2013-09-14 19:23:28
Τη μία διάκριση μετά την άλλη φέρνει το ελληνικό γυναικείο πόλο. Τα κορίτσια της Εθνικής Νεανίδων γύρισαν πρωταθλήτριες Ευρώπης από την Κωνσταντινούπολη αλλά ο προπονητής των τίτλων Γιώργος Μορφέσης, κρούει τον κώδωνα του κινδύνου για τα ψηλά εμπόδια που καλούνται να περάσουν όλες οι εθνικές ομάδες
Η συλλογή του σε μετάλλια είναι πολύ πλούσια. Συνολικά 11, τα 8 τα τελευταία τρία χρόνια. Αν μιλούσαμε για ποδόσφαιρο θα μπορούσε ίσως να συγκριθεί με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον ή τον Πεπ Γκουαρντιόλα. Ο Γιώργος Μορφέσης όμως είναι τα τελευταία χρόνια ο προπονητής σε όλες τις εθνικές ομάδες πόλο των γυναικών και με τους δύο προαναφερθέντες προπονητές του ποδοσφαίρου διαφέρει κατά πολύ στον... τραπεζικό λογαριασμό!
Ο 37χρονος τεχνικός δουλεύει κάτω από τις γνωστές αντίξοες συνθήκες λόγω της οικονομικής κρίσης, παρ' όλα αυτά κάθε χρόνο πλουτίζει τη συλλογή του. Και αυτό το καλοκαίρι ήρθαν άλλα δύο μετάλλια, το χάλκινο στο Παγκόσμιο Νέων Γυναικών στον Βόλο και το χρυσό με τις Νεάνιδες, πριν από λίγες ημέρες στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μορφέσης έχει σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ και οι υποσχέσεις για μία θέση γυμναστή σε κάποιο σχολείο ήταν πολλές. Ποτέ δεν έγιναν όμως πράξη. Γι' αυτό και έχει πάψει να το σκέπτεται.
Συγκινήθηκε ακούγοντας τον Εθνικό Υμνο στην Πόλη, κατά τη διάρκεια της απονομής. «Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σημαντικό είναι αυτό. Μεγάλη στιγμή για τον Ελληνισμό και είμαι ευτυχισμένος που το έζησα κι αυτό. Ξέρεις κάτι; Αυτό είναι τελικά που μένει», λέει ο 37χρονος προπονητής, ο οποίος πιστεύει ότι όλες αυτές οι επιτυχίες των τελευταίων χρόνων είναι συνισταμένη πολλών καταστάσεων.
«Καταρχήν το έμψυχο υλικό είναι πολύ καλό. Γενικότερα υπάρχει ταλέντο στο πόλο. Τα περισσότερα σωματεία κάνουν σοβαρή δουλειά και η Εθνική απλώς παίρνει τον καρπό. Κι αυτό ακριβώς το ταλέντο προσπαθούμε να το κάνουμε σύνολο. Παρά τα χίλια προβλήματα, η δουλειά γίνεται με μεράκι. Ας μην ξεχνάμε ότι οι έλληνες προπονητές έχουν υψηλό επίπεδο συγκριτικά με τα μέσα που διαθέτουν. Και ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις οικογένειες των αθλητριών αφού τις στηρίζουν με κάθε τρόπο, ακόμα και από το υστέρημά τους», τονίζει ο Μορφέσης.
Ο χώρος του γυναικείου πόλο θυμίζει οικογένεια: «Η μία γενιά είναι κίνητρο για την επόμενη. Το βλέπω και μέσα από τα μηνύματα που στέλνουν οι παλαιότερες στις μικρότερες», σημειώνει.
Οι επιτυχίες των τελευταίων χρόνων τον έχουν κάνει γνωστό στον ευρωπαϊκό χώρο και έτσι δεν άργησαν να έρθουν και οι προτάσεις. Η μία από την Αγγλία και η δεύτερη από την Αυστραλία. Η απογοήτευση που αισθάνεται μερικές φορές τον έχει κάνει να σκέφτεται να δουλέψει εκτός Ελλάδας. «Οταν είσαι στην προετοιμασία ή σε μία διοργάνωση δεν σκέπτεσαι τίποτε άλλο παρά την ομάδα και την επιτυχία. Το παράπονο σε πιάνει αργότερα, όταν κάνεις τον απολογισμό. Δέκα χρόνια τώρα κάνω από που πρέπει. Είμαι δεμένος με αυτές τις ομάδες και είναι τιμή για εμένα να είμαι στην Εθνική. Ομως πρέπει να ζήσω και βέβαια υπάρχει η αγωνία για την επόμενη ημέρα», λέει.
Φυσικά, τα προβλήματα στις μικρές ομάδες δεν είναι λίγα. Κάποια κορίτσια (Ζάντου, Φλώρου, Καλαργυρού) αναγκάστηκαν να σταματήσουν από την Εθνική για λόγους βιοποριστικούς και για σπουδές. Αλλα κορίτσια, όπως οι αδελφές Χαραλαμπίδη, παραμένουν στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου σπουδάζουν και παίζουν πόλο. Δύο ακόμα κορίτσια, η Αλκηστις και η Ιόλη Μπενέκου, ετοιμάζονται για τις Ηνωμένες Πολιτείες (Αριζόνα και Σαν Ντιέγκο αντίστοιχα) για σπουδές και πόλο με πλήρη υποτροφία. «Ετσι η δουλειά γίνεται πιο δύσκολη, αφού θα πρέπει να δημιουργήσεις από την αρχή ένα σύνολο, με νέες αθλήτριες. Ομως είναι σημαντικό γι' αυτά τα παιδιά που φεύγουν με υποτροφία».
Και κάτι ακόμα προς την πολιτεία: «Η Εθνική θέλει το σπίτι της. Δεν μπορεί να γυρίζουμε τα κολυμβητήρια σαν τσιγγάνοι για να προετοιμαστούμε. Αρχίσαμε από το κολυμβητήριο του Πειραιά, συνεχίσαμε στο Ζάππειο και καταλήξαμε στον Αγιο Κοσμά. Δεν γίνεται έτσι. Χρειάζεται ένα κολυμβητήριο για τις εθνικές ομάδες», υποστηρίζει ο Μορφέσης.
«Σου δείχνουν την έξοδο»
Το παράπονο για τον ομοσπονδιακό τεχνικό έρχεται μόλις τα φώτα χαμηλώνουν: «Εχω σκεφτεί να φύγω έξω. Εχω απογοητευτεί. Ετσι όπως είναι η κατάσταση, σου ανοίγουν την πόρτα της εξόδου. Εχω συμβιβαστεί με αυτό και κοιτάω την επόμενη ημέρα».
Allinsports
Η συλλογή του σε μετάλλια είναι πολύ πλούσια. Συνολικά 11, τα 8 τα τελευταία τρία χρόνια. Αν μιλούσαμε για ποδόσφαιρο θα μπορούσε ίσως να συγκριθεί με τον σερ Αλεξ Φέργκιουσον ή τον Πεπ Γκουαρντιόλα. Ο Γιώργος Μορφέσης όμως είναι τα τελευταία χρόνια ο προπονητής σε όλες τις εθνικές ομάδες πόλο των γυναικών και με τους δύο προαναφερθέντες προπονητές του ποδοσφαίρου διαφέρει κατά πολύ στον... τραπεζικό λογαριασμό!
Ο 37χρονος τεχνικός δουλεύει κάτω από τις γνωστές αντίξοες συνθήκες λόγω της οικονομικής κρίσης, παρ' όλα αυτά κάθε χρόνο πλουτίζει τη συλλογή του. Και αυτό το καλοκαίρι ήρθαν άλλα δύο μετάλλια, το χάλκινο στο Παγκόσμιο Νέων Γυναικών στον Βόλο και το χρυσό με τις Νεάνιδες, πριν από λίγες ημέρες στην Κωνσταντινούπολη. Ο Μορφέσης έχει σπουδάσει στα ΤΕΦΑΑ και οι υποσχέσεις για μία θέση γυμναστή σε κάποιο σχολείο ήταν πολλές. Ποτέ δεν έγιναν όμως πράξη. Γι' αυτό και έχει πάψει να το σκέπτεται.
Συγκινήθηκε ακούγοντας τον Εθνικό Υμνο στην Πόλη, κατά τη διάρκεια της απονομής. «Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο σημαντικό είναι αυτό. Μεγάλη στιγμή για τον Ελληνισμό και είμαι ευτυχισμένος που το έζησα κι αυτό. Ξέρεις κάτι; Αυτό είναι τελικά που μένει», λέει ο 37χρονος προπονητής, ο οποίος πιστεύει ότι όλες αυτές οι επιτυχίες των τελευταίων χρόνων είναι συνισταμένη πολλών καταστάσεων.
«Καταρχήν το έμψυχο υλικό είναι πολύ καλό. Γενικότερα υπάρχει ταλέντο στο πόλο. Τα περισσότερα σωματεία κάνουν σοβαρή δουλειά και η Εθνική απλώς παίρνει τον καρπό. Κι αυτό ακριβώς το ταλέντο προσπαθούμε να το κάνουμε σύνολο. Παρά τα χίλια προβλήματα, η δουλειά γίνεται με μεράκι. Ας μην ξεχνάμε ότι οι έλληνες προπονητές έχουν υψηλό επίπεδο συγκριτικά με τα μέσα που διαθέτουν. Και ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε τις οικογένειες των αθλητριών αφού τις στηρίζουν με κάθε τρόπο, ακόμα και από το υστέρημά τους», τονίζει ο Μορφέσης.
Ο χώρος του γυναικείου πόλο θυμίζει οικογένεια: «Η μία γενιά είναι κίνητρο για την επόμενη. Το βλέπω και μέσα από τα μηνύματα που στέλνουν οι παλαιότερες στις μικρότερες», σημειώνει.
Οι επιτυχίες των τελευταίων χρόνων τον έχουν κάνει γνωστό στον ευρωπαϊκό χώρο και έτσι δεν άργησαν να έρθουν και οι προτάσεις. Η μία από την Αγγλία και η δεύτερη από την Αυστραλία. Η απογοήτευση που αισθάνεται μερικές φορές τον έχει κάνει να σκέφτεται να δουλέψει εκτός Ελλάδας. «Οταν είσαι στην προετοιμασία ή σε μία διοργάνωση δεν σκέπτεσαι τίποτε άλλο παρά την ομάδα και την επιτυχία. Το παράπονο σε πιάνει αργότερα, όταν κάνεις τον απολογισμό. Δέκα χρόνια τώρα κάνω από που πρέπει. Είμαι δεμένος με αυτές τις ομάδες και είναι τιμή για εμένα να είμαι στην Εθνική. Ομως πρέπει να ζήσω και βέβαια υπάρχει η αγωνία για την επόμενη ημέρα», λέει.
Φυσικά, τα προβλήματα στις μικρές ομάδες δεν είναι λίγα. Κάποια κορίτσια (Ζάντου, Φλώρου, Καλαργυρού) αναγκάστηκαν να σταματήσουν από την Εθνική για λόγους βιοποριστικούς και για σπουδές. Αλλα κορίτσια, όπως οι αδελφές Χαραλαμπίδη, παραμένουν στις Ηνωμένες Πολιτείες όπου σπουδάζουν και παίζουν πόλο. Δύο ακόμα κορίτσια, η Αλκηστις και η Ιόλη Μπενέκου, ετοιμάζονται για τις Ηνωμένες Πολιτείες (Αριζόνα και Σαν Ντιέγκο αντίστοιχα) για σπουδές και πόλο με πλήρη υποτροφία. «Ετσι η δουλειά γίνεται πιο δύσκολη, αφού θα πρέπει να δημιουργήσεις από την αρχή ένα σύνολο, με νέες αθλήτριες. Ομως είναι σημαντικό γι' αυτά τα παιδιά που φεύγουν με υποτροφία».
Και κάτι ακόμα προς την πολιτεία: «Η Εθνική θέλει το σπίτι της. Δεν μπορεί να γυρίζουμε τα κολυμβητήρια σαν τσιγγάνοι για να προετοιμαστούμε. Αρχίσαμε από το κολυμβητήριο του Πειραιά, συνεχίσαμε στο Ζάππειο και καταλήξαμε στον Αγιο Κοσμά. Δεν γίνεται έτσι. Χρειάζεται ένα κολυμβητήριο για τις εθνικές ομάδες», υποστηρίζει ο Μορφέσης.
«Σου δείχνουν την έξοδο»
Το παράπονο για τον ομοσπονδιακό τεχνικό έρχεται μόλις τα φώτα χαμηλώνουν: «Εχω σκεφτεί να φύγω έξω. Εχω απογοητευτεί. Ετσι όπως είναι η κατάσταση, σου ανοίγουν την πόρτα της εξόδου. Εχω συμβιβαστεί με αυτό και κοιτάω την επόμενη ημέρα».
Allinsports
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Λεμεσός: 40χρονη παρασύρθηκε από αυτοκίνητο και σκοτώθηκε
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
