2018-02-01 17:10:24
• Τα «Π» βρέθηκαν στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών των Ειδικών Δυνάμεων στην παραλία του Ασπροπύργου, και κατέγραψαν την σκληρή εκπαίδευση τους.
• Υπάρχει συνεργασία με την Πολεμική Αεροπορία και την Αεροπορία Στρατού για την εξεύρεση μέσων για τη διενέργεια αλμάτων.
Εκπαιδεύονται για να δρουν σε πραγματικό κίνδυνο, με ακρίβεια, ταχύτητα και σε οποιεσδήποτε αντίξοες συνθήκες. Ο λόγος για τους αλεξιπτωτιστές, που λαμβάνουν τις βασικές, αλλά και εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρίες ελευθέρας πτώσεως στη φημισμένη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧ.ΑΛ.) στην παραλία του Ασπροπύργου, όπου βρέθηκαν τα «Π» καταγράφοντας τα χαρακτηριστικά της ξεχωριστής αυτής εκπαίδευσης των στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων. «Η Σχολή Αλεξιπτωτιστών αποτελεί ένα κομβικό σημείο, από το οποίο διέρχονται υποχρεωτικά όλα τα μόνιμα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού, του Πολεμικού Ναυτικού, της Πολεμικής Αεροπορίας και των Σωμάτων Ασφαλείας, αλλά και όσοι γίνονται αλεξιπτωτιστές, αλλά για κάποιο λόγο, κάποια στιγμή, βγαίνουν εκτός Ειδικών Δυνάμεων
. Η σχολή μας λειτουργεί συνεχώς από το 1955 στον ίδιο χώρο και από εμάς έχουν περάσει δεκάδες χιλιάδες στελέχη και στρατιώτες», ανέφερε στα «Π» ο υποδιοικητής της σχολής, Ταγματάρχης Πεζικού, απόφοιτος της τάξης του 2002 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, Κωνσταντίνος Νικολάκης, με 20 χρόνια εμπειρία στις Ειδικές Δυνάμεις και τρία χρόνια προϋπηρεσία στη Σχολή Αλεξιπτωτιστών.
Ο Διοικητής της Σχολής, Αντισυνταγματάρχης Πεζικού, Αριστείδης Τσουκαλάς, έφυγε την ημέρα εκείνη για πολυήμερη αποστολή στις ΗΠΑ και τον αντικατέστησε ο έμπειρος Υποδιοικητής. Σύμφωνα με τον τελευταίο, «αποστολή της Σχολής είναι η παροχή βασικής εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστού στατικού ιμάντα-ελευθέρας πτώσεως, η συντήρηση της ικανότητας των αλεξιπτωτιστών, η εκπαίδευση των ανιχνευτών - αρχηγών ρίψεων στατικού ιμάντα - ελευθέρας πτώσεως και των συσκευαστών επισκευαστών αλεξίπτωτων. Επίσης, η συσκευασία και συντήρηση των αλεξίπτωτων προσωπικού, η διάθεση αρχηγών ρίψεων επ' ωφελεία της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών, καθώς και η συμμετοχή σε στρατιωτικές επιδείξεις και αγώνες αλεξιπτωτισμού».
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Ο ίδιος αναφέρθηκε στις δυσκολίες της παρεχόμενης εκπαίδευσης, λέγοντας ότι αυτή «βασίζεται σε μεθόδους που ουσιαστικά είναι οι ίδιες σε όλες τις παρόμοιες σχολές σε όλους τους Στρατούς παγκοσμίως Σε κάποιες υπάρχουν και σταθεροί "πύργοι" των 300 ποδών (περίπου 100 μέτρων), από τους οποίους εκτελούνται ουσιαστικώς πτώσεις με αλεξίπτωτο και όχι άλματα, αφού δεν υπάρχει το πτητικό μέσο με τον αέρα κ.λπ. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό δεν προσφέρει πολύ παραπάνω στην εκπαίδευση. Αυτό που τώρα εμείς, ως σχολή, θα θέλαμε είναι να είχαμε μια αεροσήραγγα για την εκπαίδευση στο έδαφος των αλεξιπτωτιστών ελευθέρας πτώσεως».
Σχετικά με τη συνεργασία με την Πολεμική Αεροπορία, αλλά και με την Αεροπορία Στρατού για την εξεύρεση πτητικών μέσων για τη διενέργεια αλμάτων τονίζει ότι «το πρόβλημα είναι γνωστό. Όποτε υπάρχουν διαθέσιμα C-130 και μας τα παρέχει η Πολεμική Αεροπορία, εμείς τα χρησιμοποιούμε αμέσως. Αλλιώς, χρησιμοποιούμε τα ελικόπτερα (CH-47D Chinook της Αεροπορίας Στρατού, αλλά, όπως και να το κάνεις, δεν είναι το ίδιο». Βγαίνοντας από το γραφείο του Υποδιοικητή, φθάσαμε στον χώρο της σχολής όπου εκπαιδεύεται η νέα σειρά αλεξιπτωτιστών στατικού ιμάντα (ΣΒΕΑ). Εκεί συναντήσαμε εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους, με επικεφαλής τον Λοχαγό Πεζικού Παναγιώτη Κοτσώνα και τον Υπολοχαγό Πεζικού Φώτιο Μανάρα.
«Το ΣΒΕΑ διαρκεί τέσσερις εβδομάδες και μπορεί να επιμηκυνθεί έως τις έξι λόγω καιρικών συνθηκών, ενώ πραγματοποιούνται έξι τέτοια σχολεία ετησίως, όσες και οι σειρές νεοσυλλέκτων που προσέρχονται να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία στον Ελληνικό Στρατό», είπε στα «Π» ο Λοχαγός Κοτσώνας. Η εκπαίδευση διεξάγεται σε πέντε διαφορετικά «σημεία»: τις εξαρτύσεις, τον πύργο ύψους 34 ποδών (11 μέτρα) -που λειτουργεί και ως «εμπόδιο αυτοπεποίθησης», αφού το ύψος αυτό είναι οριακό για ζαλάδες, ιλίγγους κ.λπ., οπότε όποιος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει κόβεται από την περαιτέρω εκπαίδευση-, τα ομοιώματα αεροσκαφών και ελικοπτέρων, όπου εκπαιδεύονται στη σωστή στάση που πρέπει να λάβει ο αλεξιπτωτιστής ευθύς μετά την έξοδό του από αυτά, την εγκατάσταση προσγείωσης, όπου μαθαίνουν πώς να πέφτουν στο έδαφος, και το «τρενάκι», όπου μαθαίνουν πώς τους «πάει» το αλεξίπτωτο στον αέρα και πώς εν συνεχεία πέφτουν και ακουμπούν στο έδαφος.
«Άρωμα γυναίκας» στην εκπαίδευση
Η ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ Πεζικού Αθανασία Αθηναίου αποτελεί ασφαλώς από μόνη της μια ξεχωριστή περίπτωση. Είναι μόνιμο στέλεχος του Στρατού Ξηράς, απόφοιτος της τάξης του 2010 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, δεν προέρχεται από στρατιωτική οικογένεια και έχει περίπου 100 άλματα με αλεξίπτωτα στατικού ιμάντα και ελευθέρας πτώσεως στο ενεργητικό της, από τα οποία τα 70 περίπου είναι ελευθέρας! «Ο πατέρας μου δεν ήταν στρατιωτικός, αλλά είχε κάνει δύσκολη θητεία, υπηρετώντας στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) το 1976, δηλαδή μόλις δύο χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, όταν τα αίματα ήταν ακόμα πολύ φρέσκα. Από παιδί έμαθα να προσπαθώ για τα δύσκολα. Τέλειωσα τη Σχολή το 2010. Με τραβούσαν από μικρή οι Ειδικές Δυνάμεις και ήλθα ως εθελόντρια σε αυτές, όπως όλοι μας, και μετά τα αλεξίπτωτα ήταν κάτι φυσικό. Στο μεταξύ, τέλειωσα το σχολείο νέων Ανθυπολοχαγών στη Σχολή Πεζικού στη Χαλκίδα και μετά το Σχολείο Καταδρομών στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθοδόξου Πολέμου (ΚΕΑΠ) στη Ρεντίνα. Από το 2014 και μετά υπηρετώ στη ΣΧ.ΑΛ και η εκπαίδευση προσωπικού είναι το αντικείμενο μου, μαζί φυσικά με όλες τις άλλες δραστηριότητες, εκπαιδευτικές και μη, της σχολής, που μου ανατίθενται», είπε στα «Π» η Υπολοχαγός.
Απαντώντας στο ερώτημα περί του τι χρειάζεται ένας νέος για να γίνει -αν θέλει- αλεξιπτωτιστής, μας ανέφερε πως «πρώτιστα απαιτείται καλή φυσική κατάσταση». «Σε αυτό βοηθούμε και εμείς εδώ, όταν τον πρώτο καιρό η εκπαίδευση επικεντρώνεται στην ενδυνάμωση της φυσικής κατάστασης των υποψηφίων. Δευτερευόντως, ο νέος απαιτείται να έχει πολύ καλή αντίληψη της κατάστασης, ούτως ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει στον ελαχιστότατο δυνατό χρόνο οποιοδήποτε δυσάρεστο περιστατικό μπορεί να συμβεί στον αέρα με το αλεξίπτωτό του ή, αντιλαμβανόμενος αλληλουχία γεγονότων, να μπορεί με τις ενέργειές του να αποτρέψει μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση», σημείωσε. Και πρόσθεσε: «Τρίτον, όσο και να σας φανεί άσχετο, πρέπει να είναι καλός χαρακτήρας. Ένας τσαμπουκάς, ευερέθιστος, ανυπάκουος χαρακτήρας είναι σχεδόν απολύτως βέβαιο ότι δεν πρόκειται να γίνει αλεξιπτωτιστής. Αυτό έχουν δείξει η εμπειρία και η πρακτική. Ήρεμοι άνθρωποι, όχι μαλθακοί, αλλά ήρεμοι και πειθαρχημένοι, είναι ιδανικοί υποψήφιοι και γίνονται εξαιρετικοί αλεξιπτωτιστές». Σχετικά με το αν έχει διαπιστώσει αλλαγές στους νέους υποψηφίους σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, η Υπολοχαγός Αθηναίου ήταν απολύτως σαφής: «Βεβαίως. Ακόμα και από σειρά σε σειρά βλέπεις αλλαγές στους νέους μας. Και δεν αναφέρομαι σε αριθμητικές αλλαγές, αφού αυτό είναι ένα δεδομένο στοιχείο, καθώς οι στρατιώτες που μας έρχονται με κάθε σειρά είναι λιγότεροι σε σχέση με το παρελθόν, αλλά βλέπεις ότι έρχονται και με μια διαφορετική νοοτροπία για τον Στρατό, ενώ και το επίπεδο της ενσυνείδητης πειθαρχίας του καθενός είναι όλο και πιο μειωμένο», τόνισε. Τέλος, πρόσθεσε: «Σε αυτό φυσικά δεν φταίνε οι νέοι μας, καθώς είναι αποτέλεσμα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά».
Του ΛΕΩΝΙΔΑ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗ[email protected]
(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-27/01/2018 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.blogspot.gr])
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πήγη, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
staratalogia
• Υπάρχει συνεργασία με την Πολεμική Αεροπορία και την Αεροπορία Στρατού για την εξεύρεση μέσων για τη διενέργεια αλμάτων.
Εκπαιδεύονται για να δρουν σε πραγματικό κίνδυνο, με ακρίβεια, ταχύτητα και σε οποιεσδήποτε αντίξοες συνθήκες. Ο λόγος για τους αλεξιπτωτιστές, που λαμβάνουν τις βασικές, αλλά και εξειδικευμένες γνώσεις και εμπειρίες ελευθέρας πτώσεως στη φημισμένη Σχολή Αλεξιπτωτιστών (ΣΧ.ΑΛ.) στην παραλία του Ασπροπύργου, όπου βρέθηκαν τα «Π» καταγράφοντας τα χαρακτηριστικά της ξεχωριστής αυτής εκπαίδευσης των στελεχών των Ειδικών Δυνάμεων. «Η Σχολή Αλεξιπτωτιστών αποτελεί ένα κομβικό σημείο, από το οποίο διέρχονται υποχρεωτικά όλα τα μόνιμα στελέχη των Ειδικών Δυνάμεων του Ελληνικού Στρατού, του Πολεμικού Ναυτικού, της Πολεμικής Αεροπορίας και των Σωμάτων Ασφαλείας, αλλά και όσοι γίνονται αλεξιπτωτιστές, αλλά για κάποιο λόγο, κάποια στιγμή, βγαίνουν εκτός Ειδικών Δυνάμεων
Ο Διοικητής της Σχολής, Αντισυνταγματάρχης Πεζικού, Αριστείδης Τσουκαλάς, έφυγε την ημέρα εκείνη για πολυήμερη αποστολή στις ΗΠΑ και τον αντικατέστησε ο έμπειρος Υποδιοικητής. Σύμφωνα με τον τελευταίο, «αποστολή της Σχολής είναι η παροχή βασικής εκπαίδευσης αλεξιπτωτιστού στατικού ιμάντα-ελευθέρας πτώσεως, η συντήρηση της ικανότητας των αλεξιπτωτιστών, η εκπαίδευση των ανιχνευτών - αρχηγών ρίψεων στατικού ιμάντα - ελευθέρας πτώσεως και των συσκευαστών επισκευαστών αλεξίπτωτων. Επίσης, η συσκευασία και συντήρηση των αλεξίπτωτων προσωπικού, η διάθεση αρχηγών ρίψεων επ' ωφελεία της 1ης Ταξιαρχίας Καταδρομών-Αλεξιπτωτιστών, καθώς και η συμμετοχή σε στρατιωτικές επιδείξεις και αγώνες αλεξιπτωτισμού».
ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ
Ο ίδιος αναφέρθηκε στις δυσκολίες της παρεχόμενης εκπαίδευσης, λέγοντας ότι αυτή «βασίζεται σε μεθόδους που ουσιαστικά είναι οι ίδιες σε όλες τις παρόμοιες σχολές σε όλους τους Στρατούς παγκοσμίως Σε κάποιες υπάρχουν και σταθεροί "πύργοι" των 300 ποδών (περίπου 100 μέτρων), από τους οποίους εκτελούνται ουσιαστικώς πτώσεις με αλεξίπτωτο και όχι άλματα, αφού δεν υπάρχει το πτητικό μέσο με τον αέρα κ.λπ. Εμείς πιστεύουμε ότι αυτό δεν προσφέρει πολύ παραπάνω στην εκπαίδευση. Αυτό που τώρα εμείς, ως σχολή, θα θέλαμε είναι να είχαμε μια αεροσήραγγα για την εκπαίδευση στο έδαφος των αλεξιπτωτιστών ελευθέρας πτώσεως».
Σχετικά με τη συνεργασία με την Πολεμική Αεροπορία, αλλά και με την Αεροπορία Στρατού για την εξεύρεση πτητικών μέσων για τη διενέργεια αλμάτων τονίζει ότι «το πρόβλημα είναι γνωστό. Όποτε υπάρχουν διαθέσιμα C-130 και μας τα παρέχει η Πολεμική Αεροπορία, εμείς τα χρησιμοποιούμε αμέσως. Αλλιώς, χρησιμοποιούμε τα ελικόπτερα (CH-47D Chinook της Αεροπορίας Στρατού, αλλά, όπως και να το κάνεις, δεν είναι το ίδιο». Βγαίνοντας από το γραφείο του Υποδιοικητή, φθάσαμε στον χώρο της σχολής όπου εκπαιδεύεται η νέα σειρά αλεξιπτωτιστών στατικού ιμάντα (ΣΒΕΑ). Εκεί συναντήσαμε εκπαιδευτές και εκπαιδευόμενους, με επικεφαλής τον Λοχαγό Πεζικού Παναγιώτη Κοτσώνα και τον Υπολοχαγό Πεζικού Φώτιο Μανάρα.
«Το ΣΒΕΑ διαρκεί τέσσερις εβδομάδες και μπορεί να επιμηκυνθεί έως τις έξι λόγω καιρικών συνθηκών, ενώ πραγματοποιούνται έξι τέτοια σχολεία ετησίως, όσες και οι σειρές νεοσυλλέκτων που προσέρχονται να υπηρετήσουν τη στρατιωτική τους θητεία στον Ελληνικό Στρατό», είπε στα «Π» ο Λοχαγός Κοτσώνας. Η εκπαίδευση διεξάγεται σε πέντε διαφορετικά «σημεία»: τις εξαρτύσεις, τον πύργο ύψους 34 ποδών (11 μέτρα) -που λειτουργεί και ως «εμπόδιο αυτοπεποίθησης», αφού το ύψος αυτό είναι οριακό για ζαλάδες, ιλίγγους κ.λπ., οπότε όποιος δεν μπορεί να αντεπεξέλθει κόβεται από την περαιτέρω εκπαίδευση-, τα ομοιώματα αεροσκαφών και ελικοπτέρων, όπου εκπαιδεύονται στη σωστή στάση που πρέπει να λάβει ο αλεξιπτωτιστής ευθύς μετά την έξοδό του από αυτά, την εγκατάσταση προσγείωσης, όπου μαθαίνουν πώς να πέφτουν στο έδαφος, και το «τρενάκι», όπου μαθαίνουν πώς τους «πάει» το αλεξίπτωτο στον αέρα και πώς εν συνεχεία πέφτουν και ακουμπούν στο έδαφος.
«Άρωμα γυναίκας» στην εκπαίδευση
Η ΥΠΟΛΟΧΑΓΟΣ Πεζικού Αθανασία Αθηναίου αποτελεί ασφαλώς από μόνη της μια ξεχωριστή περίπτωση. Είναι μόνιμο στέλεχος του Στρατού Ξηράς, απόφοιτος της τάξης του 2010 της Στρατιωτικής Σχολής Ευελπίδων, δεν προέρχεται από στρατιωτική οικογένεια και έχει περίπου 100 άλματα με αλεξίπτωτα στατικού ιμάντα και ελευθέρας πτώσεως στο ενεργητικό της, από τα οποία τα 70 περίπου είναι ελευθέρας! «Ο πατέρας μου δεν ήταν στρατιωτικός, αλλά είχε κάνει δύσκολη θητεία, υπηρετώντας στην Ελληνική Δύναμη Κύπρου (ΕΛΔΥΚ) το 1976, δηλαδή μόλις δύο χρόνια μετά την τουρκική εισβολή, όταν τα αίματα ήταν ακόμα πολύ φρέσκα. Από παιδί έμαθα να προσπαθώ για τα δύσκολα. Τέλειωσα τη Σχολή το 2010. Με τραβούσαν από μικρή οι Ειδικές Δυνάμεις και ήλθα ως εθελόντρια σε αυτές, όπως όλοι μας, και μετά τα αλεξίπτωτα ήταν κάτι φυσικό. Στο μεταξύ, τέλειωσα το σχολείο νέων Ανθυπολοχαγών στη Σχολή Πεζικού στη Χαλκίδα και μετά το Σχολείο Καταδρομών στο Κέντρο Εκπαίδευσης Ανορθοδόξου Πολέμου (ΚΕΑΠ) στη Ρεντίνα. Από το 2014 και μετά υπηρετώ στη ΣΧ.ΑΛ και η εκπαίδευση προσωπικού είναι το αντικείμενο μου, μαζί φυσικά με όλες τις άλλες δραστηριότητες, εκπαιδευτικές και μη, της σχολής, που μου ανατίθενται», είπε στα «Π» η Υπολοχαγός.
Απαντώντας στο ερώτημα περί του τι χρειάζεται ένας νέος για να γίνει -αν θέλει- αλεξιπτωτιστής, μας ανέφερε πως «πρώτιστα απαιτείται καλή φυσική κατάσταση». «Σε αυτό βοηθούμε και εμείς εδώ, όταν τον πρώτο καιρό η εκπαίδευση επικεντρώνεται στην ενδυνάμωση της φυσικής κατάστασης των υποψηφίων. Δευτερευόντως, ο νέος απαιτείται να έχει πολύ καλή αντίληψη της κατάστασης, ούτως ώστε να μπορεί να αντιμετωπίσει στον ελαχιστότατο δυνατό χρόνο οποιοδήποτε δυσάρεστο περιστατικό μπορεί να συμβεί στον αέρα με το αλεξίπτωτό του ή, αντιλαμβανόμενος αλληλουχία γεγονότων, να μπορεί με τις ενέργειές του να αποτρέψει μια τέτοια δυσάρεστη κατάσταση», σημείωσε. Και πρόσθεσε: «Τρίτον, όσο και να σας φανεί άσχετο, πρέπει να είναι καλός χαρακτήρας. Ένας τσαμπουκάς, ευερέθιστος, ανυπάκουος χαρακτήρας είναι σχεδόν απολύτως βέβαιο ότι δεν πρόκειται να γίνει αλεξιπτωτιστής. Αυτό έχουν δείξει η εμπειρία και η πρακτική. Ήρεμοι άνθρωποι, όχι μαλθακοί, αλλά ήρεμοι και πειθαρχημένοι, είναι ιδανικοί υποψήφιοι και γίνονται εξαιρετικοί αλεξιπτωτιστές». Σχετικά με το αν έχει διαπιστώσει αλλαγές στους νέους υποψηφίους σε σχέση με το πρόσφατο παρελθόν, η Υπολοχαγός Αθηναίου ήταν απολύτως σαφής: «Βεβαίως. Ακόμα και από σειρά σε σειρά βλέπεις αλλαγές στους νέους μας. Και δεν αναφέρομαι σε αριθμητικές αλλαγές, αφού αυτό είναι ένα δεδομένο στοιχείο, καθώς οι στρατιώτες που μας έρχονται με κάθε σειρά είναι λιγότεροι σε σχέση με το παρελθόν, αλλά βλέπεις ότι έρχονται και με μια διαφορετική νοοτροπία για τον Στρατό, ενώ και το επίπεδο της ενσυνείδητης πειθαρχίας του καθενός είναι όλο και πιο μειωμένο», τόνισε. Τέλος, πρόσθεσε: «Σε αυτό φυσικά δεν φταίνε οι νέοι μας, καθώς είναι αποτέλεσμα της κοινωνίας μέσα στην οποία ζουν και μεγαλώνουν τα παιδιά».
Του ΛΕΩΝΙΔΑ Σ. ΜΠΛΑΒΕΡΗ[email protected]
(ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ-27/01/2018 - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.blogspot.gr])
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των. Για τα άρθρα που αναδημοσιεύονται εδώ με πήγη, ουδεμία ευθύνη εκ του νόμου φέρουμε καθώς απηχούν αποκλειστικά τις απόψεις των συντακτών τους και δεν δεσμεύουν καθ’ οιονδήποτε τρόπο την ιστοσελίδα.
staratalogia
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
