2012-07-09 12:31:18
Οι ΗΠΑ και οι δυτικοί σύμμαχοί τους , συμπεριφέρονται σαν τους τελευταίους αυτοκράτορες της Ρώμης, παρακμασμένοι, εγωιστές, ηδονιστές και πάνω απ’ όλα αλαζονικοί. Έχουν την εντύπωση πως η ισχύς τους δεν έχει τέλος. Και μπορεί οι ΗΠΑ και οι λοχαγοί της (Γαλλία και Γερμανία) να ελέγχουν το πανίσχυρο ΝΑΤΟ, υπάρχει όμως και μια αίσθηση εύθραυστης αδυναμίας, στα πλαίσια ενός κόσμου που συνεχώς αλλάζει.
Το τελευταίοι διάστημα βλέπουμε μια ακόμη εκδήλωση αυτού του αυτοκρατορικού συνδρόμου, με την απαράδεκτη συμπεριφορά της Αμερικής και των συμμάχων της στην σύνοδο της Γενεύης αναφορικά με την Συρία. Υποτίθεται, πως η ατζέντα θα ήταν η επίβλεψη μιας ειρηνικής πολιτικής μετάβασης σε μια χώρα που σπαράσσεται από την βία εδώ και 16 μήνες.
Ο παραλογισμός όμως της συνόδου έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι σφαγές στη Συρία, οφείλονται στα κράτη αυτά που συμμετείχαν στη σύνοδο, μαζί με τα τσιράκια τους Τουρκία και αραβικές χώρες. Και όμως, ακούσαμε να μιλάνε για διεθνή νομιμότητα και για ανθρώπινα δικαιώματα! Και όλα αυτά, καλύπτονται με σοβαροφάνεια από τα δυτικά ΜΜΕ, που απλά χορεύουν στον ρυθμό των αφεντικών τους. Μια κανονική φάρσα δηλαδή.
Από τον Μάρτιο του 2011, οι χώρες αυτές εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν και οργανώνουν μισθοφορικές ομάδες που δρουν στη Συρία. Καμιά από τις μεγάλες δυνάμεις δεν νοιάζεται για το κόστος σε ζωές αμάχων, προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της που δεν είναι άλλος από την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης.
Και για να πετύχουν τον σκοπό τους χρησιμοποιούν αυτοκίνητα βόμβες, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και σφαγές ολόκληρων χωριών, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και να υποδουλώσουν μια εθνικά κυρίαρχη χώρα.
Ολόκληρες κοινότητες ζουν μέσα στο τρόμο, εξαιτίας της δολοφονικής δράσης των μισθοφόρων αυτών, που στηρίζει το ΝΑΤΟ. Οικογένειες διώχνονται από τα σπίτια τους, τα οποία στη συνέχεια μετατρέπονται σε εργαστήρια παραγωγής βομβών, ενώ καταστηματάρχες εξαναγκάζονται να παρατήσουν τα καταστήματά τους και να εξαφανιστούν.
Όπως λέει μια νεαρή Σύρια, «οι συμμορίες αυτές αποτελούνται από ξένους. Φαίνεται από την προφορά τους και από τα γένια τους ότι προέρχονται από την Λιβύη, το Ιράκ και την Σ. Αραβία», προσθέτοντας πως πολύ φοβάται ότι η χώρα της θα έχει την τύχη της βομβαρδισμένης από το ΝΑΤΟ Λιβύης.
Έτσι, το να περιμένουμε από τη τριάδα Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Παρίσι να ετοιμάσουν ένα σχέδιο ειρήνης για την Συρία, είναι σαν να περιμένουμε από κάποιους τρελαμένους εμπρηστές να σβήσουν τις φωτιές που οι ίδιοι άναψαν.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ακόμη και όταν η σύνοδος κατέληξε (με εμμονή της Κίνας και της Ρωσίας) ότι το σχέδιο ειρήνευσης και η μεταβατική κυβέρνηση θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τον Άσαντ, οι τρεις δυτικές δυνάμεις αντέδρασαν με μεγαλοπρεπή αλαζονεία επιμένοντας πως ο Άσαντ θα πρέπει να απομακρυνθεί.
Μάλιστα, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών τόνισε με στόμφο πως: «ο Άσαντ δεν μπορεί να συμμετέχει στο μέλλον της Συρίας… Η Ρωσία και η Κίνα θα πρέπει να του το ξεκαθαρίσουν».
Στη συνέχεια, προειδοποίησε πως η χώρα θα απαιτήσει εκ νέου από το Σ.Α. του ΟΗΕ να προχωρήσει σε επιπλέον κυρώσεις εναντίον της Συρίας και να καθιερώσει ζώνες απαγόρευσης πτήσεων, καθώς και «ανθρωπιστικούς διαδρόμους», κάτι που με άλλα λόγια απλά σημαίνει Νατοϊκή στρατιωτική επέμβαση.
Στο αμέσως επόμενο μέλλον θα δούμε μια τανάλια να σφίγγει την Συρία. Από τη μια θα κλιμακωθούν οι θανατηφόρες δραστηριότητες των ξένων μισθοφόρων μέσα στη Συρία, που στηρίζονται από το ΝΑΤΟ, την Τουρκία και τους Άραβες.
Όσο η Συρία θα βυθίζεται στο αίμα από τους μισθοφόρους και τα δυτικά ΜΜΕ θα μιλάνε για την καταστολή του Άσαντ, που δήθεν σφάζει αμάχους, τόσο πιο έτοιμο θα είναι το σκηνικό για να κλείσει η τανάλια.
Η πίεση εναντίον του Άσαντ θα γίνει αφόρητη, ειδικά αν αναλογιστούμε τις εκατόμβες αμάχων θυμάτων, που προκαλεί αυτός ο πόλεμος που κρυφά διεξάγει η Δύση. Ο Σύρος ηγέτης είναι πολύ πιθανό να αποφασίσει να παραδώσει την εξουσία, προκειμένου να απαλύνει τον πόνο και τα βάσανα του λαού του.
Εναλλακτικά, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα ζητήσουν την αρμοδιότητα να επιτηρούν τις ζώνες απαγόρευσης πτήσεων. Κάτι τέτοιο ήδη γίνεται, με την πλήρη στρατιωτικοποίηση των συνόρων της Τουρκίας με την Συρία, μετά τη κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους, καθώς και την προειδοποίηση της Άγκυρας να απομακρυνθούν οι συριακές δυνάμεις από τα σύνορα.
Μια τέτοια «ανθρωπιστική επέμβαση» του ΝΑΤΟ θα είναι όπως και αυτό που έγινε στην Λιβύη, με το ΝΑΤΟ στον αέρα να προστατεύει και να καλύπτει τις παραστρατιωτικές οργανώσεις στο έδαφος. Η αρμοδιότητα για προστασία, σύντομα θα μετατραπεί σε αρμοδιότητα για βομβαρδισμούς, με σκοπό την ήττα του συριακού καθεστώτος.
Όλα αυτά αποτελούν εγκληματικές ενέργειες. Η επιμονή του ΝΑΤΟ να ανατραπεί ο Άσαντ έχει να κάνει με ένα γενικότερο οδικό χάρτη της Δύσης, για την απόλυτη κυριαρχία της στην πετρελαιοπαραγωγό Μ. Ανατολή, Β. Αφρική και Ανατολική Κεντρική Ασία.
Η ρητορική της Δύσης για ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατικές αρχές, κλπ αποτελούν απλά παραμυθάκια, που καλύπτουν την διπροσωπία και τον κυνισμό. Οι μεγάλες αυτές δυνάμεις είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχυρίζονται πως είναι. Είναι χώρες τρομοκράτες.
Η καταστροφή της Συρίας θα είναι όπως και η καταστροφή του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Υεμένης, του Πακιστάν και της Σομαλίας. Ήδη, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Αμερική έχει εξαπολύσει επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και εναντίον του αφρικανικού κρατιδίου Μαλί.
Αυτή η αχόρταγη πορεία προς την απόλυτη κυριαρχία μέσω πολέμων, συνοδεύεται από την κάλυψη δικτατορικών καθεστώτων στον αραβικό κόσμο, καθώς και τον προσεταιρισμό Ισλαμιστών εξτρεμιστών όπως είναι η Αλ Κάιντα.
Το κενό μεταξύ της ρητορικής της Δύσης και της σκληρής πραγματικότητας έχει μετατραπεί σε άβυσσο.
Όπως έχει πει πρόσφατα ο Αμερικανός αναλυτής Webster Tarpley, η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της δεν σέβονται πλέον καθόλου την εθνική κυριαρχία των άλλων κρατών. Ο σκοπός τους είναι η λεηλασία του πλανήτη, έτσι ώστε να διασωθούν οι καταχρεωμένες και πτωχευμένες κοινωνίες τους.
Και αυτή η αδιαφορία για την τύχη των υπόλοιπων κυριάρχων κρατών, αποτελεί την βασικότερη ένδειξη της αλαζονείας των ΗΠΑ και του συνδρόμου αυτοκρατορικού μεγαλείου που τις διακατέχει.
Η ιστορία όμως διδάσκει πως κάθε αυτοκρατορία στο τέλος πληρώνει τον λογαριασμό. Όπως έγινε με την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έτσι θα γίνει και με την αμερικανική. Μπορεί οι περιπέτειες της εξωτερικής πολιτικής και των στρατιωτικών επεμβάσεων της Αμερικής να μοιάζουν αιώνιες και ασταμάτητες , όμως οι αναταράξεις που προκαλούνται στο εσωτερικό (και στην Ευρώπη), σηματοδοτούν την οσονούπω κατάρρευση της αυτοκρατορίας από τα μέσα της.
globalresearch.ca
S.A.
πηγή: antinews.gr
Το τελευταίοι διάστημα βλέπουμε μια ακόμη εκδήλωση αυτού του αυτοκρατορικού συνδρόμου, με την απαράδεκτη συμπεριφορά της Αμερικής και των συμμάχων της στην σύνοδο της Γενεύης αναφορικά με την Συρία. Υποτίθεται, πως η ατζέντα θα ήταν η επίβλεψη μιας ειρηνικής πολιτικής μετάβασης σε μια χώρα που σπαράσσεται από την βία εδώ και 16 μήνες.
Ο παραλογισμός όμως της συνόδου έχει να κάνει με το γεγονός ότι οι σφαγές στη Συρία, οφείλονται στα κράτη αυτά που συμμετείχαν στη σύνοδο, μαζί με τα τσιράκια τους Τουρκία και αραβικές χώρες. Και όμως, ακούσαμε να μιλάνε για διεθνή νομιμότητα και για ανθρώπινα δικαιώματα! Και όλα αυτά, καλύπτονται με σοβαροφάνεια από τα δυτικά ΜΜΕ, που απλά χορεύουν στον ρυθμό των αφεντικών τους. Μια κανονική φάρσα δηλαδή.
Από τον Μάρτιο του 2011, οι χώρες αυτές εξοπλίζουν, χρηματοδοτούν και οργανώνουν μισθοφορικές ομάδες που δρουν στη Συρία. Καμιά από τις μεγάλες δυνάμεις δεν νοιάζεται για το κόστος σε ζωές αμάχων, προκειμένου να πετύχει τον σκοπό της που δεν είναι άλλος από την ανατροπή της συριακής κυβέρνησης.
Και για να πετύχουν τον σκοπό τους χρησιμοποιούν αυτοκίνητα βόμβες, αυτοσχέδιους εκρηκτικούς μηχανισμούς και σφαγές ολόκληρων χωριών, προκειμένου να τρομοκρατήσουν και να υποδουλώσουν μια εθνικά κυρίαρχη χώρα.
Ολόκληρες κοινότητες ζουν μέσα στο τρόμο, εξαιτίας της δολοφονικής δράσης των μισθοφόρων αυτών, που στηρίζει το ΝΑΤΟ. Οικογένειες διώχνονται από τα σπίτια τους, τα οποία στη συνέχεια μετατρέπονται σε εργαστήρια παραγωγής βομβών, ενώ καταστηματάρχες εξαναγκάζονται να παρατήσουν τα καταστήματά τους και να εξαφανιστούν.
Όπως λέει μια νεαρή Σύρια, «οι συμμορίες αυτές αποτελούνται από ξένους. Φαίνεται από την προφορά τους και από τα γένια τους ότι προέρχονται από την Λιβύη, το Ιράκ και την Σ. Αραβία», προσθέτοντας πως πολύ φοβάται ότι η χώρα της θα έχει την τύχη της βομβαρδισμένης από το ΝΑΤΟ Λιβύης.
Έτσι, το να περιμένουμε από τη τριάδα Ουάσιγκτον, Λονδίνο και Παρίσι να ετοιμάσουν ένα σχέδιο ειρήνης για την Συρία, είναι σαν να περιμένουμε από κάποιους τρελαμένους εμπρηστές να σβήσουν τις φωτιές που οι ίδιοι άναψαν.
Και σαν να μην έφτανε αυτό, ακόμη και όταν η σύνοδος κατέληξε (με εμμονή της Κίνας και της Ρωσίας) ότι το σχέδιο ειρήνευσης και η μεταβατική κυβέρνηση θα πρέπει να συμπεριλαμβάνει και τον Άσαντ, οι τρεις δυτικές δυνάμεις αντέδρασαν με μεγαλοπρεπή αλαζονεία επιμένοντας πως ο Άσαντ θα πρέπει να απομακρυνθεί.
Μάλιστα, η Αμερικανίδα υπουργός Εξωτερικών τόνισε με στόμφο πως: «ο Άσαντ δεν μπορεί να συμμετέχει στο μέλλον της Συρίας… Η Ρωσία και η Κίνα θα πρέπει να του το ξεκαθαρίσουν».
Στη συνέχεια, προειδοποίησε πως η χώρα θα απαιτήσει εκ νέου από το Σ.Α. του ΟΗΕ να προχωρήσει σε επιπλέον κυρώσεις εναντίον της Συρίας και να καθιερώσει ζώνες απαγόρευσης πτήσεων, καθώς και «ανθρωπιστικούς διαδρόμους», κάτι που με άλλα λόγια απλά σημαίνει Νατοϊκή στρατιωτική επέμβαση.
Στο αμέσως επόμενο μέλλον θα δούμε μια τανάλια να σφίγγει την Συρία. Από τη μια θα κλιμακωθούν οι θανατηφόρες δραστηριότητες των ξένων μισθοφόρων μέσα στη Συρία, που στηρίζονται από το ΝΑΤΟ, την Τουρκία και τους Άραβες.
Όσο η Συρία θα βυθίζεται στο αίμα από τους μισθοφόρους και τα δυτικά ΜΜΕ θα μιλάνε για την καταστολή του Άσαντ, που δήθεν σφάζει αμάχους, τόσο πιο έτοιμο θα είναι το σκηνικό για να κλείσει η τανάλια.
Η πίεση εναντίον του Άσαντ θα γίνει αφόρητη, ειδικά αν αναλογιστούμε τις εκατόμβες αμάχων θυμάτων, που προκαλεί αυτός ο πόλεμος που κρυφά διεξάγει η Δύση. Ο Σύρος ηγέτης είναι πολύ πιθανό να αποφασίσει να παραδώσει την εξουσία, προκειμένου να απαλύνει τον πόνο και τα βάσανα του λαού του.
Εναλλακτικά, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ θα ζητήσουν την αρμοδιότητα να επιτηρούν τις ζώνες απαγόρευσης πτήσεων. Κάτι τέτοιο ήδη γίνεται, με την πλήρη στρατιωτικοποίηση των συνόρων της Τουρκίας με την Συρία, μετά τη κατάρριψη του τουρκικού αεροσκάφους, καθώς και την προειδοποίηση της Άγκυρας να απομακρυνθούν οι συριακές δυνάμεις από τα σύνορα.
Μια τέτοια «ανθρωπιστική επέμβαση» του ΝΑΤΟ θα είναι όπως και αυτό που έγινε στην Λιβύη, με το ΝΑΤΟ στον αέρα να προστατεύει και να καλύπτει τις παραστρατιωτικές οργανώσεις στο έδαφος. Η αρμοδιότητα για προστασία, σύντομα θα μετατραπεί σε αρμοδιότητα για βομβαρδισμούς, με σκοπό την ήττα του συριακού καθεστώτος.
Όλα αυτά αποτελούν εγκληματικές ενέργειες. Η επιμονή του ΝΑΤΟ να ανατραπεί ο Άσαντ έχει να κάνει με ένα γενικότερο οδικό χάρτη της Δύσης, για την απόλυτη κυριαρχία της στην πετρελαιοπαραγωγό Μ. Ανατολή, Β. Αφρική και Ανατολική Κεντρική Ασία.
Η ρητορική της Δύσης για ανθρώπινα δικαιώματα, δημοκρατικές αρχές, κλπ αποτελούν απλά παραμυθάκια, που καλύπτουν την διπροσωπία και τον κυνισμό. Οι μεγάλες αυτές δυνάμεις είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που ισχυρίζονται πως είναι. Είναι χώρες τρομοκράτες.
Η καταστροφή της Συρίας θα είναι όπως και η καταστροφή του Ιράκ, του Αφγανιστάν, της Υεμένης, του Πακιστάν και της Σομαλίας. Ήδη, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η Αμερική έχει εξαπολύσει επιθέσεις με μη επανδρωμένα αεροσκάφη και εναντίον του αφρικανικού κρατιδίου Μαλί.
Αυτή η αχόρταγη πορεία προς την απόλυτη κυριαρχία μέσω πολέμων, συνοδεύεται από την κάλυψη δικτατορικών καθεστώτων στον αραβικό κόσμο, καθώς και τον προσεταιρισμό Ισλαμιστών εξτρεμιστών όπως είναι η Αλ Κάιντα.
Το κενό μεταξύ της ρητορικής της Δύσης και της σκληρής πραγματικότητας έχει μετατραπεί σε άβυσσο.
Όπως έχει πει πρόσφατα ο Αμερικανός αναλυτής Webster Tarpley, η Ουάσιγκτον και οι σύμμαχοί της δεν σέβονται πλέον καθόλου την εθνική κυριαρχία των άλλων κρατών. Ο σκοπός τους είναι η λεηλασία του πλανήτη, έτσι ώστε να διασωθούν οι καταχρεωμένες και πτωχευμένες κοινωνίες τους.
Και αυτή η αδιαφορία για την τύχη των υπόλοιπων κυριάρχων κρατών, αποτελεί την βασικότερη ένδειξη της αλαζονείας των ΗΠΑ και του συνδρόμου αυτοκρατορικού μεγαλείου που τις διακατέχει.
Η ιστορία όμως διδάσκει πως κάθε αυτοκρατορία στο τέλος πληρώνει τον λογαριασμό. Όπως έγινε με την ρωμαϊκή αυτοκρατορία, έτσι θα γίνει και με την αμερικανική. Μπορεί οι περιπέτειες της εξωτερικής πολιτικής και των στρατιωτικών επεμβάσεων της Αμερικής να μοιάζουν αιώνιες και ασταμάτητες , όμως οι αναταράξεις που προκαλούνται στο εσωτερικό (και στην Ευρώπη), σηματοδοτούν την οσονούπω κατάρρευση της αυτοκρατορίας από τα μέσα της.
globalresearch.ca
S.A.
πηγή: antinews.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Γέμισε σκουπίδια και αθίγγανους η Αγ.Μαρίνα Στυλίδας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τον Οκτώβρη η πρώτη δόση για τη Κύπρο
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
