2013-12-02 22:01:38
Μάχη με τον χρόνο δίνει ο Ευάγγελος Βενιζέλος σε μια προσπάθεια να «πείσει» τους βουλευτές του και να κλείσει τα εσωκομματικά μέτωπα
καθώς εντείνεται η αμφισβήτηση και πλησιάζει η ώρα της κρίσης που δεν είναι άλλη από αυτή των ευρωεκλογών, αλλά και της άτυπης προειδοποίησης που έχει διατυπωθεί από αρκετά στελέχη πως θα ήταν «θετικό να δρομολογήσει ο ίδιος τη διαδοχή του στην ηγεσία του κόμματος μέχρι τον Μάρτιο, διαφορετικά τα πράγματα θα έχουν απρόβλεπτες διαστάσεις μετά τις ευρωεκλογές» (όπως έγραφε από την προηγούμενη Κυριακή το «Π»).
Η κατάσταση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ είναι εκρηκτική, αν και μετατοπίστηκε η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας προκειμένου να συμπέσει με τη συζήτηση επί του προϋπολογισμού και να αποφευχθούν δυσάρεστες εκπλήξεις και «εκρήξεις».
Όμως οι διαφωνίες βουλευτών και στελεχών παραμένουν και επανέρχονται συνεχώς με ένταση για κορυφαία ζητήματα όπως:
• Το θέμα της φορολογίας των ακινήτων
• Η άρση των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία
• Το ενδεχόμενο νέων μέτρων
• Οι διαρκείς επιθέσεις από την ηγεσία κατά του ΣΥΡΙΖΑ
• Η απόλυτη σύμπλευση και ταύτιση με τον Αντώνη Σαμαρά και τη ΝΔ.
Σταθερά πλέον εμπεδώνεται, σε ένα σημαντικό τμήμα βουλευτών και στελεχών, η πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ οδεύει με αυτή την πολιτική και τις επιλογές της ηγεσίας προς πλήρη εξαφάνιση, με αποτέλεσμα να πυκνώνουν οι συναντήσεις και οι διαβουλεύσεις για το τι μέλλει γενέσθαι στο ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες, μια από τις κρισιμότερες συναντήσεις στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιήθηκε το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης με αρκετή μυστικότητα σε σπίτι ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ και με τη συμμετοχή προσώπων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη και την ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, με κεντρικό θέμα: «Τι κάνουμε πλέον πρακτικά για να αποφύγει τον πλήρη αφανισμό και τον εξευτελισμό το ΠΑΣΟΚ». Αν και δεν έκλεισε το θέμα της διαδοχής του κ. Βενιζέλου (παρέμειναν δηλαδή στο τραπέζι τα βασικά σενάρια που παρουσίασε το «Π» την περασμένη βδομάδα: «τρόικα» με μεταβατικό χαρακτήρα, έκτακτο συνέδριο και ανάδειξη νέου προέδρου, συνέδριο για μεταβατικό πρόεδρο), ωστόσο υπήρξε συμφωνία για ανάληψη πρωτοβουλιών, πρωτίστως με δημόσιες παρεμβάσεις, και σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να δημοσιοποιηθεί μια διακήρυξη κάλεσμα για πρωτοβουλίες για τη «σωτηρία της δημοκρατικής παράταξης και την επανασύνδεσή της με τα κοινωνικά στρώματα που τη στήριξαν». Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως το κείμενο αυτό παίρνει την τελική μορφή του από ένα πολύ γνωστό ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που διατηρεί επαφές με το σύνολο σχεδόν των στελεχών που έχουν εκούσια ή ακούσια αδρανοποιηθεί, αλλά και διαθέτει ακόμα μια θετική απήχηση σε ένα κομμάτι πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Πάντως η κινητικότητα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ εντείνεται καθημερινά, όπως επίσης και η πολυγλωσσία, ενώ η αποσύνθεση περνά και μέσα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, καθώς πλέον όλοι οι βουλευτές αισθάνονται εντονότερα από ποτέ όχι μόνο την πίεση του κόσμου, αλλά και την πλήρη αβεβαιότητα.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα στους κόλπους βουλευτών και στελεχών σε αυτήν τη φάση είναι η απογοήτευση και η ρευστότητα, ενώ ουδείς μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια πώς θα συμπεριφερθούν πολιτικά στην επόμενη κρίσιμη στιγμή. Αν δηλαδή θα λειτουργήσουν απολύτως συντεταγμένα, αν θα υπάρξουν περιπτώσεις οριακών, μεμονωμένων διαφοροποιήσεων ή ακόμη αν θα υπάρξει οργανωμένη κίνηση για αλλαγή ηγεσίας.
Ο κ. Βενιζέλος και το επιτελείο του βρίσκονται σε μεγάλο προβληματισμό και αντιλαμβάνονται πως καθημερινά στενεύουν τα περιθώρια κινήσεων και ελιγμών που έχουν.
Πάντως, σε επίπεδο συσχετισμών στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, για την ώρα δίπλα στον Βενιζέλο παραμένουν οι: Τάκης Ρήγας (γραμματέας της ΚΟ), Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος (εκπρόσωπος Τύπου), Λεωνίδας Γρηγοράκος, Χρήστος Γκόκας, Πάρις Κουκουλόπουλος, Πύρρος Δήμας, Δημήτρης Σαλτούρος, Γιάννης Δριβελέγκας και Κωνσταντίνος Τριαντάφυλλος. Στην κομματική πυραμίδα δίπλα στον πρόεδρο στέκονται οι Κυριάκος Πιερρακάκης, Νάντια Γιαννακοπούλου και Αντώνης Σαουλίδης, αλλά και οι Χρήστος Πρωτόπαπας και Δημήτρης Καρύδης.
Γύρω από τον Βενιζέλο κινούνται και όσοι κατέχουν υπουργικές θέσεις (Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Γιάννης Μανιάτης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Συμεών Κεδίκογλου, Βασίλης Κεγκέρογλου και Φώφη Γεννηματά), δεν αποτελούν όμως καθημερινούς συνομιλητές του και έχουν και μια ευχέρεια αυτόνομων κινήσεων.
Από την πλευρά του ο Κώστας Σκανδαλίδης ζητεί να υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα για λήξη της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ και αλλαγή πορείας του ΠΑΣΟΚ με επιστροφή στον φυσικό πολιτικό χώρο του. Πολύ κοντά σε αυτές τις θέσεις είναι οι Μιχάλης Κασσής και Γιάννης Κουτσούκος, που στο παρελθόν έχουν διαγραφεί επειδή δεν υπερψήφισαν ορισμένα μέτρα.
Προσεκτικές αποστάσεις από επιλογές της ηγεσίας τηρεί ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος δίνει βαρύτητα στην ανασυγκρότηση της κομματικής βάσης (συνδικαλισμός - αυτοδιοίκηση - νέοι επιστήμονες κ.ά.). Επικρίνει συχνά τον Αντώνη Σαμαρά και την «αντι-θεσμική» λειτουργία της κυβέρνησης (π.χ. ανύπαρκτες συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου) και εισηγείται πιο σκληρή στάση απέναντι στην «τρόικα».
Παπανδρέου: Είμαι εδώ!Στον αντίποδα, στο μεταξύ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο τέως πρωθυπουργός και τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, επιδιώκει μια ολική επαναφορά του στο πολιτικό σκηνικό, αν όχι για να διεκδικήσει άμεσα κάποιο πολιτικό ρόλο, αλλά τουλάχιστον για να αποσείσει από τους ώμους του ευθύνες που του έχουν καταλογίσει, για να «καθαρίσει πολιτικά» το όνομά του και κυρίως για να δείξει πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος το 2010 παρά μόνος αυτός που ακολούθησε ο ίδιος και πως όλοι ακολουθούν (σε πιο σκληρούς ρυθμούς) την δική του πολιτική και κυρίως ότι ήταν πολιτικά ορθή η επιλογή του για δημοψήφισμα, αλλά και να αποδείξει ότι υπήρχε «σύγκληση διαπλεκομένων συμφερόντων για την ανατροπή του το 2011». Άλλωστε τα τελευταία 24ωρα οι συνεχόμενες παρεμβάσεις του στενού συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού Γιώργου Ελενόπουλου (κατ' εντολήν προφανώς του κ. Παπανδρέου) έχουν προκαλέσει αίσθηση.
Μεταξύ των βουλευτών που δυσανασχετούν με τον σφιχτό εναγκαλισμό με τη ΝΔ συγκαταλέγονται οι «παπανδρεϊκοί» Θάνος Μωραΐτης, ο οποίος έχει δηλώσει ότι «η ανυπαρξία εναλλακτικής πρότασης τον αναγκάζει να ανέχεται μια κακή κυβέρνηση», και -τελευταία- ο Γιώργος Ντόλιος, που τάσσεται υπέρ μιας προσπάθειας να ριχτούν γέφυρες προς τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως περίπου είχε προτείνει στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ο Δημήτρης Ρέππας. Αυτόνομο ρόλο κατέχει ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο οποίος χαίρει της εκτίμησης του αρχηγού και του όλου ΠΑΣΟΚ, αλλά και πολιτικών εκτός ΠΑΣΟΚ, ενώ ξεχωριστό κεφάλαιο για την Κοινοβουλευτική Ομάδα, λόγω της τεράστιας εμπειρίας τους, αποτελούν οι Απόστολος Κακλαμάνης και Δημήτρης Κρεμαστινός και ειδικά ο τελευταίος που με συνεχείς δημόσιες δηλώσεις του τάσσεται υπέρ μιας οικουμενικής κυβέρνησης που θα προκύψει από την παρούσα Βουλή.
Ιδιαίτερη περίπτωση και ο τέως υπουργός και στέλεχος με μεγάλη κοινοβουλευτική και πολιτική εμπειρία, ο Νίκος Σηφουνάκης, που πρόσφατα κατέγραψε «θεσμικά» τις διαφωνίες του με επιλογές της συγκυβέρνησης και παραιτήθηκε από τη θέση του εισηγητή της ΚΟ για θέματα ναυτιλίας. Και αυτό γιατί ο κ. Σηφουνάκης αποφεύγει τις θορυβώδεις παρεμβάσεις, ενώ διατηρεί καλές σχέσεις με όλες τις πτέρυγες του ΠΑΣΟΚ, αλλά και με τα ιστορικά στελέχη του κόμματος.
Στο χορό της κριτικής βρίσκεται όμως και η Άντζελα Γκερέκου η οποία, μόλις βρίσκει ευκαιρία, ασκεί κριτική κινούμενη πάνω σε μια λεπτή γραμμή, και όλα είναι ανοικτά, όπως η ίδια δήλωσε.
Την εσωκομματική αντιπολίτευση εκφράζουν μέσω της «Κίνησης των 75» στελέχη που κατά βάση διατηρούσαν χαρτοφυλάκια την περίοδο του Γιώργου Παπανδρέου, όπως οι Μιχάλης Καρχιμάκης, Γιώργος Πεταλωτής, Γρηγόρης Νιώτης, Παντελής Οικονόμου, Κατερίνα Μπατζελή, Άσπα Παπαηλιού και Κατερίνα Διαμαντοπούλου. Στο κείμενο-μανιφέστο που δημοσιοποίησαν τον Οκτώβριο, με 800 υπογραφές, ζητούσαν «αλλαγή πολιτικής» και υποσστήριζαν ότι «δεν ήταν μονόδρομος η πλήρης ένταξη του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και η πλήρης συμπόρευση με τη ΝΔ».
communenews
καθώς εντείνεται η αμφισβήτηση και πλησιάζει η ώρα της κρίσης που δεν είναι άλλη από αυτή των ευρωεκλογών, αλλά και της άτυπης προειδοποίησης που έχει διατυπωθεί από αρκετά στελέχη πως θα ήταν «θετικό να δρομολογήσει ο ίδιος τη διαδοχή του στην ηγεσία του κόμματος μέχρι τον Μάρτιο, διαφορετικά τα πράγματα θα έχουν απρόβλεπτες διαστάσεις μετά τις ευρωεκλογές» (όπως έγραφε από την προηγούμενη Κυριακή το «Π»).
Η κατάσταση στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ είναι εκρηκτική, αν και μετατοπίστηκε η συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας προκειμένου να συμπέσει με τη συζήτηση επί του προϋπολογισμού και να αποφευχθούν δυσάρεστες εκπλήξεις και «εκρήξεις».
Όμως οι διαφωνίες βουλευτών και στελεχών παραμένουν και επανέρχονται συνεχώς με ένταση για κορυφαία ζητήματα όπως:
• Το θέμα της φορολογίας των ακινήτων
• Η άρση των πλειστηριασμών για την πρώτη κατοικία
• Το ενδεχόμενο νέων μέτρων
• Οι διαρκείς επιθέσεις από την ηγεσία κατά του ΣΥΡΙΖΑ
• Η απόλυτη σύμπλευση και ταύτιση με τον Αντώνη Σαμαρά και τη ΝΔ.
Σταθερά πλέον εμπεδώνεται, σε ένα σημαντικό τμήμα βουλευτών και στελεχών, η πεποίθηση ότι το ΠΑΣΟΚ οδεύει με αυτή την πολιτική και τις επιλογές της ηγεσίας προς πλήρη εξαφάνιση, με αποτέλεσμα να πυκνώνουν οι συναντήσεις και οι διαβουλεύσεις για το τι μέλλει γενέσθαι στο ΠΑΣΟΚ.
Σύμφωνα, μάλιστα, με πληροφορίες, μια από τις κρισιμότερες συναντήσεις στην ιστορία του ΠΑΣΟΚ πραγματοποιήθηκε το βράδυ της προηγούμενης Τετάρτης με αρκετή μυστικότητα σε σπίτι ιστορικού στελέχους του ΠΑΣΟΚ και με τη συμμετοχή προσώπων που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στην εξέλιξη και την ιστορική διαδρομή του ΠΑΣΟΚ, με κεντρικό θέμα: «Τι κάνουμε πλέον πρακτικά για να αποφύγει τον πλήρη αφανισμό και τον εξευτελισμό το ΠΑΣΟΚ». Αν και δεν έκλεισε το θέμα της διαδοχής του κ. Βενιζέλου (παρέμειναν δηλαδή στο τραπέζι τα βασικά σενάρια που παρουσίασε το «Π» την περασμένη βδομάδα: «τρόικα» με μεταβατικό χαρακτήρα, έκτακτο συνέδριο και ανάδειξη νέου προέδρου, συνέδριο για μεταβατικό πρόεδρο), ωστόσο υπήρξε συμφωνία για ανάληψη πρωτοβουλιών, πρωτίστως με δημόσιες παρεμβάσεις, και σύμφωνα με ορισμένες πληροφορίες είναι ανοιχτό το ενδεχόμενο να δημοσιοποιηθεί μια διακήρυξη κάλεσμα για πρωτοβουλίες για τη «σωτηρία της δημοκρατικής παράταξης και την επανασύνδεσή της με τα κοινωνικά στρώματα που τη στήριξαν». Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν πως το κείμενο αυτό παίρνει την τελική μορφή του από ένα πολύ γνωστό ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ που διατηρεί επαφές με το σύνολο σχεδόν των στελεχών που έχουν εκούσια ή ακούσια αδρανοποιηθεί, αλλά και διαθέτει ακόμα μια θετική απήχηση σε ένα κομμάτι πρώην ψηφοφόρων του ΠΑΣΟΚ.
Πάντως η κινητικότητα στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ εντείνεται καθημερινά, όπως επίσης και η πολυγλωσσία, ενώ η αποσύνθεση περνά και μέσα από την Κοινοβουλευτική Ομάδα, καθώς πλέον όλοι οι βουλευτές αισθάνονται εντονότερα από ποτέ όχι μόνο την πίεση του κόσμου, αλλά και την πλήρη αβεβαιότητα.
Χαρακτηριστικό γνώρισμα στους κόλπους βουλευτών και στελεχών σε αυτήν τη φάση είναι η απογοήτευση και η ρευστότητα, ενώ ουδείς μπορεί να προβλέψει με ακρίβεια πώς θα συμπεριφερθούν πολιτικά στην επόμενη κρίσιμη στιγμή. Αν δηλαδή θα λειτουργήσουν απολύτως συντεταγμένα, αν θα υπάρξουν περιπτώσεις οριακών, μεμονωμένων διαφοροποιήσεων ή ακόμη αν θα υπάρξει οργανωμένη κίνηση για αλλαγή ηγεσίας.
Ο κ. Βενιζέλος και το επιτελείο του βρίσκονται σε μεγάλο προβληματισμό και αντιλαμβάνονται πως καθημερινά στενεύουν τα περιθώρια κινήσεων και ελιγμών που έχουν.
Πάντως, σε επίπεδο συσχετισμών στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, για την ώρα δίπλα στον Βενιζέλο παραμένουν οι: Τάκης Ρήγας (γραμματέας της ΚΟ), Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος (εκπρόσωπος Τύπου), Λεωνίδας Γρηγοράκος, Χρήστος Γκόκας, Πάρις Κουκουλόπουλος, Πύρρος Δήμας, Δημήτρης Σαλτούρος, Γιάννης Δριβελέγκας και Κωνσταντίνος Τριαντάφυλλος. Στην κομματική πυραμίδα δίπλα στον πρόεδρο στέκονται οι Κυριάκος Πιερρακάκης, Νάντια Γιαννακοπούλου και Αντώνης Σαουλίδης, αλλά και οι Χρήστος Πρωτόπαπας και Δημήτρης Καρύδης.
Γύρω από τον Βενιζέλο κινούνται και όσοι κατέχουν υπουργικές θέσεις (Μιχάλης Χρυσοχοΐδης, Γιάννης Μανιάτης, Εύη Χριστοφιλοπούλου, Συμεών Κεδίκογλου, Βασίλης Κεγκέρογλου και Φώφη Γεννηματά), δεν αποτελούν όμως καθημερινούς συνομιλητές του και έχουν και μια ευχέρεια αυτόνομων κινήσεων.
Από την πλευρά του ο Κώστας Σκανδαλίδης ζητεί να υπάρξει σαφές χρονοδιάγραμμα για λήξη της συγκυβέρνησης με τη ΝΔ και αλλαγή πορείας του ΠΑΣΟΚ με επιστροφή στον φυσικό πολιτικό χώρο του. Πολύ κοντά σε αυτές τις θέσεις είναι οι Μιχάλης Κασσής και Γιάννης Κουτσούκος, που στο παρελθόν έχουν διαγραφεί επειδή δεν υπερψήφισαν ορισμένα μέτρα.
Προσεκτικές αποστάσεις από επιλογές της ηγεσίας τηρεί ο γραμματέας του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, ο οποίος δίνει βαρύτητα στην ανασυγκρότηση της κομματικής βάσης (συνδικαλισμός - αυτοδιοίκηση - νέοι επιστήμονες κ.ά.). Επικρίνει συχνά τον Αντώνη Σαμαρά και την «αντι-θεσμική» λειτουργία της κυβέρνησης (π.χ. ανύπαρκτες συνεδριάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου) και εισηγείται πιο σκληρή στάση απέναντι στην «τρόικα».
Παπανδρέου: Είμαι εδώ!Στον αντίποδα, στο μεταξύ, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, ο τέως πρωθυπουργός και τέως πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Γιώργος Παπανδρέου, επιδιώκει μια ολική επαναφορά του στο πολιτικό σκηνικό, αν όχι για να διεκδικήσει άμεσα κάποιο πολιτικό ρόλο, αλλά τουλάχιστον για να αποσείσει από τους ώμους του ευθύνες που του έχουν καταλογίσει, για να «καθαρίσει πολιτικά» το όνομά του και κυρίως για να δείξει πως δεν υπήρχε άλλος δρόμος το 2010 παρά μόνος αυτός που ακολούθησε ο ίδιος και πως όλοι ακολουθούν (σε πιο σκληρούς ρυθμούς) την δική του πολιτική και κυρίως ότι ήταν πολιτικά ορθή η επιλογή του για δημοψήφισμα, αλλά και να αποδείξει ότι υπήρχε «σύγκληση διαπλεκομένων συμφερόντων για την ανατροπή του το 2011». Άλλωστε τα τελευταία 24ωρα οι συνεχόμενες παρεμβάσεις του στενού συνεργάτη του τέως πρωθυπουργού Γιώργου Ελενόπουλου (κατ' εντολήν προφανώς του κ. Παπανδρέου) έχουν προκαλέσει αίσθηση.
Μεταξύ των βουλευτών που δυσανασχετούν με τον σφιχτό εναγκαλισμό με τη ΝΔ συγκαταλέγονται οι «παπανδρεϊκοί» Θάνος Μωραΐτης, ο οποίος έχει δηλώσει ότι «η ανυπαρξία εναλλακτικής πρότασης τον αναγκάζει να ανέχεται μια κακή κυβέρνηση», και -τελευταία- ο Γιώργος Ντόλιος, που τάσσεται υπέρ μιας προσπάθειας να ριχτούν γέφυρες προς τον ΣΥΡΙΖΑ, όπως περίπου είχε προτείνει στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ ο Δημήτρης Ρέππας. Αυτόνομο ρόλο κατέχει ο Φίλιππος Σαχινίδης, ο οποίος χαίρει της εκτίμησης του αρχηγού και του όλου ΠΑΣΟΚ, αλλά και πολιτικών εκτός ΠΑΣΟΚ, ενώ ξεχωριστό κεφάλαιο για την Κοινοβουλευτική Ομάδα, λόγω της τεράστιας εμπειρίας τους, αποτελούν οι Απόστολος Κακλαμάνης και Δημήτρης Κρεμαστινός και ειδικά ο τελευταίος που με συνεχείς δημόσιες δηλώσεις του τάσσεται υπέρ μιας οικουμενικής κυβέρνησης που θα προκύψει από την παρούσα Βουλή.
Ιδιαίτερη περίπτωση και ο τέως υπουργός και στέλεχος με μεγάλη κοινοβουλευτική και πολιτική εμπειρία, ο Νίκος Σηφουνάκης, που πρόσφατα κατέγραψε «θεσμικά» τις διαφωνίες του με επιλογές της συγκυβέρνησης και παραιτήθηκε από τη θέση του εισηγητή της ΚΟ για θέματα ναυτιλίας. Και αυτό γιατί ο κ. Σηφουνάκης αποφεύγει τις θορυβώδεις παρεμβάσεις, ενώ διατηρεί καλές σχέσεις με όλες τις πτέρυγες του ΠΑΣΟΚ, αλλά και με τα ιστορικά στελέχη του κόμματος.
Στο χορό της κριτικής βρίσκεται όμως και η Άντζελα Γκερέκου η οποία, μόλις βρίσκει ευκαιρία, ασκεί κριτική κινούμενη πάνω σε μια λεπτή γραμμή, και όλα είναι ανοικτά, όπως η ίδια δήλωσε.
Την εσωκομματική αντιπολίτευση εκφράζουν μέσω της «Κίνησης των 75» στελέχη που κατά βάση διατηρούσαν χαρτοφυλάκια την περίοδο του Γιώργου Παπανδρέου, όπως οι Μιχάλης Καρχιμάκης, Γιώργος Πεταλωτής, Γρηγόρης Νιώτης, Παντελής Οικονόμου, Κατερίνα Μπατζελή, Άσπα Παπαηλιού και Κατερίνα Διαμαντοπούλου. Στο κείμενο-μανιφέστο που δημοσιοποίησαν τον Οκτώβριο, με 800 υπογραφές, ζητούσαν «αλλαγή πολιτικής» και υποσστήριζαν ότι «δεν ήταν μονόδρομος η πλήρης ένταξη του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και η πλήρης συμπόρευση με τη ΝΔ».
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
