2013-02-21 19:54:55
της Ελίνας Γαληνού
Οι συζητήσεις για την αναγκαιότητα μεταρρύθμισης στο ΕΣΥ, δεν είναι κάτι νέο, καθώς ακούγονται από καταβολής του. Από την ίδρυση του ΕΣΥ του οποίου ο αρχικός σχεδιασμός ουδέποτε ολοκληρώθηκε, παρακολουθούμε εδώ και τριάντα χρόνια, πειράματα επί πειραμάτων που "δοκιμάζουν" το σύστημα.
Στην ουσία, δοκιμάζονται μονίμως οι αντοχές των ασφαλισμένων και της ίδιας της κοινωνίας. Από την εποχή των ράντσων που κατέκλυσαν τα δημόσια νοσοκομεία από την υπερπληθώρα των ασφαλισμένων, περάσαμε στην εποχή του "ρεφενέ", όπου οι ασθενείς θα πρέπει να πηγαίνουν στο εξής στα νοσοκομεία, κουβαλώντας σεντόνια ή ακόμα και υγειονομικό υλικό! Μας πήρε δηλαδή τρείς δεκαετίες "συζητήσεων¨" για να καταλήξουμε εδώ Και όμως, από περιγραφές του δημιουργού του ΕΟΠΥ, θα μπορούσαμε να είμαστε αισιόδοξοι και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο (υγειονομικό) μέλλον. Διότι θεωρητικά μας τα είχε παρουσιάσει όλα τέλεια, μελετημένα και με τις ανάλογες προβλέψεις λύσεων στα τυχόν προβλήματα που θα παρουσιάζονταν
. Η πράξη όμως, δεν άργησε να μας απογοητεύσει, δεδομένου ότι ο παράγοντας υγεία, βρίσκει άμεσα επιχειρήματα για να καταδείξει καταστάσεις.. Γιατί μπορεί να κερδίσαμε με τον ΕΟΠΥ το στοίχημα της ισότητας όρων περίθαλψης για τους ασφαλισμένους και να μειώσαμε τις δημόσιες δαπάνες από την συγχώνευση των ασφαλιστικών ταμείων, όμως, σε κάτι άλλα ζητήματα η μπάλα χάθηκε τελείως. Με λίγα απλά λόγια, ένας άνεργος 27χρονος καρκινοπαθής, μέχρι πρότινος δεν είχε πού την κεφαλή κλίναι. Εάν σήμερα ένας υφυπουργός δίνει δικαίωμα περίθαλψης σε μερικούς αναξιοπαθούντες, αύριο ένας άλλος το αναιρεί, καθώς ο ΕΟΠΥ δεν προβλέπει κάτι τέτοιο.
Κατά τα άλλα, οι απαράδεκτες καταστάσεις που συσσωρεύονται μέρα με τη μέρα όσον αφορά τον τομέα υγείας, είναι απορίας άξιον πώς θα αντιμετωπισθούν. Οπωσδήποτε όμως, όχι με τις γενικολογίες των ημερίδων που διοργανώνονται, προβάλλοντας την γενικόλογη άποψη του εκάστοτε πολιτικού ή πολιτευτή...Ο τομέας της υγείας, αγγίζει όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από κόμματα και πολιτικές ιδεολογίες. Και μέχρι στιγμής κανένας πολιτικός δεν έβαλε πάνω απ΄όλα και αδιαπραγμάτευτα, το συμφέρον των ασφαλισμένων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Μάλλον αυτό το αφήνουν τελευταίο, για να μην πούμε ότι εν μέρει το αγνοούν...
Διαφορετικά δεν εξηγείται αυτό το χάλι που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία με τις ελλείψεις προσωπικού και την απουσία συντονισμού ως προς τις ανάγκες των νοσοκομειακών μονάδων. Μπορεί η "μεγάλη" μεταρρύθμιση του 2010 να έφερε επανάσταση στα μέχρι τότε ισχύοντα, όμως οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται και πρόβλεψη για την περίοδο προσαρμογής. Εδώ δεν χτίζονταν μακέτες που ξηλώνονται εύκολα την άλλη μέρα. Χτιζόταν το μέλλον του λαού μας ως προς τις συνθήκες φροντίδας υγείας του, οι οποίες δεν ήταν ποτέ και οι καλύτερες εντός της Ευρώπης. Εδώ όμως βλέπουμε κλειστές εντατικές και κλειστά χειρουργεία λόγω έλλειψης προσωπικού και τους ασθενείς να μην ξέρουν πού ν΄απευθυνθούν, είναι μάλλον σαφές πόσο μέτρησε ο ασφαλισμένος όταν λαμβάνονταν οι υπουργικές αποφάσεις.
Βλέπουμε ασθενή να μην ξέρει αν θα βρεθεί διαθέσιμο ασθενοφόρο λόγω έλλειψης βενζίνας ή οδηγού, ή εάν θα υπάρχει το αναγκαίο μηχάνημα για την διάγνωση της ασθενείας του στο νοσοκομείο που μπορεί να τον δεχτεί. Πληροφορούμαστε ότι σε μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες, λείπουν σημαντικά μηχανήματα ή δεν είναι βέβαιο ότι συντηρούνται σωστά ώστε να γίνονται οι διαγνώσεις ασφαλείς. Είναι γνωστό βέβαια το τι οικονομικές απώλειες υπέστησαν τα δημόσια νοσοκομεία λόγω του κουρέματος που έπληξε τα αποθεματικά τους σε ομόλογα, αλλά και αυτό έπρεπε να είχε προβλεφθεί ώστε να μην έχει επιπτώσεις στην παροχή υπηρεσιών υγείας σήμερα. Και μετά απ΄όλα αυτά, ακούμε για την "επιτυχία" του ΕΟΠΥ και λογικά, συμπεραίνουμε πόσο υπολόγισαν τις αντοχές του φορολογούμενου και ασφαλισμένου Ελληνα πολίτη, οι λαμβάνοντες τις μεγάλες αποφάσεις...
Το ΕΣΥ πάντως, από τον καιρό που θυμάται τον εαυτό του, τραμπαλίζεται μονίμως ανάμεσα σε πολιτικά συμφέροντα και ...άλλα. Είτε θα αποτελεί τον χώρο που ο εκάστοτε αρμόδιος υπουργός, θα ξεκουράζεται μελετώντας τις ανάγκες μεταρρύθμισης, είτε θα καθίσταται χώρος συνεχών πειραματισμών. Με επιστέγασμα το "πεδίο δόξης λαμπρόν" του τελευταίου μεταρρυθμιστή, που μας κληρονόμησε τον ΕΟΠΥ στην μορφή που τον βιώνουν κάθε μέρα οι ταλαίπωροι πολίτες...
InfoGnomon
Οι συζητήσεις για την αναγκαιότητα μεταρρύθμισης στο ΕΣΥ, δεν είναι κάτι νέο, καθώς ακούγονται από καταβολής του. Από την ίδρυση του ΕΣΥ του οποίου ο αρχικός σχεδιασμός ουδέποτε ολοκληρώθηκε, παρακολουθούμε εδώ και τριάντα χρόνια, πειράματα επί πειραμάτων που "δοκιμάζουν" το σύστημα.
Στην ουσία, δοκιμάζονται μονίμως οι αντοχές των ασφαλισμένων και της ίδιας της κοινωνίας. Από την εποχή των ράντσων που κατέκλυσαν τα δημόσια νοσοκομεία από την υπερπληθώρα των ασφαλισμένων, περάσαμε στην εποχή του "ρεφενέ", όπου οι ασθενείς θα πρέπει να πηγαίνουν στο εξής στα νοσοκομεία, κουβαλώντας σεντόνια ή ακόμα και υγειονομικό υλικό! Μας πήρε δηλαδή τρείς δεκαετίες "συζητήσεων¨" για να καταλήξουμε εδώ Και όμως, από περιγραφές του δημιουργού του ΕΟΠΥ, θα μπορούσαμε να είμαστε αισιόδοξοι και να ελπίζουμε σε ένα καλύτερο (υγειονομικό) μέλλον. Διότι θεωρητικά μας τα είχε παρουσιάσει όλα τέλεια, μελετημένα και με τις ανάλογες προβλέψεις λύσεων στα τυχόν προβλήματα που θα παρουσιάζονταν
Κατά τα άλλα, οι απαράδεκτες καταστάσεις που συσσωρεύονται μέρα με τη μέρα όσον αφορά τον τομέα υγείας, είναι απορίας άξιον πώς θα αντιμετωπισθούν. Οπωσδήποτε όμως, όχι με τις γενικολογίες των ημερίδων που διοργανώνονται, προβάλλοντας την γενικόλογη άποψη του εκάστοτε πολιτικού ή πολιτευτή...Ο τομέας της υγείας, αγγίζει όλους τους ανθρώπους, ανεξάρτητα από κόμματα και πολιτικές ιδεολογίες. Και μέχρι στιγμής κανένας πολιτικός δεν έβαλε πάνω απ΄όλα και αδιαπραγμάτευτα, το συμφέρον των ασφαλισμένων στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη. Μάλλον αυτό το αφήνουν τελευταίο, για να μην πούμε ότι εν μέρει το αγνοούν...
Διαφορετικά δεν εξηγείται αυτό το χάλι που επικρατεί στα δημόσια νοσοκομεία με τις ελλείψεις προσωπικού και την απουσία συντονισμού ως προς τις ανάγκες των νοσοκομειακών μονάδων. Μπορεί η "μεγάλη" μεταρρύθμιση του 2010 να έφερε επανάσταση στα μέχρι τότε ισχύοντα, όμως οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται και πρόβλεψη για την περίοδο προσαρμογής. Εδώ δεν χτίζονταν μακέτες που ξηλώνονται εύκολα την άλλη μέρα. Χτιζόταν το μέλλον του λαού μας ως προς τις συνθήκες φροντίδας υγείας του, οι οποίες δεν ήταν ποτέ και οι καλύτερες εντός της Ευρώπης. Εδώ όμως βλέπουμε κλειστές εντατικές και κλειστά χειρουργεία λόγω έλλειψης προσωπικού και τους ασθενείς να μην ξέρουν πού ν΄απευθυνθούν, είναι μάλλον σαφές πόσο μέτρησε ο ασφαλισμένος όταν λαμβάνονταν οι υπουργικές αποφάσεις.
Βλέπουμε ασθενή να μην ξέρει αν θα βρεθεί διαθέσιμο ασθενοφόρο λόγω έλλειψης βενζίνας ή οδηγού, ή εάν θα υπάρχει το αναγκαίο μηχάνημα για την διάγνωση της ασθενείας του στο νοσοκομείο που μπορεί να τον δεχτεί. Πληροφορούμαστε ότι σε μεγάλες νοσοκομειακές μονάδες, λείπουν σημαντικά μηχανήματα ή δεν είναι βέβαιο ότι συντηρούνται σωστά ώστε να γίνονται οι διαγνώσεις ασφαλείς. Είναι γνωστό βέβαια το τι οικονομικές απώλειες υπέστησαν τα δημόσια νοσοκομεία λόγω του κουρέματος που έπληξε τα αποθεματικά τους σε ομόλογα, αλλά και αυτό έπρεπε να είχε προβλεφθεί ώστε να μην έχει επιπτώσεις στην παροχή υπηρεσιών υγείας σήμερα. Και μετά απ΄όλα αυτά, ακούμε για την "επιτυχία" του ΕΟΠΥ και λογικά, συμπεραίνουμε πόσο υπολόγισαν τις αντοχές του φορολογούμενου και ασφαλισμένου Ελληνα πολίτη, οι λαμβάνοντες τις μεγάλες αποφάσεις...
Το ΕΣΥ πάντως, από τον καιρό που θυμάται τον εαυτό του, τραμπαλίζεται μονίμως ανάμεσα σε πολιτικά συμφέροντα και ...άλλα. Είτε θα αποτελεί τον χώρο που ο εκάστοτε αρμόδιος υπουργός, θα ξεκουράζεται μελετώντας τις ανάγκες μεταρρύθμισης, είτε θα καθίσταται χώρος συνεχών πειραματισμών. Με επιστέγασμα το "πεδίο δόξης λαμπρόν" του τελευταίου μεταρρυθμιστή, που μας κληρονόμησε τον ΕΟΠΥ στην μορφή που τον βιώνουν κάθε μέρα οι ταλαίπωροι πολίτες...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εκεί που η Καραϊβική… συναντά τον Ατλαντικό!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
