2012-09-02 18:23:03
Η 12η Σεπτεμβρίου είναι ημέρα εκλογών για τηνΟλλανδία και το αποτέλεσμά τους αναμένεται με μεγάλο ενδιαφέρον στην Ευρώπη, κυρίως λόγω της θέσης που κατέχει η συγκεκριμένη χώρα, ως ο σπουδαιότερος σύμμαχος των Γερμανών σε θέματα οικονομικής πολιτικής. Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις δείχνουν το κόμμα του νυν πρωθυπουργού Μαρκ Ρούτε (το κεντροδεξιό φιλελεύθερο VVD) και το Σοσιαλιστικό Κόμμα να προηγούνται σε ψήφους, με το κάθε ένα από αυτά να συγκεντρώνουν 34 έδρες στο Κοινοβούλιο.
Ακολουθούν το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό (PvdA) με 21 έδρες, το Χριστιανοδημοκρατικό (CDA) με 16, το κόμμα του Γκέερτ Βίλντερ (PVV) με 14 και το Αριστερό Φιλελεύθερο (D66) με 13. Το κόμμα τηςΧριστιανικής Ένωσης αναμένεται να πάρει 7 έδρες και οι Αριστεροί Πράσινοι 4.
Η ολλανδική Βουλή αποτελείται από 150 βουλευτές, άρα ο μαγικός αριθμός για πλειοψηφία και δημιουργία κυβέρνησης είναι 76. Το εκλογικό σύστημα της χώρας δίνει το ποσοστό που θα συγκεντρώσει κάθε κόμμα,ανεξάρτητα από περιφέρεια, σε αριθμό βουλευτών. Δηλαδή, αν ένα κόμμα συγκεντρώσει το 10% των ψήφων, τότε θα έχει και το 10% των βουλευτών στη Βουλή (δεν έχουν μπόνους πρώτου κόμματος οι απολίτιστοι Ολλανδοί).
Συνεπώς η αναζήτηση συνεργασιών είναι απαραίτητη, αφού πολύ δύσκολα ένα κόμμα μπορεί να ξεπεράσει το 50% των ψήφων. Μέχρι τώρα τη διακυβέρνηση της χώρας είχε ο κεντροδεξιός συνασπισμός με πρωθυπουργό τον Μαρκ Ρούτε, ο οποίος κατέρρευσε τον περασμένο Απρίλιο λόγω του προτεινομένου πακέτου περικοπών, το οποίο ανέρχεται στο 1,6% του ΑΕΠ της χώρας.
Δυο σενάρια συνεργασίας
Τα σενάρια συνεργασιών της επομένης των εκλογών είναι βασικά δυο:
1. Το πρώτο αφορά τη συνεργασία του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού, των Χριστιανοδημοκρατών και του Φιλελεύθερου Κόμματος του νυν πρωθυπουργού.
Σε αυτή την περίπτωση δεν συμπληρώνονται οι απαιτούμενες έδρες, άρα χρειάζεται η βοήθεια ενός τέταρτου κόμματος, πιθανώς του Αριστερού Φιλελεύθερου. Αυτό το σχήμα θα συγκέντρωνε όλες τις δυνάμεις των «ευρωπαϊστών» και θα άφηναν στην αντιπολίτευση το Σοσιαλιστικό Κόμμα και αυτό του Γκέερτ Βίλντερ, που διαμορφώνουν το μπλοκ των «ευρωσκεπτικιστών».
2. Το δεύτερο σενάριο αφορά τη συνεργασία του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Χριστιανοδημοκρατικού με τη βοήθεια των Πράσινων και των Αριστερών Φιλελεύθερων. Σε αυτή την περίπτωση σχηματίζεται ένας συνασπισμός με οριακή πλειοψηφία. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι αυτό με τη μεγαλύτερη δυναμική και πολλές δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον πρόεδρό του Εμίλ Ρέμερ ως τον επόμενο πρωθυπουργό.
Ο Ρέμερ έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να πληρώσει τα πρόστιμα που θα επιβληθούν από την Ε.Ε. για τη μη τήρηση του 3%, ποσοστού χρέους επί του ΑΕΠ. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει πρώτα απ’ όλα οι Χριστιανοδημοκράτες να συναινέσουν σε κάποια μορφή συνεργασίας, πράγμα που φαντάζει δύσκολο αν αναλογιστεί κάποιος ότι ο Ρέμερ θεωρείται ηγέτης κόμματος της Άκρας Αριστεράς.
Επίσης πολλοί πιστεύουν ότι η ολλανδική κοινή γνώμη δεν θα μπορέσει εύκολα να δεχθεί διακυβέρνηση από ένα κόμμα που ξεκίνησε ως μαοϊκό και στην πορεία διολίσθησε προς το κέντρο με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται τώρα αριστερό λαϊκό κόμμα.
Κρίσιμες για όλους
Το σίγουρο είναι ότι η ολλανδική κοινή γνώμη θα επιλέξει στις 12 Σεπτεμβρίου όχι με βάση τις διάφορες αναλύσεις, αλλά την ολλανδική πραγματικότητα, και ότι η απόφασή της θα είναι μακροπρόθεσμα κρίσιμης σημασίας για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
topontiki.gr
Ακολουθούν το Σοσιαλιστικό Δημοκρατικό (PvdA) με 21 έδρες, το Χριστιανοδημοκρατικό (CDA) με 16, το κόμμα του Γκέερτ Βίλντερ (PVV) με 14 και το Αριστερό Φιλελεύθερο (D66) με 13. Το κόμμα τηςΧριστιανικής Ένωσης αναμένεται να πάρει 7 έδρες και οι Αριστεροί Πράσινοι 4.
Η ολλανδική Βουλή αποτελείται από 150 βουλευτές, άρα ο μαγικός αριθμός για πλειοψηφία και δημιουργία κυβέρνησης είναι 76. Το εκλογικό σύστημα της χώρας δίνει το ποσοστό που θα συγκεντρώσει κάθε κόμμα,ανεξάρτητα από περιφέρεια, σε αριθμό βουλευτών. Δηλαδή, αν ένα κόμμα συγκεντρώσει το 10% των ψήφων, τότε θα έχει και το 10% των βουλευτών στη Βουλή (δεν έχουν μπόνους πρώτου κόμματος οι απολίτιστοι Ολλανδοί).
Συνεπώς η αναζήτηση συνεργασιών είναι απαραίτητη, αφού πολύ δύσκολα ένα κόμμα μπορεί να ξεπεράσει το 50% των ψήφων. Μέχρι τώρα τη διακυβέρνηση της χώρας είχε ο κεντροδεξιός συνασπισμός με πρωθυπουργό τον Μαρκ Ρούτε, ο οποίος κατέρρευσε τον περασμένο Απρίλιο λόγω του προτεινομένου πακέτου περικοπών, το οποίο ανέρχεται στο 1,6% του ΑΕΠ της χώρας.
Δυο σενάρια συνεργασίας
Τα σενάρια συνεργασιών της επομένης των εκλογών είναι βασικά δυο:
1. Το πρώτο αφορά τη συνεργασία του Σοσιαλιστικού Δημοκρατικού, των Χριστιανοδημοκρατών και του Φιλελεύθερου Κόμματος του νυν πρωθυπουργού.
Σε αυτή την περίπτωση δεν συμπληρώνονται οι απαιτούμενες έδρες, άρα χρειάζεται η βοήθεια ενός τέταρτου κόμματος, πιθανώς του Αριστερού Φιλελεύθερου. Αυτό το σχήμα θα συγκέντρωνε όλες τις δυνάμεις των «ευρωπαϊστών» και θα άφηναν στην αντιπολίτευση το Σοσιαλιστικό Κόμμα και αυτό του Γκέερτ Βίλντερ, που διαμορφώνουν το μπλοκ των «ευρωσκεπτικιστών».
2. Το δεύτερο σενάριο αφορά τη συνεργασία του Σοσιαλιστικού Κόμματος και του Χριστιανοδημοκρατικού με τη βοήθεια των Πράσινων και των Αριστερών Φιλελεύθερων. Σε αυτή την περίπτωση σχηματίζεται ένας συνασπισμός με οριακή πλειοψηφία. Το Σοσιαλιστικό Κόμμα είναι αυτό με τη μεγαλύτερη δυναμική και πολλές δημοσκοπήσεις εμφανίζουν τον πρόεδρό του Εμίλ Ρέμερ ως τον επόμενο πρωθυπουργό.
Ο Ρέμερ έχει δηλώσει ότι δεν πρόκειται να πληρώσει τα πρόστιμα που θα επιβληθούν από την Ε.Ε. για τη μη τήρηση του 3%, ποσοστού χρέους επί του ΑΕΠ. Για να συμβεί όμως αυτό, πρέπει πρώτα απ’ όλα οι Χριστιανοδημοκράτες να συναινέσουν σε κάποια μορφή συνεργασίας, πράγμα που φαντάζει δύσκολο αν αναλογιστεί κάποιος ότι ο Ρέμερ θεωρείται ηγέτης κόμματος της Άκρας Αριστεράς.
Επίσης πολλοί πιστεύουν ότι η ολλανδική κοινή γνώμη δεν θα μπορέσει εύκολα να δεχθεί διακυβέρνηση από ένα κόμμα που ξεκίνησε ως μαοϊκό και στην πορεία διολίσθησε προς το κέντρο με αποτέλεσμα να χαρακτηρίζεται τώρα αριστερό λαϊκό κόμμα.
Κρίσιμες για όλους
Το σίγουρο είναι ότι η ολλανδική κοινή γνώμη θα επιλέξει στις 12 Σεπτεμβρίου όχι με βάση τις διάφορες αναλύσεις, αλλά την ολλανδική πραγματικότητα, και ότι η απόφασή της θα είναι μακροπρόθεσμα κρίσιμης σημασίας για όλους τους λαούς της Ευρώπης.
topontiki.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΜΕΣΙΝΑ : ΕΙΝΑΙ ΑΒΕΒΑΙΟ ΤΙ ΘΑ ΣΥΜΒΕΙ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
