2019-02-05 13:30:30
Φωτογραφία για Η Ζωή Ενός Tattoo Artist των Ελληνικών Φυλακών
Πρόκειται, ίσως, για κάποιου είδους παρεξήγηση: Πολλά από τα πράγματα που κόσμος πιστεύει ότι συμβαίνουν στις ελληνικές φυλακές, στην πραγματικότητα δεν συμβαίνουν - ή και το αντίστροφο. Οι

εικόνες και η αντίληψη που έχουμε για τη λειτουργία των φυλακών, τις συνήθειες, τα ήθη, τα «έθιμα», τις ιεραρχίες και τους κώδικες των κρατούμενων, τις περισσότερες φορές σχηματίζονται μέσω των κινηματογραφικών αναπαραστάσεων και συγκεκριμένα μέσω των αναπαραστάσεων της ζωής σε φυλακές άλλων χωρών. Αυτό ενδεχομένως συμβαίνει και με τα τατουάζ, και μια κάποια μυθολογία που αναπτύσσεται γύρω από τα νοήματα, τη σημασία και τους συμβολισμούς τους.

Ο Ελβίρ Λάσκο είναι 33 χρονών, κανονικά ζει στη Λάρισα και φυσικά είναι οπαδός της ΑΕΛ. Έμαθε μόνος του να χτυπάει τατουάζ πριν από μερικά χρόνια. Μια σύλληψη μπορεί να του στέρησε την ελευθερία του, τους τελευταίους 15 μήνες, όμως δεν του στέρησε τη δυνατότητα να ασκεί την τέχνη του. Είναι, λοιπόν, ο κατάλληλος άνθρωπος για να μας εξηγήσει τα σχετικά γύρω από τα τατουάζ στις ελληνικές φυλακές.


VICE: Πώς έμαθες να κάνεις τατουάζ; 

Ελβίρ Λάσκο: Όταν ξεκίνησα να κάνω τατουάζ, μπορεί να πλήρωνες 200-300 ευρώ για να κάνεις τρία γράμματα. Δεν έβγαινε. Μαζευτήκαμε, λοιπόν, καμιά δεκαριά φίλοι, βάλαμε λεφτά όλοι μαζί και πήραμε το μοτεράκι. Έτσι, ξεκίνησα να χτυπάω. Έβγαζα και μεροκάματο από αυτό καμιά φορά, αλλά δεν το έκανα συνεχώς, κάνα δυο φορές την εβδομάδα. Όποτε γουστάραμε. Έκανα κυρίως οπαδικά τατουάζ, της ΑΕΛ.

Ήξερες να χτυπάς από πριν ή έστω να ζωγραφίζεις; Είχες κάνει καμιά πρόβα πιο προηγουμένως; Έκανα λίγο γκράφιτι προηγουμένως, αλλά τατουάζ έμαθα στην πράξη. Να φανταστείς, μαλώναμε για το ποιος θα κάνει πρώτος, οπότε η επαφή ήταν κατευθείαν με δέρμα. Ο φίλος μου που του έκανα, το έχει καμάρι ότι σε αυτόν χτύπησα το πρώτο μου.

Πώς ξεκίνησες να κάνεις τατουάζ μέσα στη φυλακή;Απ’ όταν ήμουν έξω, είχα φίλους που είχαν κάνει φυλακή και πάντα είχα απορία πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να βάζουν μέσα κινητά ή οτιδήποτε και να μη βάζουν ένα μοτεράκι σοβαρό, με δυο βελόνες. Όχι τίποτα άλλο, αλλά να είναι και καθαρό, για λόγους υγείας. Το πρότεινα στα αλάνια εδώ και έγινε μια χορηγία και το κανόνισαν. Δεν ξέρω πώς τα κατάφεραν να το βάλουν μέσα.

Το έχεις, δηλαδή, με κάποια άδεια από τη Σωφρονιστική Υπηρεσία; Δεν ξέρω αν είναι επίσημα με την άδειά της ή άτυπα, πάντως το ξέρουν και δεν το κυνηγάνε. Είναι καλύτερα έτσι και για αυτούς, κυρίως για λόγους υγιεινής, επειδή έχεις τουλάχιστον κανονικά μελάνια και καθαρές βελόνες. Σκέψου, αν δεν έχουν οι κρατούμενοι κανονικά εργαλεία, πόσο εύκολο είναι να κολλήσουν κάποια αρρώστια! Ξέρουν και οι υπάλληλοι, ακόμη και υπαρχιφύλακες ότι βαράω και μου λένε ότι θέλουν να δουν κάποια φορά ή με ρωτούν τη γνώμη μου για τατουάζ που θέλουν να κάνουν εκείνη. Είναι λογικό να δείχνουν κάποια ανοχή - και καλύτερο για όλους.

Σε άλλες φυλακές, όπου δεν μπορούν να έχουν τα κανονικά εργαλεία, πώς κάνουν τατουάζ οι κρατούμενοι; Με αυτοσχέδιους τρόπους. Παίρνουν το μοτεράκι από κάποια κουρευτική μηχανή, του κάνουν μια μικρή μετατροπή και έτσι φτιάχνουν τη βάση. Μετά, παίρνουν σύρμα από το ελατήριο που έχουν οι αναπτήρες και το προσαρμόζουν για βελόνα. Για μελάνι, απ' όσο ξέρω, φτιάχνουν φούμο από τηλεκάρτες: Καίνε το πλαστικό, μαζεύουν την καμένη σκόνη, την ανακατεύουν με λίγο σαπούνι και νερό, κι έτσι φτιάχνουν το μελάνι. Είναι πολύ επικίνδυνο αυτό το πράγμα. Αφού δεν παθαίνουν τίποτα, είναι τυχεροί.

Πώς πληρώνεται κάποιος για αυτήν τη δουλειά στη φυλακή; Εξαρτάται από το ποιος το κάνει σε ποιον. Εμένα με ρωτάνε πόσα λεφτά θέλω και δεν μπορώ να τους πω. Τις περισσότερες φορές, δεν μπορώ να πάρω κάτι. Εκτός και αν κάποιος είναι ο άτυχος, που έρθει όταν μου τελειώνουν τα μελάνια, οπότε πληρώνει για τα καινούρια. Οι πληρωμές, γενικά, γίνονται ανάλογα. Αν αυτός που χτυπάει πίνει πρέζα, η πληρωμή του γίνεται με ένα καπάκι πρέζα (σ.σ.: καπάκι είναι η μονάδα μέτρησης ναρκωτικών στη φυλακή, λόγω έλλειψης ζυγαριάς. Πρόκειται για καπάκι από στιλό Bic γεμισμένο με ηρωίνη), αλλιώς μπορεί να γίνει με καπνούς ή/και τηλεκάρτες. Άλλος μπορεί να ζητήσει καφέ ή ζάχαρη. Εξαρτάται από το πόσο καιρό είναι ο καθένας μέσα και τις ανάγκες που έχει.

Τι σχέδια σου ζητάνε συνήθως; Οι κρατούμενοι είναι σαν τα μικρά παιδιά. Κάποιοι προσπαθούν να κάνουν τη ζωή τους. Κάποιος που έχει τελεσίδικη ποινή ισόβια, για παράδειγμα, μπορεί να θέλει να κάνει ένα τατουάζ με τον λόγο που έφαγε ισόβια - έναν φόνο, μια ληστεία ή ό,τι τον οδήγησε εδώ. Ο άλλος θέλει να γράψει το όνομα της κόρης του ή της γυναίκας του, για να το δείξει στην οικογένειά του, όταν έρχονται στο επισκεπτήριο, για να δουν ότι τους σκέφτεται και ότι τους αγαπάει. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο. Ο καθένας κάνει τα δικά του. Άλλοι προσπαθούν να κάνουν σύμβολα που κάτι σημαίνουν για εκείνους. Άλλοι, πάλι, θέλουν απλώς να κάνουν ένα ωραίο σχέδιο.

Όταν κάνω σε κάποιον τατουάζ, πρώτα μιλάω μαζί του και όσο ανοίγεται ο άλλος, προσπαθώ να βρω κάτι που θα του αρέσει. Είναι μια ολόκληρη διαδικασία για μένα και μέσα από την κουβέντα, καταλήγουμε σε κάποιο σχέδιο. Θέλω να καταλάβω τι ζητάει και να γουστάρω, τόσο εγώ όσο και αυτός. Διότι, αν δεν γουστάρω κι εγώ, δύσκολα θα γουστάρει αυτός, όπως και το ανάποδο.

Πόσα χτυπάς την εβδομάδα;Στην αρχή, όταν μπήκα, έκανα πέντε την ημέρα. Έρχονταν όλοι και προσπαθούσα να κάνω σε όλους. Γούσταραν αυτοί, γούσταρα κι εγώ και έτσι ξεχνιόμουν. Όσο περνάει ο καιρός στη φυλακή, όμως, βαραίνεις και πιο πολύ. Αυτήν την περίοδο, κάνω κυρίως τατουάζ σε αυτούς που ξέρω και σε όσους έρχονται μεταγωγή από άλλες φυλακές για κάποιο δικαστήριο. Έρχονται κάποιοι και με το που μπαίνουν στην πτέρυγα, το πρώτο πράγμα που κάνουν είναι να έρθουν και να μου πουν ότι θέλουν τατουάζ. Εκεί, πώς μπορώ να τους πω όχι;

Σε κάποιες χώρες, τα τατουάζ της φυλακής έχουν κάποιους συγκεκριμένους συμβολισμούς. Στις ελληνικές φυλακές υπάρχει αυτό; Όχι, στην Ελλάδα δεν υπάρχει. Υπάρχουν μόνο τα αντι-μπατσικά και όποιος συμβολισμός έχει ο κάθε κρατούμενος για τον εαυτό του. Οι Ρώσοι κρατούμενοι είχαν ωραίους συμβολισμούς στα τατουάζ τους και το κάθε σχέδιο σήμαινε και κάτι συγκεκριμένο, όμως στην Ελλάδα του 2019 έχει ατονήσει και αυτό. Παλιά, το κάθε τατουάζ σήμαινε κάτι και το έκανε κάποιος ανάλογα τη σειρά σου. Τώρα τα κάνουν έτσι, από μόνος του ο καθένας, επειδή το έχουν και οι άλλοι. Δεν είμαι βέβαιος, αλλά έχω καταλάβει ότι οποιοσδήποτε κάνει το οτιδήποτε.

Τι ιδιαίτερο υπάρχει στο να ασκείς αυτήν την τέχνη στη φυλακή; Από τη μια νιώθω πολύ χάλια που είμαι στη φυλακή και πολύ χάλια που κάνω τατουάζ στη φυλακή, αλλά τουλάχιστον ακόμη και εδώ κάνω κάτι που γουστάρω και γουστάρουν κι οι άλλοι. Μου αρέσει πολύ που κάνω τατουάζ. Είναι πολύ ωραίο πράγμα. Είναι ο άλλος πόσα χρόνια μέσα, του κάνεις τατουάζ και το ευχαριστιέται η ψυχή του. Κάθονται και το κοιτάζουν μέρες. Με κάποιον τρόπο, σε όσους έχω κάνει τατουάζ, τους έχω κάνει και φίλους, με κάποιον τρόπο δένομαι μαζί τους.

vice.com
_
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ