2021-02-18 16:25:23
Το Μαρτύριο των Αγίων Λέοντος και Παρηγορίου (+18/2), 1697, Μονή Σέλτσου, Άρτα.
Οἱ Ἅγιοι Λέων καί Παρηγόριος ζοῦσαν στά Πάταρα τῆς Λυκίας καί μεταξύ των εἶχε δημιουργηθεῖ στενός πνευματικός δεσμός. Στά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια τῶν διωγμῶν ἐφάρμοζαν τήν προτροπή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «παρακαλεῖτε ἀλλήλους καί οἰκοδομεῖτε εἷς τόν ἕνα».(1) Ἐνίσχυε ὁ ἕνας τόν ἄλλον στήν πίστη καί στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς.
Στόν διωγμό πού εἶχε ξεσπάσει (2) συνέλαβαν οἱ διῶκτες μόνον τόν μακάριον Παρηγόριον. Ἐπειδή παρ᾿ὅλα τά βασανιστήρια ἔμεινε ἀμετακίνητος στήν ἀγάπη καί τήν πίστη του πρός τόν Χριστό τόν θανάτωσαν καί ἔτσι ὁ Ἅγιος Παρηγόριος ἀξιώθηκε νά λάβει τόν ἄφθαρτον στέφανον τοῦ μαρτυρίου.
Ὁ ἐν Χριστῷ ὁμόψυχος ἀδελφός του Λέων φρόντισε νά ἐνταφιάσει τό λείψανό του μέ τίς ἁρμόζουσες τιμές. Ὅμως ὁ Λέων αἰσθανόταν πολύ πόνο στήν καρδιά του. Πήγαινε στό μνῆμα τοῦ φίλου του καί ἔκλαιε ἀπαρηγόρητα. Δέν ἔκλαιε μόνο γιά τή στέρηση τοῦ πνευματικοῦ ἀδελφοῦ του. Ἔκλαιε καί γιά τό ὅτι αὐτός δέν κρίθηκε ἄξιος ἀπό τόν Θεό νά μαρτυρήσει. Παρακαλοῦσε, λοιπόν, γονατιστός στόν τάφο του τόν Μάρτυρα Παρηγόριο, νά μεσιτεύσει στόν Θεό γι᾿αὐτόν καί νά τόν ἀξιώσει νά ἀκολουθήσει τά βήματά του.
Καί ὁ πόθος του ἐκπληρώθηκε. Ὅταν οἱ εἰδωλολάτρες, σέ μιά λατρευτική τους ἐκδήλωση πρός τούς ψεύτικους θεούς τους, διαπίστωσαν ὅτι ὁ Λέων ἐναντιωνόταν πρός τά εἴδωλά τους, τόν συνέλαβαν καί τόν ὁδήγησαν στόν ἄρχοντα τῆς πόλης. Κατά τήν ἀνάκριση μέ σθένος διακήρυξε τήν πίστη του πρός τόν Χριστό, τόν ἀληθινό Θεό. Κατά τήν τακτική τους οἱ δήμιοι ἄρχισαν τό ἀπάνθρωπο ἔργο τους. Στήν ἀρχή, τόν ἔδειραν σκληρά μέ φραγγέλιο, γιά νά τόν ἀναγκάσουν νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του. Ἐκεῖνος ὅμως ὑπέφερε τό μαρτύριο μέ χαρά πού ἀξιώνονταν νά ὑποφέρει γιά τόν Χριστό, πού ὑπέφερε τό ἴδιο μαρτύριο ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς.
Ἡ σταθερότητα στήν πίστη του ἐξόργισε τόν ἄρχοντα καί διέταξε νά τόν θανατώσουν καί νά τόν πετάξουν στόν χείμαρο. Δέρνοντάς τον, καθ᾽ὅλη τή διαδρομή, ὅταν ἔφθασαν στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου του, ὁ Ἅγιος Λέων ζήτησε τήν ἄδεια τῶν δημίων του νά τοῦ χαρίσουν λίγο χρόνο· ἀφοῦ προσευχήθηκε παρέδωσε τόν ἑαυτόν του στά χέρια τους. Ἐκεῖνοι ἀφοῦ ὁλοκλήρωσαν τό ἔργο τους πέταξαν τό σῶμα του στόν γκρεμό. Ἔτσι ὁ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ ἀξιώθηκε νά λάβει τόν στέφανον τοῦ μαρτυρίου πού ποθοῦσε ἀπό τόν Ἀγωνοθέτη Κύριον.
Ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Λέοντος καί Παρηγορίου ἑορτάζεται τή 18η Φεβρουαρίου.
1 Α΄ Θεσσαλ. 5,11.
2 Φαίνεται ὅτι ἦταν ὁ ἐπί Δεκίου διωγμός (250-251) κατά τόν ὁποῖον καί ἄλλοι μαρτύρησαν στήν περιοχή αὐτή τῆς Λυκίας.
πηγή
proskynitis
Οἱ Ἅγιοι Λέων καί Παρηγόριος ζοῦσαν στά Πάταρα τῆς Λυκίας καί μεταξύ των εἶχε δημιουργηθεῖ στενός πνευματικός δεσμός. Στά δύσκολα ἐκεῖνα χρόνια τῶν διωγμῶν ἐφάρμοζαν τήν προτροπή τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «παρακαλεῖτε ἀλλήλους καί οἰκοδομεῖτε εἷς τόν ἕνα».(1) Ἐνίσχυε ὁ ἕνας τόν ἄλλον στήν πίστη καί στόν δρόμο τῆς ἀρετῆς.
Στόν διωγμό πού εἶχε ξεσπάσει (2) συνέλαβαν οἱ διῶκτες μόνον τόν μακάριον Παρηγόριον. Ἐπειδή παρ᾿ὅλα τά βασανιστήρια ἔμεινε ἀμετακίνητος στήν ἀγάπη καί τήν πίστη του πρός τόν Χριστό τόν θανάτωσαν καί ἔτσι ὁ Ἅγιος Παρηγόριος ἀξιώθηκε νά λάβει τόν ἄφθαρτον στέφανον τοῦ μαρτυρίου.
Ὁ ἐν Χριστῷ ὁμόψυχος ἀδελφός του Λέων φρόντισε νά ἐνταφιάσει τό λείψανό του μέ τίς ἁρμόζουσες τιμές. Ὅμως ὁ Λέων αἰσθανόταν πολύ πόνο στήν καρδιά του. Πήγαινε στό μνῆμα τοῦ φίλου του καί ἔκλαιε ἀπαρηγόρητα. Δέν ἔκλαιε μόνο γιά τή στέρηση τοῦ πνευματικοῦ ἀδελφοῦ του. Ἔκλαιε καί γιά τό ὅτι αὐτός δέν κρίθηκε ἄξιος ἀπό τόν Θεό νά μαρτυρήσει. Παρακαλοῦσε, λοιπόν, γονατιστός στόν τάφο του τόν Μάρτυρα Παρηγόριο, νά μεσιτεύσει στόν Θεό γι᾿αὐτόν καί νά τόν ἀξιώσει νά ἀκολουθήσει τά βήματά του.
Καί ὁ πόθος του ἐκπληρώθηκε. Ὅταν οἱ εἰδωλολάτρες, σέ μιά λατρευτική τους ἐκδήλωση πρός τούς ψεύτικους θεούς τους, διαπίστωσαν ὅτι ὁ Λέων ἐναντιωνόταν πρός τά εἴδωλά τους, τόν συνέλαβαν καί τόν ὁδήγησαν στόν ἄρχοντα τῆς πόλης. Κατά τήν ἀνάκριση μέ σθένος διακήρυξε τήν πίστη του πρός τόν Χριστό, τόν ἀληθινό Θεό. Κατά τήν τακτική τους οἱ δήμιοι ἄρχισαν τό ἀπάνθρωπο ἔργο τους. Στήν ἀρχή, τόν ἔδειραν σκληρά μέ φραγγέλιο, γιά νά τόν ἀναγκάσουν νά ἀρνηθεῖ τήν πίστη του. Ἐκεῖνος ὅμως ὑπέφερε τό μαρτύριο μέ χαρά πού ἀξιώνονταν νά ὑποφέρει γιά τόν Χριστό, πού ὑπέφερε τό ἴδιο μαρτύριο ἀπό ἀγάπη γιά μᾶς.
Ἡ σταθερότητα στήν πίστη του ἐξόργισε τόν ἄρχοντα καί διέταξε νά τόν θανατώσουν καί νά τόν πετάξουν στόν χείμαρο. Δέρνοντάς τον, καθ᾽ὅλη τή διαδρομή, ὅταν ἔφθασαν στόν τόπο τοῦ μαρτυρίου του, ὁ Ἅγιος Λέων ζήτησε τήν ἄδεια τῶν δημίων του νά τοῦ χαρίσουν λίγο χρόνο· ἀφοῦ προσευχήθηκε παρέδωσε τόν ἑαυτόν του στά χέρια τους. Ἐκεῖνοι ἀφοῦ ὁλοκλήρωσαν τό ἔργο τους πέταξαν τό σῶμα του στόν γκρεμό. Ἔτσι ὁ Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ ἀξιώθηκε νά λάβει τόν στέφανον τοῦ μαρτυρίου πού ποθοῦσε ἀπό τόν Ἀγωνοθέτη Κύριον.
Ἡ μνήμη τῶν Ἁγίων Μαρτύρων Λέοντος καί Παρηγορίου ἑορτάζεται τή 18η Φεβρουαρίου.
1 Α΄ Θεσσαλ. 5,11.
2 Φαίνεται ὅτι ἦταν ὁ ἐπί Δεκίου διωγμός (250-251) κατά τόν ὁποῖον καί ἄλλοι μαρτύρησαν στήν περιοχή αὐτή τῆς Λυκίας.
πηγή
proskynitis
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αλτσχάιμερ: Ελπιδοφόρo φάρμακο από φύκια στην 3η φάση κλινικών δοκιμών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
