2013-11-03 11:08:28
Του ΣΤΑΥΡΟΥ ΓΕΩΡΓΑΚΟΠΟΥΛΟΥ
Έχει ονοματεπώνυμο η φετινή επιτυχία του Ολυμπιακού από το ξεκίνημα των επίσημων υποχρεώσεών της έως τώρα. Με τη διαφορά ότι δεν μιλάμε για ένα, αλλά για πολλά! Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν δώσει ως τώρα εννέα παιχνίδια για το πρωτάθλημα, τρία για το Champions League κι ένα για το Κύπελλο. Σύνολο 13 και προχωράμε Κοινός παρονομαστής όλων των επιτυχιών στα 11 από αυτά τα παιχνίδια (σ.σ. υπήρξαν και τα στραβοπατήματα με Παρί και Παναιτωλικό), δηλαδή σε ποσοστό 85%, είναι ότι πάντα υπήρχε πρωταγωνιστής, αλλά τις περισσότερες φορές όχι ο ίδιος!
Μπορεί ο Κώστας Μήτρογλου να αποτελεί τον άνθρωπο που έχει… ξεφύγει και το όνομά του έχει γίνει περιζήτητο πλέον σε όλη την Ευρώπη, ωστόσο, η επιλογή του Μίτσελ να μην ξεχωρίζει τους παίκτες του σε βασικούς και αναπληρωματικούς, έχει αναδείξει πολλούς «μικρούς ήρωες».
Μια ματιά να ρίξει κανείς σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, θα διαπιστώσει ότι μέσα από τον ανταγωνισμό και την ποιότητα του ρόστερ, ξεπηδά με κάθε ευκαιρία κι άλλο σημείο αναφοράς. Στην πρεμιέρα με την Καλλονή έβαλε τη σφραγίδα του στη νίκη ο αρχηγός Γιάννης Μανιάτης. Στην επόμενη αγωνιστική με τον Ατρόμητο στο «Καραϊσκάκη», καθάρισε ο Σαβιόλα, ο οποίος, μάλιστα, ήρθε από τον πάγκο.
Την επόμενη εβδομάδα στη Λιβαδεία, ο Μήτρογλου πετυχαίνει το πρώτο του χατ τρικ. Αμέσως μετά, ένα ακόμη με τη Skoda Ξάνθη. Στο μεσοδιάστημα, ο Ολυμπιακός έχασε με 1-4 από την Παρί στο Φάληρο, ωστόσο, η απόδοση του Βάις προκάλεσε αίσθηση σε όλη την Ευρώπη και το γκολ του αναδείχθηκε κορυφαίο!
Για να μην το κουράζουμε, σε όλες σχεδόν τις φετινές παραστάσεις του Ολυμπιακού κάποιος ξεχώρισε μέσα από το σύνολο και αποδείχθηκε ακρογωνιαίος λίθος. Στη Λισαβόνα ήταν ο Τσόρι με άξιο συμπαραστάτη τον Φουστέρ πρώτα βιολιά της ορχήστρας, χθες με τον ΟΦΗ ο Κάμπελ με τις τέσσερις ασίστ (σ.σ. δεν έπαιξε ούτε λεπτό σε Βέλγιο και Πορτογαλία)! Μέχρι και στο ματς Κυπέλλου με τον Φωκικό είχε έρθει από το πουθενά για να φωνάξει βροντερό «παρών» ο Μάρκο Σέποβιτς με τα δύο γκολ στη μεστή συνολικά παρουσία του.
Το απλοϊκό συμπέρασμα που μπορεί να προκύψει είναι ότι επειδή ομολογουμένως το ρόστερ είναι πολύ καλύτερο από το περσινό, λογικό ακούγεται να προκύπτουν διάφοροι MVP ανά αγώνα κι όχι ένας ή δύο. Από την άλλη πλευρά, όμως, μήπως συμβαίνει κάτι ακόμη;
Μήπως ο Ολυμπιακός πλέον έχει αποκτήσει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα, δύο λέξεις που χρησιμοποιεί μόνιμα ο Μίτσελ για να προσδώσει τα χαρακτηριστικά, τα οποία θέλει να διακρίνουν την ομάδα του;
Μάλλον σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουμε. Ο Ισπανός προπονητής έστω κι αν πέρασε από συμπληγάδες, καθώς οι περισσότεροι δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε το τι ήθελε να πετύχει από τότε που ανέλαβε την ομάδα μέχρι και πριν λίγο καιρό, καταφέρνει να περάσει τη φιλοσοφία του και να βάλει την υπογραφή του στην ούγια του νέου Θρύλου.
Ο φετινός Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα του Τζιμπούρ ή του Αμπντούν. Δεν είναι ομάδα του Μήτρογλου ή του Σαβιόλα. Είναι ΟΜΑΔΑ γενικώς και ειδικώς. Ένα σύνολο στο οποίο μπορεί να ξεχωρίσει ο Σάμαρης, ο Μανιάτης, ο Σιόβας, ο Μανωλάς, ο Ρομπέρτο, ο Μασάντο, ο Ολαϊτάν και δεν συμμαζεύεται.
Είναι ένα σύνολο, στο οποίο ο κάθε παίκτης δείχνει να έχει κατανοήσει το ρόλο του και να μπορεί να ανταποκριθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο μέχρι το… επόμενο. Το ακόμη πιο αισιόδοξο, πριν μπούμε στο πιο δύσκολο και κρίσιμο κομμάτι της σεζόν, είναι ότι δεν έχουμε δει ακόμη το ταβάνι αυτής της ομάδας. Και δεν πρόκειται να το δούμε όσο ο Ολυμπιακός δεν παίζει με 11 ή 14 παίκτες, αλλά με 20 και πλέον, αφού όλοι είναι ενεργοί και ετοιμοπόλεμοι.
Για σκεφτείτε το λίγο. Μέσα από τη δύναμη των πολλών γίνεται πανίσχυρο το σύνολο. Κι αν συνεχίσει έτσι, η μία ευχάριστη έκπληξη θα διαδέχεται την άλλη όσο ρεαλιστικά κι αν θέλει να το δει κανείς…
ΠΗΓΗ: katimagiko.gr
Έχει ονοματεπώνυμο η φετινή επιτυχία του Ολυμπιακού από το ξεκίνημα των επίσημων υποχρεώσεών της έως τώρα. Με τη διαφορά ότι δεν μιλάμε για ένα, αλλά για πολλά! Οι «ερυθρόλευκοι» έχουν δώσει ως τώρα εννέα παιχνίδια για το πρωτάθλημα, τρία για το Champions League κι ένα για το Κύπελλο. Σύνολο 13 και προχωράμε Κοινός παρονομαστής όλων των επιτυχιών στα 11 από αυτά τα παιχνίδια (σ.σ. υπήρξαν και τα στραβοπατήματα με Παρί και Παναιτωλικό), δηλαδή σε ποσοστό 85%, είναι ότι πάντα υπήρχε πρωταγωνιστής, αλλά τις περισσότερες φορές όχι ο ίδιος!
Μπορεί ο Κώστας Μήτρογλου να αποτελεί τον άνθρωπο που έχει… ξεφύγει και το όνομά του έχει γίνει περιζήτητο πλέον σε όλη την Ευρώπη, ωστόσο, η επιλογή του Μίτσελ να μην ξεχωρίζει τους παίκτες του σε βασικούς και αναπληρωματικούς, έχει αναδείξει πολλούς «μικρούς ήρωες».
Μια ματιά να ρίξει κανείς σε κάθε παιχνίδι ξεχωριστά, θα διαπιστώσει ότι μέσα από τον ανταγωνισμό και την ποιότητα του ρόστερ, ξεπηδά με κάθε ευκαιρία κι άλλο σημείο αναφοράς. Στην πρεμιέρα με την Καλλονή έβαλε τη σφραγίδα του στη νίκη ο αρχηγός Γιάννης Μανιάτης. Στην επόμενη αγωνιστική με τον Ατρόμητο στο «Καραϊσκάκη», καθάρισε ο Σαβιόλα, ο οποίος, μάλιστα, ήρθε από τον πάγκο.
Την επόμενη εβδομάδα στη Λιβαδεία, ο Μήτρογλου πετυχαίνει το πρώτο του χατ τρικ. Αμέσως μετά, ένα ακόμη με τη Skoda Ξάνθη. Στο μεσοδιάστημα, ο Ολυμπιακός έχασε με 1-4 από την Παρί στο Φάληρο, ωστόσο, η απόδοση του Βάις προκάλεσε αίσθηση σε όλη την Ευρώπη και το γκολ του αναδείχθηκε κορυφαίο!
Για να μην το κουράζουμε, σε όλες σχεδόν τις φετινές παραστάσεις του Ολυμπιακού κάποιος ξεχώρισε μέσα από το σύνολο και αποδείχθηκε ακρογωνιαίος λίθος. Στη Λισαβόνα ήταν ο Τσόρι με άξιο συμπαραστάτη τον Φουστέρ πρώτα βιολιά της ορχήστρας, χθες με τον ΟΦΗ ο Κάμπελ με τις τέσσερις ασίστ (σ.σ. δεν έπαιξε ούτε λεπτό σε Βέλγιο και Πορτογαλία)! Μέχρι και στο ματς Κυπέλλου με τον Φωκικό είχε έρθει από το πουθενά για να φωνάξει βροντερό «παρών» ο Μάρκο Σέποβιτς με τα δύο γκολ στη μεστή συνολικά παρουσία του.
Το απλοϊκό συμπέρασμα που μπορεί να προκύψει είναι ότι επειδή ομολογουμένως το ρόστερ είναι πολύ καλύτερο από το περσινό, λογικό ακούγεται να προκύπτουν διάφοροι MVP ανά αγώνα κι όχι ένας ή δύο. Από την άλλη πλευρά, όμως, μήπως συμβαίνει κάτι ακόμη;
Μήπως ο Ολυμπιακός πλέον έχει αποκτήσει τον χαρακτήρα και την προσωπικότητα, δύο λέξεις που χρησιμοποιεί μόνιμα ο Μίτσελ για να προσδώσει τα χαρακτηριστικά, τα οποία θέλει να διακρίνουν την ομάδα του;
Μάλλον σε αυτό το συμπέρασμα καταλήγουμε. Ο Ισπανός προπονητής έστω κι αν πέρασε από συμπληγάδες, καθώς οι περισσότεροι δεν μπορούσαμε να κατανοήσουμε το τι ήθελε να πετύχει από τότε που ανέλαβε την ομάδα μέχρι και πριν λίγο καιρό, καταφέρνει να περάσει τη φιλοσοφία του και να βάλει την υπογραφή του στην ούγια του νέου Θρύλου.
Ο φετινός Ολυμπιακός δεν είναι ομάδα του Τζιμπούρ ή του Αμπντούν. Δεν είναι ομάδα του Μήτρογλου ή του Σαβιόλα. Είναι ΟΜΑΔΑ γενικώς και ειδικώς. Ένα σύνολο στο οποίο μπορεί να ξεχωρίσει ο Σάμαρης, ο Μανιάτης, ο Σιόβας, ο Μανωλάς, ο Ρομπέρτο, ο Μασάντο, ο Ολαϊτάν και δεν συμμαζεύεται.
Είναι ένα σύνολο, στο οποίο ο κάθε παίκτης δείχνει να έχει κατανοήσει το ρόλο του και να μπορεί να ανταποκριθεί στο υψηλότερο δυνατό επίπεδο μέχρι το… επόμενο. Το ακόμη πιο αισιόδοξο, πριν μπούμε στο πιο δύσκολο και κρίσιμο κομμάτι της σεζόν, είναι ότι δεν έχουμε δει ακόμη το ταβάνι αυτής της ομάδας. Και δεν πρόκειται να το δούμε όσο ο Ολυμπιακός δεν παίζει με 11 ή 14 παίκτες, αλλά με 20 και πλέον, αφού όλοι είναι ενεργοί και ετοιμοπόλεμοι.
Για σκεφτείτε το λίγο. Μέσα από τη δύναμη των πολλών γίνεται πανίσχυρο το σύνολο. Κι αν συνεχίσει έτσι, η μία ευχάριστη έκπληξη θα διαδέχεται την άλλη όσο ρεαλιστικά κι αν θέλει να το δει κανείς…
ΠΗΓΗ: katimagiko.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μνημείο εκατομμυρίων φτιάχνουν κοντά στη Σαγιάδα οι Τσάμηδες
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
