Η τηλεόραση διανύει ίσως μια από τις χειρότερες περιόδους της ζωής της όχι ως προς την τηλεθέαση αλλά ως προς τι τελικά προσφέρει στους τηλεθεατές.
Δυστυχώς, οι χαμηλές επιδόσεις των εκπομπών δημιουργούν γκρίνια, νεύρα, θυμό που όχι μόνο δεν μένουν στον μικρόκοσμο της κάθε εκπομπής αλλά ως επιδημία χτυπούν σχεδόν όλες τις ζώνες και τις περισσότερες εκπομπές.
Το καλύτερο ριάλιτι που κανείς μέχρι στιγμή δεν έχει σκεφτεί να δημιουργήσει, ο τηλεθεατής πλέον το βλέπει στο ζάπινγκ με πρωταγωνιστές όλους όσοι έχουν ένα στασίδι στην tv.
Οι τηλεθεατές έχουν τη… «χαρά» να βλέπουν παρουσιαστές, πανελίστες και δημοσιογράφους να σφάζονται on air απαντώντας ο ένας στον άλλον, με το μπουγαδόνερο να σε πνίγει.
Τι φταίει και ξεχειλίζουν ο θυμός, η φτήνια και η υποκρισία στη μικρή οθόνη;
«Οι απόψεις είναι σαν τις κ@λοτρυπιδες», μετά συγχωρήσεως, «ο καθένας έχει από μία», όπως πρόσφατα έγραψε γνωστός τράπερ και το «δανείζομαι».
Νομίζω πως όλοι οι άνθρωποι της τηλεόρασης έχουμε πάρει πολύ σοβαρά αυτή την δουλειά -και τους εαυτούς μας- σε μια εποχή που δεν υπάρχουν «χρυσά» συμβόλαια, σε μια εποχή που η πείνα θερίζει, που κάθε άνθρωπος προσπαθεί με πόνο να τα φέρει βόλτα, που δίπλα μας πνίγονται και πεθαίνουν συμπολίτες μας.
Και εμείς τον χαβά μας…
Ναι, ίσως το τηλε-ξεκατίνιασμα να βοηθά τον τηλεθεατή να ξεχάσει τα δικά του προβλήματα, να γελάσει πονηρά για την αποκαθήλωση και τον εξευτελισμό των ανθρώπων της τηλεόρασης.
Ξέρω, πολλοί θα πουν «αφού αυτό μας πούλησε» και «ναι, όλοι κοιτάμε το ταμείο» αλλά υπάρχει και κάτι που λέγεται τσίπα. Φτάνει το «ξεβράκωμα»!
Όχι, δεν είναι νέο ότι ο ένας παρουσιαστής σιχαίνεται τον άλλον, ότι ο ανταγωνισμός δεν γνωρίζει από φιλίες και συναισθηματισμούς αλλά ας μην δούμε αυτό που φοβόμαστε όλοι, ο ένας να τρώει την σάρκα του άλλου, τουλάχιστον όχι on air…
Καλό θα ήταν να σκεφτόμαστε όλοι πως ο ρόλος μας είναι άλλος και ότι εκτός από τους μπροστά υπάρχουν και οι άνθρωποι πίσω από τις κάμερες που βιοπορίζονται από αυτή την δουλειά.
Γράφει ο Γιώργος Μπέζας (Znews)
Πηγή: tvnea.com
