2025-08-06 12:44:48
Το παιδί. Η μητέρα του. Ο φωτογραφικός φακός. Και γύρω, έρημη χώρα.
Το παιδί που το πονάς πιο πολύ. Το «αθώο». Που έχει «όλη τη ζωή μπροστά του». Που το σώμα του είναι «πιο άξιο να πενθηθεί». Το παιδί που είναι το μέλλον, που είναι η συνέχεια. Το μετά το τέλος.
Η μητέρα που κρατά το παιδί και κρατιέται από αυτό. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η μητέρα που η γλώσσα δεν έχει λέξη να την ονομάσει αν χάσει αυτό το παιδί.
Ο φωτογραφικός φακός, αυτόπτης μάρτυρας. Διεισδύει, τεκμηριώνει, ενίοτε τραυματίζει, απαθανατίζει, δηλαδή νικά τον θάνατο. Μαρτυριάρης μάρτυρας.
Και γύρω, έρημη χώρα. Το τέλος του μετά.
*Η Δανάη Καρυδάκη γράφει για τη φωτογραφία "Μητέρα και παιδί, τέσσερις μήνες μετά την ατομική βόμβα, Χιροσίμα, 1945" [Alfred Eisenstaedt]
tinanantsou.blogspot.gr
Το παιδί που το πονάς πιο πολύ. Το «αθώο». Που έχει «όλη τη ζωή μπροστά του». Που το σώμα του είναι «πιο άξιο να πενθηθεί». Το παιδί που είναι το μέλλον, που είναι η συνέχεια. Το μετά το τέλος.
Η μητέρα που κρατά το παιδί και κρατιέται από αυτό. Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Η μητέρα που η γλώσσα δεν έχει λέξη να την ονομάσει αν χάσει αυτό το παιδί.
Ο φωτογραφικός φακός, αυτόπτης μάρτυρας. Διεισδύει, τεκμηριώνει, ενίοτε τραυματίζει, απαθανατίζει, δηλαδή νικά τον θάνατο. Μαρτυριάρης μάρτυρας.
Και γύρω, έρημη χώρα. Το τέλος του μετά.
*Η Δανάη Καρυδάκη γράφει για τη φωτογραφία "Μητέρα και παιδί, τέσσερις μήνες μετά την ατομική βόμβα, Χιροσίμα, 1945" [Alfred Eisenstaedt]
tinanantsou.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
6 Αυγούστου 1945: Το σταματημένο ρολόι
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
