2012-09-21 13:33:07
Γράφει ο Βασίλης Δ. Χασιώτης
ΔΕΝ πρόκαναν τον Μάη του 2010, σωτήριο έτος και σωτήριος μήνας έναρξης του «σωσμού» της χώρας, να τσακίσουν ΤΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, ώστε επί τέλους, σ’ αυτό το τόπο να μη πληρώνουν τα σπασμένα μόνο αυτοί.
Γι’ αυτό πολύ λυπήθηκαν, και υποσχέθηκαν πως η κοινωνική αυτή αδικία δεν θα επαναλαμβάνονταν και θα διορθώνονταν σε πρώτη ευκαιρία.
Περίμενε λοιπόν, σύμπασα η κοινωνία, να παρακολουθήσουν την επόμενη πράξη του δράματος, όπου, από τα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ θα αφαιρούνταν τα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ σαμάρια, και ΤΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ επιτέλους θα πλήρωναν το μερίδιο που τους αναλογεί.
Περίμεναν ένα μήνα, δύο μήνες, τρεις μήνες, ελπίζοντας ότι εκεί στη κυβέρνηση, νυχθημερόν και με αγωνία, θα έψαχναν να βρουν τρόπους να αποδοθεί η κοινωνική δικαιοσύνη.
Αλλά, μετά ένα εξάμηνο αναμονής, μέχρι του τέλους του 2010, όλα έδειχναν ότι είναι φοβερά δύσκολο να αφαιρέσεις τούτο το σαμάρι απ’ τη πλάτη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, και ακόμα πιο δύσκολο να το βάλεις στη ράχη των ΜΗ ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ.
Κάτι για το οποίο η τάξη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ πολύ της κακοφάνηκε και απειλούσε θεούς και δαίμονες.
Αλλά, ΟΙ ΑΛΛΟΙ, οι σαγματοποιοί, τους καθησύχαζαν : «Ναι, τούτη τη φορά αποτύχαμε, ΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, κι αυτό θα φανεί στα επόμενα μέτρα, όπου επιτέλους, θα πληρώσουν ΟΣΟΙ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ».
Κι έτσι, ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ η τάξη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, καταπίνοντας ΓΙ’ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ, εφησύχασε.
Κι οι μέρες, κι οι εβδομάδες, και οι μήνες, πέρναγαν Πέρασε το 2010, ήρθε το 2011…
Κι εκεί, ήρθε η επόμενη κεραμίδα…
Νέα μέτρα τον Ιούνη, ΚΙ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ…
Γι’ ακόμα μια φορά, ένα χρόνο μετά τον Μάη του 2010, και πάλι οι λεβέντες και οι λεβέντισσες του μνημονιακού μπλοκ, ΔΕΝ πρόκαναν να λιανίσουν ΟΣΟΥΣ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ, και να ελαφρύνουν τα βάρη των τελευταίων.
Το προηγούμενη σαμάρι στη ράχη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ τούτη τη φορά αντικαταστάθηκε με ένα ακόμα βαρύτερο και μεγαλύτερο.
Οι λεβέντες και οι λεβέντισσες του μνημονιακού μπλοκ άφριζαν απ’ το κακό τους, διότι δεν πρόκαναν να κάνουν πράξη ένα μεγάλο τους όραμα : ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Αλλά, τούτη τη φορά, τα ψέματα τέλειωσαν.
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ, τέρμα το μαχαίρι στα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Το μαχαίρι θα μπει στους διαχρονικούς εθνικούς μας μπεκρήδες : όσους ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ.
Κι έτσι πέρναγαν οι μέρες κι οι εβδομάδες, και να σου σ’ ένα τρίμηνο, και πάλι η ανάγκη νέων μέτρων.
Απ’ τον Μάη του 2010 ίσαμε το φθινόπωρο του 2011, πέρασαν κοντά 1,5 χρόνος.
Τόσες φορές υποσχέθηκαν πως συνεχώς μελετούσαν το πώς θα βρουν τρόπο να ΜΗ ΞΑΝΑΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, και επιτέλους, τόσα μυαλά, τόσοι εγκέφαλοι, τόσα πτυχία, μάστερ και διδακτορικά μαζεμένα στα υπουργικά έδρανα και στα επιτελεία του Κράτους, καλά, το να μη μπορούν να βρουν λύση στη κρίση, ας το καταπιώ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΕΙΜΟΥΝ ΤΑ ΒΑΡΗ ΔΙΚΑΙΑ, τι στο κόρακα τότε είναι ικανοί να βρουν;
Ακόμα και σ’ όσους είχαν σοβαρά προβλήματα οσφρήσεως, ακόμα και σ’ αυτούς κάτι άρχισε να μυρίζει άσχημα.
Και πάλι όμως αποδείχτηκε ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΝΑΝ να ασχοληθούν με το πρόβλημα των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, ή ότι ήταν ένα πρόβλημα του οποίου η λύση ήταν φοβερά δύσκολη.
Κι έτσι πέρασε το 2011, και ήρθε το 2012.
Αρχές της χρονιάς αυτής.
Νέα μέτρα, νέο μνημόνιο.
Τα γνωστά.
«Μονόδρομος», υπόθεση «εθνικής σωτηρίας», κ.λπ., κ.λπ.
Καλά όλα αυτά, αλλά ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ ξαναρωτάνε.
ΠΑΛΙ ΕΜΕΙΣ;;;;
Όχι, τούτη τη φορά, μπαίνανε κόκκινες γραμμές.
Λίγες, αλλά απ’ το ολότελα καλό κι η Παναγιώταινα.
Αλλά και πάλι, ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΝΑΝΕ να βρούνε άλλη λύση ΕΞΟΝ ΑΠ’ ΤΟ ΝΑ ΞΑΝΑΠΟΛΗΡΩΣΟΥΝΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Νέοι αφροί, νέες αρές κατά εκείνων που ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΩΝ ΤΩΝ ΠΙΝΟΝΤΩΝ.
Όμως, τώρα τέλος!!!!
Να μη με λένε όπως με λένε, ΑΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ, ΔΕΝ ΤΣΑΚΙΣΩ ΟΣΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΛΑΦΡΩΣΩ ΤΑ ΜΟΝΙΜΑ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Είμαστε αρχές του 2012…
Αλλά, ιδού πάλι η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΕΠΑΝΑΚΛΗΨΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ.
Νέα δυσβάστακτα μέτρα.
Και πάλι όμως η φιλομνημονιακή μας κυβέρνηση ΔΕΝ πρόκανε να ξαλαφρώσει τα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, και ΓΙ’ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΕΡΟ ΣΑΜΑΡΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΡΑΧΗ ΤΗΣ.
Και ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ ξαναβαρυγκομούν.
Τι είναι όμως αυτό που για το ποίο πάντα προκάνουν;
ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΚΑΝΟΥΝ Ν’ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ.
Τι υπέροχη «πελατεία»!!!
Ξέρεις τι πάει να πει να έχεις ένα υποζύγιο, που ΜΟΝΟ διαμαρτύρεται, πού και πού ψιλοκλωτσάει, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ, ΤΡΑΒΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΑΡΟΣ;
Δεν απευθύνομαι σε όσους σε παραφορτώνουν, φίλε, ΣΥΝΗΘΕΣ ΥΠΟΖΥΓΙΟ…
Δεν απευθύνομαι σ’ αυτούς.
Μ’ αυτούς, λυπάμαι που το λέω, κάθε πολιτική επαφή έχει χάσει κάθε νόημα.
Ξέρεις απ’ των προτέρων τι θα σου πούνε.
Επομένως, γιατί να τους ρωτήσεις.
Απευθύνομαι ΣΕ ΣΕΝΑ…
Διότι καθώς φαίνεται, ΚΑΙ ΣΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, ΣΤΑΘΕΡΑ, ΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ ΥΠΟΖΥΓΙΟ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ…
Όχι 3, μα 13, 23, 33, 43 χρόνια αν τους περιμένεις, ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ ΥΠΟΖΥΓΙΟ, ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΑΙ, ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ, ΘΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΙΡΟΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΘΑ, ΘΑ, ΘΑ…
Και όπως συνήθιζε να λέει αγαπητό συγγενικό μου πρόσωπο, που προσφάτως αναχώρησε για εκεί όπως απέδρα πάσα θλίψη και στεναγμός, «θα δικαιωθούμε, όταν στο άλλο κόσμο συναντηθούμε»…
Είναι ένα από τα λίγα ΘΑ που μπορείς να στοιχηματίσεις ότι δεν θα πέσεις και πολύ έξω στις προβλέψεις σου…
Έφυγε σε ηλικία 87 ετών, πλήρης αγώνων και μιας ζωής γεμάτης δουλειά στον απαιτητικό ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, ΣΥΝΗΘΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΥΠΟΖΥΓΙΟ όταν βρίσκονταν εν ζωή, και μέχρι που έφυγε, ΤΟ ΣΑΜΑΡΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΚΟΙΜΗΘΗ…
Tromaktiko
ΔΕΝ πρόκαναν τον Μάη του 2010, σωτήριο έτος και σωτήριος μήνας έναρξης του «σωσμού» της χώρας, να τσακίσουν ΤΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, ώστε επί τέλους, σ’ αυτό το τόπο να μη πληρώνουν τα σπασμένα μόνο αυτοί.
Γι’ αυτό πολύ λυπήθηκαν, και υποσχέθηκαν πως η κοινωνική αυτή αδικία δεν θα επαναλαμβάνονταν και θα διορθώνονταν σε πρώτη ευκαιρία.
Περίμενε λοιπόν, σύμπασα η κοινωνία, να παρακολουθήσουν την επόμενη πράξη του δράματος, όπου, από τα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ θα αφαιρούνταν τα ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ σαμάρια, και ΤΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ επιτέλους θα πλήρωναν το μερίδιο που τους αναλογεί.
Περίμεναν ένα μήνα, δύο μήνες, τρεις μήνες, ελπίζοντας ότι εκεί στη κυβέρνηση, νυχθημερόν και με αγωνία, θα έψαχναν να βρουν τρόπους να αποδοθεί η κοινωνική δικαιοσύνη.
Αλλά, μετά ένα εξάμηνο αναμονής, μέχρι του τέλους του 2010, όλα έδειχναν ότι είναι φοβερά δύσκολο να αφαιρέσεις τούτο το σαμάρι απ’ τη πλάτη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, και ακόμα πιο δύσκολο να το βάλεις στη ράχη των ΜΗ ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ.
Κάτι για το οποίο η τάξη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ πολύ της κακοφάνηκε και απειλούσε θεούς και δαίμονες.
Αλλά, ΟΙ ΑΛΛΟΙ, οι σαγματοποιοί, τους καθησύχαζαν : «Ναι, τούτη τη φορά αποτύχαμε, ΜΑ ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ, κι αυτό θα φανεί στα επόμενα μέτρα, όπου επιτέλους, θα πληρώσουν ΟΣΟΙ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ».
Κι έτσι, ΚΙ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ η τάξη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, καταπίνοντας ΓΙ’ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΙΔΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ, εφησύχασε.
Κι οι μέρες, κι οι εβδομάδες, και οι μήνες, πέρναγαν Πέρασε το 2010, ήρθε το 2011…
Κι εκεί, ήρθε η επόμενη κεραμίδα…
Νέα μέτρα τον Ιούνη, ΚΙ Ο ΛΟΓΑΡΙΑΣΜΟΣ ΠΑΛΙ ΣΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ…
Γι’ ακόμα μια φορά, ένα χρόνο μετά τον Μάη του 2010, και πάλι οι λεβέντες και οι λεβέντισσες του μνημονιακού μπλοκ, ΔΕΝ πρόκαναν να λιανίσουν ΟΣΟΥΣ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ, και να ελαφρύνουν τα βάρη των τελευταίων.
Το προηγούμενη σαμάρι στη ράχη των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ τούτη τη φορά αντικαταστάθηκε με ένα ακόμα βαρύτερο και μεγαλύτερο.
Οι λεβέντες και οι λεβέντισσες του μνημονιακού μπλοκ άφριζαν απ’ το κακό τους, διότι δεν πρόκαναν να κάνουν πράξη ένα μεγάλο τους όραμα : ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΜΗ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Αλλά, τούτη τη φορά, τα ψέματα τέλειωσαν.
ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ, τέρμα το μαχαίρι στα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Το μαχαίρι θα μπει στους διαχρονικούς εθνικούς μας μπεκρήδες : όσους ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΑΝ ΤΩΝ ΚΟΡΟΪΔΩΝ.
Κι έτσι πέρναγαν οι μέρες κι οι εβδομάδες, και να σου σ’ ένα τρίμηνο, και πάλι η ανάγκη νέων μέτρων.
Απ’ τον Μάη του 2010 ίσαμε το φθινόπωρο του 2011, πέρασαν κοντά 1,5 χρόνος.
Τόσες φορές υποσχέθηκαν πως συνεχώς μελετούσαν το πώς θα βρουν τρόπο να ΜΗ ΞΑΝΑΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, και επιτέλους, τόσα μυαλά, τόσοι εγκέφαλοι, τόσα πτυχία, μάστερ και διδακτορικά μαζεμένα στα υπουργικά έδρανα και στα επιτελεία του Κράτους, καλά, το να μη μπορούν να βρουν λύση στη κρίση, ας το καταπιώ, ΑΛΛΑ ΝΑ ΜΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΒΡΟΥΝ ΤΡΟΠΟΥΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΕΙΜΟΥΝ ΤΑ ΒΑΡΗ ΔΙΚΑΙΑ, τι στο κόρακα τότε είναι ικανοί να βρουν;
Ακόμα και σ’ όσους είχαν σοβαρά προβλήματα οσφρήσεως, ακόμα και σ’ αυτούς κάτι άρχισε να μυρίζει άσχημα.
Και πάλι όμως αποδείχτηκε ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΝΑΝ να ασχοληθούν με το πρόβλημα των ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ, ή ότι ήταν ένα πρόβλημα του οποίου η λύση ήταν φοβερά δύσκολη.
Κι έτσι πέρασε το 2011, και ήρθε το 2012.
Αρχές της χρονιάς αυτής.
Νέα μέτρα, νέο μνημόνιο.
Τα γνωστά.
«Μονόδρομος», υπόθεση «εθνικής σωτηρίας», κ.λπ., κ.λπ.
Καλά όλα αυτά, αλλά ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ ξαναρωτάνε.
ΠΑΛΙ ΕΜΕΙΣ;;;;
Όχι, τούτη τη φορά, μπαίνανε κόκκινες γραμμές.
Λίγες, αλλά απ’ το ολότελα καλό κι η Παναγιώταινα.
Αλλά και πάλι, ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΝΑΝΕ να βρούνε άλλη λύση ΕΞΟΝ ΑΠ’ ΤΟ ΝΑ ΞΑΝΑΠΟΛΗΡΩΣΟΥΝΕ ΚΑΙ ΠΑΛΙ ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Νέοι αφροί, νέες αρές κατά εκείνων που ΠΙΝΟΥΝ ΕΙΣ ΥΓΕΙΩΝ ΤΩΝ ΠΙΝΟΝΤΩΝ.
Όμως, τώρα τέλος!!!!
Να μη με λένε όπως με λένε, ΑΝ ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ, ΔΕΝ ΤΣΑΚΙΣΩ ΟΣΟΥΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΤΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΛΑΦΡΩΣΩ ΤΑ ΜΟΝΙΜΑ ΥΠΟΖΥΓΙΑ.
Είμαστε αρχές του 2012…
Αλλά, ιδού πάλι η ΠΟΛΛΑΠΛΗ ΕΠΑΝΑΚΛΗΨΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΔΡΑΜΑΤΟΣ.
Νέα δυσβάστακτα μέτρα.
Και πάλι όμως η φιλομνημονιακή μας κυβέρνηση ΔΕΝ πρόκανε να ξαλαφρώσει τα ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ, και ΓΙ’ ΑΚΟΜΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΕΝΑ ΝΕΟ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ ΚΑΙ ΒΑΡΥΤΕΡΟ ΣΑΜΑΡΙ ΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗ ΡΑΧΗ ΤΗΣ.
Και ΤΑ ΣΥΝΗΘΗ ΥΠΟΖΥΓΙΑ ξαναβαρυγκομούν.
Τι είναι όμως αυτό που για το ποίο πάντα προκάνουν;
ΠΑΝΤΑ ΠΡΟΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΜΗ ΠΡΟΚΑΝΟΥΝ Ν’ ΑΣΧΟΛΗΘΟΥΝ ΜΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΛΟΙΠΟΥΣ ΠΛΗΝ ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΩΝ ΥΠΟΖΥΓΙΩΝ.
Τι υπέροχη «πελατεία»!!!
Ξέρεις τι πάει να πει να έχεις ένα υποζύγιο, που ΜΟΝΟ διαμαρτύρεται, πού και πού ψιλοκλωτσάει, ΑΛΛΑ ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ, ΤΡΑΒΑ ΣΤΑΘΕΡΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΑΝΗΦΟΡΑ ΤΟΥ ΕΧΕΙΣ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ ΚΑΙ ΜΕ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΒΑΡΟΣ;
Δεν απευθύνομαι σε όσους σε παραφορτώνουν, φίλε, ΣΥΝΗΘΕΣ ΥΠΟΖΥΓΙΟ…
Δεν απευθύνομαι σ’ αυτούς.
Μ’ αυτούς, λυπάμαι που το λέω, κάθε πολιτική επαφή έχει χάσει κάθε νόημα.
Ξέρεις απ’ των προτέρων τι θα σου πούνε.
Επομένως, γιατί να τους ρωτήσεις.
Απευθύνομαι ΣΕ ΣΕΝΑ…
Διότι καθώς φαίνεται, ΚΑΙ ΣΥ ΔΕΝ ΠΡΟΚΑΝΕΙΣ ΝΑ ΣΚΕΦΤΕΙΣ ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΑ, ΣΤΑΘΕΡΑ, ΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ ΥΠΟΖΥΓΙΟ Σ’ ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΡΓΟ…
Όχι 3, μα 13, 23, 33, 43 χρόνια αν τους περιμένεις, ΠΑΝΤΑ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟ ΠΩΣ ΘΑ ΠΑΨΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΤΟ ΣΥΝΗΘΕΣ ΥΠΟΖΥΓΙΟ, ΘΑ ΤΟ ΣΚΕΦΤΟΝΑΙ, ΘΑ ΤΟ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΖΟΥΝ, ΘΑ ΤΟ ΕΧΟΥΝ ΩΣ ΑΜΕΣΗ ΠΡΟΤΕΡΑΙΟΤΗΤΑ ΝΑ ΤΟΥ ΔΩΣΟΥΝ ΜΙΑ ΙΡΟΣΤΙΚΗ ΛΥΣΗ, ΘΑ, ΘΑ, ΘΑ…
Και όπως συνήθιζε να λέει αγαπητό συγγενικό μου πρόσωπο, που προσφάτως αναχώρησε για εκεί όπως απέδρα πάσα θλίψη και στεναγμός, «θα δικαιωθούμε, όταν στο άλλο κόσμο συναντηθούμε»…
Είναι ένα από τα λίγα ΘΑ που μπορείς να στοιχηματίσεις ότι δεν θα πέσεις και πολύ έξω στις προβλέψεις σου…
Έφυγε σε ηλικία 87 ετών, πλήρης αγώνων και μιας ζωής γεμάτης δουλειά στον απαιτητικό ιδιωτικό τομέα της οικονομίας, ΣΥΝΗΘΕΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΥΠΟΖΥΓΙΟ όταν βρίσκονταν εν ζωή, και μέχρι που έφυγε, ΤΟ ΣΑΜΑΡΙ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΟΧΩΡΙΣΤΗΚΕ ΠΑΡΑ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΠΟΥ ΕΚΟΙΜΗΘΗ…
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Επικίνδυνα μικρόβια γύρω μας!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δύο σεισμοί 5,2 και 5,0 βαθμών Ρίχτερ στην Κρήτη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
