2012-12-09 10:26:30
Επιμέλεια Μικαέλλα Λοίζου
Το μεγαλύτερο ερώτημα σήμερα είναι ποιος κατέχει πραγματικά την εξουσία - Το πολιτικό της σύστημα μοιάζει με ένα σύμπλεγμα αλληλοεπικαλυπτόμενων οντοτήτων, κάθετων και οριζόντιων ιεραρχικών γραμμών που αλληλοσυγκρούονται, και σύνθετων αλληλεπιδράσεων
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ του Συνεδρίου φαίνεται να επηρεάστηκε από το «σκάνδαλο της Φεράρι»
Από τα μέσα Νοεμβρίου και το 18° συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, η Κίνα έχει αλλάξει ηγεσία και έχει αφήσει να διαφανεί μια νέα γενιά ηγετικών στελεχών, με πρώτο τον Σι Τζινπίνγκ. Πίσω από τα ονόματα, όμως, η λειτουργία της εξουσίας σε μια χώρα που σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ θα είναι το 2016 η πρώτη δύναμη στον κόσμο παραμένει σκοτεινή και σύνθετη. Σύμφωνα με τον «Εκόνομιστ», το πολιτικό σύστημα της Κίνας μοιάζει με «ένα σύμπλεγμα αλληλοεπικαλυπτόμενων οντοτήτων, κάθετων και οριζόντιων ιεραρχικών γραμμών που αλληλοσυγκρούονται, και σύνθετων αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στην κυβερνητική γραφειοκρατία, το κόμμα και τον στρατό».
Με μια πρώτη ματιά, αυτή η κατανομή των εξουσιών μπερδεύει τους ξένους επισκέπτες, που δεν ξέρουν ποτέ αν ο αξιωματούχος τον οποίο συναντούν διαθέτει πράγματι την εξουσία που υπονοεί ο τίτλος του. Οι διπλωμάτες που συναντούν τους ομολόγους τους στο κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών, για παράδειγμα, διαπιστώνουν γρήγορα ότι έχουν να κάνουν με τους λιγότερο ισχυρούς παράγοντες του συστήματος. Το ίδιο συμβαίνει με τους υπουργούς Εξωτερικών, Οικονομικών ή Αμύνης, που δεν είναι καν μέλη του Πολιτικού Γραφείου.
Ποιοι έχουν την εξουσία;
Ο Κένεθ Λίμπερταλ, πρώην ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος και σήμερα αναλυτής στο ίδρυμα Brookings, υπηρέτησε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1998 ώς το 2000. Και θυμάται ότι οι Αμερικανοί ναυτικοί διοικητές αποτείνονταν πάντα στο γραφείο του προτού εισέλθουν σε ευαίσθητα ύδατα. Το γραφείο του ερχόταν στη συνέχεια σε επαφή με άλλες υπηρεσίες. «Στο 60% των περιπτώσεων λέγαμε ‘όχι’, και το εννοούσαμε», τονίζει. Οι περισσότεροι Κινέζοι διπλωμάτες, προσθέτει, πληροφορούνται για τέτοια γεγονότα εκ των υστέρων.
Οι θεσμοί που κατέχουν πραγματικά την εξουσία είναι η διαρκής Επιτροπή του πολιτικού γραφείου του κόμματος -που έχει μόλις επτά μέλη, περιλαμβανομένων του προέδρου και του πρωθυπουργού- και τα στρατιωτικά όργανα, των οποίων τα δώδεκα μέλη ορίζονται από το κόμμα και τον στρατό. Στη συνέχεια έρχεται το Πολιτικό Γραφείο, του οποίου τα μέλη ανανεώθηκαν τον περασμένο μήνα.
Διαπιστώνει επίσης κανείς ότι ο στρατός διαθέτει την ίδια εξουσία με το Συμβούλιο Κρατικών Υποθέσεων, δηλαδή την εκτελεστική πτέρυγα της κυβέρνησης, που κατά συνέπεια δεν μπορεί να δώσει εντολές στο στρατό. «Ακόμη και το Υπουργείο Αμύνης δεν μπορεί να ασκήσει έλεγχο στις κινεζικές ένοπλες δυνάμεις, με αποτέλεσμα το Υπουργείο να λειτουργεί ως απλός συνομιλητής με τις ξένες ένοπλες δυνάμεις», σημειώνει ο «Εκόνομιστ».
Μπερδεύονται μεταξύ τους
Το ζήτημα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, αν λάβει κανείς υπόψη ότι πολλά όργανα είναι ταυτοχρόνως υπεύθυνα για την ίδια υπόθεση. Για το ζήτημα των νησιών Ντιαόγιου-Σενκάκου, για παράδειγμα, όπου υπάρχει αντιπαράθεση με την Ιαπωνία, είναι υπεύθυνα έντεκα όργανα. Και ο συντονισμός μεταξύ τους είναι ανύπαρκτος. Υπάρχουν επίσης περιφερειακές κυβερνήσεις που βρίσκονται στο ίδιο ιεραρχικό επίπεδο με τα Υπουργεία της κεντρικής κυβέρνησης, μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις που οι πρόεδροί τους -μέλη της νομενκλατούρας- δεν λαμβάνουν καμιά εντολή από τα Υπουργεία, και μεγάλες τράπεζες που δεν υπόκεινται στην ιεραρχική εξουσία της τραπεζικής εποπτείας.
Στην Κίνα, μεγαλύτερη εξουσία έχουν «ηγετικές μικρές ομάδες», άτυποι οργανισμοί που αναφέρονται απευθείας στους κομματικούς ηγέτες, από τα Υπουργεία. Ορισμένοι Κινέζοι αναλυτές έχουν προτείνει να δημιουργηθεί μια κινεζική εκδοχή του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, αλλά η αντίσταση είναι λυσσαλέα.
Σύγχυση σε όλα τα επίπεδα
Ο Ζαν-Πιέρ Καμπεστάν, από το Πανεπιστήμιο Βαπτιστών του Χονγκ Κονγκ, λέει ότι το ίδιο πρόβλημα σύγχυσης των εξουσιών συναντάται και σε τομείς όπως το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και η βαριά βιομηχανία. Οι διοικητές των μεγάλων κρατικών επιχειρήσεων βρίσκονται ιεραρχικά στην ίδια θέση με τους υπουργούς, ενώ πολλοί είναι και μέλη της ισχυρής Κεντρικής Επιτροπής. «Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στη νομενκλατούρα», λέει ο Καμπεστάν. «Είναι αριστοκράτες ή προάγονται μέσω των επαφών τους». Για τον κομματικό μηχανισμό, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι οι σημαντικές θέσεις να παραμένουν στα χέρια ανθρώπων εμπιστοσύνης.
Το τροχαίο που άλλαξε τους συσχετισμούς στο Συνέδριο
ΠΩΣ Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ
Ένα τροχαίο δυστύχημα, με θύμα τον γιο ενός Κινέζου υψηλόβαθμου αξιωματούχου, στάθηκε αφορμή να μεταβληθούν οι εύθραυστοι συσχετισμοί δυνάμεων στο Πεκίνο, αποκαλύπτει δημοσίευμα των «New York Times». Ο 23χρονος Λινγκ Γκου σκοτώθηκε τον περασμένο Μάρτιο, οδηγώντας μια μαύρη Φεράρι, στην οποία επέβαιναν δύο κοπέλες με καταγωγή από το Θιβέτ, οι οποίες ανασύρθηκαν σοβαρά τραυματισμένες - η μία έμεινε παράλυτη ενώ η δεύτερη πέθανε ένα μήνα μετά. Ο Γκου ήταν γιος του Λινγκ Τζιχούα, ενός από τους πιο γνωστούς διπλωμάτες της χώρας και στενότατου συνεργάτη του απερχόμενου προέδρου Χου Ζιντάο.
Η οικογένεια προσπάθησε να το κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό και γι' αυτό παραποίησε και τα στοιχεία του νεαρού, ώστε να μη γίνει «θέμα», αλλά επειδή ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, το «Σκάνδαλο της Φεράρι» αποκαλύφθηκε και συμπαρέσυρε μαζί του και τον ίδιο τον 56χρονο Λινγκ.
Όπως αποκαλύπτεται στο δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, ο πατέρας έπεσε σε δυσμένεια επειδή προσπάθησε να συγκαλύψει την εμπλοκή του γιου του στο θανατηφόρο δυστύχημα. Λίγο μετά την αποκάλυψη του δυστυχήματος, ο διπλωμάτης όχι μόνο απομακρύνθηκε από τη θέση του επικεφαλής του γραφείου της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, αλλά άλλαξε τους συσχετισμούς των κομματικών δυνάμεων στο συνέδριο του Κ.Κ. της χώρας που έγινε πριν από μερικές εβδομάδες στο Πεκίνο.
Όπως φαίνεται, οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Χου Ζιντάο, που ανήκαν στη φράξια του πρώην προέδρου Ζιάνγκ Ζεμίν, τον κατηγόρησαν πως προστατεύει τον συνεργάτη του και του παρέδωσαν τελεσίγραφο: «αν δεν κάνεις πίσω και δεν μας αφήσεις να εκλέξουμε δικούς μας ανθρώπους στη νέα κεντρική επιτροπή, θα βγάλουμε όλα τα άπλυτα του Λινγκ Τζιχούα στη φόρα». Αυτή η εκβιαστική κίνηση έφερε ακόμη πιο δυναμικά στο προσκήνιο τον πρόσφατα εκλεγέντα πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, που άνηκε στον κύκλο επιρροής του Ζεμίν.
«Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, τον Σεπτέμβριο, ο Χου βρισκόταν σε τόσο δεινή θέση, ώστε η δύναμή του μέσα στο κόμμα ολοένα και περιοριζόταν. Κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για τη διαδοχή από τον Σι και τον έλεγχο της κομματικής ιεραρχίας για την επόμενη δεκαετία», καταλήγουν οι «Times».
http://sigmalive.com/simerini/world/epikairotita/546216
Το μεγαλύτερο ερώτημα σήμερα είναι ποιος κατέχει πραγματικά την εξουσία - Το πολιτικό της σύστημα μοιάζει με ένα σύμπλεγμα αλληλοεπικαλυπτόμενων οντοτήτων, κάθετων και οριζόντιων ιεραρχικών γραμμών που αλληλοσυγκρούονται, και σύνθετων αλληλεπιδράσεων
ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ του Συνεδρίου φαίνεται να επηρεάστηκε από το «σκάνδαλο της Φεράρι»
Από τα μέσα Νοεμβρίου και το 18° συνέδριο του Κομμουνιστικού Κόμματος, η Κίνα έχει αλλάξει ηγεσία και έχει αφήσει να διαφανεί μια νέα γενιά ηγετικών στελεχών, με πρώτο τον Σι Τζινπίνγκ. Πίσω από τα ονόματα, όμως, η λειτουργία της εξουσίας σε μια χώρα που σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ θα είναι το 2016 η πρώτη δύναμη στον κόσμο παραμένει σκοτεινή και σύνθετη. Σύμφωνα με τον «Εκόνομιστ», το πολιτικό σύστημα της Κίνας μοιάζει με «ένα σύμπλεγμα αλληλοεπικαλυπτόμενων οντοτήτων, κάθετων και οριζόντιων ιεραρχικών γραμμών που αλληλοσυγκρούονται, και σύνθετων αλληλεπιδράσεων ανάμεσα στην κυβερνητική γραφειοκρατία, το κόμμα και τον στρατό».
Με μια πρώτη ματιά, αυτή η κατανομή των εξουσιών μπερδεύει τους ξένους επισκέπτες, που δεν ξέρουν ποτέ αν ο αξιωματούχος τον οποίο συναντούν διαθέτει πράγματι την εξουσία που υπονοεί ο τίτλος του. Οι διπλωμάτες που συναντούν τους ομολόγους τους στο κινεζικό Υπουργείο Εξωτερικών, για παράδειγμα, διαπιστώνουν γρήγορα ότι έχουν να κάνουν με τους λιγότερο ισχυρούς παράγοντες του συστήματος. Το ίδιο συμβαίνει με τους υπουργούς Εξωτερικών, Οικονομικών ή Αμύνης, που δεν είναι καν μέλη του Πολιτικού Γραφείου.
Ποιοι έχουν την εξουσία;
Ο Κένεθ Λίμπερταλ, πρώην ανώτατος Αμερικανός αξιωματούχος και σήμερα αναλυτής στο ίδρυμα Brookings, υπηρέτησε στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφαλείας των Ηνωμένων Πολιτειών από το 1998 ώς το 2000. Και θυμάται ότι οι Αμερικανοί ναυτικοί διοικητές αποτείνονταν πάντα στο γραφείο του προτού εισέλθουν σε ευαίσθητα ύδατα. Το γραφείο του ερχόταν στη συνέχεια σε επαφή με άλλες υπηρεσίες. «Στο 60% των περιπτώσεων λέγαμε ‘όχι’, και το εννοούσαμε», τονίζει. Οι περισσότεροι Κινέζοι διπλωμάτες, προσθέτει, πληροφορούνται για τέτοια γεγονότα εκ των υστέρων.
Οι θεσμοί που κατέχουν πραγματικά την εξουσία είναι η διαρκής Επιτροπή του πολιτικού γραφείου του κόμματος -που έχει μόλις επτά μέλη, περιλαμβανομένων του προέδρου και του πρωθυπουργού- και τα στρατιωτικά όργανα, των οποίων τα δώδεκα μέλη ορίζονται από το κόμμα και τον στρατό. Στη συνέχεια έρχεται το Πολιτικό Γραφείο, του οποίου τα μέλη ανανεώθηκαν τον περασμένο μήνα.
Διαπιστώνει επίσης κανείς ότι ο στρατός διαθέτει την ίδια εξουσία με το Συμβούλιο Κρατικών Υποθέσεων, δηλαδή την εκτελεστική πτέρυγα της κυβέρνησης, που κατά συνέπεια δεν μπορεί να δώσει εντολές στο στρατό. «Ακόμη και το Υπουργείο Αμύνης δεν μπορεί να ασκήσει έλεγχο στις κινεζικές ένοπλες δυνάμεις, με αποτέλεσμα το Υπουργείο να λειτουργεί ως απλός συνομιλητής με τις ξένες ένοπλες δυνάμεις», σημειώνει ο «Εκόνομιστ».
Μπερδεύονται μεταξύ τους
Το ζήτημα περιπλέκεται ακόμη περισσότερο, αν λάβει κανείς υπόψη ότι πολλά όργανα είναι ταυτοχρόνως υπεύθυνα για την ίδια υπόθεση. Για το ζήτημα των νησιών Ντιαόγιου-Σενκάκου, για παράδειγμα, όπου υπάρχει αντιπαράθεση με την Ιαπωνία, είναι υπεύθυνα έντεκα όργανα. Και ο συντονισμός μεταξύ τους είναι ανύπαρκτος. Υπάρχουν επίσης περιφερειακές κυβερνήσεις που βρίσκονται στο ίδιο ιεραρχικό επίπεδο με τα Υπουργεία της κεντρικής κυβέρνησης, μεγάλες κρατικές επιχειρήσεις που οι πρόεδροί τους -μέλη της νομενκλατούρας- δεν λαμβάνουν καμιά εντολή από τα Υπουργεία, και μεγάλες τράπεζες που δεν υπόκεινται στην ιεραρχική εξουσία της τραπεζικής εποπτείας.
Στην Κίνα, μεγαλύτερη εξουσία έχουν «ηγετικές μικρές ομάδες», άτυποι οργανισμοί που αναφέρονται απευθείας στους κομματικούς ηγέτες, από τα Υπουργεία. Ορισμένοι Κινέζοι αναλυτές έχουν προτείνει να δημιουργηθεί μια κινεζική εκδοχή του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας, αλλά η αντίσταση είναι λυσσαλέα.
Σύγχυση σε όλα τα επίπεδα
Ο Ζαν-Πιέρ Καμπεστάν, από το Πανεπιστήμιο Βαπτιστών του Χονγκ Κονγκ, λέει ότι το ίδιο πρόβλημα σύγχυσης των εξουσιών συναντάται και σε τομείς όπως το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο και η βαριά βιομηχανία. Οι διοικητές των μεγάλων κρατικών επιχειρήσεων βρίσκονται ιεραρχικά στην ίδια θέση με τους υπουργούς, ενώ πολλοί είναι και μέλη της ισχυρής Κεντρικής Επιτροπής. «Οι άνθρωποι αυτοί ανήκουν στη νομενκλατούρα», λέει ο Καμπεστάν. «Είναι αριστοκράτες ή προάγονται μέσω των επαφών τους». Για τον κομματικό μηχανισμό, αυτό που έχει τη μεγαλύτερη σημασία είναι οι σημαντικές θέσεις να παραμένουν στα χέρια ανθρώπων εμπιστοσύνης.
Το τροχαίο που άλλαξε τους συσχετισμούς στο Συνέδριο
ΠΩΣ Η ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΟΔΗΓΗΣΕ ΣΤΙΣ ΑΛΛΑΓΕΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗΝ ΚΟΡΥΦΗ
Ένα τροχαίο δυστύχημα, με θύμα τον γιο ενός Κινέζου υψηλόβαθμου αξιωματούχου, στάθηκε αφορμή να μεταβληθούν οι εύθραυστοι συσχετισμοί δυνάμεων στο Πεκίνο, αποκαλύπτει δημοσίευμα των «New York Times». Ο 23χρονος Λινγκ Γκου σκοτώθηκε τον περασμένο Μάρτιο, οδηγώντας μια μαύρη Φεράρι, στην οποία επέβαιναν δύο κοπέλες με καταγωγή από το Θιβέτ, οι οποίες ανασύρθηκαν σοβαρά τραυματισμένες - η μία έμεινε παράλυτη ενώ η δεύτερη πέθανε ένα μήνα μετά. Ο Γκου ήταν γιος του Λινγκ Τζιχούα, ενός από τους πιο γνωστούς διπλωμάτες της χώρας και στενότατου συνεργάτη του απερχόμενου προέδρου Χου Ζιντάο.
Η οικογένεια προσπάθησε να το κρατήσει επτασφράγιστο μυστικό και γι' αυτό παραποίησε και τα στοιχεία του νεαρού, ώστε να μη γίνει «θέμα», αλλά επειδή ουδέν κρυπτόν υπό τον ήλιον, το «Σκάνδαλο της Φεράρι» αποκαλύφθηκε και συμπαρέσυρε μαζί του και τον ίδιο τον 56χρονο Λινγκ.
Όπως αποκαλύπτεται στο δημοσίευμα της αμερικανικής εφημερίδας, ο πατέρας έπεσε σε δυσμένεια επειδή προσπάθησε να συγκαλύψει την εμπλοκή του γιου του στο θανατηφόρο δυστύχημα. Λίγο μετά την αποκάλυψη του δυστυχήματος, ο διπλωμάτης όχι μόνο απομακρύνθηκε από τη θέση του επικεφαλής του γραφείου της κεντρικής επιτροπής του κόμματος, αλλά άλλαξε τους συσχετισμούς των κομματικών δυνάμεων στο συνέδριο του Κ.Κ. της χώρας που έγινε πριν από μερικές εβδομάδες στο Πεκίνο.
Όπως φαίνεται, οι εσωκομματικοί αντίπαλοι του Χου Ζιντάο, που ανήκαν στη φράξια του πρώην προέδρου Ζιάνγκ Ζεμίν, τον κατηγόρησαν πως προστατεύει τον συνεργάτη του και του παρέδωσαν τελεσίγραφο: «αν δεν κάνεις πίσω και δεν μας αφήσεις να εκλέξουμε δικούς μας ανθρώπους στη νέα κεντρική επιτροπή, θα βγάλουμε όλα τα άπλυτα του Λινγκ Τζιχούα στη φόρα». Αυτή η εκβιαστική κίνηση έφερε ακόμη πιο δυναμικά στο προσκήνιο τον πρόσφατα εκλεγέντα πρόεδρο Σι Τζινπίνγκ, που άνηκε στον κύκλο επιρροής του Ζεμίν.
«Μετά την αποκάλυψη του σκανδάλου, τον Σεπτέμβριο, ο Χου βρισκόταν σε τόσο δεινή θέση, ώστε η δύναμή του μέσα στο κόμμα ολοένα και περιοριζόταν. Κάπως έτσι άνοιξε ο δρόμος για τη διαδοχή από τον Σι και τον έλεγχο της κομματικής ιεραρχίας για την επόμενη δεκαετία», καταλήγουν οι «Times».
http://sigmalive.com/simerini/world/epikairotita/546216
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Η ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΘΕΑ ΜΙΑΣ ΝΥΧΤΕΡΙΝΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ »
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΑΠΕΙΛΗ ΔΙΔΥΜΗΣ ΕΚΡΗΞΗΣ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
