2018-02-23 07:00:19
Φωτογραφία για 10279 - Διονύσιος μοναχός Διονυσιάτης (1926-2018)
Κατά την ανατολήν της 1ης/1/2018, έσβησε ένας μυστικός αλλά μεγάλος φωστήρας, της Ι. Μ. Διονυσίου αλλά και ολοκλήρου του αγιωνύμου όρους, ο πολύ αγαπητός σε όλους μας Διονύσιος. Ένας κρυφός μαργαρίτης αλλά σπάνιος μυστικός αγωνιστής, κεκοσμημένος με πλείστους καρπούς των σκληρών αγώνων τους οποίους επιτελούσε όλο το μακρό διάστημα της μοναχικής του πορείας από το έτος 1961 μέχρι της οσίας τελευτής του το 2018.

Η καταγωγή του είναι από ένα μικρό αλλά όχι άσημο χωριό της Καρδίτσας που λέγεται Κανάλια. Εξ όσων γνωρίζω είναι βλαστός ευσεβών και εναρέτων γονέων των αειμνήστων Ιωάννου και Χαρίκλειας.

 

Δεν περιεργάστηκα να μάθω πόσα άλλα τέκνα έφεραν στη ζωή. Γνώριζα μόνο δύο εξ αυτών, τον Τριαντάφυλλο και τον Ιπποκράτη, που είχαν τόσο μεγάλη αδυναμία στον αδελφό τους όπου κατ’ έτος έπρεπε να τον επισκεφθούν και να παραμείνουν στο μοναστήρι αρκετές μέρες. Ο ίδιος άμα τη αποταγή έβαλε τέλειο λογισμό να μη εξέλθει του όρους εκτός σοβαρής και απαραιτήτου ανάγκης, και πράγματι ετήρησε μέχρι τέλους αυτήν την απόφαση
. Εξ όσων γνωρίζω βγήκε εξ ανάγκης μια φορά μέχρι την Ουρανούπολη και προ ολίγων ετών από την υπερβολική νηστεία αδυνάτησε σε βαθμό, όπου λιποθύμησε κατά την ώρα της ιεράς ακολουθίας. Ο άγιος καθηγούμενος έκρινε ότι έπρεπε να μεταβεί εσπευσμένως στην Θεσσ/νίκη για ιατρικήν παρακολούθηση. Παρ’ όλον ότι δεν ήθελε, όμως χάριν της υπακοής στον Γέροντα συγκατένευσε να μεταβεί. Στην Θεσσ/νίκη όσον έμεινε δύο τόπους μόνο εγνώριζε· το νοσοκομείο και το κονάκι του Μοναστηριού, δηλαδή μια ειδική κατοικία, όπου φιλοξενεί τους αδελφούς της Μονής, για να μη γυρίζουν οσάκις εξέρχονται για λόγους ανάγκης σε ξενοδοχεία, πράγμα ανάρμοστο για Μοναχούς.

Οι γονείς του τον έστειλαν στο Γυμνάσιο αλλά παρ΄ όλον ότι ήταν αριστούχος μεσολάβησε ο πόλεμος όπου εξ ανάγκης εφοίτησε μόνον τρία χρόνια και κατόπιν εργαζόταν για την οικογένειά του. Φαίνεται ότι οικογενειακοί λόγοι τον ανάγκασαν να μείνει στον κόσμο μέχρι τα 35 του χρόνια. Όμως και στον κόσμο ζούσε σαν μοναχός. Δεν έμαθα λεπτομέρειες από τη ζωή του στον κόσμο, όμως γνωρίζω ότι όταν εγκαταβίωσε στην Ι. Μ. Διονυσίου ο αείμνηστος τότε καθηγούμενος και συμπατριώτης του Γαβριήλ, τον επόμενο χρόνο τον έκειρε μεγαλόσχημο Μοναχό και εν συνεχεία τον ετοίμαζε για το θυσιαστήριο. Όσον αφορά το δεύτερο έπεσε στα πόδια του ηγουμένου και τον παρακαλούσε να τον απαλλάξει από το βάρος της ιερωσύνης έχοντας πλήρη συναίσθηση της αναξιότητος. Αυτό αξίζει να το προσέξουν πολλοί από εμάς όπου πετάμε σκούφιες, προκειμένου να καταφέρουμε να μας προχειρίσουν σε ιερέα.

Στο Μοναστήρι έζησε τα πρώτα 10 χρόνια και έδωσε όλο τον εαυτό του με τέλεια υπακοή και όπου τον έστελλαν. Τελευταία υπηρέτησε στο αρχονταρίκι με πάσαν προθυμία και ανέπαυσε πλήθη κόσμου όπου επεσκέπτοντο την Μονήν μας. Η φήμη του αειμνήστου καθηγουμένου Γαβριήλ αλλά και του λογίου Μοναχού Θεοκλήτου παρακινούσε πλήθη κόσμου τους οποίους όλους εδέχοντο στο αρχονταρίκι, όπου κυρίως την φροντίδα τους χρεώνεται ο αρχοντάρης.

Δεν άργησε μέσα στην καθαράν ψυχήν του Διονυσίου να τρωθεί ο θείος έρως για ησυχία και αφοσίωση κυρίως εις την νήψιν και αδιάλειπτον ευχήν. Όμως για να επιτύχει του μεγάλου αυτού σκοπού έπρεπε οπωσδήποτε να λάβει την ευλογίαν του πνευματικού πατρός δηλαδή του ηγουμένου. Επειδή φαίνεται ήταν γνήσιος και κατά Θεόν ο πόθος του, παρ’ όλην τότε την λειψανδρίαν συγκατένευσε ο ηγούμενος να μεταβεί στην έρημον της Καψάλας κοντά στον πνευματικόν της Μονής παπα-Χαράλαμπον όπου εγκαταβιούσε τότε με την συνοδεία του στο μεγάλο Χιλανδαρινό κελλι Αγίου Νικολάου Μπουραζέρι.

Ιωσήφ Μ.Δ.

http://www.pemptousia.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ