2013-07-21 02:51:03
Ο λόγος για τον Μάρκο Σεφερλής που κάθε βράδυ έξω από το "Δελφινάριο" πλήθος κόσμου περιμένει να απολαύσει τον στο ρόλο του " Σουλεϊμαρκ, ο μεγαλοπρεπής"... Το κοινό παραληρεί σε κάθε του ατάκα και γκριμάτσα που εκείνος κάνει επί σκηνής!
Ο ηθοποιός που κέρδισε το στοίχημα με τον εαυτό του, μίλησε στην εφημερίδα Νews, για τα παιδικά του χρόνια αλλά και για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε όταν ενοικίασε το θέατρο Δελφινάριο!
Γεννήθηκε στην Κόρινθο και υπήρξε αγωνιστής από μικρή ηλικία" Οι γονείς μου πουλούσαν νερό στα σπίτια. Με ένα βυτίο πήγαιναν στο Λουτράκι και το έφερναν στην Κόρινθο. Από εκεί το πουλούσαν σε μπιτόνια στα σπίτια, μιας και η Κόρινθος δεν είχε πόσιμο νερό.Ο πατέρας μου οδηγούσε και η μάνα κουβαλούσε τα μπιτόνια. Μαζί και εγώ. Όταν δεν είχα σχολείο ήμουν μαζί τους. Εγώ μόνο ξέρω πόσο έχουν δουλέψει οι δύο τους για να μεγαλώσουν έμενα και τα αδέλφια μου. Μεγάλη ταλαιπωρία, όμως αυτό μου δίνει ώθηση να κάνω ακόμα περισσότερα. Ουσιαστικά εκείνα τα χρόνια για μένα ήταν ήσυχα και φτωχικά, χωρίς πλούτη,χωρίς χλιδές.
" Ήμουν πάντα βιοπαλαιστής. Προσπαθούσα πάνα να ζω με τα λίγα. Τα χρήματα απλά ήθελα να τα έχω για να ζει καλά η οικογένεια μου. Δουλεύω από μικρό παιδί και δεν φοβάμαι να δουλέψω ακόμα και όλο το εικοσιτετράωρο....Προσπαθώ να προβληματίσω κόσμο και να τον αφυπνίσω. Δεν έκανα ποτέ τον κήρυκα, ούτε ήθελα να το παίζω ξερόλας. Απλά μέσα σ\από το χιούμορ προσπαθώ να περάσω τα δικά μου μηνύματα, χωρίς ωστόσο να περάσω στο άλλο άκρο που είναι η κατάθλιψη και η μιζέρια.
Αληθεύει πως την περίοδο που νοίκιασε το Δελφινάριο δεν έχει να πάρει γάλα στο παιδί του; " Ναι είναι αλήθεια αυτό. Για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε πηγαίναμε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό και παίζαμε για να αντεπεξέλθουμε στις επιταγές που είχαμε κόψει για το Δελφινάριο. Και μέσα στο αυτοκίνητο ο γιος μας που ήταν μόλις λίγων μηνών. Δεν είχα ποτέ το αίσθημα του φόβου γιατί είχα στο πλευρό μου τη σύζυγο μου. Γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω πως εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας" Tromaktiko
Ο ηθοποιός που κέρδισε το στοίχημα με τον εαυτό του, μίλησε στην εφημερίδα Νews, για τα παιδικά του χρόνια αλλά και για τις δύσκολες στιγμές που πέρασε όταν ενοικίασε το θέατρο Δελφινάριο!
Γεννήθηκε στην Κόρινθο και υπήρξε αγωνιστής από μικρή ηλικία" Οι γονείς μου πουλούσαν νερό στα σπίτια. Με ένα βυτίο πήγαιναν στο Λουτράκι και το έφερναν στην Κόρινθο. Από εκεί το πουλούσαν σε μπιτόνια στα σπίτια, μιας και η Κόρινθος δεν είχε πόσιμο νερό.Ο πατέρας μου οδηγούσε και η μάνα κουβαλούσε τα μπιτόνια. Μαζί και εγώ. Όταν δεν είχα σχολείο ήμουν μαζί τους. Εγώ μόνο ξέρω πόσο έχουν δουλέψει οι δύο τους για να μεγαλώσουν έμενα και τα αδέλφια μου. Μεγάλη ταλαιπωρία, όμως αυτό μου δίνει ώθηση να κάνω ακόμα περισσότερα. Ουσιαστικά εκείνα τα χρόνια για μένα ήταν ήσυχα και φτωχικά, χωρίς πλούτη,χωρίς χλιδές.
" Ήμουν πάντα βιοπαλαιστής. Προσπαθούσα πάνα να ζω με τα λίγα. Τα χρήματα απλά ήθελα να τα έχω για να ζει καλά η οικογένεια μου. Δουλεύω από μικρό παιδί και δεν φοβάμαι να δουλέψω ακόμα και όλο το εικοσιτετράωρο....Προσπαθώ να προβληματίσω κόσμο και να τον αφυπνίσω. Δεν έκανα ποτέ τον κήρυκα, ούτε ήθελα να το παίζω ξερόλας. Απλά μέσα σ\από το χιούμορ προσπαθώ να περάσω τα δικά μου μηνύματα, χωρίς ωστόσο να περάσω στο άλλο άκρο που είναι η κατάθλιψη και η μιζέρια.
Αληθεύει πως την περίοδο που νοίκιασε το Δελφινάριο δεν έχει να πάρει γάλα στο παιδί του; " Ναι είναι αλήθεια αυτό. Για να μπορέσουμε να επιβιώσουμε πηγαίναμε από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό και παίζαμε για να αντεπεξέλθουμε στις επιταγές που είχαμε κόψει για το Δελφινάριο. Και μέσα στο αυτοκίνητο ο γιος μας που ήταν μόλις λίγων μηνών. Δεν είχα ποτέ το αίσθημα του φόβου γιατί είχα στο πλευρό μου τη σύζυγο μου. Γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω πως εμείς καθορίζουμε τη μοίρα μας" Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Αλβανική βεντέτα στα Νότια Προάστια
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η τροχιά γύρω από τη Γη είναι «πνιγμένη» από σκουπίδια
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
