2012-11-09 18:41:10
Γράφει ο Στράτος Στυλιανίδης
Η παροιμία επιμένει ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Ο Κώστας Σκανδαλίδης δεν είναι ηλικιωμένος για να δει την αντιστοιχία. Είναι,όμως, «παλιός» στην πολιτική. Χθες, αντί να αναλάβει την ευθύνη που αναλογούσε στον ίδιο και στο κόμμα του για την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, επέλεξε να μην πάει στη Βουλή να ψηφίσει. Τη νύχτα που οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν κατά χιλιάδες υπό βροχή στο Σύνταγμα για να .... φωνάξουν ότι δεν πάει άλλο, τη νύχτα που τα ΕΚΑΜ φύλαγαν τη Βουλή, τη νύχτα που οι προνομιούχοι υπάλληλοι «στασίασαν» απειλώντας να κατεβάσουν το διακόπτη του Κοινοβουλίου και μαζί να οδηγήσουν τη χώρα στην πτώχευση, ένα επί δεκαετίες διακεκριμένο μέλος της πολιτικής ελίτ αποφάσισε να μείνει σπίτι του.
Ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης είναι ένα πρόσωπο με μεγάλη πολιτική διαδρομή και εμπειρία. Ωστόσο, μπορεί κανείς εύκολα να ισχυρισθεί πως είναι αυτό που λέμε παιδί του «κομματικού σωλήνα». Όπως λέει στο βιογραφικό του ανήκει στη «γενιά του Πολυτεχνείου».
Οι κομματικές περγαμηνές είναι πολλές. Μέχρι σήμερα που μιλάμε, ο κ. Σκανδαλίδης φαίνεται να έχει διατελέσει 23 χρόνια βουλευτής και 5-6 χρόνια υπουργός.
Στη χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή αποφάσισε να μη συμμετέχει. Για λόγους δικούς του· πολιτικούς, συνειδησιακούς, προσωπικούς, ιδεολογικούς … Σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή και ψηφοφορία, ίσως από τις σημαντικότερες στη σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία, ο κ. Σκανδαλίδης αποφάσισε να μη συμμετέχει. Δεν γνωρίζω αν το έχει ξανακάνει· αν ναι καλό θα ήταν να γνωρίζουμε πότε και για ποιο λόγο.
Στη δήλωσή του (7.11.2012) ο κ. Σκανδαλίδης αναφέρει: «Δεν μπορώ να υπερψηφίσω τα μέτρα, ούτε και θέλω να προσμετρηθεί η ψήφος μου στις δυνάμεις αποσταθεροποίησης της χώρας. Γι’ αυτό απέχω από τη διαδικασία ψηφοφορίας». Δεν απαντά όμως στο ερώτημα αν δεν υπερψηφιστούν τα μέτρα τι θα γίνει. Που θα πάει η χώρα, ποια είναι η πρότασή του. Γι αυτό και αναφέρει σε άλλο σημείο της δήλωσής του: «Αναγνωρίζω ότι τυχόν πλειοψηφία του ΟΧΙ επί των παρόντων θα οδηγούσε στην άρση της δεδηλωμένης και σε άμεσες εκλογές που σήμερα όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε στη χώρα αλλά θα τη βάλουν πιθανότατα σε νέες περιπέτειες». Ενώ σε άλλο σημείο της δήλωσής του γράφει ο κ. Σκανδαλίδης: «Αναδέχομαι ακέραιες τις ευθύνες που μου αναλογούν για τις αποφάσεις των τελευταίων χρόνων που προσυπέγραψα ανεξάρτητα από τις εκάστοτε διαφωνίες που διετύπωσα και τη συμμετοχή μου ή όχι σ’ αυτές». Γιατί απλώς των τελευταίων χρόνων και όχι για το σύνολο της κοινοβουλευτικής του διαδρομής;
Μήπως όλα αυτά τα χρόνια, ο κ. Σκανδαλίδης δεν ήταν ένα από τα μέλη του Κοινοβουλίου που, ενώ χρέη και ελλείμματα σωρεύονταν, ψήφιζε «ναι σε όλα» , χωρίς να αποκλίνει ούτε κατά κεραία από την κομματική γραμμή; Μήπως δεν ήταν πολιτικά υπεύθυνος για τα υπουργεία των οποίων ηγήθηκε, όταν παρουσίαζαν ελλειμματικούς προϋπολογισμούς; Χθες, όμως , αποφάσισε να απόσχει.
Με την ευκαιρία που μου δίνει το διαδίκτυο και χωρίς να έχω καμία ψευδαίσθηση ότι θα λάβω απάντηση θα ήθελα να ρωτήσω ευθέως τον κ. Κώστα Σκανδαλίδη:
Στην πολιτική σας διαδρομή των 23 χρόνων στο Κοινοβούλιο, πόσους προϋπολογισμούς έχετε ψηφίσει γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα καταλήξουν ελλειμματικοί;
Σε αυτή την πολιτική διαδρομή και ,κυρίως, την περίοδο που υπηρετήσατε τη χώρα ως υπουργός, συνδράματε στην πρόσληψη προσωπικού στο δημόσιο τομέα; Αν ναι ήταν αναγκαίο και γιατί;
Πόσες φορές ζητήσατε συμπληρωματικές πιστώσεις για το υπουργείο σας και πόσες φορές στη διαδρομή σας προχωρήσατε σε προληπτική μείωση εξόδων;
Ως υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης εισηγηθήκατε ένα σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού στη δημόσια διοίκηση που θα προάγει τους άξιους και θα οδηγεί στην έξοδο αυτούς που δεν παράγουν; Αν ναι τότε πόσοι επίορκοι αλλά και ανίκανοι να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους υπάλληλοι, έχουν απομακρυνθεί επί των ημερών σας;
Είναι αυτονόητο ότι τα παραπάνω ερωτήματα είναι τόσο άμεσα συνδεδεμένα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, όσο και η πολιτική διαδρομή του κ. Σκανδαλίδη με τις ευθύνες της «γενιάς του Πολυτεχνείου» για την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.
Kafeneio
Η παροιμία επιμένει ότι «τα στερνά τιμούν τα πρώτα». Ο Κώστας Σκανδαλίδης δεν είναι ηλικιωμένος για να δει την αντιστοιχία. Είναι,όμως, «παλιός» στην πολιτική. Χθες, αντί να αναλάβει την ευθύνη που αναλογούσε στον ίδιο και στο κόμμα του για την Ελλάδα της Μεταπολίτευσης, επέλεξε να μην πάει στη Βουλή να ψηφίσει. Τη νύχτα που οι διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν κατά χιλιάδες υπό βροχή στο Σύνταγμα για να .... φωνάξουν ότι δεν πάει άλλο, τη νύχτα που τα ΕΚΑΜ φύλαγαν τη Βουλή, τη νύχτα που οι προνομιούχοι υπάλληλοι «στασίασαν» απειλώντας να κατεβάσουν το διακόπτη του Κοινοβουλίου και μαζί να οδηγήσουν τη χώρα στην πτώχευση, ένα επί δεκαετίες διακεκριμένο μέλος της πολιτικής ελίτ αποφάσισε να μείνει σπίτι του.
Ο κ. Κώστας Σκανδαλίδης είναι ένα πρόσωπο με μεγάλη πολιτική διαδρομή και εμπειρία. Ωστόσο, μπορεί κανείς εύκολα να ισχυρισθεί πως είναι αυτό που λέμε παιδί του «κομματικού σωλήνα». Όπως λέει στο βιογραφικό του ανήκει στη «γενιά του Πολυτεχνείου».
Οι κομματικές περγαμηνές είναι πολλές. Μέχρι σήμερα που μιλάμε, ο κ. Σκανδαλίδης φαίνεται να έχει διατελέσει 23 χρόνια βουλευτής και 5-6 χρόνια υπουργός.
Στη χθεσινή ψηφοφορία στη Βουλή αποφάσισε να μη συμμετέχει. Για λόγους δικούς του· πολιτικούς, συνειδησιακούς, προσωπικούς, ιδεολογικούς … Σε μια τόσο κρίσιμη στιγμή και ψηφοφορία, ίσως από τις σημαντικότερες στη σύγχρονη Ελληνική Δημοκρατία, ο κ. Σκανδαλίδης αποφάσισε να μη συμμετέχει. Δεν γνωρίζω αν το έχει ξανακάνει· αν ναι καλό θα ήταν να γνωρίζουμε πότε και για ποιο λόγο.
Στη δήλωσή του (7.11.2012) ο κ. Σκανδαλίδης αναφέρει: «Δεν μπορώ να υπερψηφίσω τα μέτρα, ούτε και θέλω να προσμετρηθεί η ψήφος μου στις δυνάμεις αποσταθεροποίησης της χώρας. Γι’ αυτό απέχω από τη διαδικασία ψηφοφορίας». Δεν απαντά όμως στο ερώτημα αν δεν υπερψηφιστούν τα μέτρα τι θα γίνει. Που θα πάει η χώρα, ποια είναι η πρότασή του. Γι αυτό και αναφέρει σε άλλο σημείο της δήλωσής του: «Αναγνωρίζω ότι τυχόν πλειοψηφία του ΟΧΙ επί των παρόντων θα οδηγούσε στην άρση της δεδηλωμένης και σε άμεσες εκλογές που σήμερα όχι μόνο δεν έχουν να προσφέρουν τίποτε στη χώρα αλλά θα τη βάλουν πιθανότατα σε νέες περιπέτειες». Ενώ σε άλλο σημείο της δήλωσής του γράφει ο κ. Σκανδαλίδης: «Αναδέχομαι ακέραιες τις ευθύνες που μου αναλογούν για τις αποφάσεις των τελευταίων χρόνων που προσυπέγραψα ανεξάρτητα από τις εκάστοτε διαφωνίες που διετύπωσα και τη συμμετοχή μου ή όχι σ’ αυτές». Γιατί απλώς των τελευταίων χρόνων και όχι για το σύνολο της κοινοβουλευτικής του διαδρομής;
Μήπως όλα αυτά τα χρόνια, ο κ. Σκανδαλίδης δεν ήταν ένα από τα μέλη του Κοινοβουλίου που, ενώ χρέη και ελλείμματα σωρεύονταν, ψήφιζε «ναι σε όλα» , χωρίς να αποκλίνει ούτε κατά κεραία από την κομματική γραμμή; Μήπως δεν ήταν πολιτικά υπεύθυνος για τα υπουργεία των οποίων ηγήθηκε, όταν παρουσίαζαν ελλειμματικούς προϋπολογισμούς; Χθες, όμως , αποφάσισε να απόσχει.
Με την ευκαιρία που μου δίνει το διαδίκτυο και χωρίς να έχω καμία ψευδαίσθηση ότι θα λάβω απάντηση θα ήθελα να ρωτήσω ευθέως τον κ. Κώστα Σκανδαλίδη:
Στην πολιτική σας διαδρομή των 23 χρόνων στο Κοινοβούλιο, πόσους προϋπολογισμούς έχετε ψηφίσει γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι θα καταλήξουν ελλειμματικοί;
Σε αυτή την πολιτική διαδρομή και ,κυρίως, την περίοδο που υπηρετήσατε τη χώρα ως υπουργός, συνδράματε στην πρόσληψη προσωπικού στο δημόσιο τομέα; Αν ναι ήταν αναγκαίο και γιατί;
Πόσες φορές ζητήσατε συμπληρωματικές πιστώσεις για το υπουργείο σας και πόσες φορές στη διαδρομή σας προχωρήσατε σε προληπτική μείωση εξόδων;
Ως υπουργός Εσωτερικών Δημόσιας Διοίκησης και Αποκέντρωσης εισηγηθήκατε ένα σύστημα αξιολόγησης του προσωπικού στη δημόσια διοίκηση που θα προάγει τους άξιους και θα οδηγεί στην έξοδο αυτούς που δεν παράγουν; Αν ναι τότε πόσοι επίορκοι αλλά και ανίκανοι να εκτελέσουν τα καθήκοντά τους υπάλληλοι, έχουν απομακρυνθεί επί των ημερών σας;
Είναι αυτονόητο ότι τα παραπάνω ερωτήματα είναι τόσο άμεσα συνδεδεμένα με την κατάσταση στην οποία βρίσκεται η χώρα, όσο και η πολιτική διαδρομή του κ. Σκανδαλίδη με τις ευθύνες της «γενιάς του Πολυτεχνείου» για την οικονομική και πολιτική κατάσταση της χώρας.
Kafeneio
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Economist: Αναγκαία η απομείωση του ελληνικού χρέους
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
