2013-06-16 07:00:11
της Ελίνας Γαληνού
Η αντιμετώπιση της διαφθοράς στο δημόσιο, είναι βεβαίως ένα από τα κύρια θέματα που θα πρέπει να απασχολήσουν την κυβέρνηση, δεδομένου ότι εμάς τους πολίτες μας απασχολούν από δεκαετίες, φορτώνοντάς μας και τον ..λογαριασμό μαζί. Αφού τα ρουσφέτια, τα φακελάκια, και η διαπλοκή άφρισαν τόσα χρόνια, ας πούμε ότι ήρθε πια η ώρα να τελειώνουμε με αυτά και να εξυγιάνουμε την Δημόσια Διοίκηση και γενικά, τον τομέα παροχής υπηρεσιών στη χώρα μας. Επομένως,σε πρώτη φάση, θα έλεγε κανείς ότι καλά πράττει η κυβέρνηση και επιδεικνύει ζήλο για το εν λόγω θέμα.
Ομως, σε έναν χαώδη δημόσιο τομέα όπως κατέληξε να είναι ο δικός μας ύστερα από χρόνια διόγκωσης και υπερφόρτωσής του, σίγουρα δεν είναι εύκολο πράγμα να εντοπίσεις τον επίορκο ή τον ασυνείδητο υπάλληλο, ώστε να στοχοποιηθεί και να απομακρυνθεί. Ισως μάλιστα τώρα να αντιληφθούν όσοι ασχοληθούν με το θέμα, πόσο προβληματικές είναι οι δαιδαλώδεις υπηρεσίες του δημοσίου και να απορήσει πώς αντέξαμε εμείς οι πολίτες όλα αυτά τα χρόνια στις συναλλαγές μας μαζί τους. Εστω, αυτό...εμείς το ξέρουμε καλύτερα από κάθε άλλον.
Ομως ο πολίτης, με ό,τι και αν τραβούσε ή ό,τι και αν του συνέβαινε στις δημόσιες υπηρεσίες, δεν έβρισκε ποτέ του ευήκοον ούς όταν προσπαθούσε να διατυπώσει κάποιο παράπονο ή διαμαρτυρία. Αυτό ίσχυε σαν άγραφος νόμος, παρ΄όλο που τυπικά οι πολίτες είχαν δικαίωμα ένστασης όταν αντιμετώπιζαν ανάρμοστη συμπεριφορά ή επιζήμιες πράξεις εκ μέρους κρατικών λειτουργών. Ακόμα καιπα με καταστάσεις που έβγαζαν μάτι και για τις οποίες, οι πολίτες επιστράτευαν δικηγόρους για να βρεθεί άκρη ή το δίκιο τους, η κατάληξη ήταν συνήθως γνωστή. Μέσα στο χάος του δημοσίου και αντιμέτωποι με τους "υπερασπιστές" του, οι πολίτες στο τέλος τα παρατούσαν ενώ για τους άλλους, ο χορός καλά κρατούσε...Ετσι πέρασαν τρείς δεκαετίες και πάνω, κι΄έφεραν τα γνωστά αποτελέσματα.
Τώρα υποτίθεται ότι φτάσαμε στη φάση της εξυγίανσης, πράγμα που το ζητάει επιτακτικά όχι μόνο η τρόικα, αλλά και οι προυποθέσεις επιβίωσής μας. Αλλωστε, όλες οι φωνές αυτόν τον καιρό, επαναλαμβάνουν τα περί αναγκαιότητας μεταρρυθμίσεων, σαν καλοκουρδισμένα μαγνητόφωνα..Εννοείται ότι οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται, αλλά αφ΄ενός δεν αρκεί να το λέμε, και αφ΄ετέρου, είναι ολέθριο να γίνουν με προχειρότητες και σπασμωδικά. Γι΄αυτό, καλό θα όσον αφορά την πρόταση ενός νέου νόμου ή μέτρου, ή τρόπου διαχείρισης ενός θέματος, να προυπολογίζονται όχι μόνο οι εντυπώσεις που θα έχει, αλλά κυρίως οι επιπτώσεις που θα επιφέρει κατά την εφαρμογή του. Για παράδειγμα, η πρόταση νόμου περί "καταγγελιών επιόρκων" που έγινε για τους δημοσίους υπαλλήλους ή τους ιδιωτικούς, έτσι όπως παρουσιάζεται δείχνει να έχει πολλές γκρίζες ζώνες, οι οποίες αντί να επιλύσουν προβλήματα, ενδέχεται να τα πολλαπλασιάσουν Γενικά, το να δίνεις βήμα στον καθένα να καταγγέλει είτε τον επίορκο συνάδελφο, είτε το αφεντικό σου, είτε τον συνεργάτη σου, μοιάζει σαν να βάζεις το φυτίλι δίπλα στη φωτιά. Τι περιμένουμε μετά απ΄αυτό; Ο,τι σε μια κοινωνία με ήδη σοβαρές παθογένειες οι οποίες εντάθηκαν και λόγω κρίσης, θα προστεθεί ένα ακόμα εκρηκτικό μίγμα, για να αποδιαλυθούμε. Το γιατί είναι ευνόητο. Οταν προωθείται επιβράβευση δια νόμου γι΄αυτόν που καρφώνει τον διπλανό του, καθένας ακόμα και αν δεν είχε σκεφτεί να το κάνει, αποκτάει τώρα κίνητρο για να το κάνει. Κι΄αν διστάζει, θα τον ενθαρρύνει ο παραδίπλα, εάν ήδη το έκανε και είδε προσωπικό όφελος! Με άλλα λόγια, μας λένε "ψάξτε να βρείτε αιτίες για να καταγγείλετε, συμφέρει πολύ". Μετά απ΄αυτό, γιατί να μη συμφέρει...να κατασκευάζουμε αιτίες για να κάψουμε κάποιον που δεν χωνεύουμε ή που θεωρούμε εμπόδιο στο δρόμο μας; Εύκολα πράγματα, γρήγορα και αποτελεσματικά!!
Το πόσο έχει προ-εκτιμηθεί η ωφέλεια που θα επιφέρει ένας τέτοιος νόμος στην εξυγίανση του δημοσίου, και πόσο έχουν σταθμιστεί οι επιπτώσεις του από τους προτείνοντες, μας είναι άγνωστο. Αυτό που μπορούμε ήδη να φανταστούμε όμως, ...μάλλον παραπέμπει στα προεόρτια κοινωνικού εμφυλίου πολέμου, αν όχι άμεσα σ΄αυτόν τον πόλεμο. Και βεβαίως, μετά απ΄αυτό, και το δημόσιο και κάθε εργασιακός χώρος, αντί να εξυγιανθούν θα μετατραπούν σε κανονική ζούγκλα...
InfoGnomon
Η αντιμετώπιση της διαφθοράς στο δημόσιο, είναι βεβαίως ένα από τα κύρια θέματα που θα πρέπει να απασχολήσουν την κυβέρνηση, δεδομένου ότι εμάς τους πολίτες μας απασχολούν από δεκαετίες, φορτώνοντάς μας και τον ..λογαριασμό μαζί. Αφού τα ρουσφέτια, τα φακελάκια, και η διαπλοκή άφρισαν τόσα χρόνια, ας πούμε ότι ήρθε πια η ώρα να τελειώνουμε με αυτά και να εξυγιάνουμε την Δημόσια Διοίκηση και γενικά, τον τομέα παροχής υπηρεσιών στη χώρα μας. Επομένως,σε πρώτη φάση, θα έλεγε κανείς ότι καλά πράττει η κυβέρνηση και επιδεικνύει ζήλο για το εν λόγω θέμα.
Ομως, σε έναν χαώδη δημόσιο τομέα όπως κατέληξε να είναι ο δικός μας ύστερα από χρόνια διόγκωσης και υπερφόρτωσής του, σίγουρα δεν είναι εύκολο πράγμα να εντοπίσεις τον επίορκο ή τον ασυνείδητο υπάλληλο, ώστε να στοχοποιηθεί και να απομακρυνθεί. Ισως μάλιστα τώρα να αντιληφθούν όσοι ασχοληθούν με το θέμα, πόσο προβληματικές είναι οι δαιδαλώδεις υπηρεσίες του δημοσίου και να απορήσει πώς αντέξαμε εμείς οι πολίτες όλα αυτά τα χρόνια στις συναλλαγές μας μαζί τους. Εστω, αυτό...εμείς το ξέρουμε καλύτερα από κάθε άλλον.
Ομως ο πολίτης, με ό,τι και αν τραβούσε ή ό,τι και αν του συνέβαινε στις δημόσιες υπηρεσίες, δεν έβρισκε ποτέ του ευήκοον ούς όταν προσπαθούσε να διατυπώσει κάποιο παράπονο ή διαμαρτυρία. Αυτό ίσχυε σαν άγραφος νόμος, παρ΄όλο που τυπικά οι πολίτες είχαν δικαίωμα ένστασης όταν αντιμετώπιζαν ανάρμοστη συμπεριφορά ή επιζήμιες πράξεις εκ μέρους κρατικών λειτουργών. Ακόμα καιπα με καταστάσεις που έβγαζαν μάτι και για τις οποίες, οι πολίτες επιστράτευαν δικηγόρους για να βρεθεί άκρη ή το δίκιο τους, η κατάληξη ήταν συνήθως γνωστή. Μέσα στο χάος του δημοσίου και αντιμέτωποι με τους "υπερασπιστές" του, οι πολίτες στο τέλος τα παρατούσαν ενώ για τους άλλους, ο χορός καλά κρατούσε...Ετσι πέρασαν τρείς δεκαετίες και πάνω, κι΄έφεραν τα γνωστά αποτελέσματα.
Τώρα υποτίθεται ότι φτάσαμε στη φάση της εξυγίανσης, πράγμα που το ζητάει επιτακτικά όχι μόνο η τρόικα, αλλά και οι προυποθέσεις επιβίωσής μας. Αλλωστε, όλες οι φωνές αυτόν τον καιρό, επαναλαμβάνουν τα περί αναγκαιότητας μεταρρυθμίσεων, σαν καλοκουρδισμένα μαγνητόφωνα..Εννοείται ότι οι μεταρρυθμίσεις χρειάζονται, αλλά αφ΄ενός δεν αρκεί να το λέμε, και αφ΄ετέρου, είναι ολέθριο να γίνουν με προχειρότητες και σπασμωδικά. Γι΄αυτό, καλό θα όσον αφορά την πρόταση ενός νέου νόμου ή μέτρου, ή τρόπου διαχείρισης ενός θέματος, να προυπολογίζονται όχι μόνο οι εντυπώσεις που θα έχει, αλλά κυρίως οι επιπτώσεις που θα επιφέρει κατά την εφαρμογή του. Για παράδειγμα, η πρόταση νόμου περί "καταγγελιών επιόρκων" που έγινε για τους δημοσίους υπαλλήλους ή τους ιδιωτικούς, έτσι όπως παρουσιάζεται δείχνει να έχει πολλές γκρίζες ζώνες, οι οποίες αντί να επιλύσουν προβλήματα, ενδέχεται να τα πολλαπλασιάσουν Γενικά, το να δίνεις βήμα στον καθένα να καταγγέλει είτε τον επίορκο συνάδελφο, είτε το αφεντικό σου, είτε τον συνεργάτη σου, μοιάζει σαν να βάζεις το φυτίλι δίπλα στη φωτιά. Τι περιμένουμε μετά απ΄αυτό; Ο,τι σε μια κοινωνία με ήδη σοβαρές παθογένειες οι οποίες εντάθηκαν και λόγω κρίσης, θα προστεθεί ένα ακόμα εκρηκτικό μίγμα, για να αποδιαλυθούμε. Το γιατί είναι ευνόητο. Οταν προωθείται επιβράβευση δια νόμου γι΄αυτόν που καρφώνει τον διπλανό του, καθένας ακόμα και αν δεν είχε σκεφτεί να το κάνει, αποκτάει τώρα κίνητρο για να το κάνει. Κι΄αν διστάζει, θα τον ενθαρρύνει ο παραδίπλα, εάν ήδη το έκανε και είδε προσωπικό όφελος! Με άλλα λόγια, μας λένε "ψάξτε να βρείτε αιτίες για να καταγγείλετε, συμφέρει πολύ". Μετά απ΄αυτό, γιατί να μη συμφέρει...να κατασκευάζουμε αιτίες για να κάψουμε κάποιον που δεν χωνεύουμε ή που θεωρούμε εμπόδιο στο δρόμο μας; Εύκολα πράγματα, γρήγορα και αποτελεσματικά!!
Το πόσο έχει προ-εκτιμηθεί η ωφέλεια που θα επιφέρει ένας τέτοιος νόμος στην εξυγίανση του δημοσίου, και πόσο έχουν σταθμιστεί οι επιπτώσεις του από τους προτείνοντες, μας είναι άγνωστο. Αυτό που μπορούμε ήδη να φανταστούμε όμως, ...μάλλον παραπέμπει στα προεόρτια κοινωνικού εμφυλίου πολέμου, αν όχι άμεσα σ΄αυτόν τον πόλεμο. Και βεβαίως, μετά απ΄αυτό, και το δημόσιο και κάθε εργασιακός χώρος, αντί να εξυγιανθούν θα μετατραπούν σε κανονική ζούγκλα...
InfoGnomon
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Noble εξετάζει διάφορες επιλογές σε σχέση με το οικόπεδο 12
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΗΠΑ για Συρία: Ελαστική, Κόκκινη Γραμμή
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
