2013-09-17 09:58:08
Το "overlap.gr" επιχειρεί την παρουσίαση της προσεχούς αντιπάλου του Ολυμπιακού στο Τσάμπιονς Λιγκ, Παρί Σεν Ζερμέν – ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ποδοσφαιρικά project της Ευρώπης.
Σας μεταφέρουμε αυτούσιο το δημοσίευμα:
Ο φιλόδοξος Μπλαν έχει να διαχειριστεί ένα από τα πλουσιότερα μπάτζετ της Ευρώπης με παίκτες που στο άκουσμα τους προκαλούν προβληματισμό σε οποιοδήποτε αντίπαλο. Ιμπραίμοβιτς, Καβάνι, Λαβέτσι, Παστόρε, Μούρα, Σίλβα, Άλεξ, Μότα, Ματουϊντί είναι τα πιο ηχηρά ονόματα ενός ρόστερ που σφύζει από ποιότητα σε όλες τις αγωνιστικές γραμμές. Ακόμα βέβαια και σε αυτό το επίπεδο τα τακτικά διλήμματα δεν απουσιάζουν, με τον Μπλάν να αναζητά ακόμα την αγωνιστική ισορροπία, το τακτικό πλάνο και σχηματισμό που θα μπορέσει να αναδείξει τις δεξιότητες των αστέρων της ομάδας.
Τα «θέλω» του Μπλαν
Ο Γάλλος προπονητής έχει βασίσει το φετινό τακτικό πλάνο της Παρί (και ορθώς) στους παρακάτω άξονες:
Ποδόσφαιρο κατοχής
Πίεση ψηλά
Προωθήσεις των πλάγιων μπακ με στόχο την αριθμητική υπεροχή στις αμυντικές ζώνες του αντιπάλου/εκμετάλλευση του πλάτους του γηπέδου
Ισορροπημένη ανάπτυξη σε όλο το εύρος του γηπέδου
Διενέργεια πολλών τελικών προσπαθειών με στόχο την εκμετάλλευση της επιθετικής ποιότητας των παικτών του
Τα σωματικά προσόντα των μέσων, η αγωνιστική φιλοσοφία των πλάγιων αμυντικών, η ποιότητα του κεντρικού αμυντικού διδύμου, η γενικότερα υψηλή τεχνική όλης της ομάδας και η παγκόσμια κλάση των επιθετικών του επιτρέπει την ορθολογική εφαρμογή των παραπάνω όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και στο πιο υψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο. Οι πρώτες εμφανίσεις της ομάδες στο Σαμπιονά έρχονται να αποδείξουν του λόγου το αληθές με το σημαντικότερο δίλημμα του Μπλαν να είναι ο τακτικός σχηματισμός που θα χρησιμοποιήσει για να αναδείξει τις δεξιότητες των παικτών του.
4-4-2 ή 4-3-3
Το 4-4-2 που χρησιμοποιήθηκε στις πρώτες δύο αγωνιστικές στην Γαλλία δείχνει πιο κατάλληλο αναφορικά με το ρόστερ της ομάδας αφού:
ταιριάζει εξαιρετικά τους Ίμπρα/Καβάνι με το 4-4-2 να δίνει τον απαραίτητο «ωφέλιμο» χώρο δράσης (απουσία επιτελικού μέσου) στο κέντρο για το Ιμπραίμοβιτς που λειτουργεί εξαιρετικά ως επιθετικός – δεκάρι
επιτρέπει στον Μούρα να εκμεταλλεύεται την ταχύτητα του στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής
δημιουργεί συνθήκες συνεργασιών των επιθετικών μπακ στις πλευρές με τα πλάγια χαφ
Μεγαλύτερο αρνητικό του 4-4-2 η χρησιμοποίηση του Παστόρε στα άκρα, ο υποβαθμισμένος ρόλος του Μενέζ που δεν μπορεί να βρει χώρο χαμηλά στο δεξί άκρο όπως ο Μούρα αλλά και οι αρκετά αναβαθμισμένοι ρόλοι που ανατίθενται στους Μότα/Ματουϊντί στον άξονα που στερείται δημιουργικότητας με την απουσία των Παστόρε ή Βεράτι.
Από την άλλη το 4-3-3 προσδίδει άλλα θετικά στην ομάδα και μεγαλύτερη αμυντική ισορροπία:
Ο Παστόρε (που δεν είναι αριστερός μέσος) παίζει στην φυσική του θέση στον άξονα και δημιουργεί περισσότερο.
Μότα και Ματουϊντί (παρουσία Παστόρε στον άξονα) αποσυμφορίζονται από το κουβάλημα της μπάλας και αναλαμβάνουν με πιο μεγάλη ευκολία ανασταλτικά καθήκοντα.
Οι επελάσεις των μπακ γίνονται πιο «ανώδυνες» για την ομαδική αμυντική συμπεριφορά με την παρουσία των Μότα/Ματουϊντί σε πιο αμυντικούς ρόλους.
Οι Μενέζ και Λαβέτσι μπορούν να τοποθετηθούν στα άκρα της επίθεσης, θέση που μπορούν να αποδώσουν πολύ καλύτερα.
Σαφώς και το 4-3-3 έχει σημαντικά αρνητικά με το κυριότερο την μετατόπιση του Καβάνι στα άκρα – ενός παίκτη που πολύ δύσκολα θα μπορέσεις να τον βγάλεις από οποιαδήποτε ομάδα του πλανήτη.
Τα αρνητικά
Όπως κάθε ομάδα, έτσι και οι Παριζιάνοι έχουν (αν και λίγα) αρνητικά αγωνιστικά στοιχεία. Το κυριότερο είναι η περιορισμένη αμυντική ικανότητα των πλάγιων αμυντικών της που αρέσκονται κυρίως στο επιθετικό παιχνίδι αφήνοντας συχνά την θέση τους. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς τα χαρακτηριστικά των πλάγιων παικτών σε κέντρο και επίθεση μπορεί να συμπεράνει ότι η αμυντική λειτουργία της ομάδας του Μπλάν βρίσκεται ουκ ολίγες φορές εκτεθειμένη στα φτερά. Ειδικότερα στα δεξιά, Καβάνι ή Μούρα σπάνια θα δώσουν βοήθεια στον επιθετικότατο Φαν ντερ Βιλ δημιουργώντας στους αντιπάλους ιδανικές συνθήκες για την διενέργεια αντεπιθέσεων. Το παρακάτω διάγραμμα αποδεικνύει του λόγου το αληθές και μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο στοιχείο στο μπλοκάκι του Μίτσελ.
Ο Ολυμπιακός καλείται να εκμεταλλευτεί τις αμυντικές αδυναμίες της Παρί στα φτερά και να παίξει το παιχνίδι των αντεπιθέσεων. Η παρουσία των Βάις, Κάμπελ στο ρόστερ του Ολυμπιακού γεννά προσδοκίες για κάτι τέτοιο. Στα χαρτιά ένα ρεαλιστικό πλάνο θα ήταν η επιλεκτική ενίσχυση της επιθετικότητας της αριστερής πλευράς με τους Χολέμπας/Βάις να πιέζουν την πλευρά και τον Φουστέρ να μεταφέρεται στα δεξιά ή ακόμα ένας εκ των Σαβιόλα/Μήτρογλου να θυσιάζεται ώστε να χωρέσει και τρίτο χαφ στο κέντρο.
Συμπέρασμα
Για να δείτε το συμπέρασμα και τα βίντεο πατήστε ΕΔΩ
olympiacos-blog
Σας μεταφέρουμε αυτούσιο το δημοσίευμα:
Ο φιλόδοξος Μπλαν έχει να διαχειριστεί ένα από τα πλουσιότερα μπάτζετ της Ευρώπης με παίκτες που στο άκουσμα τους προκαλούν προβληματισμό σε οποιοδήποτε αντίπαλο. Ιμπραίμοβιτς, Καβάνι, Λαβέτσι, Παστόρε, Μούρα, Σίλβα, Άλεξ, Μότα, Ματουϊντί είναι τα πιο ηχηρά ονόματα ενός ρόστερ που σφύζει από ποιότητα σε όλες τις αγωνιστικές γραμμές. Ακόμα βέβαια και σε αυτό το επίπεδο τα τακτικά διλήμματα δεν απουσιάζουν, με τον Μπλάν να αναζητά ακόμα την αγωνιστική ισορροπία, το τακτικό πλάνο και σχηματισμό που θα μπορέσει να αναδείξει τις δεξιότητες των αστέρων της ομάδας.
Τα «θέλω» του Μπλαν
Ο Γάλλος προπονητής έχει βασίσει το φετινό τακτικό πλάνο της Παρί (και ορθώς) στους παρακάτω άξονες:
Ποδόσφαιρο κατοχής
Πίεση ψηλά
Προωθήσεις των πλάγιων μπακ με στόχο την αριθμητική υπεροχή στις αμυντικές ζώνες του αντιπάλου/εκμετάλλευση του πλάτους του γηπέδου
Ισορροπημένη ανάπτυξη σε όλο το εύρος του γηπέδου
Διενέργεια πολλών τελικών προσπαθειών με στόχο την εκμετάλλευση της επιθετικής ποιότητας των παικτών του
Τα σωματικά προσόντα των μέσων, η αγωνιστική φιλοσοφία των πλάγιων αμυντικών, η ποιότητα του κεντρικού αμυντικού διδύμου, η γενικότερα υψηλή τεχνική όλης της ομάδας και η παγκόσμια κλάση των επιθετικών του επιτρέπει την ορθολογική εφαρμογή των παραπάνω όχι μόνο στην Γαλλία αλλά και στο πιο υψηλό ποδοσφαιρικό επίπεδο. Οι πρώτες εμφανίσεις της ομάδες στο Σαμπιονά έρχονται να αποδείξουν του λόγου το αληθές με το σημαντικότερο δίλημμα του Μπλαν να είναι ο τακτικός σχηματισμός που θα χρησιμοποιήσει για να αναδείξει τις δεξιότητες των παικτών του.
4-4-2 ή 4-3-3
Το 4-4-2 που χρησιμοποιήθηκε στις πρώτες δύο αγωνιστικές στην Γαλλία δείχνει πιο κατάλληλο αναφορικά με το ρόστερ της ομάδας αφού:
ταιριάζει εξαιρετικά τους Ίμπρα/Καβάνι με το 4-4-2 να δίνει τον απαραίτητο «ωφέλιμο» χώρο δράσης (απουσία επιτελικού μέσου) στο κέντρο για το Ιμπραίμοβιτς που λειτουργεί εξαιρετικά ως επιθετικός – δεκάρι
επιτρέπει στον Μούρα να εκμεταλλεύεται την ταχύτητα του στο δεξί άκρο της μεσαίας γραμμής
δημιουργεί συνθήκες συνεργασιών των επιθετικών μπακ στις πλευρές με τα πλάγια χαφ
Μεγαλύτερο αρνητικό του 4-4-2 η χρησιμοποίηση του Παστόρε στα άκρα, ο υποβαθμισμένος ρόλος του Μενέζ που δεν μπορεί να βρει χώρο χαμηλά στο δεξί άκρο όπως ο Μούρα αλλά και οι αρκετά αναβαθμισμένοι ρόλοι που ανατίθενται στους Μότα/Ματουϊντί στον άξονα που στερείται δημιουργικότητας με την απουσία των Παστόρε ή Βεράτι.
Από την άλλη το 4-3-3 προσδίδει άλλα θετικά στην ομάδα και μεγαλύτερη αμυντική ισορροπία:
Ο Παστόρε (που δεν είναι αριστερός μέσος) παίζει στην φυσική του θέση στον άξονα και δημιουργεί περισσότερο.
Μότα και Ματουϊντί (παρουσία Παστόρε στον άξονα) αποσυμφορίζονται από το κουβάλημα της μπάλας και αναλαμβάνουν με πιο μεγάλη ευκολία ανασταλτικά καθήκοντα.
Οι επελάσεις των μπακ γίνονται πιο «ανώδυνες» για την ομαδική αμυντική συμπεριφορά με την παρουσία των Μότα/Ματουϊντί σε πιο αμυντικούς ρόλους.
Οι Μενέζ και Λαβέτσι μπορούν να τοποθετηθούν στα άκρα της επίθεσης, θέση που μπορούν να αποδώσουν πολύ καλύτερα.
Σαφώς και το 4-3-3 έχει σημαντικά αρνητικά με το κυριότερο την μετατόπιση του Καβάνι στα άκρα – ενός παίκτη που πολύ δύσκολα θα μπορέσεις να τον βγάλεις από οποιαδήποτε ομάδα του πλανήτη.
Τα αρνητικά
Όπως κάθε ομάδα, έτσι και οι Παριζιάνοι έχουν (αν και λίγα) αρνητικά αγωνιστικά στοιχεία. Το κυριότερο είναι η περιορισμένη αμυντική ικανότητα των πλάγιων αμυντικών της που αρέσκονται κυρίως στο επιθετικό παιχνίδι αφήνοντας συχνά την θέση τους. Αν σε αυτό προσθέσει κανείς τα χαρακτηριστικά των πλάγιων παικτών σε κέντρο και επίθεση μπορεί να συμπεράνει ότι η αμυντική λειτουργία της ομάδας του Μπλάν βρίσκεται ουκ ολίγες φορές εκτεθειμένη στα φτερά. Ειδικότερα στα δεξιά, Καβάνι ή Μούρα σπάνια θα δώσουν βοήθεια στον επιθετικότατο Φαν ντερ Βιλ δημιουργώντας στους αντιπάλους ιδανικές συνθήκες για την διενέργεια αντεπιθέσεων. Το παρακάτω διάγραμμα αποδεικνύει του λόγου το αληθές και μπορεί να αποτελέσει χρήσιμο στοιχείο στο μπλοκάκι του Μίτσελ.
Ο Ολυμπιακός καλείται να εκμεταλλευτεί τις αμυντικές αδυναμίες της Παρί στα φτερά και να παίξει το παιχνίδι των αντεπιθέσεων. Η παρουσία των Βάις, Κάμπελ στο ρόστερ του Ολυμπιακού γεννά προσδοκίες για κάτι τέτοιο. Στα χαρτιά ένα ρεαλιστικό πλάνο θα ήταν η επιλεκτική ενίσχυση της επιθετικότητας της αριστερής πλευράς με τους Χολέμπας/Βάις να πιέζουν την πλευρά και τον Φουστέρ να μεταφέρεται στα δεξιά ή ακόμα ένας εκ των Σαβιόλα/Μήτρογλου να θυσιάζεται ώστε να χωρέσει και τρίτο χαφ στο κέντρο.
Συμπέρασμα
Για να δείτε το συμπέρασμα και τα βίντεο πατήστε ΕΔΩ
olympiacos-blog
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σαμαράς:Ο Ελληνισμός δεν είχε ποτέ γεωγραφικά όρια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
