Πολλοί οικοδεσπότες έρχονται καθημερινά με ένα σημαντικό δίλημμα όταν υποδέχονται τους καλεσμένους τους: Πρέπει να τους ζητήσουν να βγάλουν τα παπούτσια τους στην πόρτα ή όχι; Οι απαντήσεις μπορούν να είναι πολλές και διαφορετικές, ενώ και οι περιπτώσεις διαφέρουν σημαντικά.
Εάν λάβουμε σαν παράδειγμα ένα σπίτι όπου ζει μία οικογένεια με παιδιά το βασικό ερώτημα και η συζήτηση γύρω από τα υποδήματα και την υγεία παραμένει: Υπάρχει σημαντική απόδειξη ότι το να μην φοράτε παπούτσια σταματά την εξάπλωση των μικροβίων σε ένα σπίτι.
Ο καθηγητής του τμήματος γεωεπιστημών στο Πανεπιστήμιο Indiana-Purdue University Indianapolis και εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Περιβαλλοντικής Ανθεκτικότητας του Πανεπιστημίου της Indiana, Gabriel Filippelli απαντά θετικά στο ότι τα μικρόβια μπορούν να μεταφερθούν ακόμα και αν βγάζουμε τα παπούτσια μας έξω από το σπίτι.
«Μπορούμε να εντοπίσουμε όλα τα είδη βακτηρίων, αλλά σίγουρα μερικά από αυτά που μας ανησυχούν περισσότερο είναι τα E. coli που προκαλούν σοβαρές κοιλιακές κράμπες, αιματηρή διάρροια και εμετό», είπε. «Έχουν γίνει μελέτες που έκαναν στυλεό στον πάτο των παπουτσιών και περίπου το 99% των παπουτσιών βρέθηκε θετικό για κοπρανώδες υλικό», σημείωσε μιλώντας στο CNN.
Βαριά μέταλλα και άλλοι κίνδυνοι
Ωστόσο, τα βακτήρια δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που συνοδεύει τη σκόνη και τη βρωμιά που περιβάλλει τα αγροτικά και αστικά σπίτια, τους κήπους και τα πάρκα, δήλωσε η Jill Litt, καθηγήτρια περιβαλλοντικών σπουδών στο Πανεπιστήμιο του Κολοράντο στο Boulder, η οποία εργάζεται σήμερα ως ανώτερη ερευνήτρια στο Ινστιτούτο Παγκόσμιας Υγείας της Βαρκελώνης, ή ISGlobal, στην Ισπανία.
«Μελέτες έχουν δείξει ότι σε αστικές περιοχές όπου υπάρχουν παλαιότερα σπίτια, ο μόλυβδος στη σκόνη μπορεί να μεταφερθεί στο σπίτι στην επιφάνεια των παπουτσιών», δήλωσε η ίδια. «Άλλες μελέτες έχουν δείξει ότι μπορείτε να μεταφέρετε υπολείμματα φυτοφαρμάκων από τους κήπους μέσω των παπουτσιών».
Βαρέα μέταλλα όπως ο μόλυβδος και ο χαλκός και ο ψευδάργυρος διαπερνούν τα εδάφη των αστικών πάρκων και των δρόμων από τους ρύπους δεκαετιών, ενώ τα επίπεδα φυτοφαρμάκων μπορεί να είναι υψηλά στις αγροτικές γεωργικές περιοχές, πρόσθεσε ο Litt.
Τα σπίτια που χτίστηκαν πριν από το 1978 είναι πολύ πιθανό να περιέχουν βαφή με βάση τον μόλυβδο, η οποία μπορεί να σπάσει, να ξεφλουδίσει και να διαλυθεί σε επικίνδυνη σκόνη, λένε οι ειδικοί. Δεν υπάρχει ασφαλές επίπεδο μολύβδου σε καμία ηλικία, αλλά τα παιδιά είναι ιδιαίτερα ευάλωτα στις τοξικές επιδράσεις των βαρέων μετάλλων και των φυτοφαρμάκων λόγω του μικρού τους μεγέθους και της εγγύτητάς τους στους μολυσματικούς παράγοντες καθώς μπουσουλάνε, κυλιούνται και παίζουν στα πατώματα του σπιτιού.
«Για τα μικρά παιδιά, η επαφή από το χέρι στο στόμα είναι ένας από τους κύριους τρόπους με τους οποίους τα παιδιά εκτίθενται σε τοξικές ουσίες και παράγοντες μολυσματικών ασθενειών», δήλωσε ο Litt, ο οποίος είναι επίσης επικεφαλής του Reimagining Environments for Connection and Engagement: Testing Actions for Social Prescribing in Natural Spaces. Το έργο χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και έχει ως στόχο την καταπολέμηση της μοναξιάς με φυσικούς χώρους.
Βρέξτε πρώτα τη σφουγγαρίστρα
Πριν ζητήσετε από τους ανθρώπους να βγάλουν τα παπούτσια τους, βεβαιωθείτε ότι το σπίτι είναι όσο το δυνατόν πιο καθαρό από σκόνη, λένε οι ειδικοί. Ποτέ μην σκουπίζετε με ηλεκτρική σκούπα ή σκουπίζετε πρώτα με σκούπα, καθώς αυτό το μόνο που θα κάνει είναι να αναδεύει όλες τις τοξίνες, στέλνοντάς τες στον αέρα. Αντ' αυτού, χρησιμοποιήστε την υγρή σφουγγαρίστρα ή τη σφουγγαρίστρα με σπρέι. Όσο αντιφατικό κι αν είναι να προσθέτετε νερό στη βρωμιά, στην πραγματικότητα είναι ο καλύτερος τρόπος για να απομακρύνετε τις τοξίνες, λέει ο Litt.
Το ίδιο ισχύει και για οποιαδήποτε οριζόντια επιφάνεια, είπε ο Filippelli, αλλά μείνετε μακριά από τα ξεσκονόπανα με πούπουλα. «Κάντε πιο τακτικό καθαρισμό των οριζόντιων επιφανειών με ένα υγρό πανί, τα περβάζια των παραθύρων, τα τραπέζια, τα τραπεζάκια του καφέ, οι πάτοι των καρεκλών, τα καθίσματα των καρεκλών και άλλα έπιπλα εκτός από το πάτωμα».
Χρησιμοποιήστε τη μέθοδο των «τριών κάδων» αν ζείτε σε παλαιότερο σπίτι με μολυβδούχο χρώμα ή σε περιοχή με υψηλά επίπεδα μολύβδου στο εξωτερικό. Έχετε έτοιμο έναν κουβά με διάλυμα καθαρισμού γενικής χρήσης, έναν άλλο για να ξεπλύνετε και έναν άδειο κουβά.
«Ορισμένοι χρησιμοποιούν επίσης ένα πολύ ασθενές διάλυμα ξυδιού στο νερό πλύσης, το οποίο λειτουργεί πολύ καλά», δήλωσε ο Filippelli. «Υπάρχουν κάποια σούπερ αποστειρωτικά στην αγορά, αλλά όταν τα καθαριστικά είναι πολύ καλά στο να σκοτώνουν τα βακτήρια, συνήθως δεν είναι πολύ καλά για εμάς τους ανθρώπους. Κάθε φορά που μπορείτε να μυρίσετε μια σούπερ έντονη μυρωδιά από κάτι, πρέπει τουλάχιστον να το σκεφτείτε δύο φορές».
Βουτήξτε τη σφουγγαρίστρα σας στο διάλυμα καθαρισμού, πιέστε το νερό που περισσεύει στον άδειο κουβά και αρχίστε να σφουγγαρίζετε, ξεκινώντας από το πιο απομακρυσμένο σημείο από την πόρτα. Προχωρήστε προς την πόρτα, χρησιμοποιώντας το καθαρό νερό ως ξέπλυμα καθώς προχωράτε. Πετάξτε το νερό στην τουαλέτα όταν φαίνεται βρώμικο ή με κάθε νέο δωμάτιο, μην το πετάτε έξω.
«Η υψηλότερη συγκέντρωση μικροβίων βρίσκεται στην εσωτερική είσοδο και τα επίπεδα μειώνονται όσο απομακρύνεστε περισσότερο από αυτή την περιοχή», δήλωσε ο Litt. «Οι μοκέτες συγκρατούν πολλή σκόνη, οπότε αυτό θα ήταν ένα πράγμα που θα αφαιρούσα αν είχατε ανησυχίες σχετικά με τις σκόνες και τις πιθανές ανησυχίες για την υγεία».
Οι χώροι με μοκέτα πρέπει να σκουπίζονται με ηλεκτρική σκούπα με συσκευή που διαθέτει φίλτρο σωματιδίων αέρα υψηλής απόδοσης ή HEPA, όχι με ηλεκτρική σκούπα χωρίς σακούλα, και να πετάτε τη σακούλα ή το φίλτρο σε εξωτερικό κάδο απορριμμάτων όταν τελειώσετε.
Άνεση η περιορισμός μικροβίων
Το να βγάζετε τα παπούτσια στην πόρτα μπορεί να είναι ο καλύτερος τρόπος για να περιορίσετε τα μικρόβια και τη δυνητικά τοξική σκόνη από το να εισέλθουν στο εσωτερικό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να σκέφτεστε την άνεση των καλεσμένων σας, δήλωσε ο Filippelli. Η παροχή πλέξιμων παντόφλων ή αντιολισθητικών κάλτσες μπορεί να είναι μια ευγενική χειρονομία, σημειώνει ο ίδιος.
πηγή
