2013-02-17 15:32:29
Tου Νίκου Βαρλά
Πολλές φορές εχθρός του καλού στην ζωή είναι το… κακό! Στο μπάσκετ και στο πως προσεγγίζεις και κρίνεις την ομάδα που σε ενδιαφέρει και αγαπάς, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο! Όπως ακριβώς πρέπει να σκέφτεται ένας γονιός για το παιδί του.
Ο Ολυμπιακός έκανε μεγάλη νίκη στην Μόσχα και για μια ακόμα φορά αυτή η γενιά παικτών, αυτός ο κορμός που σμίλεψε πέρυσι η ομάδα με τις ευλογίες του Ντούντα, αντέδρασε έξοχα υπό καθεστώς πίεσης. Και κέρδισε ένα κρίσιμο ματς.
Αν είχαμε χάσει, τα βαθμολογικά δεδομένα του ομίλου θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Και η πρόκριση ακόμα στα χέρια μας, αλλά καθόλου εύκολη υπόθεση. Τώρα; Όλα εξαρτώνται από μας! Έχουμε καλό πρόγραμμα στον δεύτερο γύρο, 4 παιχνίδια στο ΣΕΦ και η πρόκριση προέχει, αλλά όπως έχω γράψει και παλιότερα, την διαφορά θα την κάνει μια από τις δύο πρώτες θέσεις!
Άλλο να παίξεις με μειονέκτημα την σειρά των πλέι οφ, με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ, την Ρεάλ, ακόμα και την Εφές του δικού μας Τζαμόν Γκόρντον που έχει… βγάλει δόντια, αλλιώς να παίξεις με πλεονέκτημα έδρας και το μαξιλαράκι ασφαλείας του ΣΕΦ. Έχουμε ήδη από κάτω μας για τα καλά Φενέρ, Μακάμπι και Μπεσίκτας. Χρειαζόμαστε ένα ακόμα νοκ – άουτ για να περάσουμε.
Η Χίμκι είναι μαζί μας και την νικήσαμε στην Μόσχα, η Κάχα με νίκη στο ΣΕΦ πάει από… κάτω μας (να δούμε τι θα συμβεί με την διαφορά) και απέχουμε δύο νίκες από την Σιένα, χωρίς να συνυπολογίζουμε την εκκρεμότητα της έφεσης… Αν χάσουμε στην Τοσκάνη και δεν αλλάξει απόφαση η Ευρωλίγκα (και όχι ο νέος αθλητικός δικαστής που ανέλαβε την υπόθεση, το τονίζω!) είναι πολύ δύσκολο να τους ξεπεράσουμε, ακόμα και αν κερδίσουμε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια.
Γιατί, απομένουν 7 μάχες και με ήττα κι εκεί, ουσιαστικά θα θέλουμε 4 νίκες παραπάνω σε 6 παιχνίδια. Αντίθετα, αν κερδίσουμε στην Ιταλία, η δεύτερη θέση πίσω από την Μπαρτσελόνα είναι στις δυνατότητές μας.
Ανάλυση
Υπάρχουν δύο παιχνίδια στα 40 λεπτά του αγώνα με την Χίμκι. Ένα μέχρι το 25΄ και ένα ακόμα από εκεί και πέρα. Στα πρώτα 25 λεπτά είδαμε ένα απογοητευτικό Ολυμπιακό ως στιλ παιχνιδιού, ως φιλοσοφία, ως ενέργεια, πάθος και αποφασιστικότητα. Εντάξει, όταν έχεις 0/10 τρίποντα και συνεχίζεις να αστοχείς, τα πράγματα είναι ζόρικα ακόμα και αν παίζεις καλή άμυνα.
Εμείς, όμως, δεν κάναμε ούτε αυτό, μέχρι εκείνο το σημείο. Ίσα – ίσα που παρουσιάσαμε μια αποκρουστική εικόνα. Είναι το πιο περίεργο πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού, την τελευταία διετία. Δεν βάλαμε τρίποντο, ΔΕΝ κάναμε ούτε ένα λάθος και η Χίμκι ΔΕΝ σούταρε ούτε μια βολή!!!
Απίστευτα νούμερα. Που αποδεικνύουν ένα απλό πράγμα. Είναι σαν να μην ΠΑΙΞΑΜΕ στο πρώτο ημίχρονο.
Όταν δεν στέλνεις σε διάρκεια 20 λεπτών τον αντίπαλό σου στις βολές ούτε μια φορά, απλά δεν παίζεις. Και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Τζος Πάουελ. Μιλάμε ότι ο τύπος δεν ξέρει που πατάει και που βρίσκεται στην άμυνα. Στις περιστροφές και τις αντιδράσεις του στο πικ εν ρολ μετά τα πικ, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί και ό,τι καλύτερο για να βάζει εύκολα καλάθια ο αντίπαλος. Στις άμυνες σώμα με σώμα, συνήθως θα κάνει φάουλ γρήγορα, γιατί δεν ξέρει πώς να τοποθετήσει το κορμί του.
Και στον τελικό του Ελληνικού και στα πρώτα λεπτά του αγώνα με την Χίμκι, παίζαμε με 4 παίκτες στην άμυνα και όταν αυτός που λείπει (κι ας βρίσκεται κάπου στο παρκέ) είναι και ο ψηλός σου, χαιρέτα μου τον πλάτανο.
Δεν ήταν, όμως, μόνο η σταθερή «τρύπα», που λέγεται Πάουελ. Ούτε η περιφερειακή άμυνα στον εξαιρετικό δημιουργό Πλάνινιτς λειτούργησε, ούτε οι βοήθειες, ούτε στα αμυντικά ριμπάουντ ήταν καλός ο Ολυμπιακός. Με όλες αυτές τις συνισταμένες το -8 του ημιχρόνου ήταν ευλογία για την ομάδα! Ούτε στον παππά μην το πούμε ότι χάναμε τόσο μετά το πρώτο ημίχρονο! Η ουσία είναι πως η Χίμκι έκανε ΑΚΡΙΒΩΣ όσα κάνει καλά όλη την σεζόν κι εμείς κοιτούσαμε.
Η αντεπίθεση
Το ίδιο μοτίβο και στα πρώτα 5 λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου. Μετά την μικρή διακοπή, γύρισε ο… διακόπτης. Ο Παπανικολάου έβαλε το πρώτο τρίποντο, οι άμυνες άρχισαν να βγαίνουν γιατί είχαμε 2 παίκτες μαχητές στο «4» και στο «5» (Κάιλ, Πέρο) και όλες οι ισορροπίες και τα δεδομένα αντιστράφηκαν.
Ο Ολυμπιακός άρχισε να βρίσκει κάποιο σκορ στο τρανζίσιον παιχνίδι ανοιχτού γηπέδου, ανέβασε την ψυχολογία του μέσα από την άμυνα και τα πρώτα σουτ που μπήκαν, έκλεισε το παιχνίδι στους 5 πόντους και φτάσαμε στα τελευταία 8 λεπτά.
Εκεί μετράει η προσωπικότητα και ο Ολυμπιακός φυσικά κι έχει περισσότερη από την Χίμκι. Άλλο Σπανούλης, άλλο Πλάνινιτς, άλλο Χάινς, άλλο… οποιοσδήποτε άλλος ψηλός στην Ευρώπη (ψηλός είπα ε; Συγγνώμη!), συν τους Σλούκα και Λο, που είναι δεδομένο πως «έχουν» την ψυχολογία για τα μεγάλα σουτ. Το έχουν αποδείξει δεκάδες φορές, ο Λο ακόμα και στο ΝΒΑ, ο Κώστας από την εποχή της ηγετικής συμπεριφοράς του στις «μικρές» εθνικές.
Κάπως έτσι, με ένα… μπραφ ανάλογο του τελικού με την ΤΣΣΚΑ, κάναμε τα δύσκολα εύκολα και κερδίσαμε μια ομάδα που είχε 9/9 φέτος στην έδρα της και αγνοούσε την λέξη ήττα από τον Νοέμβρη του 2010, για 2,5 χρόνια σχεδόν! Και θα ρωτήσει ο οπαδός του Ολυμπιακού. Όταν με 15 λεπτά καλού μπάσκετ κατορθώνουμε κάτι τέτοιο, τι άλλο θέλουμε;
Έτσι το βλέπω
Θέλουμε πολλά ακόμα, φίλε! Πρώτον, γιατί εχθρός του καλού είναι το καλύτερο! Δεύτερον, για να πας στο φάιναλ φορ πρέπει να νικήσεις ακόμα καλύτερες ομάδες από την Χίμκι και για να πάρεις το πρωτάθλημα οφείλεις να κερδίσεις 3 φορές τον Παναθηναϊκό, με όλο το πακέτο που αντιπροσωπεύει αυτά τα ντέρμπι.
Και τις ιδιομορφίες που διαισθάνομαι πως στους επικείμενους τελικούς θα είναι περισσότερες από ποτέ και αυτό ΔΕΝ συμφέρει την ομάδα που διατηρεί το πλεονέκτημα έδρας… Ρωτούσα ανθρώπους στον Ολυμπιακό εδώ και δύο μήνες σχεδόν, για την ακρίβεια προσπαθούσα να μοιραστώ μαζί τους τις ανησυχίες μου για την διαφοροποίηση των δεδομένων σε σχέση με τον αντίπαλο στην Ελλάδα και την αρχική του αξία ως ρόστερ, στην αρχή της σεζόν.
Που δεν πλησίαζε καν τον Ολυμπιακό, η απόσταση ήταν μεγάλη και δεν καλυπτόταν. «Με Λάσμε και Γκίστ έβαλαν στο παιχνίδι τους την ενέργεια και τα αθλητικά προσόντα που έλειπαν πέρυσι και για αυτό τους κερδίσαμε. Αντίθετα, το δικό μας αντίστοιχο κομμάτι, ο Ντόρσεϊ αφαιρέθηκε και τώρα λείπει και ο Βαγγέλης που είναι ο καλύτερος αμυντικός μας στην περιφέρεια».
Οι περισσότεροι δεν είχαν την ίδια άποψη με μένα, έβλεπαν μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά δεν πιστεύω πως η εικόνα και η έκβαση του τελικού κυπέλλου τους δικαίωσε. Προσοχή. Δεν λέω πως ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό. Παραμένει καλύτερη η ομάδα, αλλά ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ από ότι περίμενα και απαιτούσα με τα ΔΕΔΟΜΕΝΑ που είχαν δημιουργηθεί στην αρχή της σεζόν.
Γιατί μετά τα περσινά να μην ανοίξεις την ψαλίδα και να τελειώνεις με αυτή την ιστορία; Γιατί να δίνεις δικαιώματα; Οκ με τον Περπέρογλου, είναι και Έλληνας και έμπειρος, διαθέτει ποιότητα. Από εκεί και πέρα τι κάναμε; Πήραμε τον Μαυροειδή με συμβόλαιο περίπου ίδιο με αυτό που έχει ο Κάιλ!
Αναγκαστήκαμε να χαιρετήσουμε τον τρέλο – Τζόι που, πάντως, δεν είναι τόσο δύσκολος στην ιδιαίτερη διαχείριση που χρειάζεται (μετά τον αγώνα με την Ζαλγκίρις δεν το συζητάμε πως δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το φύγε) και πήραμε τον Πάουελ! Επιλογή – Ζονγκ. Ο κόουτς Μπαρτζώκας έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπίζεται την επιλογή του, εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να λέμε ότι έκανε λάθος.
Με τον παίκτη – εξολοθρευτή στην άμυνα να αποτελεί παρελθόν και με τους Πρίντεζη και Άντιτς να έχουν αρκετά καλό μακρινό σουτ (για ψηλοί) ο Πάουελ ήταν ο παίκτης – ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ για να υπογράψουμε! Σόφτ, χωρίς νεύρο, μαλωμένος με την άμυνα, αλλεργικός με την κάθε τύπου επαφή σε άμυνα και επίθεση. Ξοδέψαμε τσάμπα και βερεσέ μια θέση ξένου, την στιγμή που ούτε ο Μαυροειδής τον οποίο επέλεξε ο Μπαρτζώκας τυγχάνει εμπιστοσύνης και χαίρει… προσφοράς στην ομάδα, με ΕΞΑΙΡΕΣΗ την πολύ καλή εμφάνιση στο Μιλάνο.
Πρώτη χαμένη
Το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως ο Ολυμπιακός παραμένει μια τοπ επιπέδου ομάδα στην Ευρωλίγκα, αλλά έχασε την πρώτη ευκαιρία να γίνει ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ μετά την περσινή σεζόν – ορόσημο. Έχασε την ευκαιρία να είναι ένα επίπεδο πάνω και πανέτοιμος να χτυπήσει στα ίσια ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και να έχει ίσως και το πλεονέκτημα.
Πως; Με ένα ογκόλιθο στη ρακέτα, έναν «τιμωρό» των αντίπαλων πικ εν ρολ (Ντόρσεϊ, Λάσμε) ένα παίκτη που ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τις κατοχές και με την δουλειά που κάνει, συνήθως, τις φέρνει προς την πλευρά της δικής του ομάδας. Μια – δύο σωστές κινήσεις να είχαμε κάνει, η διαφορά με τον Παναθηναϊκό θα ήταν ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ και οι βλέψεις για Λονδίνο και στο Λονδίνο, σοβαρότατες. Δεν λέω πως τώρα δεν είναι. Λέω απλά πως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο κι εμείς γυρίσαμε την πλάτη σε αυτή την θυμοσοφία.
Μεταγραφή (Πέρκινς)
Έχουμε καλύψει με καλό ρεπορτάζ όλη την διαδρομή για την μεταγραφή γκαρντ που κάνει ο Ολυμπιακός. Πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο να ψάχνεις προς όλες τις κατευθύνσεις και να βρίσκεις τις απαντήσεις. Υπάρχουν δύο ειδών ρεπόρτερ.
Αυτοί της… κοινής λήψης – ότι ακουστεί ως φήμη και καλά είμαστε – και του ό,τι κάτσει από μια πληροφορία που θα έρθει από γνωστό, χωρίς έρευνα και πολλές φορές διπλό τσεκάρισμα. Και οι ρεπόρτερ που παλεύουν με προσωπικές επαφές, με τηλέφωνα, με email, με Whats up, με Viber και ότι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί κάποιος που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες και πραγματικά ψάχνει.
Στην Ελλάδα η καλύτερη και πιο έξυπνη τακτική είναι η πρώτη. Γιατί να ψάξεις αφού ό,τι και να βγει το αναδημοσιεύεις και το κάνεις δικό σου; Μήπως καταλαβαίνει ο κόσμος; Ένας στους 100 Ακούστε, λοιπόν, που βρισκόμαστε σήμερα και με τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά ίσως επί εποχής Αγγελόπουλων να πέφτει σε τόσους «τοίχους» αναφορικά με τα μεταγραφικά! Δεν έχει «κάτσει» αυτή η μεταγραφή στους πρωταθλητές και από ένα σημείο και έπειτα, δεν είναι θέμα χρημάτων, αλλά συγκυριών!
Όταν χτύπησε ο Μάντζαρης, ξεκίνησε η έρευνα και η «βροχή» των προτάσεων. Ο Ολυμπιακός έκανε αρκετές διερευνητικές επαφές.Στην Ευρώπη, στους ελεύθερους του ΝΒΑ, στο NBDL. Δεν βρήκε τον πραγματικό αντί – Μάντζαρη σε στιλ παιχνιδιού και κατέληξε στον Τζέρεμι Πάργκο! Όταν το αποφάσισε οριστικά, ο Πάργκο είχε ήδη συμφωνήσει με τους Σίξερς!
Πέμπτη, 7 Φλεβάρη ανακοινώθηκε, αλλά είχε μπει το νερό στο αυλάκι οριστικά και αμετάκλητα 3 μέρες πριν. Οι Σίξερς ανακοίνωσαν τον Τζέρεμι και άφησαν ελεύθερο τον Σέλβιν Μακ! Τον μοναδικό γκαρντ από το ΝΒΑ που όντως διαθέτει ΌΛΑ τα στοιχεία του Μάντζαρη, αλλά αυτή την στιγμή είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος από τον Βαγγέλη!
Ο Μακ από την πρώτη στιγμή ήταν αρνητικός και παραμένει, παρότι ο Ολυμπιακός του δίνει χρήματα που δεν θα βρει στο ΝΒΑ. Ούτε πρόταση δεν έχει στη παρούσα από εκεί και κάνει βόλτες με φίλους του στο Χιούστον, όπου έχει πάει για το Σαββατοκύριακο του ολ σταρ γκέιμ.
Ο χρόνος πέρασε και ο Ολυμπιακός έχει 3-4 μέρες, αλλιώς χάνει την προθεσμία! Στην αρχή της εβδομάδας και βλέποντας πως παραμένει αρνητικός ο Μακ, έκανε πρόταση ξανά στον Τζέρεμι Πάργκο! Αλλά, θα συνεχίσει στο ΝΒΑ ο Αμερικανός γκαρντ εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και αυτό θα ανακοινωθεί πιθανότατα την Κυριακή. Είναι ήδη συμφωνημένο πως μένει.
Ο Ολυμπιακός βλέποντας την κατάσταση, κατέθεσε πρόταση και στον Κρις Κουίν, κάτι που δεν είχε κάνει όλο τον προηγούμενο καιρό! Όταν οι εναλλακτικές μειώνονται, πας σε παίκτες που δεν είχες πρώτους στην λίστα. Όχι και ο Κουίν. Που θα ερχόταν αν δεν είχε οικογενειακό πρόβλημα, που τον κρατάει στις ΗΠΑ.
Για μια μέρα, ο Ολυμπιακός άλλαξε ρότα και προσπάθησε να πάρει τον δαιμόνιο γκαρντ από το Πουέρτο Ρίκο με την έκρηξη και το φοβερό σουτ, τον Ουόλτερ Χοτζ! Ο «βασιλιάς» του Eurocup, φέτος. Δεν τον δίνει η Ζιελόνα Γκόρα, αφού νομίζουν πως έχουν βρει τον… Γκάλη τους, είναι «κολλημένη» με τον παίκτη όλη τοπική κοινωνία. Αυτός θα πάρει μεταγραφή το καλοκαίρι για πιο μεγάλο σύλλογο, είναι δεδομένο.
Και ξαφνικά, ο Ολυμπιακός έμεινε χωρίς θετική απάντηση, ενώ μέχρι την Τρίτη πρέπει να έχει τελειώσει! Και αναγκαστικά, πάει σε πιο πίσω λύσεις, σε σχέση με την αρχική λίστα.
Τώρα, το ρεπορτάζ λέει για Σίγκλετέρι – που παίζει στην ίδια ομάδα του NBDL με τον Τζάστιν Ντέντμον, που επίσης έχει προταθεί – και Πέρκινς. Προσωπική άποψη, πως από τον πρώην παίκτη της Κάχα, ο Ντόρον Πέρκινς είναι πολύ καλύτερος και εμπεριέχει μικρότερο ρίσκο, έστω και με ένα πόδι. Η επιλογή ανάμεσα στους δύο είναι προφανής, Πέρκινς.
Στην Μακάμπι ήταν εκπληκτικός. Οι χιαστοί τον πήγαν πίσω, χάθηκε για λίγο, ήταν μέτριος στην Καντού, ασταθής στην Ουκρανία και με πολύ καλά νούμερα τώρα στην Κίνα. Το πρωτάθλημα εκεί, φυσικά και δεν είναι κριτήριο αναλογικά με τους αριθμούς, όπως και το αναπτυξιακό στις ΗΠΑ.
Το περιβάλλον του λέει ότι είναι απόλυτα υγιής, είναι τσεκαρισμένα καλός χαρακτήρας και καλός παίκτης. Ο Ολυμπιακός δεν έχει χρόνο, δεν του «κάθισε» κανένα πρωτοκλασάτος μεταγραφικός στόχος και ας ευχηθούμε η επιλογή που γίνεται πλέον υπό καθεστώς (χρονικής) πίεσης να του βγει.
Να έχει 1/2 φέτος και όχι 0/2 στις προσθήκες μεσούσης της σεζόν. Πέρυσι έγινε το 2/2, όπως θυμάστε!
Ο Ολυμπιακός δεν παίρνει ψηλό, οπότε δεν αλλάζει τον Πάουελ. Ας ελπίσουμε πως ο σούπερμαν μαζί με τον Σερμαντίνι, τον Άντιτς (μπορεί να παίξει άμυνα στο χαμηλό ποστ, όχι, όμως, στα πικ εν ρολ), τον Μαυροειδή(;) και τον Πρίντεζη θα βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.
Ας ελπίσουμε, επίσης, πως θα παίξουν άμυνα και για τον Πάουελ οι υπόλοιποι και ο Αμερικανός θα ανεβάσει επιτέλους την απόδοσή του, θα βοηθήσει επιθετικά και θα βρει τρόπο ο Μπαρτζώκας να τον «κρύψει» στην άμυνα, όπως είχε κάνει στο σερί νικών της κανονικής περιόδου.
ΥΓ1. Νομικά, η έφεση που έχει καταθέσει ο Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα κερδίζει την υπόθεση 100%. Μετά την νίκη στην Μόσχα, δεν ξέρω πόσες πιθανότητες μπορούμε να έχουμε… Σε αυτή την μάχη συμμετέχουν πολλοί και στη μια πλευρά υπάρχει μόνο ένας. Ο Ολυμπιακός.
ΥΓ2. Η ένσταση μετά τον τελικό δεν έχει την παραμικρή αξία, αφού δεν έγινε πριν το παιχνίδι και ο Κάιλ έπαιξε (κακώς) κανονικά.
ΥΓ3. Αν ήμουν πρόεδρος, που δεν είμαι και δεν θα γίνω ποτέ, δεν θα έκανα έφεση στην απόφαση των 4 αγωνιστικών. Είναι και οικονομικό το θέμα για τις ΚΑΕ, αφού στερούνται τα έσοδα των εισιτηρίων για 4 ματς. Το ηθικό είναι πιο σημαντικό. Δεν κάνεις έφεση, δεν υπάρχει λόγος. Και από οικονομικής πλευράς, όταν επιτέλους διώξουν τα άγρια και βοηθήσουν τα ήμερα να μπορούν να έρχονται στο γήπεδο με τις οικογένειές τους, τα οικονομικά κέρδη θα είναι ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ.
ΥΓ4. Στο μόνο που έχει δίκιο ο Βασιλακόπουλος είναι πως κακώς εμπιστεύτηκε τους προέδρους των ομάδων για τα εισιτήρια. Το αποτέλεσμα τον δικαιώνει και δεν υφίσταται κανένα αντεπιχείρημα για αυτό.
ΥΓ5. Δεν φταίει ο πρόεδρος, αλλά ο Ολυμπιακός που τον εμπιστεύεται όλα αυτά τα χρόνια και ανέχεται την διπλωματική στάση του. Το τι πραγματικά συμβαίνει, φάνηκε και από τις δηλώσεις που έκανε όταν ανακοίνωσαν πως αποχωρούν οι Αγγελόπουλοι. Φαίνεται, επίσης, από την συμπεριφορά όλων των δικών του ανθρώπων. Του αντιπροέδρου, του Τσαγρκώνη και όλου του υπόλοιπου σταφ του «Μάπετ Σόου».
ΥΓ6. Σπαρτιάτη, Κάιλ, σε αγαπάω! Αν δεν μείνεις στον Ολυμπιακό για 10 χρόνια, θα έρχομαι να σε βλέπω όπου και αν παίζεις. Το ξέρετε ότι οι «Σπάρτανς» έχουν αποσύρει τη φανέλα του; Δείτε!
πηγή: eurohoops.net
Πολλές φορές εχθρός του καλού στην ζωή είναι το… κακό! Στο μπάσκετ και στο πως προσεγγίζεις και κρίνεις την ομάδα που σε ενδιαφέρει και αγαπάς, εχθρός του καλού είναι το καλύτερο! Όπως ακριβώς πρέπει να σκέφτεται ένας γονιός για το παιδί του.
Ο Ολυμπιακός έκανε μεγάλη νίκη στην Μόσχα και για μια ακόμα φορά αυτή η γενιά παικτών, αυτός ο κορμός που σμίλεψε πέρυσι η ομάδα με τις ευλογίες του Ντούντα, αντέδρασε έξοχα υπό καθεστώς πίεσης. Και κέρδισε ένα κρίσιμο ματς.
Αν είχαμε χάσει, τα βαθμολογικά δεδομένα του ομίλου θα ήταν εντελώς διαφορετικά. Και η πρόκριση ακόμα στα χέρια μας, αλλά καθόλου εύκολη υπόθεση. Τώρα; Όλα εξαρτώνται από μας! Έχουμε καλό πρόγραμμα στον δεύτερο γύρο, 4 παιχνίδια στο ΣΕΦ και η πρόκριση προέχει, αλλά όπως έχω γράψει και παλιότερα, την διαφορά θα την κάνει μια από τις δύο πρώτες θέσεις!
Άλλο να παίξεις με μειονέκτημα την σειρά των πλέι οφ, με αντίπαλο την ΤΣΣΚΑ, την Ρεάλ, ακόμα και την Εφές του δικού μας Τζαμόν Γκόρντον που έχει… βγάλει δόντια, αλλιώς να παίξεις με πλεονέκτημα έδρας και το μαξιλαράκι ασφαλείας του ΣΕΦ. Έχουμε ήδη από κάτω μας για τα καλά Φενέρ, Μακάμπι και Μπεσίκτας. Χρειαζόμαστε ένα ακόμα νοκ – άουτ για να περάσουμε.
Η Χίμκι είναι μαζί μας και την νικήσαμε στην Μόσχα, η Κάχα με νίκη στο ΣΕΦ πάει από… κάτω μας (να δούμε τι θα συμβεί με την διαφορά) και απέχουμε δύο νίκες από την Σιένα, χωρίς να συνυπολογίζουμε την εκκρεμότητα της έφεσης… Αν χάσουμε στην Τοσκάνη και δεν αλλάξει απόφαση η Ευρωλίγκα (και όχι ο νέος αθλητικός δικαστής που ανέλαβε την υπόθεση, το τονίζω!) είναι πολύ δύσκολο να τους ξεπεράσουμε, ακόμα και αν κερδίσουμε όλα τα υπόλοιπα παιχνίδια.
Γιατί, απομένουν 7 μάχες και με ήττα κι εκεί, ουσιαστικά θα θέλουμε 4 νίκες παραπάνω σε 6 παιχνίδια. Αντίθετα, αν κερδίσουμε στην Ιταλία, η δεύτερη θέση πίσω από την Μπαρτσελόνα είναι στις δυνατότητές μας.
Ανάλυση
Υπάρχουν δύο παιχνίδια στα 40 λεπτά του αγώνα με την Χίμκι. Ένα μέχρι το 25΄ και ένα ακόμα από εκεί και πέρα. Στα πρώτα 25 λεπτά είδαμε ένα απογοητευτικό Ολυμπιακό ως στιλ παιχνιδιού, ως φιλοσοφία, ως ενέργεια, πάθος και αποφασιστικότητα. Εντάξει, όταν έχεις 0/10 τρίποντα και συνεχίζεις να αστοχείς, τα πράγματα είναι ζόρικα ακόμα και αν παίζεις καλή άμυνα.
Εμείς, όμως, δεν κάναμε ούτε αυτό, μέχρι εκείνο το σημείο. Ίσα – ίσα που παρουσιάσαμε μια αποκρουστική εικόνα. Είναι το πιο περίεργο πρώτο ημίχρονο του Ολυμπιακού, την τελευταία διετία. Δεν βάλαμε τρίποντο, ΔΕΝ κάναμε ούτε ένα λάθος και η Χίμκι ΔΕΝ σούταρε ούτε μια βολή!!!
Απίστευτα νούμερα. Που αποδεικνύουν ένα απλό πράγμα. Είναι σαν να μην ΠΑΙΞΑΜΕ στο πρώτο ημίχρονο.
Όταν δεν στέλνεις σε διάρκεια 20 λεπτών τον αντίπαλό σου στις βολές ούτε μια φορά, απλά δεν παίζεις. Και το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ο Τζος Πάουελ. Μιλάμε ότι ο τύπος δεν ξέρει που πατάει και που βρίσκεται στην άμυνα. Στις περιστροφές και τις αντιδράσεις του στο πικ εν ρολ μετά τα πικ, είναι ό,τι χειρότερο μπορεί να σου συμβεί και ό,τι καλύτερο για να βάζει εύκολα καλάθια ο αντίπαλος. Στις άμυνες σώμα με σώμα, συνήθως θα κάνει φάουλ γρήγορα, γιατί δεν ξέρει πώς να τοποθετήσει το κορμί του.
Και στον τελικό του Ελληνικού και στα πρώτα λεπτά του αγώνα με την Χίμκι, παίζαμε με 4 παίκτες στην άμυνα και όταν αυτός που λείπει (κι ας βρίσκεται κάπου στο παρκέ) είναι και ο ψηλός σου, χαιρέτα μου τον πλάτανο.
Δεν ήταν, όμως, μόνο η σταθερή «τρύπα», που λέγεται Πάουελ. Ούτε η περιφερειακή άμυνα στον εξαιρετικό δημιουργό Πλάνινιτς λειτούργησε, ούτε οι βοήθειες, ούτε στα αμυντικά ριμπάουντ ήταν καλός ο Ολυμπιακός. Με όλες αυτές τις συνισταμένες το -8 του ημιχρόνου ήταν ευλογία για την ομάδα! Ούτε στον παππά μην το πούμε ότι χάναμε τόσο μετά το πρώτο ημίχρονο! Η ουσία είναι πως η Χίμκι έκανε ΑΚΡΙΒΩΣ όσα κάνει καλά όλη την σεζόν κι εμείς κοιτούσαμε.
Η αντεπίθεση
Το ίδιο μοτίβο και στα πρώτα 5 λεπτά του δεύτερου ημιχρόνου. Μετά την μικρή διακοπή, γύρισε ο… διακόπτης. Ο Παπανικολάου έβαλε το πρώτο τρίποντο, οι άμυνες άρχισαν να βγαίνουν γιατί είχαμε 2 παίκτες μαχητές στο «4» και στο «5» (Κάιλ, Πέρο) και όλες οι ισορροπίες και τα δεδομένα αντιστράφηκαν.
Ο Ολυμπιακός άρχισε να βρίσκει κάποιο σκορ στο τρανζίσιον παιχνίδι ανοιχτού γηπέδου, ανέβασε την ψυχολογία του μέσα από την άμυνα και τα πρώτα σουτ που μπήκαν, έκλεισε το παιχνίδι στους 5 πόντους και φτάσαμε στα τελευταία 8 λεπτά.
Εκεί μετράει η προσωπικότητα και ο Ολυμπιακός φυσικά κι έχει περισσότερη από την Χίμκι. Άλλο Σπανούλης, άλλο Πλάνινιτς, άλλο Χάινς, άλλο… οποιοσδήποτε άλλος ψηλός στην Ευρώπη (ψηλός είπα ε; Συγγνώμη!), συν τους Σλούκα και Λο, που είναι δεδομένο πως «έχουν» την ψυχολογία για τα μεγάλα σουτ. Το έχουν αποδείξει δεκάδες φορές, ο Λο ακόμα και στο ΝΒΑ, ο Κώστας από την εποχή της ηγετικής συμπεριφοράς του στις «μικρές» εθνικές.
Κάπως έτσι, με ένα… μπραφ ανάλογο του τελικού με την ΤΣΣΚΑ, κάναμε τα δύσκολα εύκολα και κερδίσαμε μια ομάδα που είχε 9/9 φέτος στην έδρα της και αγνοούσε την λέξη ήττα από τον Νοέμβρη του 2010, για 2,5 χρόνια σχεδόν! Και θα ρωτήσει ο οπαδός του Ολυμπιακού. Όταν με 15 λεπτά καλού μπάσκετ κατορθώνουμε κάτι τέτοιο, τι άλλο θέλουμε;
Έτσι το βλέπω
Θέλουμε πολλά ακόμα, φίλε! Πρώτον, γιατί εχθρός του καλού είναι το καλύτερο! Δεύτερον, για να πας στο φάιναλ φορ πρέπει να νικήσεις ακόμα καλύτερες ομάδες από την Χίμκι και για να πάρεις το πρωτάθλημα οφείλεις να κερδίσεις 3 φορές τον Παναθηναϊκό, με όλο το πακέτο που αντιπροσωπεύει αυτά τα ντέρμπι.
Και τις ιδιομορφίες που διαισθάνομαι πως στους επικείμενους τελικούς θα είναι περισσότερες από ποτέ και αυτό ΔΕΝ συμφέρει την ομάδα που διατηρεί το πλεονέκτημα έδρας… Ρωτούσα ανθρώπους στον Ολυμπιακό εδώ και δύο μήνες σχεδόν, για την ακρίβεια προσπαθούσα να μοιραστώ μαζί τους τις ανησυχίες μου για την διαφοροποίηση των δεδομένων σε σχέση με τον αντίπαλο στην Ελλάδα και την αρχική του αξία ως ρόστερ, στην αρχή της σεζόν.
Που δεν πλησίαζε καν τον Ολυμπιακό, η απόσταση ήταν μεγάλη και δεν καλυπτόταν. «Με Λάσμε και Γκίστ έβαλαν στο παιχνίδι τους την ενέργεια και τα αθλητικά προσόντα που έλειπαν πέρυσι και για αυτό τους κερδίσαμε. Αντίθετα, το δικό μας αντίστοιχο κομμάτι, ο Ντόρσεϊ αφαιρέθηκε και τώρα λείπει και ο Βαγγέλης που είναι ο καλύτερος αμυντικός μας στην περιφέρεια».
Οι περισσότεροι δεν είχαν την ίδια άποψη με μένα, έβλεπαν μεγάλη διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων, αλλά δεν πιστεύω πως η εικόνα και η έκβαση του τελικού κυπέλλου τους δικαίωσε. Προσοχή. Δεν λέω πως ο Παναθηναϊκός είναι καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό. Παραμένει καλύτερη η ομάδα, αλλά ΠΟΛΥ ΛΙΓΟΤΕΡΟ από ότι περίμενα και απαιτούσα με τα ΔΕΔΟΜΕΝΑ που είχαν δημιουργηθεί στην αρχή της σεζόν.
Γιατί μετά τα περσινά να μην ανοίξεις την ψαλίδα και να τελειώνεις με αυτή την ιστορία; Γιατί να δίνεις δικαιώματα; Οκ με τον Περπέρογλου, είναι και Έλληνας και έμπειρος, διαθέτει ποιότητα. Από εκεί και πέρα τι κάναμε; Πήραμε τον Μαυροειδή με συμβόλαιο περίπου ίδιο με αυτό που έχει ο Κάιλ!
Αναγκαστήκαμε να χαιρετήσουμε τον τρέλο – Τζόι που, πάντως, δεν είναι τόσο δύσκολος στην ιδιαίτερη διαχείριση που χρειάζεται (μετά τον αγώνα με την Ζαλγκίρις δεν το συζητάμε πως δεν υπήρχε άλλη επιλογή από το φύγε) και πήραμε τον Πάουελ! Επιλογή – Ζονγκ. Ο κόουτς Μπαρτζώκας έχει κάθε δικαίωμα να υπερασπίζεται την επιλογή του, εμείς έχουμε κάθε δικαίωμα να λέμε ότι έκανε λάθος.
Με τον παίκτη – εξολοθρευτή στην άμυνα να αποτελεί παρελθόν και με τους Πρίντεζη και Άντιτς να έχουν αρκετά καλό μακρινό σουτ (για ψηλοί) ο Πάουελ ήταν ο παίκτης – ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΠΡΟΣ ΑΠΟΦΥΓΗ για να υπογράψουμε! Σόφτ, χωρίς νεύρο, μαλωμένος με την άμυνα, αλλεργικός με την κάθε τύπου επαφή σε άμυνα και επίθεση. Ξοδέψαμε τσάμπα και βερεσέ μια θέση ξένου, την στιγμή που ούτε ο Μαυροειδής τον οποίο επέλεξε ο Μπαρτζώκας τυγχάνει εμπιστοσύνης και χαίρει… προσφοράς στην ομάδα, με ΕΞΑΙΡΕΣΗ την πολύ καλή εμφάνιση στο Μιλάνο.
Πρώτη χαμένη
Το συμπέρασμα που βγάζω είναι πως ο Ολυμπιακός παραμένει μια τοπ επιπέδου ομάδα στην Ευρωλίγκα, αλλά έχασε την πρώτη ευκαιρία να γίνει ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΟΣ μετά την περσινή σεζόν – ορόσημο. Έχασε την ευκαιρία να είναι ένα επίπεδο πάνω και πανέτοιμος να χτυπήσει στα ίσια ομάδες όπως η ΤΣΣΚΑ, η Ρεάλ, η Μπαρτσελόνα και να έχει ίσως και το πλεονέκτημα.
Πως; Με ένα ογκόλιθο στη ρακέτα, έναν «τιμωρό» των αντίπαλων πικ εν ρολ (Ντόρσεϊ, Λάσμε) ένα παίκτη που ΚΑΘΟΡΙΖΕΙ τις κατοχές και με την δουλειά που κάνει, συνήθως, τις φέρνει προς την πλευρά της δικής του ομάδας. Μια – δύο σωστές κινήσεις να είχαμε κάνει, η διαφορά με τον Παναθηναϊκό θα ήταν ΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΤΗ και οι βλέψεις για Λονδίνο και στο Λονδίνο, σοβαρότατες. Δεν λέω πως τώρα δεν είναι. Λέω απλά πως εχθρός του καλού είναι το καλύτερο κι εμείς γυρίσαμε την πλάτη σε αυτή την θυμοσοφία.
Μεταγραφή (Πέρκινς)
Έχουμε καλύψει με καλό ρεπορτάζ όλη την διαδρομή για την μεταγραφή γκαρντ που κάνει ο Ολυμπιακός. Πιστέψτε με, δεν είναι εύκολο να ψάχνεις προς όλες τις κατευθύνσεις και να βρίσκεις τις απαντήσεις. Υπάρχουν δύο ειδών ρεπόρτερ.
Αυτοί της… κοινής λήψης – ότι ακουστεί ως φήμη και καλά είμαστε – και του ό,τι κάτσει από μια πληροφορία που θα έρθει από γνωστό, χωρίς έρευνα και πολλές φορές διπλό τσεκάρισμα. Και οι ρεπόρτερ που παλεύουν με προσωπικές επαφές, με τηλέφωνα, με email, με Whats up, με Viber και ότι άλλο μπορεί να σκαρφιστεί κάποιος που σέβεται τον εαυτό του και τους αναγνώστες και πραγματικά ψάχνει.
Στην Ελλάδα η καλύτερη και πιο έξυπνη τακτική είναι η πρώτη. Γιατί να ψάξεις αφού ό,τι και να βγει το αναδημοσιεύεις και το κάνεις δικό σου; Μήπως καταλαβαίνει ο κόσμος; Ένας στους 100 Ακούστε, λοιπόν, που βρισκόμαστε σήμερα και με τον Ολυμπιακό για πρώτη φορά ίσως επί εποχής Αγγελόπουλων να πέφτει σε τόσους «τοίχους» αναφορικά με τα μεταγραφικά! Δεν έχει «κάτσει» αυτή η μεταγραφή στους πρωταθλητές και από ένα σημείο και έπειτα, δεν είναι θέμα χρημάτων, αλλά συγκυριών!
Όταν χτύπησε ο Μάντζαρης, ξεκίνησε η έρευνα και η «βροχή» των προτάσεων. Ο Ολυμπιακός έκανε αρκετές διερευνητικές επαφές.Στην Ευρώπη, στους ελεύθερους του ΝΒΑ, στο NBDL. Δεν βρήκε τον πραγματικό αντί – Μάντζαρη σε στιλ παιχνιδιού και κατέληξε στον Τζέρεμι Πάργκο! Όταν το αποφάσισε οριστικά, ο Πάργκο είχε ήδη συμφωνήσει με τους Σίξερς!
Πέμπτη, 7 Φλεβάρη ανακοινώθηκε, αλλά είχε μπει το νερό στο αυλάκι οριστικά και αμετάκλητα 3 μέρες πριν. Οι Σίξερς ανακοίνωσαν τον Τζέρεμι και άφησαν ελεύθερο τον Σέλβιν Μακ! Τον μοναδικό γκαρντ από το ΝΒΑ που όντως διαθέτει ΌΛΑ τα στοιχεία του Μάντζαρη, αλλά αυτή την στιγμή είναι πολύ πιο ολοκληρωμένος από τον Βαγγέλη!
Ο Μακ από την πρώτη στιγμή ήταν αρνητικός και παραμένει, παρότι ο Ολυμπιακός του δίνει χρήματα που δεν θα βρει στο ΝΒΑ. Ούτε πρόταση δεν έχει στη παρούσα από εκεί και κάνει βόλτες με φίλους του στο Χιούστον, όπου έχει πάει για το Σαββατοκύριακο του ολ σταρ γκέιμ.
Ο χρόνος πέρασε και ο Ολυμπιακός έχει 3-4 μέρες, αλλιώς χάνει την προθεσμία! Στην αρχή της εβδομάδας και βλέποντας πως παραμένει αρνητικός ο Μακ, έκανε πρόταση ξανά στον Τζέρεμι Πάργκο! Αλλά, θα συνεχίσει στο ΝΒΑ ο Αμερικανός γκαρντ εκτός συγκλονιστικού απροόπτου και αυτό θα ανακοινωθεί πιθανότατα την Κυριακή. Είναι ήδη συμφωνημένο πως μένει.
Ο Ολυμπιακός βλέποντας την κατάσταση, κατέθεσε πρόταση και στον Κρις Κουίν, κάτι που δεν είχε κάνει όλο τον προηγούμενο καιρό! Όταν οι εναλλακτικές μειώνονται, πας σε παίκτες που δεν είχες πρώτους στην λίστα. Όχι και ο Κουίν. Που θα ερχόταν αν δεν είχε οικογενειακό πρόβλημα, που τον κρατάει στις ΗΠΑ.
Για μια μέρα, ο Ολυμπιακός άλλαξε ρότα και προσπάθησε να πάρει τον δαιμόνιο γκαρντ από το Πουέρτο Ρίκο με την έκρηξη και το φοβερό σουτ, τον Ουόλτερ Χοτζ! Ο «βασιλιάς» του Eurocup, φέτος. Δεν τον δίνει η Ζιελόνα Γκόρα, αφού νομίζουν πως έχουν βρει τον… Γκάλη τους, είναι «κολλημένη» με τον παίκτη όλη τοπική κοινωνία. Αυτός θα πάρει μεταγραφή το καλοκαίρι για πιο μεγάλο σύλλογο, είναι δεδομένο.
Και ξαφνικά, ο Ολυμπιακός έμεινε χωρίς θετική απάντηση, ενώ μέχρι την Τρίτη πρέπει να έχει τελειώσει! Και αναγκαστικά, πάει σε πιο πίσω λύσεις, σε σχέση με την αρχική λίστα.
Τώρα, το ρεπορτάζ λέει για Σίγκλετέρι – που παίζει στην ίδια ομάδα του NBDL με τον Τζάστιν Ντέντμον, που επίσης έχει προταθεί – και Πέρκινς. Προσωπική άποψη, πως από τον πρώην παίκτη της Κάχα, ο Ντόρον Πέρκινς είναι πολύ καλύτερος και εμπεριέχει μικρότερο ρίσκο, έστω και με ένα πόδι. Η επιλογή ανάμεσα στους δύο είναι προφανής, Πέρκινς.
Στην Μακάμπι ήταν εκπληκτικός. Οι χιαστοί τον πήγαν πίσω, χάθηκε για λίγο, ήταν μέτριος στην Καντού, ασταθής στην Ουκρανία και με πολύ καλά νούμερα τώρα στην Κίνα. Το πρωτάθλημα εκεί, φυσικά και δεν είναι κριτήριο αναλογικά με τους αριθμούς, όπως και το αναπτυξιακό στις ΗΠΑ.
Το περιβάλλον του λέει ότι είναι απόλυτα υγιής, είναι τσεκαρισμένα καλός χαρακτήρας και καλός παίκτης. Ο Ολυμπιακός δεν έχει χρόνο, δεν του «κάθισε» κανένα πρωτοκλασάτος μεταγραφικός στόχος και ας ευχηθούμε η επιλογή που γίνεται πλέον υπό καθεστώς (χρονικής) πίεσης να του βγει.
Να έχει 1/2 φέτος και όχι 0/2 στις προσθήκες μεσούσης της σεζόν. Πέρυσι έγινε το 2/2, όπως θυμάστε!
Ο Ολυμπιακός δεν παίρνει ψηλό, οπότε δεν αλλάζει τον Πάουελ. Ας ελπίσουμε πως ο σούπερμαν μαζί με τον Σερμαντίνι, τον Άντιτς (μπορεί να παίξει άμυνα στο χαμηλό ποστ, όχι, όμως, στα πικ εν ρολ), τον Μαυροειδή(;) και τον Πρίντεζη θα βγάλουν τα κάστανα από την φωτιά.
Ας ελπίσουμε, επίσης, πως θα παίξουν άμυνα και για τον Πάουελ οι υπόλοιποι και ο Αμερικανός θα ανεβάσει επιτέλους την απόδοσή του, θα βοηθήσει επιθετικά και θα βρει τρόπο ο Μπαρτζώκας να τον «κρύψει» στην άμυνα, όπως είχε κάνει στο σερί νικών της κανονικής περιόδου.
ΥΓ1. Νομικά, η έφεση που έχει καταθέσει ο Ολυμπιακός στην Ευρωλίγκα κερδίζει την υπόθεση 100%. Μετά την νίκη στην Μόσχα, δεν ξέρω πόσες πιθανότητες μπορούμε να έχουμε… Σε αυτή την μάχη συμμετέχουν πολλοί και στη μια πλευρά υπάρχει μόνο ένας. Ο Ολυμπιακός.
ΥΓ2. Η ένσταση μετά τον τελικό δεν έχει την παραμικρή αξία, αφού δεν έγινε πριν το παιχνίδι και ο Κάιλ έπαιξε (κακώς) κανονικά.
ΥΓ3. Αν ήμουν πρόεδρος, που δεν είμαι και δεν θα γίνω ποτέ, δεν θα έκανα έφεση στην απόφαση των 4 αγωνιστικών. Είναι και οικονομικό το θέμα για τις ΚΑΕ, αφού στερούνται τα έσοδα των εισιτηρίων για 4 ματς. Το ηθικό είναι πιο σημαντικό. Δεν κάνεις έφεση, δεν υπάρχει λόγος. Και από οικονομικής πλευράς, όταν επιτέλους διώξουν τα άγρια και βοηθήσουν τα ήμερα να μπορούν να έρχονται στο γήπεδο με τις οικογένειές τους, τα οικονομικά κέρδη θα είναι ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑ.
ΥΓ4. Στο μόνο που έχει δίκιο ο Βασιλακόπουλος είναι πως κακώς εμπιστεύτηκε τους προέδρους των ομάδων για τα εισιτήρια. Το αποτέλεσμα τον δικαιώνει και δεν υφίσταται κανένα αντεπιχείρημα για αυτό.
ΥΓ5. Δεν φταίει ο πρόεδρος, αλλά ο Ολυμπιακός που τον εμπιστεύεται όλα αυτά τα χρόνια και ανέχεται την διπλωματική στάση του. Το τι πραγματικά συμβαίνει, φάνηκε και από τις δηλώσεις που έκανε όταν ανακοίνωσαν πως αποχωρούν οι Αγγελόπουλοι. Φαίνεται, επίσης, από την συμπεριφορά όλων των δικών του ανθρώπων. Του αντιπροέδρου, του Τσαγρκώνη και όλου του υπόλοιπου σταφ του «Μάπετ Σόου».
ΥΓ6. Σπαρτιάτη, Κάιλ, σε αγαπάω! Αν δεν μείνεις στον Ολυμπιακό για 10 χρόνια, θα έρχομαι να σε βλέπω όπου και αν παίζεις. Το ξέρετε ότι οι «Σπάρτανς» έχουν αποσύρει τη φανέλα του; Δείτε!
πηγή: eurohoops.net
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αγρίνιο: Συνελήφθησαν δυο αλλοδαποί για κλοπές σε supermarket
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
