2017-09-30 20:59:49
Πάτερ Αντρέας Θεμιστοκλέους
Από τον εσπερινό του Σαββάτου, ευλαβείς γυναίκες φέρνουν στο ναό τις λεγόμενες προσφορές. ( ψωμιά ). Αυτές οι προσφορές ονομάζονται πρόσφορα. Είναι ψωμιά ζυμωμένα από την ίδια την οικοκυρά χωρίς μαγιά αλλά με προζύμι.
Το πρόσφορο λοιπόν το παίρνουμε στο ναό από το απόγευμα του Σαββάτου ή την προηγούμενη μέρα μιας μεγάλης εορτής. Ο ιερέας διαλέγει τα πιο καλά πρόσφορα και το πρωί πριν την ακολουθία του όρθρου τελεί την λεγόμενη ακολουθία της προσκομιδής. Στο πρόσφορο είναι τυπωμένο με ειδική σφραγίδα πριν ψηθεί τα αρχικά: ΙC XΡ ΝΙ ΚΑ.
Αυτό το κεντρικό μέρος ονομάζεται Αμνός. Είναι αυτό το κομματάκι όπου ακολούθως στη θεία λειτουργία θα μεταβληθεί σε Σώμα Χριστού. Ο ιερέας αφού μέσα από την ακολουθία της ιεράς προσκομιδής βγάλει τον Αμνό και τις μερίδες της Παναγίας και των αγίων τότε βγάζει και μερίδες για ζώντες και κεκοιμημένους.
Από το πρόσφορο που έβγαλε ο ιερέας τον Αμνό βγάζει και ένα κομμάτι που ονομάζεται κατακλαστόν. Από αυτό βγάζει ψίχουλα που αντιπροσωπεύουν ψυχές ζώντων ή κεκοιμημένων και τις τοποθετεί στο άγιο δισκάριο δίπλα από το Χριστό.
Βγάζοντας τις μερίδες των ζώντων λέγει ο ιερέας: Μνήσθητι Κύριε υπέρ υγείας και σωτηρίας των δούλων σου, Μαρίας, Γεωργίας κ.τ.λ. .....
Για τους κεκοιμημένους λέγει, Μνήσθητι Κύριε υπέρ αναπαύσεως των δούλων σου, Ανδρέου, Νικολάου κ.ο.κ ...
Αυτά τα ψίχουλα οι ψυχές δηλαδή καλύτερα, μετά τον καθαρισμό των Τιμών Δώρων τοποθετούνται στο Άγιο Ποτήριο όπου βρίσκεται το Τίμιο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Κυρίου και Θεού μας. Βάζοντας τις "ψυχές" ο ιερέας στο Άγιο Ποτήριο ζητάει από το Χριστό να πλύνει να καθαρίσει την κάθε ψυχή που ήδη έχει μνημονεύει στην προσκομιδή με το Πανάχραντο Σώμα και Αίμα Του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη προσευχή που μπορεί να κάνει ο λειτουργός ιερέας για ζώντες και κεκοιμημένους. Πολύ ωφελεί τις ψυχές.
Πλην όμως αυτό δεν μας βγάζει από τη θέση του υπεύθυνου της ψυχής μας. Είμαστε υπεύθυνοι για το πως χειριζόμαστε τη ψυχή καθώς και το σώμα μας. Σώμα και ψυχή είναι θεία δώρα. Γι αυτό το λόγο θα πρέπει όλοι να αγωνιζόμαστε να τα διατηρούμε καθαρά από κάθε αμάρτημα. Αναμάρτητοι δεν μπορούμε να είμαστε. Έστω κι αν ζήσουμε μια μέρα.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αγωνιζόμαστε να κρατάμε το νου μας καθαρό από αμαρτήματα καθώς και το σώμα μας. Όλα δε τα αμαρτήματα και το κακό αρχίζουν από τους λογισμούς. Γι αυτό και ο αγώνας μας θα πρέπει να εστιάζεται στον καλό λογισμό καθώς και στη μετάνοια. Η δε μετάνοια είναι ένα δυναμικό γεγονός και όχι στατικό. Δεν μετανοώ μια φορά και αυτό είναι. Όχι! αλλά μετανοώ συνεχώς. Καθώς επίσης αν έχω ευλογία από τον πνευματικό μου κοινωνάω το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και Θεού μου.
Προσοχή, χωρίς εξομολόγηση και ευλογία από τον πνευματικό, ποτέ μας δεν πρέπει να κοινωνάμε.
Πηγή
paraklisi
Από τον εσπερινό του Σαββάτου, ευλαβείς γυναίκες φέρνουν στο ναό τις λεγόμενες προσφορές. ( ψωμιά ). Αυτές οι προσφορές ονομάζονται πρόσφορα. Είναι ψωμιά ζυμωμένα από την ίδια την οικοκυρά χωρίς μαγιά αλλά με προζύμι.
Το πρόσφορο λοιπόν το παίρνουμε στο ναό από το απόγευμα του Σαββάτου ή την προηγούμενη μέρα μιας μεγάλης εορτής. Ο ιερέας διαλέγει τα πιο καλά πρόσφορα και το πρωί πριν την ακολουθία του όρθρου τελεί την λεγόμενη ακολουθία της προσκομιδής. Στο πρόσφορο είναι τυπωμένο με ειδική σφραγίδα πριν ψηθεί τα αρχικά: ΙC XΡ ΝΙ ΚΑ.
Αυτό το κεντρικό μέρος ονομάζεται Αμνός. Είναι αυτό το κομματάκι όπου ακολούθως στη θεία λειτουργία θα μεταβληθεί σε Σώμα Χριστού. Ο ιερέας αφού μέσα από την ακολουθία της ιεράς προσκομιδής βγάλει τον Αμνό και τις μερίδες της Παναγίας και των αγίων τότε βγάζει και μερίδες για ζώντες και κεκοιμημένους.
Από το πρόσφορο που έβγαλε ο ιερέας τον Αμνό βγάζει και ένα κομμάτι που ονομάζεται κατακλαστόν. Από αυτό βγάζει ψίχουλα που αντιπροσωπεύουν ψυχές ζώντων ή κεκοιμημένων και τις τοποθετεί στο άγιο δισκάριο δίπλα από το Χριστό.
Βγάζοντας τις μερίδες των ζώντων λέγει ο ιερέας: Μνήσθητι Κύριε υπέρ υγείας και σωτηρίας των δούλων σου, Μαρίας, Γεωργίας κ.τ.λ. .....
Για τους κεκοιμημένους λέγει, Μνήσθητι Κύριε υπέρ αναπαύσεως των δούλων σου, Ανδρέου, Νικολάου κ.ο.κ ...
Αυτά τα ψίχουλα οι ψυχές δηλαδή καλύτερα, μετά τον καθαρισμό των Τιμών Δώρων τοποθετούνται στο Άγιο Ποτήριο όπου βρίσκεται το Τίμιο Σώμα και Τίμιο Αίμα του Κυρίου και Θεού μας. Βάζοντας τις "ψυχές" ο ιερέας στο Άγιο Ποτήριο ζητάει από το Χριστό να πλύνει να καθαρίσει την κάθε ψυχή που ήδη έχει μνημονεύει στην προσκομιδή με το Πανάχραντο Σώμα και Αίμα Του. Αυτή είναι η μεγαλύτερη προσευχή που μπορεί να κάνει ο λειτουργός ιερέας για ζώντες και κεκοιμημένους. Πολύ ωφελεί τις ψυχές.
Πλην όμως αυτό δεν μας βγάζει από τη θέση του υπεύθυνου της ψυχής μας. Είμαστε υπεύθυνοι για το πως χειριζόμαστε τη ψυχή καθώς και το σώμα μας. Σώμα και ψυχή είναι θεία δώρα. Γι αυτό το λόγο θα πρέπει όλοι να αγωνιζόμαστε να τα διατηρούμε καθαρά από κάθε αμάρτημα. Αναμάρτητοι δεν μπορούμε να είμαστε. Έστω κι αν ζήσουμε μια μέρα.
Όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα αγωνιζόμαστε να κρατάμε το νου μας καθαρό από αμαρτήματα καθώς και το σώμα μας. Όλα δε τα αμαρτήματα και το κακό αρχίζουν από τους λογισμούς. Γι αυτό και ο αγώνας μας θα πρέπει να εστιάζεται στον καλό λογισμό καθώς και στη μετάνοια. Η δε μετάνοια είναι ένα δυναμικό γεγονός και όχι στατικό. Δεν μετανοώ μια φορά και αυτό είναι. Όχι! αλλά μετανοώ συνεχώς. Καθώς επίσης αν έχω ευλογία από τον πνευματικό μου κοινωνάω το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου και Θεού μου.
Προσοχή, χωρίς εξομολόγηση και ευλογία από τον πνευματικό, ποτέ μας δεν πρέπει να κοινωνάμε.
Πηγή
paraklisi
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
