2013-06-18 13:36:07
από το Μιχάλη Μελισσιδη
Ο επίλογος για τον Ανδρέα Κιλιγκαρίδη γράφηκε άδοξα στις 5 το απόγευμα στα κοιμητήρια Ωραιοκάστρου. Πολλοί γνωρίζουν το βιογραφικό του, ελάχιστοι τις λεπτομέρειες της σύντομης ζωής του.
Και δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό αφού είναι πασίγνωστος για τις επιτυχίες του.
Ο Ανδρέας ήρθε στην Ελλάδα, σε ηλικία 15 χρόνων μαζί με τον πατέρα του και την μητέρα του και τις δίδυμες αδερφές του για να αποφύγει τις συνέπειες του πολέμου της Ρωσίας με τους Τσετσένους. Οι γονείς του ανησυχούσαν ότι ο γιος τους θα ήταν θύμα του πολέμου που έβλεπαν να έρχεται.
Βρήκαν καταφύγιο στον Ν.Α.Ο. Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης την ίδια εποχή που μια ομάδα κωπηλατών από τη Ρωσία έβρισκε καταφύγιο στον Ι.Ο. Θεσσαλονίκης με τον τότε πρόεδρο Άλκη Σκλαβούνο (ξεχείλιζε η συγκίνηση του στην κηδεία του Αντρέα) να δημιουργήσει σε μια μέρα το τμήμα κανόε καγιάκ στον όμιλο του. Ο Ανδρέας βρήκε τον Πέτρο Δούκα (κι αυτός γεμάτος συγκίνηση σήμερα) τότε έφορο κωπηλασίας και τον είπε ναι μεν είναι κωπηλάτης αλλά του κανόε καγιακ.
Απορημένος ο Πέτρος συνεννοείται με τον γενικό γραμματέα του ομίλου Ηρακλή Μαδεμλή και αποφασίζουν όχι μόνο να δημιουργήσουν τμήμα αλλά και να στηρίξουν τον Ανδρέα στο άγνωστο για αυτούς (και όλους μας γενικώς) άθλημα κανόε - καγιάκ.
Ο ΝΑΟΚΘ κάνει πράξη τη στήριξη. Ο Ηρακλής Μαδεμλής και κατ'επέκταση ο όμιλος, γίνεται νονός του! Ο Ανδρέας βαπτίζεται σε ηλικία 15 ετών στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου στην Αρετσού με 10 συγγενείς και φίλους. Μεταξύ των τελευταίων ήμουν κι εγώ αποθανατίζοντας με κάμερα το γεγονός, πλάνα του οποίου υπό μορφήν δευτερολέπτων έπαιξαν στην ΕΤ-3.
Ο Ανδρέας δούλευε σαν βοηθός φύλακα του ομίλου κι έβγαζε χαρτζιλίκι, κάνοντας προπονήσεις κάτι απίστευτες πρωινές ώρες και σαρώνοντας τα μετάλλια στους πανελλήνιους αγώνες στη Παμβωτιδα των Ιωαννίνων, στην παρθενική εμφάνιση του κανόε καγιακ και στις 2 αποστάσεις (500 κ 1000 μ. )
Ο Ανδρέας Καρέτσος (κρατούσε μαζί με συναθλητές και αντιπάλους το φέρετρο) ήταν ο κορυφαίος στο Καγιάκ και ο Αντρέας Κιλιγκαρίδης ο κορυφαίος στο Κανόε.
Αυτή η ομάδα των 4-5 του Ι.Ο.Θ, του ενός του ΝΑΟΚΘ και κανα - δυο του Ν.Ο Ιωαννίνων και κανα- δυο του Ν.Ο. Χαλκίδας εγκαθίδρυσαν στην Ελλάδα το Κανόε - Καγιάκ.
Τελευταία έκανε προπονήσεις - όταν δεν ήταν με την εθνική - στην πλαζ της Αρετσούς. Μαζί με όλη την παρέα... Παρέα με κάτι δέκατα που τελικά ίσως να ήταν και τα μοιραία...
Tromaktiko
Ο επίλογος για τον Ανδρέα Κιλιγκαρίδη γράφηκε άδοξα στις 5 το απόγευμα στα κοιμητήρια Ωραιοκάστρου. Πολλοί γνωρίζουν το βιογραφικό του, ελάχιστοι τις λεπτομέρειες της σύντομης ζωής του.
Και δεν αναφέρομαι στο αγωνιστικό αφού είναι πασίγνωστος για τις επιτυχίες του.
Ο Ανδρέας ήρθε στην Ελλάδα, σε ηλικία 15 χρόνων μαζί με τον πατέρα του και την μητέρα του και τις δίδυμες αδερφές του για να αποφύγει τις συνέπειες του πολέμου της Ρωσίας με τους Τσετσένους. Οι γονείς του ανησυχούσαν ότι ο γιος τους θα ήταν θύμα του πολέμου που έβλεπαν να έρχεται.
Βρήκαν καταφύγιο στον Ν.Α.Ο. Καλαμαριάς Θεσσαλονίκης την ίδια εποχή που μια ομάδα κωπηλατών από τη Ρωσία έβρισκε καταφύγιο στον Ι.Ο. Θεσσαλονίκης με τον τότε πρόεδρο Άλκη Σκλαβούνο (ξεχείλιζε η συγκίνηση του στην κηδεία του Αντρέα) να δημιουργήσει σε μια μέρα το τμήμα κανόε καγιάκ στον όμιλο του. Ο Ανδρέας βρήκε τον Πέτρο Δούκα (κι αυτός γεμάτος συγκίνηση σήμερα) τότε έφορο κωπηλασίας και τον είπε ναι μεν είναι κωπηλάτης αλλά του κανόε καγιακ.
Απορημένος ο Πέτρος συνεννοείται με τον γενικό γραμματέα του ομίλου Ηρακλή Μαδεμλή και αποφασίζουν όχι μόνο να δημιουργήσουν τμήμα αλλά και να στηρίξουν τον Ανδρέα στο άγνωστο για αυτούς (και όλους μας γενικώς) άθλημα κανόε - καγιάκ.
Ο ΝΑΟΚΘ κάνει πράξη τη στήριξη. Ο Ηρακλής Μαδεμλής και κατ'επέκταση ο όμιλος, γίνεται νονός του! Ο Ανδρέας βαπτίζεται σε ηλικία 15 ετών στον Ι.Ν. Αγίου Νικολάου στην Αρετσού με 10 συγγενείς και φίλους. Μεταξύ των τελευταίων ήμουν κι εγώ αποθανατίζοντας με κάμερα το γεγονός, πλάνα του οποίου υπό μορφήν δευτερολέπτων έπαιξαν στην ΕΤ-3.
Ο Ανδρέας δούλευε σαν βοηθός φύλακα του ομίλου κι έβγαζε χαρτζιλίκι, κάνοντας προπονήσεις κάτι απίστευτες πρωινές ώρες και σαρώνοντας τα μετάλλια στους πανελλήνιους αγώνες στη Παμβωτιδα των Ιωαννίνων, στην παρθενική εμφάνιση του κανόε καγιακ και στις 2 αποστάσεις (500 κ 1000 μ. )
Ο Ανδρέας Καρέτσος (κρατούσε μαζί με συναθλητές και αντιπάλους το φέρετρο) ήταν ο κορυφαίος στο Καγιάκ και ο Αντρέας Κιλιγκαρίδης ο κορυφαίος στο Κανόε.
Αυτή η ομάδα των 4-5 του Ι.Ο.Θ, του ενός του ΝΑΟΚΘ και κανα - δυο του Ν.Ο Ιωαννίνων και κανα- δυο του Ν.Ο. Χαλκίδας εγκαθίδρυσαν στην Ελλάδα το Κανόε - Καγιάκ.
Τελευταία έκανε προπονήσεις - όταν δεν ήταν με την εθνική - στην πλαζ της Αρετσούς. Μαζί με όλη την παρέα... Παρέα με κάτι δέκατα που τελικά ίσως να ήταν και τα μοιραία...
Tromaktiko
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Δυτική Eλλάδα: Πληρώνονται ληξιπρόθεσμες οφειλές της Περιφέρειας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ανησυχεί ο κόσμος για τους σεισμούς στην Kρήτη
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
