2015-07-03 00:14:07
Αγαπητό tromaktiko,
καθημερινά διαβάζω όλα τα άρθρα άλλων αναγνωστών Κατανοώ και σέβομαι και όσους λένε 'ΝΑΙ' και όσους λένε 'ΟΧΙ'. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δεν ήμουν δεινός υποστηρικτής κανενός κόμματος.
Είμαι 34 χρονών και πάντα πίστευα ότι όλοι οι πολιτικοί μας κοροϊδεύουν και το μόνο που τους νοιάζει είναι να τρων με δέκα μασέλες.
Κανένα κόμμα δεν με εκφράζει απόλυτα αν και πήγα να ψηφίσω τις προηγούμενες εκλογές και ψήφισα με μόνο κριτήριο ποιον δεν θέλω με τίποτα να κυβερνήσει και ποιον θα κάνει λιγότερο (ίσως) κακό στη χώρα.
Είμαι ένας από τους νέους αυτού του τόπου που δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα κάτω από δύσκολους ρυθμούς (δεν είμαι αχάριστος τουλάχιστον έχω δουλειά) με πολλά προβληματα σε πληρωμές μισθοδοσίας τα τελευταία πέντε χρόνια.
Είμαι παντρεμένος, έχω ένα μικρό παιδάκι, έχω στεγαστικό δάνειο και παρ'όλες τις δυσκολίες είμαι ένας από αυτούς που δεν έχω εγκαταλείψει τον τόπο αυτό όσο σάπιος και να είναι. πολλές φορές χάνω κάθε ήλπίζα και άλλες φορές με πιστεύω ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.
Πάντα έλεγα σε κουβέντες με φίλους ότι οι πολιτικοί αποφασίζουν για τον τόπο αυτό χωρίς να με ρωτήσουν.
Τώρα λοιπόν κάτω από αυτές τις συνθήκες, μπορεί όχι και τις καλύτερες, μπορεί όχι και με τον καλύτερο τρόπο και με τις καλύτερες προϋποθέσεις κάποιος με ρωτάει τί θέλω να γίνει από εδώ και πέρα.
Πρέπει λοιπόν οι πολίτες για μία φορά υπεύθυνα να αποφασίσουν τί ακριβώς θέλουν. Στην πραγματικότητα το δίλημμα που έχουμε είναι τσεκούρι ή μαχαίρι. Τίποτα από τα δύο δεν έχει σχέση με τη ζωή που είχαν οι Έλληνες την εποχή 1985-2005.
Αυτή την ζωή πρέπει να την ξεχάσουμε τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια (εκτός και αν είναι κάποιος βολεμένος οπότε έχει συμφέρον με το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ).
Προσωπικά πιστεύω ό,τι όποιο δρόμο και αν ακολουθήσουμε θα είναι πάρα πολύ δύσκολος για όλους μας και κυρίως για τους κοινούς θνητούς.
Άρα λοιπόν πρέπει να δούμε τί θα είναι καλύτερο για τη χώρα σε βάθος χρόνου. Τουλάχιστον για τα παιδια μας...
Ας πάμε τώρα στο θέμα του δημοψηφίσματος. Προσωπικά το δημοψήφισμα είναι πράγματι αμφιλεγόμενο όσον αφορά αν πρόκειται για την πρόταση ή για το νόμισμα και έξοδο από την Ευρώπη. Πολλές μέρες καθόμουν και το ζύγιζα μέσα στο μυαλό μου.
Για μένα προσωπικά δεν με νοιάζει είτε είναι το ένα είτε είναι το άλλο. Παίρνω σαν δεδομένο το χειρότερο σενάριο. Την έξοδο από τη Ευρώπη.
Αν ψηφίσουμε ΝΑΙ τον ξέρω τον δρόμο. Το ζούμε κάθε μέρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Θα πρέπει να κατεβάσουμε το κεφάλι και να δεχόμαστε ό,τι μετρα μας 'προτείνουν' για τα επόμενα πενήντα χρόνια και το χρέος δεν θα ξεπληρωθεί ΠΟΤΕ.
Δεν θα ησυχάσουν μέχρι να μας παν τους μισθούς στα 300 ευρώ να πάρουμε σύνταξη μετά από σαράντα χρόνια δουλειάς 250 ευρώ και θα πρέπει να τους ευχαριστήσουμε κιόλας που μας επιτρέπουν να αναπνέουμε.
Το να παίρνουμε συνέχεια δάνεια για να ξεπληρώσουμε τους τόκους άλλων δανείων είναι φαύλος κύκλος. Πρέπει να κάποια φάση να σπάσει αυτός ο κύκλος.
Είναι σαν να παίρνει ένα πολίτης δάνεια καταναλωτικά για να πληρώσει τη δόση του δανείου του. Το έχετε σκεφτεί ποτέ; Αν το κάνει κάποιος άνθρωπος αυτό τι θα του πείτε? ότι θα καταφέρει σε κάποια φάση να ξεχρεώσει? δεν νομίζω...
Αν εγώ έπαιρνα δάνεια για να ξεπληρώσω το στεγαστικό μου ήμουν χαμένος από χέρι. Σε δύο χρόνια θα είχα 10 δάνεια καταναλωτικά και ένα στεγαστικό και τόκους στα ύψη.
Έτσι λοιπόν δεν θέλω να συνεχιστεί αυτό για τον τόπο μου. Δεν θέλω να κάνω τα λάθη των προηγούμενων ετών ώστε να οδηγήσω την επόμενη γενιά στη απόγνωση.
Προτιμώ να έρθω εγώ σε απόγνωση και να δώσω στο παΐδι μου ένα λίγο καλύτερο τόπο ή τουλάχιστον να του πω όταν θα μεγαλώσει ότι προσπάθησα τουλάχιστον...
Για το λόγο αυτό θα ψηφίσω τελείως συνειδητά ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ. Και ας υποστώ τις συνέπειες μετά όποιες και αν είναι αυτές.
Τουλάχιστον θα πω στο παιδί μου στο μέλλον ότι προσπάθησα...
Δεν κατέβασα το κεφάλι στους ξένους.
Δεν τη θέλω τέτοια Ευρώπη.
Να προσπαθούν να πεθάνω εγώ για να ζήσουν αυτοί? ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ.
Να μας αντιμετωπίζουν λες και είμαστε ζητιάνοι?
Επειδή θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια?
Τότε από το να πεθάνω ζητιανεύοντας προτιμώ να ζήσω όση ζωή μου μένει με όση αξιοπρέπεια μας έχει απομείνει.
Ότι αποφασίσουμε θα κριθεί από την ιστορία.
Έγω ψηφίζω ΟΧΙ και στην επόμενη γενιά θα πώ ότι προσπάθησα. Αν βγει κάτι καλό από αυτό μπορεί να μας το αναγνωρίσουν οι επόμενες γενιές. Αν κάνω λάθος ας με συγχωρέσουν οι επόμενες γενιές.
Αναγνώστης Tromaktiko
καθημερινά διαβάζω όλα τα άρθρα άλλων αναγνωστών Κατανοώ και σέβομαι και όσους λένε 'ΝΑΙ' και όσους λένε 'ΟΧΙ'. Θα ήθελα να ξεκαθαρίσω ότι ποτέ δεν ήμουν δεινός υποστηρικτής κανενός κόμματος.
Είμαι 34 χρονών και πάντα πίστευα ότι όλοι οι πολιτικοί μας κοροϊδεύουν και το μόνο που τους νοιάζει είναι να τρων με δέκα μασέλες.
Κανένα κόμμα δεν με εκφράζει απόλυτα αν και πήγα να ψηφίσω τις προηγούμενες εκλογές και ψήφισα με μόνο κριτήριο ποιον δεν θέλω με τίποτα να κυβερνήσει και ποιον θα κάνει λιγότερο (ίσως) κακό στη χώρα.
Είμαι ένας από τους νέους αυτού του τόπου που δουλεύω στον ιδιωτικό τομέα κάτω από δύσκολους ρυθμούς (δεν είμαι αχάριστος τουλάχιστον έχω δουλειά) με πολλά προβληματα σε πληρωμές μισθοδοσίας τα τελευταία πέντε χρόνια.
Είμαι παντρεμένος, έχω ένα μικρό παιδάκι, έχω στεγαστικό δάνειο και παρ'όλες τις δυσκολίες είμαι ένας από αυτούς που δεν έχω εγκαταλείψει τον τόπο αυτό όσο σάπιος και να είναι. πολλές φορές χάνω κάθε ήλπίζα και άλλες φορές με πιστεύω ότι κάτι μπορεί να αλλάξει.
Πάντα έλεγα σε κουβέντες με φίλους ότι οι πολιτικοί αποφασίζουν για τον τόπο αυτό χωρίς να με ρωτήσουν.
Τώρα λοιπόν κάτω από αυτές τις συνθήκες, μπορεί όχι και τις καλύτερες, μπορεί όχι και με τον καλύτερο τρόπο και με τις καλύτερες προϋποθέσεις κάποιος με ρωτάει τί θέλω να γίνει από εδώ και πέρα.
Πρέπει λοιπόν οι πολίτες για μία φορά υπεύθυνα να αποφασίσουν τί ακριβώς θέλουν. Στην πραγματικότητα το δίλημμα που έχουμε είναι τσεκούρι ή μαχαίρι. Τίποτα από τα δύο δεν έχει σχέση με τη ζωή που είχαν οι Έλληνες την εποχή 1985-2005.
Αυτή την ζωή πρέπει να την ξεχάσουμε τουλάχιστον για τα επόμενα δέκα χρόνια (εκτός και αν είναι κάποιος βολεμένος οπότε έχει συμφέρον με το ΝΑΙ ή το ΟΧΙ).
Προσωπικά πιστεύω ό,τι όποιο δρόμο και αν ακολουθήσουμε θα είναι πάρα πολύ δύσκολος για όλους μας και κυρίως για τους κοινούς θνητούς.
Άρα λοιπόν πρέπει να δούμε τί θα είναι καλύτερο για τη χώρα σε βάθος χρόνου. Τουλάχιστον για τα παιδια μας...
Ας πάμε τώρα στο θέμα του δημοψηφίσματος. Προσωπικά το δημοψήφισμα είναι πράγματι αμφιλεγόμενο όσον αφορά αν πρόκειται για την πρόταση ή για το νόμισμα και έξοδο από την Ευρώπη. Πολλές μέρες καθόμουν και το ζύγιζα μέσα στο μυαλό μου.
Για μένα προσωπικά δεν με νοιάζει είτε είναι το ένα είτε είναι το άλλο. Παίρνω σαν δεδομένο το χειρότερο σενάριο. Την έξοδο από τη Ευρώπη.
Αν ψηφίσουμε ΝΑΙ τον ξέρω τον δρόμο. Το ζούμε κάθε μέρα τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Θα πρέπει να κατεβάσουμε το κεφάλι και να δεχόμαστε ό,τι μετρα μας 'προτείνουν' για τα επόμενα πενήντα χρόνια και το χρέος δεν θα ξεπληρωθεί ΠΟΤΕ.
Δεν θα ησυχάσουν μέχρι να μας παν τους μισθούς στα 300 ευρώ να πάρουμε σύνταξη μετά από σαράντα χρόνια δουλειάς 250 ευρώ και θα πρέπει να τους ευχαριστήσουμε κιόλας που μας επιτρέπουν να αναπνέουμε.
Το να παίρνουμε συνέχεια δάνεια για να ξεπληρώσουμε τους τόκους άλλων δανείων είναι φαύλος κύκλος. Πρέπει να κάποια φάση να σπάσει αυτός ο κύκλος.
Είναι σαν να παίρνει ένα πολίτης δάνεια καταναλωτικά για να πληρώσει τη δόση του δανείου του. Το έχετε σκεφτεί ποτέ; Αν το κάνει κάποιος άνθρωπος αυτό τι θα του πείτε? ότι θα καταφέρει σε κάποια φάση να ξεχρεώσει? δεν νομίζω...
Αν εγώ έπαιρνα δάνεια για να ξεπληρώσω το στεγαστικό μου ήμουν χαμένος από χέρι. Σε δύο χρόνια θα είχα 10 δάνεια καταναλωτικά και ένα στεγαστικό και τόκους στα ύψη.
Έτσι λοιπόν δεν θέλω να συνεχιστεί αυτό για τον τόπο μου. Δεν θέλω να κάνω τα λάθη των προηγούμενων ετών ώστε να οδηγήσω την επόμενη γενιά στη απόγνωση.
Προτιμώ να έρθω εγώ σε απόγνωση και να δώσω στο παΐδι μου ένα λίγο καλύτερο τόπο ή τουλάχιστον να του πω όταν θα μεγαλώσει ότι προσπάθησα τουλάχιστον...
Για το λόγο αυτό θα ψηφίσω τελείως συνειδητά ΟΧΙ ΟΧΙ ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ. Και ας υποστώ τις συνέπειες μετά όποιες και αν είναι αυτές.
Τουλάχιστον θα πω στο παιδί μου στο μέλλον ότι προσπάθησα...
Δεν κατέβασα το κεφάλι στους ξένους.
Δεν τη θέλω τέτοια Ευρώπη.
Να προσπαθούν να πεθάνω εγώ για να ζήσουν αυτοί? ΟΧΙ και πάλι ΟΧΙ.
Να μας αντιμετωπίζουν λες και είμαστε ζητιάνοι?
Επειδή θέλουμε να ζήσουμε με αξιοπρέπεια?
Τότε από το να πεθάνω ζητιανεύοντας προτιμώ να ζήσω όση ζωή μου μένει με όση αξιοπρέπεια μας έχει απομείνει.
Ότι αποφασίσουμε θα κριθεί από την ιστορία.
Έγω ψηφίζω ΟΧΙ και στην επόμενη γενιά θα πώ ότι προσπάθησα. Αν βγει κάτι καλό από αυτό μπορεί να μας το αναγνωρίσουν οι επόμενες γενιές. Αν κάνω λάθος ας με συγχωρέσουν οι επόμενες γενιές.
Αναγνώστης Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΦΟΥΛ ΓΙΑ... ΑΝΤΙ-ΣΛΟΥΚΑ!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
"Παγώνει" το ΕΣΠΑ 2014-2020 λόγω του δημοψηφίσματος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
