«Ό,τι τράβηξα να τραβήξουν οι πολιτικοί, να'χουνε ... την ευχή μου!»

2013-01-07 01:30:02

Ξεχειλίζει η αγανάκτηση, η οργή και η απελπισία για «τα έργα και τις ημέρες των πολιτικών», στα χωριά της Κρήτης και περισσότερο στους... ολιγομελείς πληθυσμούς που τα κρατούν ακόμη ζωντανά. Κάτοικοι στο Φρατί Αγίου Βασιλείου Ρεθύμνου, που ρίζωσε στους πρόποδες του βουνού πίσω από το Λιβυκό πέλαγος, από τέσσερις γενιές, νιώθουν τα δεινά της κρίσης, δεν πιστεύουν, πλέον, «στις όμορφες και αισιόδοξες κουβέντες των πολιτικών» και ξεσπούν.

Στη Γεωργία Παπαδάκη-Κακλαμάνου ... είπαν ότι είναι 86 χρονών όμως η ίδια δεν ξέρει πότε γεννήθηκε! Από το μαύρο τζεμπέρι της όπου έχει σφαλίσει βάσανα και πόνο, βγάζει το θυμό της για τα όσα φοβερά αποκαλύπτονται μέρα με τη μέρα στη δημόσια ζωή της χώρας και αγγίζουν και την ίδια με τη μορφή περικοπών σε συντάξεις και βοηθήματα.

Ξεσπαθώνει εναντίον όλων εκείνων που «θωρούσαν το μέλι και βουτούσαν το δάχτυλο»: «Όπως μου κόψανε τα λεφτά επειδή είμαι πολύτεκνη και έκαμα εφτά κοπέλια, να τσι κόψει ο Θεός! Και μου βάνουνε να πλερώνω, λέει, χαράτσια πως τα λένε, γιατί τα φάγανε οι μεγάλοι. Πως θα ζήσω; Ήρθανε τα εγγονάκια εδά τσι γιορτές και ξανοίγανε τα παντέρμα τα χέρια μου σαν να γυρεύανε να των-ε-κάμω τη-γ-καλή τωνε χέρα. Ό,τι έχω τραβήξει στη ζωή μου να τραβήξουνε αυτοί οι πολιτικοί, που να'χουνε ... την ευχή μου!»

«ΠΟΣΑ ΕΚΟΨΑΝ ΤΩΝ ΒΟΥΛΕΥΤΩΝ;»

Η συγχωριανή της στο Φρατί, νεότερης γενιάς, Χρυσούλα Παπαδογιάννη 70 χρόνων βγάζει την αγανάκτησή της με την παραγγελιά στους πολιτικούς:

«Άμε να των-ε-πεις, αυτοί που πήρανε τα λεφτά και τα βγάλανε όξω να τα γυρίσουν πίσω για να ξεχρεώσει το Κράτος, να φάνε οι πεινασμένοι ένα-γ- κομμάτι ψωμί και να μη γυρεύουν στσι κάδους. Είναι ντροπή να πηγαίνει ο κόσμος στα σκουπίδια. Των βουλευτών πόσα κόψανε και κόψανε τση ιερής πολύτεκνης μάνας το βοήθημα; Πόσα πήρανε από τσι μισθούς τωνε για να σωθεί η χώρα; Μα δεν έχουνε λιγάκι ντροπή;»

Και μια τρίτη γυναίκα, προηγούμενης γενιάς, η Μαρία Μαρινάκη-Παπαδογιάννη 56 χρονών, σε ηπιότερους τόνους θα πει: «Ο κόσμος κουράστηκε, γονάτισε, δεν αντέχει. Του κόβουνε συνέχεια και από την άλλη ακρίβεια παντού. Και στα χωριά η πείνα άρχισε να παρουσιάζεται, αλλά ευτυχώς, επαέ έχομε τα χόρτα, τσι χοχλιούς, τσι ομανίτες, και στα σπίτια τα κουνέλια, τσι κότες. Θέλουν, όμως, και αυτά τσι τροφές τους και είναι πανάκριβες. Πως θα τα βγάλομε πέρα;»

Ίδια εικόνα και στα άλλα χωριά της Κρήτης. Όσοι νέοι υπάρχουν ακόμη, βιώνουν πρωτόγνωρες συνθήκες ζωής και οι μεταγενέστεροι απλά ξαναζούν σε μια κοινωνία, που επιχειρείται να στηθεί ξανά στα χαλάσματα που άφησε, όχι ο πόλεμος με τα όπλα, αλλά εκεί που για πολλά χρόνια λειτουργούσε ένα απέραντο διαφθορείο madeincreta.gr

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ