2012-06-11 19:29:16
Συνέντευξη στον ΝΙΚΟ ΛΙΟΝΑΚΗ
Η μεγάλη ευθύνη των δυνάμεων της ευρύτερης Αριστεράς, μπροστά στις επερχόμενες εκλογές, είναι να κάνουν τις απαραίτητες υπερβάσεις ώστε να εγγυηθούν μια κυβέρνηση με γνήσια προοδευτικό, ριζοσπαστικό, αριστερό πρόσημο, υποστηρίζει η πρόεδρος της Κοινωνικής Συμφωνίας, Λούκα Κατσέλη.
Η πρώην υπουργός σημειώνει ότι η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που γεννώνται στην Ευρώπη για διαπραγμάτευση και απορρίπτει το απειλητικό δίλημμα "Μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ" που προβάλλουν προεκλογικά Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και που ωφελεί μόνο τους "γύπες των αγορών". "Απαντά δε στους πρώην συντρόφους και νυν επικριτές της ότι δεν στηρίζει ανεδαφικές πολιτικές παροχών, όπως δεν στήριξε και αδιαφανείς προμήθειες, χαριστικές φοροαπαλλαγές και οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών.
* Οι ραγδαίες εξελίξεις στην Ευρωζώνη, με την κρίση να χτυπάει τώρα απειλητικά την πόρτα της Ισπανίας, δημιουργούν νέα δεδομένα για την Ελλάδα και της διαπραγματευτικές της δυνατότητες; Προς θετική ή αρνητική κατεύθυνση;
Το πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα δεν είναι η Ελλάδα, η Ισπανία ή η Πορτογαλία, αλλά το ανελέητο και ισχυρό κερδοσκοπικό «χτύπημα» που δέχεται η ίδια η Ευρωζώνη από διαχειριστές κεφαλαίων στην αγορά κρατικών ομολόγων και σε βάρος του ευρώ ως αποτέλεσμα είτε της δημόσιας υπερχρέωσης κρατών - μελών, όπως η Ελλάδα, είτε επισφαλών τοποθετήσεων του τραπεζικού συστήματος όπως στην Ιρλανδία και την Ισπανίας. Όσο οι ηγεσίες της Ευρώπης δεν επιλύουν το πρόβλημα αυτό, τόσο η κρίση θα επιδεινώνεται και τελικά θα διαλύσει την Ευρωζώνη. Το αρνητικό αυτό ντόμινο επιδεινώθηκε από τις κοντόφθαλμες και αδιέξοδες πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν στα κράτη - μέλη και οι οποίες αποσταθεροποιούν τις οικονομίες και εξαθλιώνουν τις κοινωνίες.
H δημιουργία ενός ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, η έκδοση ευρωομολόγου ή και αναπτυξιακών ομολόγων είναι αναγκαίες πρωτοβουλίες, αλλά δεν θα αναχαιτίσουν την επίθεση των αγορών. Επιβάλλεται να δοθεί ένα καθοριστικό «χτύπημα» στους κερδοσκόπους με συντονισμένες παρεμβάσεις, όπως οι αγορές ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, η άμεση δανειοδότηση των χωρών αυτών από την ΕΚΤ ή το EFSF, η θωράκιση της Ευρωζώνης και η ρύθμιση των αγορών, ώστε στο μέλλον να αποτραπούν τέτοια χτυπήματα.
Η κρίση της Ισπανίας εντάσσεται σε αυτό το κερδοσκοπικό ντόμινο. Η εξάπλωση της κρίσης δεν μπορεί παρά να αφυπνίσει τους ιθύνοντες για την ανάγκη αλλαγής πορείας και άμεσης παρέμβασης. Επομένως, εκ των πραγμάτων δημιουργούνται νέες δυνατότητες διαπραγμάτευσης που θα πρέπει ως Ελλάδα να εκμεταλλευτούμε.
* Σας πείθει η απειλή πολλών διεθνών παραγόντων και εταίρων για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ;
Εδώ και ένα χρόνο επιχειρείται η επιβολή αποφάσεων διά του εκφοβισμού της κοινής γνώμης μέσω εκβιαστικών και παραπειστικών διλημμάτων: Μνημόνιο ή χρεωκοπία... Μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ. Όπως προκύπτει από σχετική Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που κατέθεσα στη Βουλή, ακόμα και αν μια χώρα θέλει να φύγει από το ευρώ, τα νομικά κωλύματα είναι τεράστια. Το οικονομικό κόστος και για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη είναι επίσης υπέρογκο, ενώ, πολιτικά, ένα τέτοιο σενάριο θα σήμαινε την αρχή του τέλους της ίδιας της Ευρωζώνης. Επομένως, πέρα από τις όποιες εκλογικές σκοπιμότητες, οι μόνοι που ωφελούνται από τη διαιώνιση της συζήτησης είναι «οι γύπες των αγορών», που συνεχίζουν να αποκομίζουν τεράστια κέρδη. Δυστυχώς, σε αυτό το παιχνίδι, ηθελημένα ή όχι, έχουν εμπλακεί και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.
Η ζημιά που γίνεται στην οικονομία είναι τεράστια: έλλειψη ρευστότητας, πάγωμα πληρωμών και επενδύσεων. Ο ίδιος ο πανικός μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Παίζουν με τη φωτιά βάζοντας στο βωμό μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων το δημόσιο και εθνικό συμφέρον!
Ας μην προσπαθούμε να αλλοιώσουμε τη λαϊκή ετυμηγορία με επικίνδυνες απειλές. Ούτως ή άλλως το αίτημα της αναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, που προβάλλεται όψιμα από τα κόμματα τα οποία το υπέγραψαν, σημαίνει ότι έχει γίνει πλέον απʼ όλους αντιληπτό ότι η συνέχιση της πολιτικής της μονόπλευρης λιτότητας οδηγεί στο βάθεμα της ύφεσης, στη διεύρυνση των ελλειμμάτων, σε αδυναμία πληρωμής οφειλών και τελικά στη χρεωκοπία.
* Έχοντας ζήσει από πολύ κοντά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είχε ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση από την ελληνική πλευρά; Επέδειξαν όλοι οι υπουργοί την ίδια πυγμή και τον ίδιο ζήλο απέναντι στην τρόικα για το αντικείμενο που διαπραγματεύτηκαν;
Δυστυχώς, από την αρχή δεν υπήρξε εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, που θα προσδιόριζε το διαπραγματευτικό πλαίσιο, τη συνολική διαπραγματευτική στρατηγική, τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και τις κόκκινες γραμμές ανά τομέα πολιτικής.
Επομένως, κάθε υπουργός ενεργούσε αυτόνομα, ενώ το υπουργείο Οικονομικών είχε τον τελικό λόγο και την ευθύνη. Από την εμπειρία μου και στα δύο υπουργεία, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι, όπου υπήρχε άποψη , αξιόπιστη επιχειρηματολογία, σοβαρή τεκμηρίωση και διαπραγμάτευση με την τρόικα, υπήρξε αποτέλεσμα.
* Τι απαντάτε σε όσους σας κατηγορούν ότι αργήσατε να διαχωρίσετε τη θέση σας από τις μνημονιακές πολιτικές, καθώς υπήρξατε κορυφαία υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου; Πώς τοποθετείστε απέναντι σε διαρροές που υπήρξαν, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, ότι είστε η "αρχιτέκτων του 'λεφτά υπάρχουν'";
Ψήφισα, όπως γνωρίζετε, το πρώτο Μνημόνιο, γιατί θεώρησα ότι ήμασταν κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο. Η άντληση χρηματοδότησης και πόρων ήταν επιτακτική. Οι αγορές είχαν κλείσει για την Ελλάδα. Τόσο μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο όσο και δημόσια τοποθετήθηκα ευθύς εξ αρχής ενάντια στην πολιτική οριζόντιων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και δυσβάσταχτων φορολογικών επιβαρύνσεων.
Χτυπήθηκα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως το «μαύρο πρόβατο» της κυβέρνησης γι' αυτές τις θέσεις, ιδιαίτερα δε όταν δημοσίευσα άρθρο με τίτλο «Το φάρμακο της τρόικα σκοτώνει». Έβαλα, όπου μπορούσα, «κόκκινες» γραμμές στην προέλαση της νεο-φιλελεύθερης πολιτικής που σιγά - σιγά κέρδιζε έδαφος στην κυβερνητική πολιτική.
Κατάφερα να περάσω, ενάντια στο τραπεζικό κατεστημένο, τον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τη ρύθμιση των χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να χτυπήσω αδιαφανή κυκλώματα, να μειώσω τις τιμές των φαρμάκων, να σώσω την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων, τον κατώτατο μισθό και τη διαιτησία. Καταψήφισα το άρθρο 37 για τα εργασιακά, το δεύτερο Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, αρνούμενη να αποδεχθώ ρυθμίσεις που όχι μόνο θεσπίζουν νέα, κοινωνικά δυσβάσταχτα και αναποτελεσματικά μέτρα, αλλά αποδυναμώνουν επικίνδυνα την εθνική κυριαρχία, καταλύουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και το κοινωνικό κράτος. Γιʼ αυτή μου τη στάση αναδομήθηκα δύο φορές από τα υπουργεία και διαγράφηκα δύο φορές από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.
Η φράση «λεφτά υπάρχουν» δεν ελέχθη από μένα. Ειπώθηκε από τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ με ένα πολύ συγκεκριμένο νόημα: ότι λεφτά υπάρχουν και πρέπει νʼ αναζητηθούν από τους κουμπάρους, τους φοροφυγάδες, τα golden boys. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε.
Όσο για την έμμεση έρπουσα κατηγορία, από πρώην συντρόφους, ότι στήριζα και στηρίζω ανεδαφικές πολιτικές παροχών, η απάντηση είναι ξεκάθαρη: στήριζα και στηρίζω τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη μείωση των ελλειμμάτων με δραστικό περιορισμό της σπατάλης, διεύρυνση της φορολογικής βάσης, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, εξορθολογισμό της λειτουργίας του Δημοσίου και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Δεν στηρίζω όμως αδιαφανείς προμήθειες, υπερτιμολογήσεις, χαριστικές φοροαπαλλαγές, οριζόντιες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, αλόγιστες αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, δωράκια σε φίλους και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου μέσω αδιαφανών διαδικασιών.
* Πώς κρίνετε τις συμμαχίες που διαμορφώνονται προεκλογικά υπό την "ομπρέλα" της Ν.Δ., με τη σύμπραξη στελεχών από ακραία δεξιά κόμματα και στελέχη που το όνομά τους έχει εμπλακεί σε υποθέσεις οικονομικής διαφθοράς; Αυτό το μέτωπο της "Κεντροδεξιάς" εκτιμάτε ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και μετά τις 17 Ιουνίου;
Οι δυνάμεις του συντηρητισμού και του «καθεστωτικού κυβερνητισμού» συσπειρώνονται. Το ίδιο και τα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, που έχουν συνηθίσει να συνδιαλέγονται και να ποδηγετούν το πολιτικό σύστημα. Οι εξελίξεις θα προσδιοριστούν από το εκλογικό αποτέλεσμα. Όποιο όμως κι αν είναι αυτό, θα πρέπει να αναμένουμε διεργασίες σε όλα τα υφιστάμενα κόμματα και συσχετισμούς δυνάμεων.
* Στις 6 Μαΐου εκφράστηκε μια τάση της κοινωνίας για πολιτική ανατροπή. Πώς νομίζετε ότι μπορεί αυτό το μήνυμα να ολοκληρωθεί στις 17 Ιουνίου;
Η ψήφος της 6η Μαΐου ήταν πράγματι ψήφος πολιτικής ανατροπής. Το διακύβευμα των εκλογών στις 17 Ιουνίου είναι να υπάρξει μια γνήσια, ακηδεμόνευτη, προοδευτική κυβέρνηση που με σύνεση, αξιοπιστία και τόλμη θα προτάξει ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης για την έξοδο της χώρας από την κρίση και θα προωθήσει τις μεγάλες τομές που έχει ανάγκη η χώρα στον παραγωγικό τομέα, στο φορολογικό, στη δημόσια διοίκηση και αυτοδιοίκηση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο κοινωνικό κράτος.
Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη για τις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς μπροστά στις επερχόμενες εκλογές: να ξεπεράσουν τις αντιθέσεις τους, να κάνουν τις απαραίτητες υπερβάσεις, να συμφωνήσουν σε ένα ελάχιστο προγραμματικό πλαίσιο πολιτικής και να εγγυηθούν μια κυβέρνηση με γνήσια προοδευτικό, ριζοσπαστικό, αριστερό πρόσημο. Ως Κοινωνική Συμφωνία, θέλουμε να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Πηγή / Η ΑΥΓΗ
communenews
Η μεγάλη ευθύνη των δυνάμεων της ευρύτερης Αριστεράς, μπροστά στις επερχόμενες εκλογές, είναι να κάνουν τις απαραίτητες υπερβάσεις ώστε να εγγυηθούν μια κυβέρνηση με γνήσια προοδευτικό, ριζοσπαστικό, αριστερό πρόσημο, υποστηρίζει η πρόεδρος της Κοινωνικής Συμφωνίας, Λούκα Κατσέλη.
Η πρώην υπουργός σημειώνει ότι η Ελλάδα πρέπει να εκμεταλλευτεί τις δυνατότητες που γεννώνται στην Ευρώπη για διαπραγμάτευση και απορρίπτει το απειλητικό δίλημμα "Μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ" που προβάλλουν προεκλογικά Ν.Δ. και ΠΑΣΟΚ και που ωφελεί μόνο τους "γύπες των αγορών". "Απαντά δε στους πρώην συντρόφους και νυν επικριτές της ότι δεν στηρίζει ανεδαφικές πολιτικές παροχών, όπως δεν στήριξε και αδιαφανείς προμήθειες, χαριστικές φοροαπαλλαγές και οριζόντιες περικοπές μισθών, συντάξεων και κοινωνικών παροχών.
* Οι ραγδαίες εξελίξεις στην Ευρωζώνη, με την κρίση να χτυπάει τώρα απειλητικά την πόρτα της Ισπανίας, δημιουργούν νέα δεδομένα για την Ελλάδα και της διαπραγματευτικές της δυνατότητες; Προς θετική ή αρνητική κατεύθυνση;
Το πρόβλημα της Ευρώπης σήμερα δεν είναι η Ελλάδα, η Ισπανία ή η Πορτογαλία, αλλά το ανελέητο και ισχυρό κερδοσκοπικό «χτύπημα» που δέχεται η ίδια η Ευρωζώνη από διαχειριστές κεφαλαίων στην αγορά κρατικών ομολόγων και σε βάρος του ευρώ ως αποτέλεσμα είτε της δημόσιας υπερχρέωσης κρατών - μελών, όπως η Ελλάδα, είτε επισφαλών τοποθετήσεων του τραπεζικού συστήματος όπως στην Ιρλανδία και την Ισπανίας. Όσο οι ηγεσίες της Ευρώπης δεν επιλύουν το πρόβλημα αυτό, τόσο η κρίση θα επιδεινώνεται και τελικά θα διαλύσει την Ευρωζώνη. Το αρνητικό αυτό ντόμινο επιδεινώθηκε από τις κοντόφθαλμες και αδιέξοδες πολιτικές λιτότητας που επιβλήθηκαν στα κράτη - μέλη και οι οποίες αποσταθεροποιούν τις οικονομίες και εξαθλιώνουν τις κοινωνίες.
H δημιουργία ενός ευρωπαϊκού τραπεζικού συστήματος, η έκδοση ευρωομολόγου ή και αναπτυξιακών ομολόγων είναι αναγκαίες πρωτοβουλίες, αλλά δεν θα αναχαιτίσουν την επίθεση των αγορών. Επιβάλλεται να δοθεί ένα καθοριστικό «χτύπημα» στους κερδοσκόπους με συντονισμένες παρεμβάσεις, όπως οι αγορές ομολόγων στη δευτερογενή αγορά, η άμεση δανειοδότηση των χωρών αυτών από την ΕΚΤ ή το EFSF, η θωράκιση της Ευρωζώνης και η ρύθμιση των αγορών, ώστε στο μέλλον να αποτραπούν τέτοια χτυπήματα.
Η κρίση της Ισπανίας εντάσσεται σε αυτό το κερδοσκοπικό ντόμινο. Η εξάπλωση της κρίσης δεν μπορεί παρά να αφυπνίσει τους ιθύνοντες για την ανάγκη αλλαγής πορείας και άμεσης παρέμβασης. Επομένως, εκ των πραγμάτων δημιουργούνται νέες δυνατότητες διαπραγμάτευσης που θα πρέπει ως Ελλάδα να εκμεταλλευτούμε.
* Σας πείθει η απειλή πολλών διεθνών παραγόντων και εταίρων για έξοδο της Ελλάδας από το ευρώ;
Εδώ και ένα χρόνο επιχειρείται η επιβολή αποφάσεων διά του εκφοβισμού της κοινής γνώμης μέσω εκβιαστικών και παραπειστικών διλημμάτων: Μνημόνιο ή χρεωκοπία... Μνημόνιο ή έξοδος από το ευρώ. Όπως προκύπτει από σχετική Έκθεση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας που κατέθεσα στη Βουλή, ακόμα και αν μια χώρα θέλει να φύγει από το ευρώ, τα νομικά κωλύματα είναι τεράστια. Το οικονομικό κόστος και για την Ελλάδα και για την Ευρωζώνη είναι επίσης υπέρογκο, ενώ, πολιτικά, ένα τέτοιο σενάριο θα σήμαινε την αρχή του τέλους της ίδιας της Ευρωζώνης. Επομένως, πέρα από τις όποιες εκλογικές σκοπιμότητες, οι μόνοι που ωφελούνται από τη διαιώνιση της συζήτησης είναι «οι γύπες των αγορών», που συνεχίζουν να αποκομίζουν τεράστια κέρδη. Δυστυχώς, σε αυτό το παιχνίδι, ηθελημένα ή όχι, έχουν εμπλακεί και η Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ.
Η ζημιά που γίνεται στην οικονομία είναι τεράστια: έλλειψη ρευστότητας, πάγωμα πληρωμών και επενδύσεων. Ο ίδιος ο πανικός μπορεί να οδηγήσει σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις. Παίζουν με τη φωτιά βάζοντας στο βωμό μικροπολιτικών σκοπιμοτήτων το δημόσιο και εθνικό συμφέρον!
Ας μην προσπαθούμε να αλλοιώσουμε τη λαϊκή ετυμηγορία με επικίνδυνες απειλές. Ούτως ή άλλως το αίτημα της αναδιαπραγμάτευσης του Μνημονίου, που προβάλλεται όψιμα από τα κόμματα τα οποία το υπέγραψαν, σημαίνει ότι έχει γίνει πλέον απʼ όλους αντιληπτό ότι η συνέχιση της πολιτικής της μονόπλευρης λιτότητας οδηγεί στο βάθεμα της ύφεσης, στη διεύρυνση των ελλειμμάτων, σε αδυναμία πληρωμής οφειλών και τελικά στη χρεωκοπία.
* Έχοντας ζήσει από πολύ κοντά τις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, πιστεύετε ότι θα μπορούσε να είχε ασκηθεί μεγαλύτερη πίεση από την ελληνική πλευρά; Επέδειξαν όλοι οι υπουργοί την ίδια πυγμή και τον ίδιο ζήλο απέναντι στην τρόικα για το αντικείμενο που διαπραγματεύτηκαν;
Δυστυχώς, από την αρχή δεν υπήρξε εθνικό σχέδιο εξόδου από την κρίση, που θα προσδιόριζε το διαπραγματευτικό πλαίσιο, τη συνολική διαπραγματευτική στρατηγική, τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα και τις κόκκινες γραμμές ανά τομέα πολιτικής.
Επομένως, κάθε υπουργός ενεργούσε αυτόνομα, ενώ το υπουργείο Οικονομικών είχε τον τελικό λόγο και την ευθύνη. Από την εμπειρία μου και στα δύο υπουργεία, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι, όπου υπήρχε άποψη , αξιόπιστη επιχειρηματολογία, σοβαρή τεκμηρίωση και διαπραγμάτευση με την τρόικα, υπήρξε αποτέλεσμα.
* Τι απαντάτε σε όσους σας κατηγορούν ότι αργήσατε να διαχωρίσετε τη θέση σας από τις μνημονιακές πολιτικές, καθώς υπήρξατε κορυφαία υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου; Πώς τοποθετείστε απέναντι σε διαρροές που υπήρξαν, κυρίως από το ΠΑΣΟΚ, ότι είστε η "αρχιτέκτων του 'λεφτά υπάρχουν'";
Ψήφισα, όπως γνωρίζετε, το πρώτο Μνημόνιο, γιατί θεώρησα ότι ήμασταν κυριολεκτικά με την πλάτη στον τοίχο. Η άντληση χρηματοδότησης και πόρων ήταν επιτακτική. Οι αγορές είχαν κλείσει για την Ελλάδα. Τόσο μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο όσο και δημόσια τοποθετήθηκα ευθύς εξ αρχής ενάντια στην πολιτική οριζόντιων περικοπών σε μισθούς και συντάξεις και δυσβάσταχτων φορολογικών επιβαρύνσεων.
Χτυπήθηκα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης ως το «μαύρο πρόβατο» της κυβέρνησης γι' αυτές τις θέσεις, ιδιαίτερα δε όταν δημοσίευσα άρθρο με τίτλο «Το φάρμακο της τρόικα σκοτώνει». Έβαλα, όπου μπορούσα, «κόκκινες» γραμμές στην προέλαση της νεο-φιλελεύθερης πολιτικής που σιγά - σιγά κέρδιζε έδαφος στην κυβερνητική πολιτική.
Κατάφερα να περάσω, ενάντια στο τραπεζικό κατεστημένο, τον νόμο για τα υπερχρεωμένα νοικοκυριά και τη ρύθμιση των χρεών των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, να χτυπήσω αδιαφανή κυκλώματα, να μειώσω τις τιμές των φαρμάκων, να σώσω την επέκταση των κλαδικών συμβάσεων, τον κατώτατο μισθό και τη διαιτησία. Καταψήφισα το άρθρο 37 για τα εργασιακά, το δεύτερο Μνημόνιο και τη δανειακή σύμβαση, αρνούμενη να αποδεχθώ ρυθμίσεις που όχι μόνο θεσπίζουν νέα, κοινωνικά δυσβάσταχτα και αναποτελεσματικά μέτρα, αλλά αποδυναμώνουν επικίνδυνα την εθνική κυριαρχία, καταλύουν τις συλλογικές διαπραγματεύσεις και το κοινωνικό κράτος. Γιʼ αυτή μου τη στάση αναδομήθηκα δύο φορές από τα υπουργεία και διαγράφηκα δύο φορές από την Κ.Ο. του ΠΑΣΟΚ.
Η φράση «λεφτά υπάρχουν» δεν ελέχθη από μένα. Ειπώθηκε από τον τότε πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ με ένα πολύ συγκεκριμένο νόημα: ότι λεφτά υπάρχουν και πρέπει νʼ αναζητηθούν από τους κουμπάρους, τους φοροφυγάδες, τα golden boys. Δυστυχώς, αυτό δεν έγινε.
Όσο για την έμμεση έρπουσα κατηγορία, από πρώην συντρόφους, ότι στήριζα και στηρίζω ανεδαφικές πολιτικές παροχών, η απάντηση είναι ξεκάθαρη: στήριζα και στηρίζω τη δημοσιονομική εξυγίανση και τη μείωση των ελλειμμάτων με δραστικό περιορισμό της σπατάλης, διεύρυνση της φορολογικής βάσης, καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, εξορθολογισμό της λειτουργίας του Δημοσίου και αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας.
Δεν στηρίζω όμως αδιαφανείς προμήθειες, υπερτιμολογήσεις, χαριστικές φοροαπαλλαγές, οριζόντιες περικοπές σε μισθούς, συντάξεις και κοινωνικές παροχές, αλόγιστες αυξήσεις σε έμμεσους φόρους, δωράκια σε φίλους και ξεπούλημα του δημόσιου πλούτου μέσω αδιαφανών διαδικασιών.
* Πώς κρίνετε τις συμμαχίες που διαμορφώνονται προεκλογικά υπό την "ομπρέλα" της Ν.Δ., με τη σύμπραξη στελεχών από ακραία δεξιά κόμματα και στελέχη που το όνομά τους έχει εμπλακεί σε υποθέσεις οικονομικής διαφθοράς; Αυτό το μέτωπο της "Κεντροδεξιάς" εκτιμάτε ότι μπορεί να συνεχίσει να υπάρχει και μετά τις 17 Ιουνίου;
Οι δυνάμεις του συντηρητισμού και του «καθεστωτικού κυβερνητισμού» συσπειρώνονται. Το ίδιο και τα εξωθεσμικά κέντρα εξουσίας, που έχουν συνηθίσει να συνδιαλέγονται και να ποδηγετούν το πολιτικό σύστημα. Οι εξελίξεις θα προσδιοριστούν από το εκλογικό αποτέλεσμα. Όποιο όμως κι αν είναι αυτό, θα πρέπει να αναμένουμε διεργασίες σε όλα τα υφιστάμενα κόμματα και συσχετισμούς δυνάμεων.
* Στις 6 Μαΐου εκφράστηκε μια τάση της κοινωνίας για πολιτική ανατροπή. Πώς νομίζετε ότι μπορεί αυτό το μήνυμα να ολοκληρωθεί στις 17 Ιουνίου;
Η ψήφος της 6η Μαΐου ήταν πράγματι ψήφος πολιτικής ανατροπής. Το διακύβευμα των εκλογών στις 17 Ιουνίου είναι να υπάρξει μια γνήσια, ακηδεμόνευτη, προοδευτική κυβέρνηση που με σύνεση, αξιοπιστία και τόλμη θα προτάξει ένα Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης για την έξοδο της χώρας από την κρίση και θα προωθήσει τις μεγάλες τομές που έχει ανάγκη η χώρα στον παραγωγικό τομέα, στο φορολογικό, στη δημόσια διοίκηση και αυτοδιοίκηση, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, στο κοινωνικό κράτος.
Αυτή είναι η μεγάλη ευθύνη για τις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς μπροστά στις επερχόμενες εκλογές: να ξεπεράσουν τις αντιθέσεις τους, να κάνουν τις απαραίτητες υπερβάσεις, να συμφωνήσουν σε ένα ελάχιστο προγραμματικό πλαίσιο πολιτικής και να εγγυηθούν μια κυβέρνηση με γνήσια προοδευτικό, ριζοσπαστικό, αριστερό πρόσημο. Ως Κοινωνική Συμφωνία, θέλουμε να συμβάλουμε με όλες μας τις δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση.
Πηγή / Η ΑΥΓΗ
communenews
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Β.ΣΠΑΝΟΥΛΗΣ: Ο στόχος μας είναι εφικτός
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Απάντηση του βουλευτή Παύλου Χαϊκάλη στο ΚΚΕ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
