2012-06-06 13:40:27
Φωτογραφία για Σχολιανά 140     Ετερόφωτα και ετεροπροσδιορισμένα «αγωνιστικά» φρονήματα…
Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης

Το λένε και οι ίδιοι Προηγούμενα σκύβαμε το κεφάλι διότι ήταν άλλοι οι συσχετισμοί δύναμης ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ…

Σήμερα που οι συσχετισμοί αυτοί άλλαξαν στην Ευρώπη, μπορούμε ΚΙ ΕΜΕΙΣ να «αγωνιστούμε» να διεκδικήσουμε κάτι τις…

Δηλαδή, ΣΗΜΕΡΑ, δεν εμφορούμαι από κάποια αγωνιστικότητα, αλλά απλά, ΕΞΩΤΕΡΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ, φαίνονται να...... μου προσφέρουν ΟΙ ΙΔΙΕΣ άλλες δυνατότητες, κι εγώ, ΑΠΛΑ, απλώνω το χέρι να τις αρπάξω…

Δηλαδή, «ΔΙΕΚΔΙΚΩ» Ο,ΤΙ ΜΟΥ ΔΙΝΟΥΝ, ή, Ο,ΤΙ ΕΛΠΙΖΩ ΝΑ ΜΟΥ ΔΏΣΟΥΝ…

Αλλά, δεν είναι μονάχα αυτό το ζήτημα…

Φοβούμαι πως όσοι επικαλούνται τις «αλλαγές» συσχετισμών στην Ευρώπη, τις προσδιορίζουν και ΣΕ ΛΑΘΟΣ «ΠΗΓΕΣ», ΜΕ Ο,ΤΙ ΑΥΤΟ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ, ΣΗΜΕΡΑ ΚΑΙ ΠΟΛΥ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΑΥΡΙΟ…

Κι εξηγούμαι…

Ας μη κρυβόμαστε πίσω απ’ το δάχτυλό μας : όταν όλοι αυτοί, ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ ΚΑΙ ΜΗ ΜΝΗΜΟΝΙΑΚΟΙ, αναφέρονται σε «αλλαγή συσχετισμών» στην Ευρώπη, κυρίως αν όχι αποκλειστικά, αναφέρονται στην άνοδο των σοσιαλιστών (σοσιαλδημοκρατών ουσιαστικά) στη Γαλλία…


Αν κέρδιζε στις τελευταίες εκλογές η Δεξιά στη Γαλλία, καμιά κουβέντα για καμιά αλλαγή δεν θα γίνονταν σήμερα λόγος…

Πολύ φοβούμαι όμως, ότι τα πράγματα δεν έχουν ακριβώς έτσι…

Πολύ φοβούμαι, ότι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ ΣΤΗΝ ΕΥΡΩΠΗ, δεν βρίσκεται στην άνοδο των Σοσιαλιστών στην Γαλλία, ΑΛΛΑ ΣΤΗΝ ΑΝΑΔΙΠΛΩΣΗ (ΠΡΟΣΚΑΙΡΗ;) ΤΗΣ ΙΔΙΑΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ, αναδίπλωση, που βεβαίως, κατά την άποψή μου, οφείλεται αφ’ ενός μεν στις πιέσεις που της ασκούνται μάλλον από ΕΞΩΕΥΡΩΠΑΪΚΕΣ ΜΕΓΑΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, τις οποίες φαίνεται να προκάλεσε σε βαθμό μεγαλύτερο από τον ανεκτό ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ, όπως π.χ. οι ΗΠΑ, αφ’ ετέρου δε, από το γεγονός ότι η εμμονή της σε μείζονα ζητήματα οικονομικής ευρωπαϊκής πολιτικής φαίνονται να μην αποδίδουν ΟΥΤΕ και σ’ εκείνες τις οικονομίες –του Βορρά- στις οποίες η Γερμανία δεν στήριζε και στηρίζει απλά τις συμμαχίες της, αλλά προσδοκούσε να αποτελέσουν και τα εδάφη που η εφαρμογή των πολιτικών τους θα αποδείκνυαν την ρεαλιστικότητά τους…

Επιπλέον, τόσο τους συμμάχους της στην ευρω-ενωσιακή ενδοχώρα, όσο και όσους αντιτίθενται στη Γερμανική οικονομική πολιτική, ολοένα και περισσότερο τους απασχολεί το γεγονός ότι η Γερμανία δεν αρκείται μονάχα στο να επιθυμεί να προωθήσει την οικονομική της πολιτική, αλλά, ΚΑΤΑΦΑΝΩΣ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ ΤΗΝ ΕΓΚΑΘΙΔΡΥΣΗ ΕΝΟΣ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟΥ IMPERIUM…

Μιλά πολύ και δεν μιλά χωρίς λόγο ΓΙΑ ΕΚΧΩΡΗΣΕΙΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑΣ, προβάλλοντας ΤΕΤΟΙΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ ΕΚΧΩΡΗΣΗΣ, σε τομείς όπου η ίδια αισθάνεται –και επί του παρόντος αυτό συμβαίνει- να υπερτερεί σε βαθμό αναμφισβήτητο σε σχέση με τους άλλους…

Ήδη η Γερμανία, νομίζω ότι αρχίζει να αισθάνεται, χωρίς όμως να το πολυσυνειδητοποιεί –τόσο το χειρότερο για την ίδια-, ΠΑΝΩ ΣΤΙΣ ΔΙΚΕΣ ΤΗΣ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ τις ΑΡΝΗΤΙΚΕΣ συνέπειες των πολιτικών της που προσπαθεί να επιβάλει σε άλλους…

Ας μη ξεχνάμε ότι η Γερμανία είναι μια ΑΚΡΩΣ ΕΞΑΓΩΓΙΚΗ ΧΩΡΑ, και η ευρωπαϊκή αγορά, αυτή η αγορά που δεν έχει αποφύγει τον κίνδυνο  ΣΥΝΟΛΙΚΑ να βουλιάξει σε ύφεση, είναι σε μεγάλο βαθμό η αγορά και η οικονομία που διαμορφώνει το γερμανικό εθνικό προϊόν και αντίστοιχο εισόδημα…

Άλλωστε, η Γαλλία, ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΑ, κάτι που ίσως μπορεί να ανιχνευθεί ήδη από τις απαρχές της Βιομηχανικής Επανάστασης, κι αφού εξαιρεθεί η πέραν κάθε συναγωνισμού Αγγλία εκείνης της εποχής, σε σχέση με τη Γερμανία, ήταν κατά κανόνα μια οικονομική ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ ευρωπαϊκή δύναμη, που ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ στις οικονομικές ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΟΝΟ εξελίξεις τη Γερμανία…

Έκτοτε, αυτή η γερμανική πρωτοκαθεδρία μάλλον παγιώθηκε ως τα σήμερα, με τις όποιες συγκυριακές μεταπτώσεις…

Συνεπώς, εκτιμώ ότι όσοι προσβλέπουν στο πρόσωπο του κυρίου Ολάν, τον «ισχυρό» εκείνο ηγέτη στη παρέμβαση του οποίου προσδοκούν να «υποχρεώσουν» την ιδεολογικά αμετάπειστη κυρία Μέρκελ να «κάνει ένα βήμα πίσω» και να «ρίξει νερό στο κρασί της», ίσως απογοητευθούν πολύ πιο σύντομα απ’ ό,τι φαντάζονται….

Διότι μου φαίνεται πολύ δύσκολο η Γαλλία, ΜΕ ΤΑ ΔΟΣΜΕΝΑ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ, ΚΑΙ ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΜΕ ΤΗ ΔΟΣΜΕΝΗ ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ (ΔΙΑΒΑΖΕ : ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ) ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ «ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ» -δεν ξέρω πόσο θα αποφύγει να γίνει σκέτη «στήριξη»- θα διακινδυνεύσει να κακοκαρδιστεί με τη Γερμανία, χάριν της υποστήριξης των δεινώς δοκιμαζόμενων λαών της Νότιας Ευρώπης, και της Ελλάδας ειδικότερα…

Θα έλεγα, ακόμα κι αν ήθελε πραγματικά να εκδηλώσει μια τέτοια ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ παρέμβαση, ΔΕΝ το μπορεί, και το πιο πιθανό είναι να μας στηρίξει στο ΗΘΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ και στο επίπεδο της «κατανόησης» για ό,τι περνάμε…

Εύχομαι να διαψευστώ, για το καλό της χώρας μας, της πατρίδας μας, αλλά, δεν το πιστεύω…

Και κάτι ακόμη : η κυρία Μέρκελ έχτιζε παράλληλα με το εθνικό και το «προσωπικό» της ηγετικό προφίλ, εκμεταλλευόμενη ένα υπαρκτό έλλειμμα ηγεσίας σε πανευρωπαϊκό επίπεδο, ηγεσίες που δέχονταν η Ευρώπη να ομιλεί ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΕΞΟΥΣΙΟΔΟΤΗΣΗ, απλά δια της φωνής της κυρίας Μέρκελ…

Βεβαίως, στη περίπτωση της Ελλάδας, τούτο το έλλειμμα ηγεσίας ήταν ακόμα πιο έντονο, πράγμα που ακράδαντα πιστεύω ότι ήταν και ο κύριος λόγος που η χώρα μας επιλέχτηκε ως «πειραματόζωο»…

Σε όλα τα ευρωπαϊκά όργανα, πάντα η αγωνία ή η προσμονή ήταν το τι θα έλεγε ή δεν θα έλεγε η κυρία Μέρκελ…

Σήμερα πόσο άλλαξε αυτό;…
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
Ελληνική φέτα
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ελληνική φέτα
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ