2013-12-10 10:47:48
Ρεπορτάζ: Λουκάς Βελιδάκης
Υπάρχουν εκδηλώσεις στις οποίες η είδηση δεν βγαίνει από τα όσα θα ειπωθούν από τους ομιλητές, αλλά από την ανθρωπογεωγραφία των όσων παραβρίσκονται.
Έτσι και το βράδυ της Δευτέρας: Η Κίνηση των 58 απηύθυνε κάλεσμα σε ανοιχτή εκδήλωση, μία διερευνητική απόπειρα για το εάν αξίζει να συνεχίσουν- ένα βαρόμετρο για την ανταπόκριση που έχει η κίνηση τους στην κοινή γνώμη.
Αποχωρώντας, ο καθηγητής Γ. Βούλγαρης και οι υπόλοιποι των 58 πρέπει να είχαν χαμόγελα προβληματισμού, καθώς οι εξελίξεις... τους υπερέβησαν. Η επιλογή τους να πραγματοποιήσουν την εκδήλωση στο Θέατρο Ακροπόλ αποδείχθηκε μινιμαλιστική, σχεδόν φοβική.
Πώς άλλωστε; Φανταζόταν κανείς, πριν από την εκδήλωση της Δευτέρας, ότι ένα κάλεσμα για την ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς θα προκαλούσε λιποθυμίες, κλειστούς δρόμους, συνωστισμό; Όχι Χωρίς αμφιβολία, τις ίδιες σκέψεις αναμένεται να κάνουν και οι επικεφαλής των "58", οι οποίοι πλέον -όπως είπε η Αθηνά Δρέττα- έγιναν 2.058.
Μία πρώτη ματιά στα ρεπορτάζ για την εκδήλωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ανάγνωση έγινε με συμβατικά εργαλεία: Ποιοι (επώνυμοι) παρέστησαν, τι είπαν οι ομιλητές και ούτω καθεξής. Προφανώς και αυτά είναι σημαντικά, μέρος του ρεπορτάζ, αλλά σε αυτή την περίπτωση συνιστά την είδηση δύο και τρία.
Διότι η είδηση ένα αφορούσε στο "Κίνημα των γκρίζων κεφαλών" με ολίγη από νεολαία.
Πατείς με, πατώ σε...
Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, η Ιπποκράτους -στο τμήμα ανάμεσα στην Ακαδημίας και την Πανεπιστημίου- έχει κλείσει.
Στις δύο κεντρικές λεωφόρους επικρατεί κυκλοφοριακό κομφούζιο, μία διμοιρία των ΜΑΤ είναι παρατεταγμένη στη στάση των λεωφορείων απέναντι από το Πνευματικό Κέντρο, και πλήθος κόσμου στέκεται έξω από το Ακροπόλ με κάποιους τολμηρούς να επιλέγουν να εισέλθουν. Επρόκειτο για δύσκολο εγχείρημα.
Κατά μήκος του διαδρόμου που οδηγεί στην είσοδο του Θεάτρου επικρατεί το αδιαχώρητο. Το ίδιο -ή ακόμα χειρότερα- και στον προθάλαμο.
Η είσοδος στην κεντρική πλατεία του θεατρού έχει μπλοκάρει. Στις σκάλες που οδηγούν στον εξώστη υπάρχει κενός χώρος. Μάταια όμως. Στην είσοδο του εξώστη δεν πέφτει καρφίτσα 4-5 σκαλιά πριν από το χώρο των θέσεων.
Μπαίνοντας -με ελιγμούς...- στην κεντρική πλατεία, μπορείς να μείνεις μόνο εκεί που είσαι, καθώς είναι αδύνατο να προχωρήσεις. Ακούγονται εκκλήσεις από τα μικρόφωνα προς όσους βρίσκονται στον εξώστη: Όσοι δεν έχουν θέσεις, να φύγουν, διότι υπάρχει κίνδυνος στατικότητας.
Ποιοι είναι, όμως, αυτοί που προκάλεσαν το αδιαχώρητο; Μπροστά απλώνεται ένα πανόραμα από γκρίζες (και λευκές) κεφαλές- ελάχιστη η παρουσία νεολαίας (εάν ήταν πάνω από 5%, που δεν ήταν, οι 58 πρέπει να είναι ευτυχείς, εάν όχι προβληματισμένοι).
Και όταν λέμε νεολαία, δεν εννοούμε 20ρηδες με αλογοουρές και σκουλαρίκια- ουδείς το ανέμενε αυτό. Αλλά τουλάχιστον 30ρηδες, τους οποίους στο πάνελ εκπροσώπησε η Χαριτίνη Καρακωστάκη.
Και ιδού η είδηση
Ο κόσμος που παρευρέθηκε, όλες αυτές οι γκριζόλευκες κεφαλές, διψούσε για κεντροαριστερά (και αυτό δεν είναι ειρωνεία).
Μολονότι επικρατούσε το "πατείς με, πατώ σε" (κυριολεκτικά, το... ένιωσε μία κυρία δίπλα μου) υπήρχε μία ευλαβική προσήλωση στη διάρκεια των ομιλιών.
Ήταν σχεδόν προφανές- δεν είχαν πάει για να χειροκροτήσουν, αλλά για να ακούσουν. Είχαν γνήσια αγωνία. Εξάλλου, στις μέρες (της κρίσης) μας, ούτε ρουσφέτι αναμένεις από μία ομάδα διανοούμενων που καλεί σε ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς, ούτε κάτι άλλο, πέραν από τις προτάσεις που κομίζει στο τραπέζι της συζήτησης.
Θεμιτό: Υπάρχει πλήθος κόσμου που ασπάζεται αυτό που είπαν πολλοί ομιλητές: Ότι είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο να προκύψει μία εναλλακτική λύση ανάμεσα στην "εθνικιστική Δεξιά και τη λαϊκιστική Αριστερά, μαζί με ένα ανάχωμα στο φασισμό της Χ.Α.".
Χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς να φέρει τα πάθη, τις στρεβλώσεις και κάποια από τα (πολλά) πρόσωπα του παρελθόντος που πρωταγωνίστησαν σε αυτές.
Έναν γιατρό...
Υπήρξε στιγμή κατά την οποία ένας 50χρονος κύριος λιποθύμησε κοντά στην είσοδο της πλατείας.
Κάποιοι τον έβγαλαν έξω σηκωτό και ο κόσμος φώναξε "έναν γιατρό, έναν γιατρό!".
Εμφανίστηκαν όντως 3-4 γιατροί και ο κύριος συνήλθε.
Ίσως το περιστατικό αυτό να σχηματοποιεί το (βαθύτερο) συμβολισμό της εκδήλωσης.
Η Κεντροαριστερά χρειάζεται έναν γιατρό και τον χρειάζεται τώρα.
Και ο κόσμος που παρέστη στην εκδήλωση επιδιώκει ρόλο ενεργού πολίτη. Ακόμη κι αν είναι εκείνος που τώρα φωνάζει -με πολιτικούς όρους- "έναν γιατρό, έναν γιατρό!".
*1: Κατά την αποχώρηση, δύο από τους ελάχιστους νεότερους σε ηλικία συζητούν:
- Πώς σου φάνηκε;
- Καλές οι ομιλίες, το μέλλον θα δείξει...
Τα είπε όλα: Οι 58 άνοιξαν την πόρτα και τώρα η ευθύνη που τους βαραίνει είναι μεγάλη. Σε συνθήκες δύσκολες, η προσδοκία είναι ύπουλη. Και οι προσδοκίες σε μία νύχτα μεγάλωσαν πολύ.
*2: Στην εκδήλωση παρέστησαν πολλοί επώνυμοι: Βενιζέλος, Σημίτης, βουλευτές -πρώην και νυν- και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, εκπρόσωποι της ΔΗΜΑΡ (Ψαριανός, Ανδρέας Παπαδόπουλος,κ.λπ).
Η παρουσία τους, εάν δεν πέρασε -στο κοινό- απαρατήρητη, σίγουρα μπήκε σε δεύτερη μοίρα.
Διαβάστε: Το ρεπορτάζ από τις ομιλίες στο πάνελ
*3: Όλες οι ομιλίες κινήθηκαν στη λογική "ήρθε η ώρα να ξεπεράσουμε τις διαπιστώσεις", ενώ υπογραμμίστηκε εμφατικά η ανάγκη ανασύνταξης του χώρου, χωρίς προαπαιτούμενα και ηγεμονισμούς.
Παράλληλα, υπήρξαν και κάποια καρφιά σχετικά με τα "εγώ" πρωταγωνιστών του χώρου.
O Γ. Βούλγαρης επιχείρησε να συμπυκνώσει το παραπάνω λέγοντας: "Δεν φτιάχνουμε άλλο κόμμα, δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ και συνεργαζόμενοι ή ΔΗΜΑΡ και συνεργαζόμενοι, δεν είμαστε βενιζελικοί, ούτε κουβελικοί, ούτε λυκουδικοί. Είμαστε ενεργοί πολίτες. Θεωρούμε χρέος μας την ανασυγκρότηση της παράταξης".
Ο ίδιος έθεσε ως κρίσιμο ορόσημο για την ανασύνταξη της δημοκρατικής παράταξης τις προσεχείς ευρωεκλογές, ρίχνοντας νερό στο μύλο των εξελίξεων.
"Η κοινωνία μας δείχνει με κάθε τρόπο ότι αναζητά κάτι, ότι μπορεί να γίνει τώρα, δεν θέλει την πόλωση, θέλει να επουλωθεί το χάσμα που δημιούργησε η κρίση, δεν θέλει τον μικρό δικομματισμό που μπορεί να εξελιχθεί σε φυτώριο διαφθοράς και οπορτουνισμού, δεν θέλει συγκολλήσεις, δεν θέλει αδιαφανείς διαδικασίες και προσωπικές στρατηγικές", είπε.
Και πρόσθεσε: "Προτιμάμε να βρούμε συναινετικά το σχήμα της κοινής καθόδου στις ευρωεκλογές, το οποίο θα επικροτηθεί από μαζικές διαδικασίες. Αυτά που μας ενώνουν στην κρίση είναι πιο πολλά από αυτά που μας χωρίζουν. Πρέπει να είσαι ο Νέλσον Μαντέλα για να πουν ότι ήταν συμβιβαστικός χωρίς να κάνει συμβιβασμούς, αλλά και εμείς δεν μπορεί να είμαστε τόσο μικροί ώστε να μην βλέπουμε έξω από το εγώ μας και το μαγαζί μας".
"Ανάμεσα στα κόμματα και στους πελάτες υπάρχουν οι πολιτες. Μονο η κοινωνική δυναμική από τα κάτω θα αλλάξει τα πράγματα. Εμείς είμαστε εδώ για αυτό. Και ήρθαμε για να μείνουμε", κατέληξε.
*4: Σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις (Κάπα Research και GPO) ένα αξιοσημείωτο ποσοστό (46,6% και 68,2% αντιστοίχως) αντιμετωπίζει θετικά τη σύμπραξη ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Κινήσεων του χώρου ενόψει ευρωεκλογών.
Πηγή φώτο: ΑΜΠΕ
http://www.nooz.gr/greece/enan-giatro-gia-tin-kentroaristera-tora
Υπάρχουν εκδηλώσεις στις οποίες η είδηση δεν βγαίνει από τα όσα θα ειπωθούν από τους ομιλητές, αλλά από την ανθρωπογεωγραφία των όσων παραβρίσκονται.
Έτσι και το βράδυ της Δευτέρας: Η Κίνηση των 58 απηύθυνε κάλεσμα σε ανοιχτή εκδήλωση, μία διερευνητική απόπειρα για το εάν αξίζει να συνεχίσουν- ένα βαρόμετρο για την ανταπόκριση που έχει η κίνηση τους στην κοινή γνώμη.
Αποχωρώντας, ο καθηγητής Γ. Βούλγαρης και οι υπόλοιποι των 58 πρέπει να είχαν χαμόγελα προβληματισμού, καθώς οι εξελίξεις... τους υπερέβησαν. Η επιλογή τους να πραγματοποιήσουν την εκδήλωση στο Θέατρο Ακροπόλ αποδείχθηκε μινιμαλιστική, σχεδόν φοβική.
Πώς άλλωστε; Φανταζόταν κανείς, πριν από την εκδήλωση της Δευτέρας, ότι ένα κάλεσμα για την ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς θα προκαλούσε λιποθυμίες, κλειστούς δρόμους, συνωστισμό; Όχι Χωρίς αμφιβολία, τις ίδιες σκέψεις αναμένεται να κάνουν και οι επικεφαλής των "58", οι οποίοι πλέον -όπως είπε η Αθηνά Δρέττα- έγιναν 2.058.
Μία πρώτη ματιά στα ρεπορτάζ για την εκδήλωση οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η ανάγνωση έγινε με συμβατικά εργαλεία: Ποιοι (επώνυμοι) παρέστησαν, τι είπαν οι ομιλητές και ούτω καθεξής. Προφανώς και αυτά είναι σημαντικά, μέρος του ρεπορτάζ, αλλά σε αυτή την περίπτωση συνιστά την είδηση δύο και τρία.
Διότι η είδηση ένα αφορούσε στο "Κίνημα των γκρίζων κεφαλών" με ολίγη από νεολαία.
Πατείς με, πατώ σε...
Λίγο μετά τις 7 το απόγευμα, η Ιπποκράτους -στο τμήμα ανάμεσα στην Ακαδημίας και την Πανεπιστημίου- έχει κλείσει.
Στις δύο κεντρικές λεωφόρους επικρατεί κυκλοφοριακό κομφούζιο, μία διμοιρία των ΜΑΤ είναι παρατεταγμένη στη στάση των λεωφορείων απέναντι από το Πνευματικό Κέντρο, και πλήθος κόσμου στέκεται έξω από το Ακροπόλ με κάποιους τολμηρούς να επιλέγουν να εισέλθουν. Επρόκειτο για δύσκολο εγχείρημα.
Κατά μήκος του διαδρόμου που οδηγεί στην είσοδο του Θεάτρου επικρατεί το αδιαχώρητο. Το ίδιο -ή ακόμα χειρότερα- και στον προθάλαμο.
Η είσοδος στην κεντρική πλατεία του θεατρού έχει μπλοκάρει. Στις σκάλες που οδηγούν στον εξώστη υπάρχει κενός χώρος. Μάταια όμως. Στην είσοδο του εξώστη δεν πέφτει καρφίτσα 4-5 σκαλιά πριν από το χώρο των θέσεων.
Μπαίνοντας -με ελιγμούς...- στην κεντρική πλατεία, μπορείς να μείνεις μόνο εκεί που είσαι, καθώς είναι αδύνατο να προχωρήσεις. Ακούγονται εκκλήσεις από τα μικρόφωνα προς όσους βρίσκονται στον εξώστη: Όσοι δεν έχουν θέσεις, να φύγουν, διότι υπάρχει κίνδυνος στατικότητας.
Ποιοι είναι, όμως, αυτοί που προκάλεσαν το αδιαχώρητο; Μπροστά απλώνεται ένα πανόραμα από γκρίζες (και λευκές) κεφαλές- ελάχιστη η παρουσία νεολαίας (εάν ήταν πάνω από 5%, που δεν ήταν, οι 58 πρέπει να είναι ευτυχείς, εάν όχι προβληματισμένοι).
Και όταν λέμε νεολαία, δεν εννοούμε 20ρηδες με αλογοουρές και σκουλαρίκια- ουδείς το ανέμενε αυτό. Αλλά τουλάχιστον 30ρηδες, τους οποίους στο πάνελ εκπροσώπησε η Χαριτίνη Καρακωστάκη.
Και ιδού η είδηση
Ο κόσμος που παρευρέθηκε, όλες αυτές οι γκριζόλευκες κεφαλές, διψούσε για κεντροαριστερά (και αυτό δεν είναι ειρωνεία).
Μολονότι επικρατούσε το "πατείς με, πατώ σε" (κυριολεκτικά, το... ένιωσε μία κυρία δίπλα μου) υπήρχε μία ευλαβική προσήλωση στη διάρκεια των ομιλιών.
Ήταν σχεδόν προφανές- δεν είχαν πάει για να χειροκροτήσουν, αλλά για να ακούσουν. Είχαν γνήσια αγωνία. Εξάλλου, στις μέρες (της κρίσης) μας, ούτε ρουσφέτι αναμένεις από μία ομάδα διανοούμενων που καλεί σε ανασύνταξη της Κεντροαριστεράς, ούτε κάτι άλλο, πέραν από τις προτάσεις που κομίζει στο τραπέζι της συζήτησης.
Θεμιτό: Υπάρχει πλήθος κόσμου που ασπάζεται αυτό που είπαν πολλοί ομιλητές: Ότι είναι κάτι παραπάνω από αναγκαίο να προκύψει μία εναλλακτική λύση ανάμεσα στην "εθνικιστική Δεξιά και τη λαϊκιστική Αριστερά, μαζί με ένα ανάχωμα στο φασισμό της Χ.Α.".
Χωρίς ηγεμονισμούς, χωρίς να φέρει τα πάθη, τις στρεβλώσεις και κάποια από τα (πολλά) πρόσωπα του παρελθόντος που πρωταγωνίστησαν σε αυτές.
Έναν γιατρό...
Υπήρξε στιγμή κατά την οποία ένας 50χρονος κύριος λιποθύμησε κοντά στην είσοδο της πλατείας.
Κάποιοι τον έβγαλαν έξω σηκωτό και ο κόσμος φώναξε "έναν γιατρό, έναν γιατρό!".
Εμφανίστηκαν όντως 3-4 γιατροί και ο κύριος συνήλθε.
Ίσως το περιστατικό αυτό να σχηματοποιεί το (βαθύτερο) συμβολισμό της εκδήλωσης.
Η Κεντροαριστερά χρειάζεται έναν γιατρό και τον χρειάζεται τώρα.
Και ο κόσμος που παρέστη στην εκδήλωση επιδιώκει ρόλο ενεργού πολίτη. Ακόμη κι αν είναι εκείνος που τώρα φωνάζει -με πολιτικούς όρους- "έναν γιατρό, έναν γιατρό!".
*1: Κατά την αποχώρηση, δύο από τους ελάχιστους νεότερους σε ηλικία συζητούν:
- Πώς σου φάνηκε;
- Καλές οι ομιλίες, το μέλλον θα δείξει...
Τα είπε όλα: Οι 58 άνοιξαν την πόρτα και τώρα η ευθύνη που τους βαραίνει είναι μεγάλη. Σε συνθήκες δύσκολες, η προσδοκία είναι ύπουλη. Και οι προσδοκίες σε μία νύχτα μεγάλωσαν πολύ.
*2: Στην εκδήλωση παρέστησαν πολλοί επώνυμοι: Βενιζέλος, Σημίτης, βουλευτές -πρώην και νυν- και στελέχη του ΠΑΣΟΚ, εκπρόσωποι της ΔΗΜΑΡ (Ψαριανός, Ανδρέας Παπαδόπουλος,κ.λπ).
Η παρουσία τους, εάν δεν πέρασε -στο κοινό- απαρατήρητη, σίγουρα μπήκε σε δεύτερη μοίρα.
Διαβάστε: Το ρεπορτάζ από τις ομιλίες στο πάνελ
*3: Όλες οι ομιλίες κινήθηκαν στη λογική "ήρθε η ώρα να ξεπεράσουμε τις διαπιστώσεις", ενώ υπογραμμίστηκε εμφατικά η ανάγκη ανασύνταξης του χώρου, χωρίς προαπαιτούμενα και ηγεμονισμούς.
Παράλληλα, υπήρξαν και κάποια καρφιά σχετικά με τα "εγώ" πρωταγωνιστών του χώρου.
O Γ. Βούλγαρης επιχείρησε να συμπυκνώσει το παραπάνω λέγοντας: "Δεν φτιάχνουμε άλλο κόμμα, δεν είμαστε ΠΑΣΟΚ και συνεργαζόμενοι ή ΔΗΜΑΡ και συνεργαζόμενοι, δεν είμαστε βενιζελικοί, ούτε κουβελικοί, ούτε λυκουδικοί. Είμαστε ενεργοί πολίτες. Θεωρούμε χρέος μας την ανασυγκρότηση της παράταξης".
Ο ίδιος έθεσε ως κρίσιμο ορόσημο για την ανασύνταξη της δημοκρατικής παράταξης τις προσεχείς ευρωεκλογές, ρίχνοντας νερό στο μύλο των εξελίξεων.
"Η κοινωνία μας δείχνει με κάθε τρόπο ότι αναζητά κάτι, ότι μπορεί να γίνει τώρα, δεν θέλει την πόλωση, θέλει να επουλωθεί το χάσμα που δημιούργησε η κρίση, δεν θέλει τον μικρό δικομματισμό που μπορεί να εξελιχθεί σε φυτώριο διαφθοράς και οπορτουνισμού, δεν θέλει συγκολλήσεις, δεν θέλει αδιαφανείς διαδικασίες και προσωπικές στρατηγικές", είπε.
Και πρόσθεσε: "Προτιμάμε να βρούμε συναινετικά το σχήμα της κοινής καθόδου στις ευρωεκλογές, το οποίο θα επικροτηθεί από μαζικές διαδικασίες. Αυτά που μας ενώνουν στην κρίση είναι πιο πολλά από αυτά που μας χωρίζουν. Πρέπει να είσαι ο Νέλσον Μαντέλα για να πουν ότι ήταν συμβιβαστικός χωρίς να κάνει συμβιβασμούς, αλλά και εμείς δεν μπορεί να είμαστε τόσο μικροί ώστε να μην βλέπουμε έξω από το εγώ μας και το μαγαζί μας".
"Ανάμεσα στα κόμματα και στους πελάτες υπάρχουν οι πολιτες. Μονο η κοινωνική δυναμική από τα κάτω θα αλλάξει τα πράγματα. Εμείς είμαστε εδώ για αυτό. Και ήρθαμε για να μείνουμε", κατέληξε.
*4: Σε πρόσφατες δημοσκοπήσεις (Κάπα Research και GPO) ένα αξιοσημείωτο ποσοστό (46,6% και 68,2% αντιστοίχως) αντιμετωπίζει θετικά τη σύμπραξη ΠΑΣΟΚ, ΔΗΜΑΡ και Κινήσεων του χώρου ενόψει ευρωεκλογών.
Πηγή φώτο: ΑΜΠΕ
http://www.nooz.gr/greece/enan-giatro-gia-tin-kentroaristera-tora
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΠΛΑΝΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΤΟΥ ΘΡΥΛΟΥ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΤΕΡΛΕΧΤ *ΒΙΝΤΕΟ*
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Στη Βουλή η νέα ηγεσία της Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
