2012-11-09 09:15:54
της Ευγενίας Σαρηγιαννίδου*
Τις τελευταίες ημέρες είμαστε θεατές μιας «θεατρικής παράστασης δρόμου» με συμμετοχή του κοινού και των επίσημων κατασταλτικών μηχανισμών. Για το «happening» αυτό αφορμή το «CORPUS CΗRISTI» μια παράσταση στο θέατρο «Χυτήριο» που προσβάλλει θρησκευτικά σύμβολα. Η σύγχρονη συνταγή της επιτυχίας : λίγο σεξουαλικό υπονοούμενο για τον Μωάμεθ, λίγο σεξουαλικά βίτσια για το Χριστό και ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και οι ηθοποιοί θα επικροτηθούν από τον καλλιτεχνικό κόσμο.
Η στερεότυπη όμως πλέον επιλογή θεματικής και περιεχομένου κατέστη αφορμή για να εκτυλιχθεί μια ακόμη παράσταση όχι αυτή τη φορά μέσα στη σκηνή του θεάτρου «Χυτήριο», αλλά έξω από αυτό.
Από τη μια πλευρά, οι δήθεν εκπρόσωποι του παλαιού θρησκευτικού καθεστώτος κονταροχτυπιούνται με τους εισηγητές και θιασώτες του νέου καθεστώτος, παρουσία της διαιτησίας της αστυνομίας
. Όποιος περνούσε για αρκετές μέρες από την Ιερά Οδό θα παρατηρούσε από την μία τον φανατισμό των «άθεων» και «ανεκτικών» που το παίζουν δημοκράτες και καθυβρίζουν τα σύμβολα της παλαιής μέχρι τώρα ισχύουσας θρησκείας: θρησκόληπτοι πιστοί ενός νέου εισαγόμενου θρησκευτικού δόγματος ˙ φανατικοί ιερόσυλοι οπαδοί μιας νέας πολιτικής θρησκείας. Οι «προοδευτικοί» θεατές και συντελεστές της παράστασης συγκινημένοι από αυτό το θεολογικού περιεχομένου ομοφυλοφιλικό Άρλεκιν το προασπίζονται μετά μανίας μεγαλουργώντας δια του ιερόσυλου θράσους τους. Διανοούμενοι ιερείς που ορκίζονται στο και λειτουργούν σύμφωνα με το νέο δόγμα που πιστεύει με θρησκευτικό πάθος στις αξίες της ανεκτικότητας, της επιτρεπτικότητας, της διαφορετικότητας, της πολυπολιτισμικότητας, της ιδιαιτερότητας και της παρέκκλισης. Στο όνομα αυτών των νέων αξιών οι νέοι πιστοί δεν ανέχονται τίποτα από τα ιερά και τα όσια της παραδοσιακής κοινωνίας. Δεν επιτρέπουν με κανέναν τρόπο στις παραδοσιακές αξίες να μονοπωλούν την συμβολική και θρησκευτική ζωή. Δεν επιθυμούν την εκδήλωση καμίας μονοπολιτισμικής διάθεσης, κανενός κοινού στοιχείου και καμίας κανονικότητας. Ναοί τους τα διάφορα «Χυτήρια» καλλιτεχνικά, ακαδημαϊκά, πολιτικά, δημοσιογραφικά όπου εγκαθιστούν τα σύγχρονα κατηχητικά εγχαράσσοντας στους νέους πιστούς που κατασκευάζουν με τυπικά θρησκόληπτη εμμονή τις απόψεις τους περί αθεΐας. Άμβωνες κήρυξης του λόγου του «νέου Θεού» τους τα έδρανα των πανεπιστημίων και τα τηλεοπτικά studio των καναλιών της τηλεόρασης.
Από την άλλη μεριά οι αίφνης υποστηρικτές του ορθόδοξου δόγματος και του Χριστιανισμού, μέλη της Χρυσής Αυγής. Οι άνθρωποι αυτοί έξω από το «Χυτήριο» διαρρήγνυαν τα ιμάτια τους για την προάσπιση των λαϊκών αξιών, ηθών και εθίμων. Βεβαίως είναι γνωστό ότι τα μέλη του εν λόγω κόμματος διακρίνονται για το θρησκευτικό τους συναίσθημα, πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην εκκλησία και στα πάρτι που διεξάγουν – τα οποία μοιάζουν με σύναξη του κατηχητικού κάθε Τετάρτη στην κοντινή μας ενορία – τραγουδούν με θρησκευτική κατάνυξη και ευλάβεια στους ρυθμούς του Black Metal: «Για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια ο Θεός καθόταν και έβλεπε τους ανθρώπους να βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου. Τότε μόνο είχε την περίφημη ιδέα να στείλει τον μπάσταρδο υιό του, τον γαμημένο Ιησού Χριστό. Μα τώρα ο Διάβολος υπερισχύει. (…) Θα αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει σαν το χέρι που έχει γάγγραινα. Και πάνω στους βωμούς θα σφάξουμε τους ηλίθιους και τους κουτσομπόληδες. Το πιο υγιές κομμάτι της νεολαίας θα είναι μαζί μας.» Να μερικοί από τους στίχους του τραγουδιού Extreme Unction των Naer Mataron, συγκροτήματος του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Γιώργου Γερμένη. Όλοι αυτοί λοιπόν που το ’81 στο περιοδικό Χρυσή Αυγή του Μαΐου – Ιουνίου, δήλωναν περήφανα «Είμαστε παγανιστές, Είμαστε ναζιστές, Είμαστε τυχοδιώκτες, είμαστε αναρχικοί, είμαστε εξτρεμιστές» τι έπαθαν ξαφνικά και είπαν να προασπίσουν τα θεία; Τέτοια ασυνέπεια; Πούλησαν τις περί παγανισμού ή σατανισμού και λοιπές made in USA αρχές τους για λίγα ψηφαλάκια;
Ενώ λοιπόν στην Ελλάδα η νέα πολιτική θρησκεία εισαγόμενη από τους «Ρεπουσομπίστηδες» αντιπαλεύει την νεοπαγανιστική φολκλόρ (προσφάτως «φανατικά ορθόδοξη») ιδεολογία, ο ελληνικός λαός παρακολουθεί σαστισμένος τα τεκταινόμενα μεταξύ της φανατικής και με θρησκευτικό ζήλο ιερόσυλης «Σκύλας» και της Χρυσαυγίτικης Χάρυβδης. Θα έλεγε κανείς ότι δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένον αχυρώνα.
*Η Ευγενία Σαρηγιαννίδου είναι ψυχολόγος
InfoGnomon
Τις τελευταίες ημέρες είμαστε θεατές μιας «θεατρικής παράστασης δρόμου» με συμμετοχή του κοινού και των επίσημων κατασταλτικών μηχανισμών. Για το «happening» αυτό αφορμή το «CORPUS CΗRISTI» μια παράσταση στο θέατρο «Χυτήριο» που προσβάλλει θρησκευτικά σύμβολα. Η σύγχρονη συνταγή της επιτυχίας : λίγο σεξουαλικό υπονοούμενο για τον Μωάμεθ, λίγο σεξουαλικά βίτσια για το Χριστό και ο σκηνοθέτης, ο σεναριογράφος και οι ηθοποιοί θα επικροτηθούν από τον καλλιτεχνικό κόσμο.
Η στερεότυπη όμως πλέον επιλογή θεματικής και περιεχομένου κατέστη αφορμή για να εκτυλιχθεί μια ακόμη παράσταση όχι αυτή τη φορά μέσα στη σκηνή του θεάτρου «Χυτήριο», αλλά έξω από αυτό.
Από τη μια πλευρά, οι δήθεν εκπρόσωποι του παλαιού θρησκευτικού καθεστώτος κονταροχτυπιούνται με τους εισηγητές και θιασώτες του νέου καθεστώτος, παρουσία της διαιτησίας της αστυνομίας
Από την άλλη μεριά οι αίφνης υποστηρικτές του ορθόδοξου δόγματος και του Χριστιανισμού, μέλη της Χρυσής Αυγής. Οι άνθρωποι αυτοί έξω από το «Χυτήριο» διαρρήγνυαν τα ιμάτια τους για την προάσπιση των λαϊκών αξιών, ηθών και εθίμων. Βεβαίως είναι γνωστό ότι τα μέλη του εν λόγω κόμματος διακρίνονται για το θρησκευτικό τους συναίσθημα, πηγαίνουν κάθε Κυριακή στην εκκλησία και στα πάρτι που διεξάγουν – τα οποία μοιάζουν με σύναξη του κατηχητικού κάθε Τετάρτη στην κοντινή μας ενορία – τραγουδούν με θρησκευτική κατάνυξη και ευλάβεια στους ρυθμούς του Black Metal: «Για πάνω από μισό εκατομμύριο χρόνια ο Θεός καθόταν και έβλεπε τους ανθρώπους να βγάζουν ο ένας τα μάτια του άλλου. Τότε μόνο είχε την περίφημη ιδέα να στείλει τον μπάσταρδο υιό του, τον γαμημένο Ιησού Χριστό. Μα τώρα ο Διάβολος υπερισχύει. (…) Θα αφήσουμε την εκκλησία να σαπίσει σαν το χέρι που έχει γάγγραινα. Και πάνω στους βωμούς θα σφάξουμε τους ηλίθιους και τους κουτσομπόληδες. Το πιο υγιές κομμάτι της νεολαίας θα είναι μαζί μας.» Να μερικοί από τους στίχους του τραγουδιού Extreme Unction των Naer Mataron, συγκροτήματος του βουλευτή της Χρυσής Αυγής Γιώργου Γερμένη. Όλοι αυτοί λοιπόν που το ’81 στο περιοδικό Χρυσή Αυγή του Μαΐου – Ιουνίου, δήλωναν περήφανα «Είμαστε παγανιστές, Είμαστε ναζιστές, Είμαστε τυχοδιώκτες, είμαστε αναρχικοί, είμαστε εξτρεμιστές» τι έπαθαν ξαφνικά και είπαν να προασπίσουν τα θεία; Τέτοια ασυνέπεια; Πούλησαν τις περί παγανισμού ή σατανισμού και λοιπές made in USA αρχές τους για λίγα ψηφαλάκια;
Ενώ λοιπόν στην Ελλάδα η νέα πολιτική θρησκεία εισαγόμενη από τους «Ρεπουσομπίστηδες» αντιπαλεύει την νεοπαγανιστική φολκλόρ (προσφάτως «φανατικά ορθόδοξη») ιδεολογία, ο ελληνικός λαός παρακολουθεί σαστισμένος τα τεκταινόμενα μεταξύ της φανατικής και με θρησκευτικό ζήλο ιερόσυλης «Σκύλας» και της Χρυσαυγίτικης Χάρυβδης. Θα έλεγε κανείς ότι δυο γάιδαροι μαλώνανε σε ξένον αχυρώνα.
*Η Ευγενία Σαρηγιαννίδου είναι ψυχολόγος
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΚΑΝΔΑΛΙΔΗΣ: Θα γραφτώ στην τοπική μου και θα πάω στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δωρεάν καρδιολογικός έλεγχος μαθητών
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
