2012-09-11 10:17:04
Γράφει ο Βασίλης Χασιώτης
Κοιτώ κάποιες παλιότερες σημειώσεις μου.
19 Αυγούστου, φέτος Καλοκαιράκι…
Κοντά στα μεσάνυχτα, σε ένα από τα λεγόμενα «μικρά» κανάλια των Αθηνών, σε μια εκπομπή, είναι προσκεκλημένοι τρείς πολιτικοί : ένας από τη Νέα Δημοκρατία, ένας από τον ΣΥΡΙΖΑ και ένας από τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Η συζήτηση, τι άλλο; πολιτική, και μοιραίως, κάποια στιγμή τέθηκε και το ζήτημα της ενδεχόμενης πτώχευσης της χώρας, πόσο πιθανή είναι, πώς μπορεί να αποφευχθεί, κ.λπ.
Βεβαίως, οι απόψεις των κομμάτων είναι γνωστές, ώστε εδώ να μη χρειάζεται να επαναλάβω το τι είπε ο κάθε εκπρόσωπος του καθενός από τα τρία παραπάνω κόμματα.
Θα μείνω όμως σε κάποια «λεπτομέρεια», που βεβαίως, δεν την διαπίστωσα για πρώτη φορά στην παραπάνω εκπομπή. Πράγματι, κάποια στιγμή, και αφού είχε γίνει δεκτή μια υπόθεση εργασίας, χάριν της συζητήσεως για το ποια πολιτική εξόδου από τη κρίση είναι η πιο ενδεδειγμένη, αν ποτέ πράγματι το απευκταίο, δηλαδή η πτώχευση, καταστεί μια πραγματικότητα, η όλη συζήτηση περιστράφηκε, στο αν, ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗ, θα ήταν πιο συμφέρον για τη χώρα, το «μοιραίο» να συμβεί εντός ή εκτός μνημονίου, εντός ή εκτός ευρώ.
Ας μου επιτραπεί όμως να σχολιάσω, ότι μια τέτοια συζήτηση, ιδίως όταν γίνεται προκειμένου να αναπτυχθούν φιλομνημονιακά επιχειρήματα, τη θεωρώ πέρα για πέρα παράλογη.
Αν υπάρχει ένα επιχείρημα υπέρ του μνημονίου (εξαιρετικά κι αυτό ασθενές), μιας που ούτε οι ίδιοι οι εξωχώριοι σχεδιαστές του δεν μιλάνε στα σοβαρά πια ότι μας οδηγεί στην έξοδο από τη Κρίση, είναι ότι εξασφαλίζει την παραμονή μας εντός του ευρώ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ, πράγμα το οποίο μεταφράζεται, έτσι, γενικά και αόριστα, ως «κάτι το θετικό».
Άλλο ΣΟΒΑΡΟ επιχείρημα δεν υπάρχει, ή τουλάχιστον εγώ δε βλέπω.
Διότι η άλλη άποψη, αυτή δηλαδή που ισχυρίζεται ότι το μνημόνιο μας οδηγεί κατ’ ευθείαν στη καταστροφή, αντιλέγει ότι σε περίπτωση που επέλθει το «μοιραίο», η Ελλάδα θα βρεθεί ν’ αντιμετωπίζει τη διεκδίκηση των δικαίων της με βάση το αγγλικό δίκαιο, θα βρεθεί ανοχύρωτη έναντι των πιστωτών της διότι έχει ήδη παραιτηθεί και ως Κράτος από την ασυλία του, με λίγα λόγια, για να το πω «χοντρά», θα μας πάρουν και τα «σώβρακα». Συνεπώς, κατά την άποψη αυτή, το να καταγγείλεις το μνημόνιο, και να σώσεις κάτι, όσα περισσότερα μπορείς από τον εθνικό σου πλούτο, αυτό είναι κάτι χειροπιαστά θετικό, ή τουλάχιστον, λιγότερο κακό.
Εν τω μεταξύ, η προσπάθεια είναι βεβαίως, πώς το καράβι δεν θα πέσει στη ξέρα. Φοβούμαι όμως, ότι μνημόνιο, αποτελεί ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΔΟ, που μας «εξασφαλίζει» ακριβώς αυτή την αρνητική προοπτική.
Εν τέλει, οι φετιχιστές του μνημονίου, οικτίρουν εκείνους που δεν πιστεύουν στον φετιχισμό τους.
Όμως, αφήνουν αναπάντητο ένα ερώτημα : «Αν πρόκειται να επιλέξετε μεταξύ των ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΑΠΟΚΛΙΟΜΕΝΩΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΝ, επιβίωση εντός του ευρώ ΜΕ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΎ ΚΑΙ ΜΕ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΥ, ή ΑΝΤΙΘΕΤΑ, την επιβίωση της Ελλάδας, όχι περισσότερο φτωχής και εξαθλιωμένης απ’ ό,τι μας «εγγυάται το Μνημόνιο», αλλά, με τον εθνικό μας πλούτο στα χέρια μας και επίσης με σαφώς μεγαλύτερη και πιο αξιοπρεπή εθνική κυριαρχία απ’ ό,τι μας επιτρέπει το Μνημόνιο;», το ερώτημα είναι : τι επιλέγει ο καθένας;
Τέλος, αξίζει να τεθεί ένα ερώτημα ακόμα : πόσο πιθανό είναι να επέλθει το «μοιραίο»;
Δεν ξέρω.
Ξέρω όμως τούτο.
Πως οι εξελίξεις στην ευρωζώνη, κάθε άλλο παρά ρόδινες προοπτικές προσφέρουν. Η ευρωζώνη, είτε θα επεκταθεί σε όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα πλαίσια μιας πολιτικής της ενοποίησης, είτε θα εξακολουθήσει να δρα διαλυτικά, αφού ήδη τείνει να διχοτομήσει την υποτιθέμενη ενότητά της, σε «Νότιους» και «Βόρειους», πράγμα που με ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ θα οδηγήσει στο τέλος του ευρώ και ίσως στο τέλος του ίδιου του ευρωπαϊκού πειράματος.
Συνεπώς, αν η πολιτική ένωση της Ευρώπης επιτευχθεί, τότε όλα τα μέλη της θα έχουν ένα ενιαίο νόμισμα ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ, ακριβώς όπως κανένα κριτήριο δεν μπορεί να θέσεις π.χ. σε μια Πολιτεία των ΗΠΑ προκειμένου να έχει ή να μην έχει ως νόμισμα το δολάριο, όπως και κανένα κριτήριο δεν υπήρχε προκειμένου μια περιοχή της Γερμανίας να είχε ή να μην είχε ως νόμισμά της το μάρκο όταν ακόμα υπήρχε το εθνικό της νόμισμα.
Tromaktiko
Κοιτώ κάποιες παλιότερες σημειώσεις μου.
19 Αυγούστου, φέτος Καλοκαιράκι…
Κοντά στα μεσάνυχτα, σε ένα από τα λεγόμενα «μικρά» κανάλια των Αθηνών, σε μια εκπομπή, είναι προσκεκλημένοι τρείς πολιτικοί : ένας από τη Νέα Δημοκρατία, ένας από τον ΣΥΡΙΖΑ και ένας από τους Ανεξάρτητους Έλληνες.
Η συζήτηση, τι άλλο; πολιτική, και μοιραίως, κάποια στιγμή τέθηκε και το ζήτημα της ενδεχόμενης πτώχευσης της χώρας, πόσο πιθανή είναι, πώς μπορεί να αποφευχθεί, κ.λπ.
Βεβαίως, οι απόψεις των κομμάτων είναι γνωστές, ώστε εδώ να μη χρειάζεται να επαναλάβω το τι είπε ο κάθε εκπρόσωπος του καθενός από τα τρία παραπάνω κόμματα.
Θα μείνω όμως σε κάποια «λεπτομέρεια», που βεβαίως, δεν την διαπίστωσα για πρώτη φορά στην παραπάνω εκπομπή. Πράγματι, κάποια στιγμή, και αφού είχε γίνει δεκτή μια υπόθεση εργασίας, χάριν της συζητήσεως για το ποια πολιτική εξόδου από τη κρίση είναι η πιο ενδεδειγμένη, αν ποτέ πράγματι το απευκταίο, δηλαδή η πτώχευση, καταστεί μια πραγματικότητα, η όλη συζήτηση περιστράφηκε, στο αν, ΣΕ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΕΞΕΛΙΞΗ, θα ήταν πιο συμφέρον για τη χώρα, το «μοιραίο» να συμβεί εντός ή εκτός μνημονίου, εντός ή εκτός ευρώ.
Ας μου επιτραπεί όμως να σχολιάσω, ότι μια τέτοια συζήτηση, ιδίως όταν γίνεται προκειμένου να αναπτυχθούν φιλομνημονιακά επιχειρήματα, τη θεωρώ πέρα για πέρα παράλογη.
Αν υπάρχει ένα επιχείρημα υπέρ του μνημονίου (εξαιρετικά κι αυτό ασθενές), μιας που ούτε οι ίδιοι οι εξωχώριοι σχεδιαστές του δεν μιλάνε στα σοβαρά πια ότι μας οδηγεί στην έξοδο από τη Κρίση, είναι ότι εξασφαλίζει την παραμονή μας εντός του ευρώ, ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΠΤΩΧΕΥΣΗΣ, πράγμα το οποίο μεταφράζεται, έτσι, γενικά και αόριστα, ως «κάτι το θετικό».
Άλλο ΣΟΒΑΡΟ επιχείρημα δεν υπάρχει, ή τουλάχιστον εγώ δε βλέπω.
Διότι η άλλη άποψη, αυτή δηλαδή που ισχυρίζεται ότι το μνημόνιο μας οδηγεί κατ’ ευθείαν στη καταστροφή, αντιλέγει ότι σε περίπτωση που επέλθει το «μοιραίο», η Ελλάδα θα βρεθεί ν’ αντιμετωπίζει τη διεκδίκηση των δικαίων της με βάση το αγγλικό δίκαιο, θα βρεθεί ανοχύρωτη έναντι των πιστωτών της διότι έχει ήδη παραιτηθεί και ως Κράτος από την ασυλία του, με λίγα λόγια, για να το πω «χοντρά», θα μας πάρουν και τα «σώβρακα». Συνεπώς, κατά την άποψη αυτή, το να καταγγείλεις το μνημόνιο, και να σώσεις κάτι, όσα περισσότερα μπορείς από τον εθνικό σου πλούτο, αυτό είναι κάτι χειροπιαστά θετικό, ή τουλάχιστον, λιγότερο κακό.
Εν τω μεταξύ, η προσπάθεια είναι βεβαίως, πώς το καράβι δεν θα πέσει στη ξέρα. Φοβούμαι όμως, ότι μνημόνιο, αποτελεί ΤΗ ΒΑΣΙΛΙΚΗ ΟΔΟ, που μας «εξασφαλίζει» ακριβώς αυτή την αρνητική προοπτική.
Εν τέλει, οι φετιχιστές του μνημονίου, οικτίρουν εκείνους που δεν πιστεύουν στον φετιχισμό τους.
Όμως, αφήνουν αναπάντητο ένα ερώτημα : «Αν πρόκειται να επιλέξετε μεταξύ των ΑΜΟΙΒΑΙΑ ΑΠΟΚΛΙΟΜΕΝΩΝ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΝ, επιβίωση εντός του ευρώ ΜΕ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΚΟΥ ΛΑΟΎ ΚΑΙ ΜΕ ΘΥΣΙΑ ΤΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥ ΕΘΝΙΚΟΥ ΜΑΣ ΠΛΟΥΤΟΥ, ή ΑΝΤΙΘΕΤΑ, την επιβίωση της Ελλάδας, όχι περισσότερο φτωχής και εξαθλιωμένης απ’ ό,τι μας «εγγυάται το Μνημόνιο», αλλά, με τον εθνικό μας πλούτο στα χέρια μας και επίσης με σαφώς μεγαλύτερη και πιο αξιοπρεπή εθνική κυριαρχία απ’ ό,τι μας επιτρέπει το Μνημόνιο;», το ερώτημα είναι : τι επιλέγει ο καθένας;
Τέλος, αξίζει να τεθεί ένα ερώτημα ακόμα : πόσο πιθανό είναι να επέλθει το «μοιραίο»;
Δεν ξέρω.
Ξέρω όμως τούτο.
Πως οι εξελίξεις στην ευρωζώνη, κάθε άλλο παρά ρόδινες προοπτικές προσφέρουν. Η ευρωζώνη, είτε θα επεκταθεί σε όλα τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, στα πλαίσια μιας πολιτικής της ενοποίησης, είτε θα εξακολουθήσει να δρα διαλυτικά, αφού ήδη τείνει να διχοτομήσει την υποτιθέμενη ενότητά της, σε «Νότιους» και «Βόρειους», πράγμα που με ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΚΡΙΒΕΙΑ θα οδηγήσει στο τέλος του ευρώ και ίσως στο τέλος του ίδιου του ευρωπαϊκού πειράματος.
Συνεπώς, αν η πολιτική ένωση της Ευρώπης επιτευχθεί, τότε όλα τα μέλη της θα έχουν ένα ενιαίο νόμισμα ΧΩΡΙΣ ΑΛΛΑ ΚΡΙΤΗΡΙΑ, ακριβώς όπως κανένα κριτήριο δεν μπορεί να θέσεις π.χ. σε μια Πολιτεία των ΗΠΑ προκειμένου να έχει ή να μην έχει ως νόμισμα το δολάριο, όπως και κανένα κριτήριο δεν υπήρχε προκειμένου μια περιοχή της Γερμανίας να είχε ή να μην είχε ως νόμισμά της το μάρκο όταν ακόμα υπήρχε το εθνικό της νόμισμα.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΚΑΤΑΙΓΙΣΤΙΚΗ Η ΒΡΑΖΙΛΙΑ 8-0 ΤΗΝ ΚΙΝΑ ΜΕ ΧΑΤ ΤΡΙΚ ΝΕΪΜΑΡ! *ΒΙΝΤΕΟ*
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Από τύχη δεν θρηνήσαμε θύματα στη Φωτάδα Τρικάλων! [video]](https://images.newsnowgreece.com/20/207189/apo-tyxi-den-thrinisame-thymata-sti-fotada-trikalon-video-1-124x78.jpg)
