεράκι. Τα παιδιά καλούνται να χρησιμοποιήσουν τα χέρια, το στόμα και τη φωνή τους για να μιμηθούν ήχους, χρησιμοποιώντας κατά το δυνατόν λιγότερο προηχογραφημένους. Οι πρόβες μπορεί να διαρκέσουν ακόμα και έναν μήνα. Το κάνουν, όμως, με την ψυχή τους! Η τελική ηχογράφηση γίνεται στο στούντιο της ΕΡΤ, όπου στήνεται από την αρχή η παράσταση. Στο εγχείρημα αρωγός και σύμμαχος είναι, μεταξύ άλλων, και η δημοσιογράφος Βίκυ Τσιανίκα, η οποία κάνει τη δημοσιογραφική επιμέλεια των κειμένων. Τα παιδιά «μετρούν» ήδη τρεις μεταδόσεις και δύο έτοιμα παραμύθια και κάνουν πρόβες σε τρία ακόμη.
Οι συνθήκες υπό τις οποίες φεύγουν οι σύγχρονοι Ελληνες σε αναζήτηση μιας νέας «πατρίδας» έχουν αλλάξει. Ως εκ τούτου, φθίνει και η σχέση των παιδιών τους με τις ρίζες τους, τονίζει η Γιάννα Τριανταφύλλη, διευθύντρια της «Φωνής της Ελλάδας»
«Κατά τη διάρκεια της μετάδοσης του πρώτου παραμυθιού (σ.σ. στις 20 Μαΐου, Παγκόσμια Ημέρα Ελληνοφωνίας) με τίτλο ''Το Μυρμηγκάκι'', η ατμόσφαιρα ήταν φορτισμένη. Τηλέφωνα χτυπούσαν από όλο τον κόσμο με τους ομογενείς, συγκινημένους, να επαινούν τους νεαρούς ''παραμυθάδες'' για τη δουλειά τους. Θερμή ήταν η ανταπόκριση των ακροατών και στις μεταδόσεις των δύο επόμενων παραμυθιών με τίτλους ''Η Δούκισσα και το αηδόνι'' και ''Η μυστική μαρμελαδοσυνταγή της γιαγιάς Μαγδαληνής''». Τα παραμύθια μεταδίδονται σε όλο τον κόσμο κάθε Σάββατο στις 9.00 π.μ. και σε επανάληψη στις 4.00 μ.μ., και την Κυριακή στις 7.00 π.μ. και -σε επανάληψη- στις 3.00 μ.μ. Στο μεταξύ, από αυτό το Σαββατοκύριακο αρχίζει η μετάδοση και από τους 19 περιφερειακούς σταθμούς της ΕΡΤ σε όλη τη χώρα.
Από το 1938
Η επαφή των ομογενών με την πατρίδα ήταν εξαρχής ο σκοπός της συχνότητας ΕΡΑ 5 της ΕΡΤ, από την ίδρυσή της το 1938. Πρόκειται για τον πρώτο ραδιοφωνικό σταθμό που απευθύνεται στην ελληνική ομογένεια, παγκοσμίου εμβέλειας, που εκπέμπει από την Ελληνική Ραδιοφωνία της ΕΡΤ. Οι εκπομπές του συνεχίζουν αδιαλείπτως από τότε, ενώ σίγησε μόνο δύο φορές, για δύο χρόνια κάθε φορά: την πρώτη στην Κατοχή και τη δεύτερη μετά το «μαύρο» στην ΕΡΤ.
Το... μυστικό των φοιτητών
«Να μεταδώσουμε τις όμορφες εικόνες που εισπράξαμε και εμείς ως παιδιά»
Ποιοι είναι όμως αυτοί οι νέοι που, ως άλλοι... Πιλάβιοι, στέλνουν τα παραμύθια τους στην άλλη σχεδόν πλευρά του Ατλαντικού; Το «Εθνος της Κυριακής» μίλησε με τέσσερις εξ αυτών, τον Βασίλη, τον Κώστα, τον Γιώργο και τον Μάριο, και αποκαλύπτει το... μυστικό για τη δημιουργία ενός επιτυχημένου παραμυθιού. «Το βασικό μας κίνητρο είναι να μεταδώσουμε όλες τις όμορφες εικόνες που εισπράξαμε και εμείς ως παιδιά, ακούγοντας τα παραμύθια που μας διηγούνταν οι δικοί μας. Θέλουμε να βοηθήσουμε αυτά τα παιδιά να δημιουργήσουν δικές τους εικόνες και αναμνήσεις», λένε.
«Χτίζουμε με πολλή αγάπη και ενθουσιασμό έναν φανταστικό κόσμο και τα αφήνουμε να ταξιδέψουν. Πρέπει να τους περάσουμε στοιχεία που χαρακτηρίζουν την Ελλάδα: ήχους, μυρωδιές, γεύσεις, παραδόσεις και μύθους. Μόνο έτσι θα μπορέσει ένα παιδάκι να κάνει την ταύτιση με τη χώρα του».
Οι πρωταγωνιστές
Τα μέσα που χρησιμοποιούν είναι πάμπολλα. Πρώτο και κυριότερο, ο καθαρός, απλός, αλλά σωστός και ρυθμικός λόγος. Πρωταγωνιστούν, επίσης, ζώα που μιλούν, φιγούρες, όπως μάγισσες, γιαγιάδες, παιδικοί χαρακτήρες, πρίγκιπες και πριγκίπισσες, θάλασσες, σύννεφα, πουλιά, λιχουδιές και τόσα άλλα. Και μαζί τους, ήχοι και μελωδίες που δίνουν «χρώμα» στην αφήγηση.
Συνήθως, τα παραμύθια αναφέρονται ξεκάθαρα στην ξενιτιά, ενώ, όπως μας λένε τα παιδιά, περνούν μηνύματα όπως ο σεβασμός για τον άνθρωπο, η αλληλεγγύη, η αγάπη για την πατρίδα, τη φύση, τη μάθηση, τη μουσική, την τέχνη. Και όλα αυτά με μία απόλυτη συναίσθηση της ευθύνης που φέρουν απέναντι στους ακροατές τους. Εύχονται, δε, να είναι αποτελεσματικοί στο έργο που ανέλαβαν, καθώς, όπως αναφέρουν «η δημιουργία παραμυθιών για ελληνόπουλα που έχουν ελάχιστη έως καμία γνώση της ελληνικής γλώσσας, τους συγκίνησε από την πρώτη στιγμή».
Πηγή
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Απίστευτες οφθαλμαπάτες που παίζουν με το μυαλό μας! [photos]](https://images.newsnowgreece.com/94/940776/apisteftes-ofthalmapates-pou-paizoun-me-to-myalo-mas-photos-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
