2013-02-14 19:27:03
Μπορεί ο Σίλβιο Μπερλουσκόνι να κατορθώσει το ακατόρθωτο; Πριν από λίγες εβδομάδες, η προοπτική της επιστροφής του Καβαλιέρε στην εξουσία προκαλούσε μόνο ειρωνικά σχόλια.
Τώρα, δέκα μέρες πριν από τις εκλογές, ο μεγιστάνας του Τύπου απειλεί να είναι εκείνος που θα γελάσει τελευταίος.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, που δημοσιεύτηκαν πριν από το επίσημο μπλακ-άουτ, δείχνουν ότι η διαφορά ανάμεσα στον συνασπισμό του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι και την κεντροδεξιά συμμαχία του Μπερλουσκόνι έχει περιοριστεί στις 5 με 6 ποσοστιαίες μονάδες.
Στις περισσότερες δυτικές χώρες, γράφει στην εφημερίδα Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ο ιταλός καθηγητής πολιτικής επιστήμης Ρομπέρτο Ντ΄ Αλιμόντε, μια τέτοια διαφορά θα θεωρούνταν ασφαλής. Όχι όμως στην Ιταλία. Πρώτα απ΄ όλα, οι δημοσκοπήσεις δεν αποτυπώνουν με ακρίβεια την πραγματικότητα. Για πολλούς ψηφοφόρους, η επιλογή του Μπερλουσκόνι αποτελεί ένα ένοχο μυστικό που δεν θέλουν να μοιραστούν με κανένα δημοσκόπο.
Η πραγματική αβεβαιότητα όμως είναι ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος είναι ένας πραγματικός δάσκαλος της προεκλογικής εκστρατείας. Τα μέσα ενημέρωσης είναι ο φυσικός του χώρος (και η πηγή ενός μεγάλου μέρους του πλούτου του). Παρά τα σκάνδαλα, παρά τις κακές του επιδόσεις στην κυβέρνηση, παρά τις έρευνες της δικαιοσύνης, οκτώ εκατομμύρια Ιταλοί είναι έτοιμοι να τον ψηφίσουν. Αν συμπεριληφθούν και οι σύμμαχοί του, ο συνασπισμός δεν αποκλείεται να νικήσει. Και τότε θα χαθεί όλη η αξιοπιστία που έχει κερδίσει η τεχνοκρατική κυβέρνηση Μόντι τους τελευταίους 14 μήνες. Καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να βγει από τη χρηματοπιστωτική κρίση, κάτι τέτοιο θα αποτελούσε βαρύ πλήγμα.
Δύσκολα πάντως τα κόλπα του Μπερλουσκόνι θα λειτουργήσουν όπως και παλιά. Πολλοί συγκρίνουν αυτή την εκστρατεία μ΄ εκείνη του 2006, όταν ο Ρομάνο Πρόντι έχασε μια πρωτοπορία έξι μονάδων κι έφτασε να κερδίσει την κάτω Βουλή με διαφορά μόλις 0,1%. Όμως η εικόνα σήμερα είναι διαφορετική. Τότε υπήρχαν μόνο δύο σοβαροί αντίπαλοι. Σήμερα είναι τέσσερις: ο Μπερσάνι, ο Μπερλουσκόνι, ο Μόντι και ο Μπέπε Γκρίλο. Οι ψήφοι θα διαχυθούν. Και το πιθανότερο ενδεχόμενο εξακολουθεί να είναι ότι ο συνασπισμός του Μπερσάνι θα έρθει πρώτος στην κάτω Βουλή.
Η Γερουσία είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ, το σύστημα είναι ανάλογο με το αμερικανικό, κάθε περιφέρεια έχει ένα ειδικό βάρος. Η Λομβαρδία, ένας συνδυασμός του Οχάιο και της Καλιφόρνια, θα παίξει αποφασιστικό ρόλο. Αν ο Μπερσάνι ηττηθεί εδώ, δύσκολα θα κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο σώμα. Στην περίπτωση αυτή, θα ανοίξει η πόρτα για τη συμμετοχή του Μόντι στην επόμενη κυβέρνηση. Η ειρωνεία είναι ότι για να συμβεί αυτό, πρέπει να κερδίσει τη Λομβαρδία ο Μπερλουσκόνι. Μια νίκη του Μόντι είναι αδύνατη.
Το πιθανότερο μετεκλογικό σενάριο λοιπόν είναι μια κυβέρνηση Μπερσάνι-Μόντι. Αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να αποκλειστεί μια έκπληξη Μπερλουσκόνι. Τις τελευταίες εβδομάδες, η τάση του Μπερσάνι είναι καθοδική. Και αυτός που κερδίζει έδαφος είναι ο Μπέπε Γκρίλο. Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων εξασφαλίζει, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, γύρω στο 13-16% των ψήφων. Και τα τελευταία σκάνδαλα οδηγούν εκεί πολλούς αναποφάσιστους ψηφοφόρους.
Λογικό είναι οι αντίπαλοι του Γκρίλο να ανησυχήσουν. Ο Μόντι τον κάλεσε να πραγματοποιήσει τις συγκεντρώσεις του στην Ελλάδα, ώστε να διαπιστώσει ότι οι πλατείες είναι γεμάτες με νεοφασίστες. Ο Μπερλουσκόνι υποστήριξε ότι το 80% των υποψηφίων του προέρχονται από την άκρα Αριστερά.
Η δημοτικότητα του Γκρίλο και του κινήματός του εξηγείται από την αυξανόμενη δυσπιστία των πολιτών προς τα πολιτικά κόμματα. Μια έρευνα μεταξύ των 2.000 οπαδών του κινήματος στο Facebook δείχνει ότι μόνο το 8% εμπιστεύεται την κυβέρνηση, το 3% τα πολιτικά κόμματα και το 2% τις τράπεζες. Όσο για τα μέσα ενημέρωσης, μόνο το 11% εμπιστεύεται τον Τύπο και το 4% την τηλεόραση.
capital.gr
Τώρα, δέκα μέρες πριν από τις εκλογές, ο μεγιστάνας του Τύπου απειλεί να είναι εκείνος που θα γελάσει τελευταίος.
Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις, που δημοσιεύτηκαν πριν από το επίσημο μπλακ-άουτ, δείχνουν ότι η διαφορά ανάμεσα στον συνασπισμό του Πιερ Λουίτζι Μπερσάνι και την κεντροδεξιά συμμαχία του Μπερλουσκόνι έχει περιοριστεί στις 5 με 6 ποσοστιαίες μονάδες.
Στις περισσότερες δυτικές χώρες, γράφει στην εφημερίδα Φαϊνάνσιαλ Τάιμς ο ιταλός καθηγητής πολιτικής επιστήμης Ρομπέρτο Ντ΄ Αλιμόντε, μια τέτοια διαφορά θα θεωρούνταν ασφαλής. Όχι όμως στην Ιταλία. Πρώτα απ΄ όλα, οι δημοσκοπήσεις δεν αποτυπώνουν με ακρίβεια την πραγματικότητα. Για πολλούς ψηφοφόρους, η επιλογή του Μπερλουσκόνι αποτελεί ένα ένοχο μυστικό που δεν θέλουν να μοιραστούν με κανένα δημοσκόπο.
Η πραγματική αβεβαιότητα όμως είναι ο ίδιος ο Μπερλουσκόνι, ο οποίος είναι ένας πραγματικός δάσκαλος της προεκλογικής εκστρατείας. Τα μέσα ενημέρωσης είναι ο φυσικός του χώρος (και η πηγή ενός μεγάλου μέρους του πλούτου του). Παρά τα σκάνδαλα, παρά τις κακές του επιδόσεις στην κυβέρνηση, παρά τις έρευνες της δικαιοσύνης, οκτώ εκατομμύρια Ιταλοί είναι έτοιμοι να τον ψηφίσουν. Αν συμπεριληφθούν και οι σύμμαχοί του, ο συνασπισμός δεν αποκλείεται να νικήσει. Και τότε θα χαθεί όλη η αξιοπιστία που έχει κερδίσει η τεχνοκρατική κυβέρνηση Μόντι τους τελευταίους 14 μήνες. Καθώς η Ευρώπη προσπαθεί να βγει από τη χρηματοπιστωτική κρίση, κάτι τέτοιο θα αποτελούσε βαρύ πλήγμα.
Δύσκολα πάντως τα κόλπα του Μπερλουσκόνι θα λειτουργήσουν όπως και παλιά. Πολλοί συγκρίνουν αυτή την εκστρατεία μ΄ εκείνη του 2006, όταν ο Ρομάνο Πρόντι έχασε μια πρωτοπορία έξι μονάδων κι έφτασε να κερδίσει την κάτω Βουλή με διαφορά μόλις 0,1%. Όμως η εικόνα σήμερα είναι διαφορετική. Τότε υπήρχαν μόνο δύο σοβαροί αντίπαλοι. Σήμερα είναι τέσσερις: ο Μπερσάνι, ο Μπερλουσκόνι, ο Μόντι και ο Μπέπε Γκρίλο. Οι ψήφοι θα διαχυθούν. Και το πιθανότερο ενδεχόμενο εξακολουθεί να είναι ότι ο συνασπισμός του Μπερσάνι θα έρθει πρώτος στην κάτω Βουλή.
Η Γερουσία είναι μια άλλη ιστορία. Εδώ, το σύστημα είναι ανάλογο με το αμερικανικό, κάθε περιφέρεια έχει ένα ειδικό βάρος. Η Λομβαρδία, ένας συνδυασμός του Οχάιο και της Καλιφόρνια, θα παίξει αποφασιστικό ρόλο. Αν ο Μπερσάνι ηττηθεί εδώ, δύσκολα θα κερδίσει την απόλυτη πλειοψηφία στο σώμα. Στην περίπτωση αυτή, θα ανοίξει η πόρτα για τη συμμετοχή του Μόντι στην επόμενη κυβέρνηση. Η ειρωνεία είναι ότι για να συμβεί αυτό, πρέπει να κερδίσει τη Λομβαρδία ο Μπερλουσκόνι. Μια νίκη του Μόντι είναι αδύνατη.
Το πιθανότερο μετεκλογικό σενάριο λοιπόν είναι μια κυβέρνηση Μπερσάνι-Μόντι. Αυτό δεν σημαίνει πως μπορεί να αποκλειστεί μια έκπληξη Μπερλουσκόνι. Τις τελευταίες εβδομάδες, η τάση του Μπερσάνι είναι καθοδική. Και αυτός που κερδίζει έδαφος είναι ο Μπέπε Γκρίλο. Το Κίνημα των Πέντε Αστέρων εξασφαλίζει, σύμφωνα με τις τελευταίες δημοσκοπήσεις, γύρω στο 13-16% των ψήφων. Και τα τελευταία σκάνδαλα οδηγούν εκεί πολλούς αναποφάσιστους ψηφοφόρους.
Λογικό είναι οι αντίπαλοι του Γκρίλο να ανησυχήσουν. Ο Μόντι τον κάλεσε να πραγματοποιήσει τις συγκεντρώσεις του στην Ελλάδα, ώστε να διαπιστώσει ότι οι πλατείες είναι γεμάτες με νεοφασίστες. Ο Μπερλουσκόνι υποστήριξε ότι το 80% των υποψηφίων του προέρχονται από την άκρα Αριστερά.
Η δημοτικότητα του Γκρίλο και του κινήματός του εξηγείται από την αυξανόμενη δυσπιστία των πολιτών προς τα πολιτικά κόμματα. Μια έρευνα μεταξύ των 2.000 οπαδών του κινήματος στο Facebook δείχνει ότι μόνο το 8% εμπιστεύεται την κυβέρνηση, το 3% τα πολιτικά κόμματα και το 2% τις τράπεζες. Όσο για τα μέσα ενημέρωσης, μόνο το 11% εμπιστεύεται τον Τύπο και το 4% την τηλεόραση.
capital.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
«Ολυμπιακάρας» ο Πίνο!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
