2017-12-08 10:18:31
Μια λέξη, μια μικρή καθυστέρηση, μια απλή αμέλεια μπορεί να φέρει την έκρηξή του. Η έκρηξή του πυροδοτεί τη δική σου αντίδραση και άστα να πάνε φίλη μου. Άκρη δεν βγαίνει, στεναχωριέστε και πληγώνετε τη σχέση σας. Η Μάρεα Λαουτάρη, Life and Relationship Coach μας δίνει τις απαραίτητες συμβουλές. Τι κάνουμε όταν έχουμε απέναντί μας έναν θυμωμένο σύντροφο; Πώς προστατεύουμε τη σχέση μας;
Η Σοφία Κ. με συνάντησε καθώς προβληματιζόταν για τους ομηρικούς καβγάδες στη σχέση της. Η ερώτησή της ήταν τι μπορεί να κάνει για το γεγονός ότι ο σύντροφός της γίνεται έξαλλος και φωνάζει όταν κάποιες φορές εκείνη αργεί στο ραντεβού τους.
Όταν κάποιος φτάνει στο σημείο να θυμώσει τόσο πολύ που να αρχίσει να φωνάζει λόγω κάποιου γεγονότος, είναι ήδη πολύ αργά για να εξηγήσεις με επιχειρήματα τους λόγους που προκάλεσαν το γεγονός, π.χ. της αργοπορίας σου στο ραντεβού. Όταν φτάνουμε σε τέτοιο σημείο θυμού και κατηγοριών, δεν βοηθάει το να εξηγήσεις ότι καθυστέρησες λόγω ενός σημαντικού τηλεφωνήματος από πελάτη ή να του υπενθυμίσεις οτι είσαι ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος με ατέλειωτες υποχρεώσεις ή ότι είχε πολύ κίνηση και πως θα μπορούσες να το προβλέψεις.
Γιατί όμως θυμώνουμε τόσο πολύ με κάποια πράγματα;
Οι άνθρωποι θυμώνουν όταν πιστεύουν ότι η συμπεριφορά σου είναι δείγμα του χαρακτήρα σου. Και αυτό τους φοβίζει καθώς πιστεύουν ότι ο χαρακτήρας σου δεν αλλάζει, άρα θα συνεχίσεις να τους φέρνεις σε δύσκολη θέση γιατί δεν τους νοιάζεσαι, δεν τους αγαπάς, δεν ενδιαφέρεσαι για τα συναισθήματά τους. Γενικεύουν δηλαδή τη συμπεριφορά και θεωρούν ότι έτσι είσαι ως άνθρωπος (και αυτό σου λένε).
Οι λόγοι που κάνουν το σύντροφό μας να θυμώνει τόσο έντονα δεν αφορούν στην πραγματικότητα εσένα αλλά κάτι που συνέβη πολύ παλιά και τον έχει πληγώσει, κάτι που είναι μάλλον αδύνατον να γνωρίζεις (και μερικές φορές δεν το θυμάται ούτε ο ίδιος). Μπορεί για παράδειγμα η μητέρα του να αργούσε να τον παραλάβει από το σχολείο λόγω της εργασίας της και να αισθανόταν ότι δεν νοιαζόταν για εκείνον, να ένιωθε πληγωμένος και παρατημένος βλέποντας τους άλλους γονείς να έρχονται στην ώρα τους για να πάρουν τα παιδιά τους.
Εάν λοιπόν ένα παρεμφερές γεγονός εμφανιστεί ξανά στην ενήλικη ζωή του, αυτόματα επανέρχεται η μεγάλη στεναχώρια, η θύμηση των πληγωμένων συναισθημάτων του σαν παιδί που δεν το φρόντισαν όπως ήθελε, που το παράτησαν μόνο του στα σκαλιά του σχολείου. Πατιέται ένα “κουμπί” αδυναμίας και πραγματικά το “χάνουμε”, είναι αδύνατον να το αντιμετωπίσουμε με λογική.
Ο άνθρωπος που έχει τέτοια “κουμπιά” αδυναμίας ρίχνει το φταίξιμο στο χαρακτήρα σου, γενικεύει και σε κατηγορεί ότι κάνεις πάντα αυτό που σιχαίνεται, προφανώς δεν τον αγαπάς και αδιαφορείς για κάτι τόσο φυσιολογικό και απλό όσο το να είσαι στο ραντεβού σας στην ώρα σου!
-Λέξεις κλειδιά που θα σε κάνουν να υποπτευθείς ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει είναι όταν ακούς το “Πάντα” και το “Ποτέ”...
-Ποτέ δεν είσαι στην ώρα σου.
-Πάντα με στήνεις όταν έχουμε ραντεβού.
-Ποτέ δεν με σκέφτεσαι.
-Πάντα κάθομαι και περιμένω πότε επιτέλους θα εμφανιστείς και φυσικά έρχεσαι όποτε σου καπνίσει.
-Με κάνεις πάντα ρεζίλι και όλοι με κοιτούν περίεργα.
Και μετά ξεκινούν οι χαρακτηρισμοί σχετικά με το ποια είσαι ως άνθρωπος: Είσαι αδιάφορη, είσαι ανίκανη να καταλάβεις τον άλλον, είσαι εγωίστρια κλπ.
Δικαιολογίες τέλος. Κάνε λιγάκι υπομονή
Τη στιγμή που διαπιστώνεις ότι έχει συμβεί κάτι τέτοιο, θυμήσου ότι είναι πολύ αργά για δικαιολογίες που μόνο θα χειροτερέψουν την κατάσταση. Το “κουμπί” αδυναμίας έχει ήδη πατηθεί και εάν θέλεις να μην προκαλέσεις μεγαλύτερη καταστροφή, οπλίσου με υπομονή και κατανόηση γνωρίζοντας ότι στην πραγματικότητα δεν κατηγορεί εσένα, πολεμάει τους εχθρούς του παρελθόντος του.
Άφησε λοιπόν τα “όπλα” σου στο πάτωμα και να μην κάνεις καμία προσπάθεια να δικαιολογηθείς για τους λόγους της καθυστέρησής σου (ή οποιοδήποτε είναι το γεγονός για το οποίο κατηγορείσαι).
Δες τι δουλεύει και μπορεί να φέρει αποτέλεσμα
-Ζήτα ειλικρινά συγγνώμη.
-Πες του ότι καταλαβαίνεις ότι έχει στεναχωρηθεί πολύ.
-Μην υποσχεθείς ότι δεν θα ξανασυμβεί, το πιθανότερο είναι ότι θα ξανασυμβεί.
-Άφησέ του το περιθώριο και το χρόνο να θυμώσει και να ξεσπάσει χωρίς να προσπαθείς να αμυνθείς, κάτι που μόνο θα χειροτερέψει τα πράγματα. Το μπαλόνι θα ξεφουσκώσει σε λίγο και θα μπορέσετε να μιλήσετε με λογική και πάλι.
-Θυμήσου ότι παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευχάριστο να συμβαίνουν τέτοια ξεσπάσματα, αυτός ο άνθρωπος σου έχει σταθεί σε ένα σωρό περιπτώσεις που τον χρειαζόσουν, σε νοιάζεται και το έχει αποδείξει πολλές φορές. Είναι το “κουμπί” αδυναμίας του που “μιλάει” αυτήν τη στιγμή.
Δες το θετικά
“Κουμπιά” αδυναμίας έχουμε όλοι, απλά συνήθως δεν είναι κοινά. Οι παρεξηγήσεις και τα καβγαδάκια στη σχέση είναι αναπόφευκτο γεγονός. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι απόδειξη οτι ο άλλος νοιάζεται ακόμα για τη σχέση σας. Αν το αμφισβητείς και σκέφτεσαι “να μου λείπουν αυτές οι αποδείξεις”, θα σου έλεγα να σκεφτείς κάτι απλό. Εάν κάποιος σου είναι παντελώς αδιάφορος, θα μάλωνες μαζί του; Μάλλον όχι. Πότε μαλώνουμε; Οταν έχουμε συναισθήματα και προσδοκίες από το σύντροφό μας.
Καβγάδες λοιπόν θα συμβούν, δεν χρειάζεται όμως να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Πηγή Tromaktiko
Η Σοφία Κ. με συνάντησε καθώς προβληματιζόταν για τους ομηρικούς καβγάδες στη σχέση της. Η ερώτησή της ήταν τι μπορεί να κάνει για το γεγονός ότι ο σύντροφός της γίνεται έξαλλος και φωνάζει όταν κάποιες φορές εκείνη αργεί στο ραντεβού τους.
Όταν κάποιος φτάνει στο σημείο να θυμώσει τόσο πολύ που να αρχίσει να φωνάζει λόγω κάποιου γεγονότος, είναι ήδη πολύ αργά για να εξηγήσεις με επιχειρήματα τους λόγους που προκάλεσαν το γεγονός, π.χ. της αργοπορίας σου στο ραντεβού. Όταν φτάνουμε σε τέτοιο σημείο θυμού και κατηγοριών, δεν βοηθάει το να εξηγήσεις ότι καθυστέρησες λόγω ενός σημαντικού τηλεφωνήματος από πελάτη ή να του υπενθυμίσεις οτι είσαι ένας πολύ σπουδαίος άνθρωπος με ατέλειωτες υποχρεώσεις ή ότι είχε πολύ κίνηση και πως θα μπορούσες να το προβλέψεις.
Γιατί όμως θυμώνουμε τόσο πολύ με κάποια πράγματα;
Οι άνθρωποι θυμώνουν όταν πιστεύουν ότι η συμπεριφορά σου είναι δείγμα του χαρακτήρα σου. Και αυτό τους φοβίζει καθώς πιστεύουν ότι ο χαρακτήρας σου δεν αλλάζει, άρα θα συνεχίσεις να τους φέρνεις σε δύσκολη θέση γιατί δεν τους νοιάζεσαι, δεν τους αγαπάς, δεν ενδιαφέρεσαι για τα συναισθήματά τους. Γενικεύουν δηλαδή τη συμπεριφορά και θεωρούν ότι έτσι είσαι ως άνθρωπος (και αυτό σου λένε).
Οι λόγοι που κάνουν το σύντροφό μας να θυμώνει τόσο έντονα δεν αφορούν στην πραγματικότητα εσένα αλλά κάτι που συνέβη πολύ παλιά και τον έχει πληγώσει, κάτι που είναι μάλλον αδύνατον να γνωρίζεις (και μερικές φορές δεν το θυμάται ούτε ο ίδιος). Μπορεί για παράδειγμα η μητέρα του να αργούσε να τον παραλάβει από το σχολείο λόγω της εργασίας της και να αισθανόταν ότι δεν νοιαζόταν για εκείνον, να ένιωθε πληγωμένος και παρατημένος βλέποντας τους άλλους γονείς να έρχονται στην ώρα τους για να πάρουν τα παιδιά τους.
Εάν λοιπόν ένα παρεμφερές γεγονός εμφανιστεί ξανά στην ενήλικη ζωή του, αυτόματα επανέρχεται η μεγάλη στεναχώρια, η θύμηση των πληγωμένων συναισθημάτων του σαν παιδί που δεν το φρόντισαν όπως ήθελε, που το παράτησαν μόνο του στα σκαλιά του σχολείου. Πατιέται ένα “κουμπί” αδυναμίας και πραγματικά το “χάνουμε”, είναι αδύνατον να το αντιμετωπίσουμε με λογική.
Ο άνθρωπος που έχει τέτοια “κουμπιά” αδυναμίας ρίχνει το φταίξιμο στο χαρακτήρα σου, γενικεύει και σε κατηγορεί ότι κάνεις πάντα αυτό που σιχαίνεται, προφανώς δεν τον αγαπάς και αδιαφορείς για κάτι τόσο φυσιολογικό και απλό όσο το να είσαι στο ραντεβού σας στην ώρα σου!
-Λέξεις κλειδιά που θα σε κάνουν να υποπτευθείς ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει είναι όταν ακούς το “Πάντα” και το “Ποτέ”...
-Ποτέ δεν είσαι στην ώρα σου.
-Πάντα με στήνεις όταν έχουμε ραντεβού.
-Ποτέ δεν με σκέφτεσαι.
-Πάντα κάθομαι και περιμένω πότε επιτέλους θα εμφανιστείς και φυσικά έρχεσαι όποτε σου καπνίσει.
-Με κάνεις πάντα ρεζίλι και όλοι με κοιτούν περίεργα.
Και μετά ξεκινούν οι χαρακτηρισμοί σχετικά με το ποια είσαι ως άνθρωπος: Είσαι αδιάφορη, είσαι ανίκανη να καταλάβεις τον άλλον, είσαι εγωίστρια κλπ.
Δικαιολογίες τέλος. Κάνε λιγάκι υπομονή
Τη στιγμή που διαπιστώνεις ότι έχει συμβεί κάτι τέτοιο, θυμήσου ότι είναι πολύ αργά για δικαιολογίες που μόνο θα χειροτερέψουν την κατάσταση. Το “κουμπί” αδυναμίας έχει ήδη πατηθεί και εάν θέλεις να μην προκαλέσεις μεγαλύτερη καταστροφή, οπλίσου με υπομονή και κατανόηση γνωρίζοντας ότι στην πραγματικότητα δεν κατηγορεί εσένα, πολεμάει τους εχθρούς του παρελθόντος του.
Άφησε λοιπόν τα “όπλα” σου στο πάτωμα και να μην κάνεις καμία προσπάθεια να δικαιολογηθείς για τους λόγους της καθυστέρησής σου (ή οποιοδήποτε είναι το γεγονός για το οποίο κατηγορείσαι).
Δες τι δουλεύει και μπορεί να φέρει αποτέλεσμα
-Ζήτα ειλικρινά συγγνώμη.
-Πες του ότι καταλαβαίνεις ότι έχει στεναχωρηθεί πολύ.
-Μην υποσχεθείς ότι δεν θα ξανασυμβεί, το πιθανότερο είναι ότι θα ξανασυμβεί.
-Άφησέ του το περιθώριο και το χρόνο να θυμώσει και να ξεσπάσει χωρίς να προσπαθείς να αμυνθείς, κάτι που μόνο θα χειροτερέψει τα πράγματα. Το μπαλόνι θα ξεφουσκώσει σε λίγο και θα μπορέσετε να μιλήσετε με λογική και πάλι.
-Θυμήσου ότι παρά το γεγονός ότι δεν είναι ευχάριστο να συμβαίνουν τέτοια ξεσπάσματα, αυτός ο άνθρωπος σου έχει σταθεί σε ένα σωρό περιπτώσεις που τον χρειαζόσουν, σε νοιάζεται και το έχει αποδείξει πολλές φορές. Είναι το “κουμπί” αδυναμίας του που “μιλάει” αυτήν τη στιγμή.
Δες το θετικά
“Κουμπιά” αδυναμίας έχουμε όλοι, απλά συνήθως δεν είναι κοινά. Οι παρεξηγήσεις και τα καβγαδάκια στη σχέση είναι αναπόφευκτο γεγονός. Θα έλεγα μάλιστα ότι είναι απόδειξη οτι ο άλλος νοιάζεται ακόμα για τη σχέση σας. Αν το αμφισβητείς και σκέφτεσαι “να μου λείπουν αυτές οι αποδείξεις”, θα σου έλεγα να σκεφτείς κάτι απλό. Εάν κάποιος σου είναι παντελώς αδιάφορος, θα μάλωνες μαζί του; Μάλλον όχι. Πότε μαλώνουμε; Οταν έχουμε συναισθήματα και προσδοκίες από το σύντροφό μας.
Καβγάδες λοιπόν θα συμβούν, δεν χρειάζεται όμως να καταστρέφουν τα πάντα στο πέρασμά τους.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
