2012-03-18 11:09:58
Ρεπορτάζ : Ιωάννα Μάνδρου
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Διαλυτικά φαινόμενα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης εντοπίζονται εδώ και καιρό από θεσμικούς παράγοντες του δικαστικού σώματος, αλλά και έγκριτους νομικούς που παρακολουθούν με προβληματισμό την ουσιαστική...
αδυναμία των δικαστηρίων να απονέμουν δίκαιο και να επιλύουν σε εύλογο χρόνο τις διαφορές των πολιτών. Με συνέπειες που ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της αρνησιδικίας και με δεκάδες, πια, καταδίκες από το Στρασβούργο (Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), η ελληνική Δικαιοσύνη βρίσκεται στην «εντατική» και αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της προβληματικής Δημόσιας Διοίκησης που επιτείνει κατά πολύ την υπέρβαση της βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Οι όποιες προσπάθειες των τελευταίων ετών, με νομοθετικές παρεμβάσεις που αποδείχθηκαν ημίμετρα χωρίς αποτέλεσμα, για να μειωθεί η τεράστια ύλη που φθάνει προς εκδίκαση στα δικαστήρια, δεν είχαν την παραμικρή επιρροή για να αναστραφεί η εικόνα της Δικαιοσύνης που πνίγεται υπό το βάρος εκατοντάδων χιλιάδων αδίκαστων υποθέσεων
. Οι αριθμοί κυριολεκτικά ζαλίζουν, καθώς μόνον στα Διοικητικά Δικαστήρια το «στοκ» των εκκρεμών υποθέσεων ξεπερνά τις 500.000, ενώ οι μηνύσεις, κάθε χρόνο, μόνον στην Αθήνα, έχουν σπάσει το ρεκόρ των 400.000, νούμερο που είναι αδύνατον να εκκαθαριστεί, ενώ ανάλογη είναι η κατάσταση σε όλα τα μεγάλα δικαστήρια της χώρας.
Η συνεχιζόμενη δικομανία, όπως επισημαίνουν παράγοντες της Δικαιοσύνης, αλλά και η πολυνομία με τις αλλεπάλληλες, ακόμα και αντιφατικές νομοθετικές ρυθμίσεις, που μεταβάλλουν το νομοθετικό τοπίο, όπως κινείται η άμμος της θαλάσσης, εντείνουν το πρόβλημα της ακυβερνησίας στο καράβι της Δικαιοσύνης και το βουλιάζουν καθημερινά περισσότερο.
Θεσμοί υπάρχουν, αλλά Κι ενώ σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από χρόνια εφαρμόζονται πολιτικές που έχουν αντιμετωπίσει ικανοποιητικά τα ανάλογα προβλήματα που είχαν εμφανιστεί, όχι βέβαια με την ένταση της ελληνικής πραγματικότητας, στη χώρα μας η θεσμοθέτηση μέτρων εξωδικαστικής επίλυσης, δεν έπιασαν τόπο. Νόμοι που ισχύουν για χρόνια, όπως για τον θεσμό της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών ή άλλοι που πρόσφατα ψηφίστηκαν, όπως για τη διαμεσολάβηση ή την ποινική συνδιαλλαγή, δεν έχουν καν περπατήσει και παραμένουν άγνωστοι όχι μόνον στο ευρύ κοινό, που μόνον να ωφεληθεί έχει από την εφαρμογή τους, αλλά ακόμα και μεταξύ των δικηγόρων.
Ενδεικτικό της απόρριψής τους, είναι πως οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, που όφειλαν να «τρέξουν» τον θεσμό της διαμεσολάβησης για να εκπαιδευτούν και οι δικηγόροι - διαμεσολαβητές, ώς σήμερα δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα. Αντιθέτως, με την πρακτική τους που εστιάζεται σε πολυήμερες αποχές και συνδρομή σε αιτήματα συνδικαλιστικών εκπροσώπων των δικαστικών υπαλλήλων περί μη επεκτάσεως του ωραρίου των δικαστηρίων μετά τις 3 μ.μ., συμβάλλουν στην αύξηση του όγκου των αδίκαστων υποθέσεων και επιβαρύνουν την ήδη προβληματική λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Βεβαίως, η πολιτική ηγεσία της Δικαιοσύνης, όλα αυτά τα χρόνια -αποτελεί κοινή παραδοχή σε παράγοντες και της Δικαιοσύνης- δεν έχει προχωρήσει σε μέτρα πραγματικού εκσυγχρονισμού με εκτεταμένη αποποινικοποίηση, δραστική μείωση του αριθμού των υποθέσεων που φθάνουν στα δικαστήρια και με επιμονή για εφαρμογή εναλλακτικών θεσμών επίλυσης πολλών διαφορών εκτός δικαστηρίων. Από την πλευρά τους, άλλωστε δικαστές, όπως επισημαίνεται από πολλούς μέσα στο δικαστικό σώμα, αντιμετωπίζουν τον ρόλο τους με νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου, προσβλέποντας μόνον σε προνομίες και αντιλαμβάνονται τη θεσμική τους λειτουργία, ως «άβατο», όπου δεν επιτρέπεται να εισέλθουν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Η κατάσταση της ελληνικής Δικαιοσύνης είναι τόσο προβληματική που αποτελεί προτεραιότητα και της Ομάδας Ράιχενμπαχ που έχει υποβάλει συγκεκριμένο σχέδιο παρεμβάσεων με στόχο κυρίως την άμεση ενίσχυση και εφαρμογή των εναλλακτικών μορφών επίλυσης των διαφορών, όπως η διαμεσολάβηση, με την εξασφάλιση σημαντικών κοινοτικών κονδυλίων μέσω του ΕΣΠΑ.
Μάλιστα, την περασμένη Τρίτη σε συνάντηση της Ομάδας με τους επιτελείς του υπουργείου Δικαιοσύνης υποβλήθηκαν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και προτάθηκαν μέτρα για άμεση απόδοση των θεσμών αυτών. Αρκεί να πειστούν και οι ενδιαφερόμενοι...
fimotro GreekzNews
(από την Καθημερινή της Κυριακής)
Διαλυτικά φαινόμενα στη λειτουργία της Δικαιοσύνης εντοπίζονται εδώ και καιρό από θεσμικούς παράγοντες του δικαστικού σώματος, αλλά και έγκριτους νομικούς που παρακολουθούν με προβληματισμό την ουσιαστική...
αδυναμία των δικαστηρίων να απονέμουν δίκαιο και να επιλύουν σε εύλογο χρόνο τις διαφορές των πολιτών. Με συνέπειες που ξεπερνούν κατά πολύ τα όρια της αρνησιδικίας και με δεκάδες, πια, καταδίκες από το Στρασβούργο (Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων), η ελληνική Δικαιοσύνη βρίσκεται στην «εντατική» και αποτελεί μια από τις βασικές αιτίες της προβληματικής Δημόσιας Διοίκησης που επιτείνει κατά πολύ την υπέρβαση της βαθιάς οικονομικής κρίσης.
Οι όποιες προσπάθειες των τελευταίων ετών, με νομοθετικές παρεμβάσεις που αποδείχθηκαν ημίμετρα χωρίς αποτέλεσμα, για να μειωθεί η τεράστια ύλη που φθάνει προς εκδίκαση στα δικαστήρια, δεν είχαν την παραμικρή επιρροή για να αναστραφεί η εικόνα της Δικαιοσύνης που πνίγεται υπό το βάρος εκατοντάδων χιλιάδων αδίκαστων υποθέσεων
Η συνεχιζόμενη δικομανία, όπως επισημαίνουν παράγοντες της Δικαιοσύνης, αλλά και η πολυνομία με τις αλλεπάλληλες, ακόμα και αντιφατικές νομοθετικές ρυθμίσεις, που μεταβάλλουν το νομοθετικό τοπίο, όπως κινείται η άμμος της θαλάσσης, εντείνουν το πρόβλημα της ακυβερνησίας στο καράβι της Δικαιοσύνης και το βουλιάζουν καθημερινά περισσότερο.
Θεσμοί υπάρχουν, αλλά Κι ενώ σε όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ενωσης, από χρόνια εφαρμόζονται πολιτικές που έχουν αντιμετωπίσει ικανοποιητικά τα ανάλογα προβλήματα που είχαν εμφανιστεί, όχι βέβαια με την ένταση της ελληνικής πραγματικότητας, στη χώρα μας η θεσμοθέτηση μέτρων εξωδικαστικής επίλυσης, δεν έπιασαν τόπο. Νόμοι που ισχύουν για χρόνια, όπως για τον θεσμό της εξωδικαστικής επίλυσης διαφορών ή άλλοι που πρόσφατα ψηφίστηκαν, όπως για τη διαμεσολάβηση ή την ποινική συνδιαλλαγή, δεν έχουν καν περπατήσει και παραμένουν άγνωστοι όχι μόνον στο ευρύ κοινό, που μόνον να ωφεληθεί έχει από την εφαρμογή τους, αλλά ακόμα και μεταξύ των δικηγόρων.
Ενδεικτικό της απόρριψής τους, είναι πως οι Δικηγορικοί Σύλλογοι, που όφειλαν να «τρέξουν» τον θεσμό της διαμεσολάβησης για να εκπαιδευτούν και οι δικηγόροι - διαμεσολαβητές, ώς σήμερα δεν έχουν κάνει απολύτως τίποτα. Αντιθέτως, με την πρακτική τους που εστιάζεται σε πολυήμερες αποχές και συνδρομή σε αιτήματα συνδικαλιστικών εκπροσώπων των δικαστικών υπαλλήλων περί μη επεκτάσεως του ωραρίου των δικαστηρίων μετά τις 3 μ.μ., συμβάλλουν στην αύξηση του όγκου των αδίκαστων υποθέσεων και επιβαρύνουν την ήδη προβληματική λειτουργία της Δικαιοσύνης.
Βεβαίως, η πολιτική ηγεσία της Δικαιοσύνης, όλα αυτά τα χρόνια -αποτελεί κοινή παραδοχή σε παράγοντες και της Δικαιοσύνης- δεν έχει προχωρήσει σε μέτρα πραγματικού εκσυγχρονισμού με εκτεταμένη αποποινικοποίηση, δραστική μείωση του αριθμού των υποθέσεων που φθάνουν στα δικαστήρια και με επιμονή για εφαρμογή εναλλακτικών θεσμών επίλυσης πολλών διαφορών εκτός δικαστηρίων. Από την πλευρά τους, άλλωστε δικαστές, όπως επισημαίνεται από πολλούς μέσα στο δικαστικό σώμα, αντιμετωπίζουν τον ρόλο τους με νοοτροπία δημοσίου υπαλλήλου, προσβλέποντας μόνον σε προνομίες και αντιλαμβάνονται τη θεσμική τους λειτουργία, ως «άβατο», όπου δεν επιτρέπεται να εισέλθουν αλλαγές και μεταρρυθμίσεις.
Η κατάσταση της ελληνικής Δικαιοσύνης είναι τόσο προβληματική που αποτελεί προτεραιότητα και της Ομάδας Ράιχενμπαχ που έχει υποβάλει συγκεκριμένο σχέδιο παρεμβάσεων με στόχο κυρίως την άμεση ενίσχυση και εφαρμογή των εναλλακτικών μορφών επίλυσης των διαφορών, όπως η διαμεσολάβηση, με την εξασφάλιση σημαντικών κοινοτικών κονδυλίων μέσω του ΕΣΠΑ.
Μάλιστα, την περασμένη Τρίτη σε συνάντηση της Ομάδας με τους επιτελείς του υπουργείου Δικαιοσύνης υποβλήθηκαν συγκεκριμένα χρονοδιαγράμματα και προτάθηκαν μέτρα για άμεση απόδοση των θεσμών αυτών. Αρκεί να πειστούν και οι ενδιαφερόμενοι...
fimotro GreekzNews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Νέο πρόεδρο βγάζει η Γερμανία
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δύσκολες νίκες για ΑΠΟΕΛ και Ομόνοια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
