2013-09-19 17:39:05
Φωτογραφία για Κι όμως κάπως έτσι είναι...
Γράφει ο Νίκος Αυγουλας

Μια φορά κι έναν καιρό ήταν σε ένα μαγικό μέρος 40 παιδιά. Τα παιδιά παίζανε μεταξύ τους με τόση χαρά που όποιος τα έβλεπε τα ζήλευε. Ετσι μια μέρα κάποιος που δεν άντεχε σκαρφίστηκε κάτι πολύ έξυπνο για να τους την σπάσει. Πηγαίνοντας λοιπόν στην αλάνα που έπαιζαν αμέριμνα τους πετάει καραμέλες για να τα κάνει να αισθανθούν άνεση μαζί του. Οπότε αφου τα παιδιά ενθουσιάζονται με τον περίεργο αυτό τύπο πηγαίνουν κοντά του και του δίνουν την μπάλα που έπαιζαν όλοι μαζί να την κρατήσει.

Σε όποια παιδιά αρέσει το ποδόσφαιρο να πάνε αριστερά στον τοίχο…38 παιδάκια λοιπόν μετακινούνται αριστερά στον τοίχο εκτός απο τον Βαγγελάκη και τον Αντωνάκη οι οποίοι παίζανε μπαλα οχι γιατι τους άρεσε αλλα για να μην είναι μόνοι.. Στην συνέχεια ο παράξενος αυτός κύριος φωνάζει…σε όσα παιδάκια τους αρέσει το ποδόσφαιρο και παράλληλα τους αρέσει να παίζουν χωρίς διαιτητή τους αγώνες να πάνε στην μέση Ετσι λοιπόν 30 παιδάκια κινήθηκαν στην μέση…τα 8 που δεν πήγαν ήταν αυτά που τρώγανε ξύλο αρκετό στην αλάνα και θέλανε κάποιον πάνω απο το κεφάλι τους για να μην είναι τόσο ελεύθεροι οι κανόνες!


Ο τύπος αυτός δεν είχε διάθεση να σταματήσει οπότε συνέχισε λέγοντας…σε όσους απο εσάς σας αρέσει το ποδόσφαιρο δεν θέλετε διατητή και σας αρέσει να παίζεται τερματοφύλακες πηγαίνετε προς τα πίσω…4 παιδιά λοιπόν κινήθηκαν μονο προς τα πίσω και τα υπόλοιπα έμειναν ακίνητα στην μέση του γηπέδουν…δεν σταμάτησε ομως εκεί και συνέχισε.. σε όσους τώρα τους αρέσει να παίζουν άμυνα να πάνε στην λιγο πιο πίσω…σε όσους τους αρέσει να πάιζουν στο κέντρο να καθήσουν εκεί που είναι και σε όσους αρέσει η επίθεση να πάνε μπροστά…

Ετσι ξαφνικά είχαμε…2 παιδάκια που δεν τους αρέσει το ποδόσφαιρο…8 παιδάκια που θέλουν διατητή 4 παιδιά που τους αρέσει το τέρμα ,6 παιδιά που τους αρέσει η άμυνα 10 παιδιά που τους αρέσει το κέντρο και 10 παιδιά που τους αρέσει η επίθεση.

Ολα τα παιδάκια αφου είχαν παρέα ένιωσαν άνετα,όμως αυτός ο παράξενος κύριος δεν ήταν για καλό εκεί…οπότε τους είπε για να ολοκληρώσουμε θα πρέπει τώρα να χωρίστείτε ανάλογα με το τι ομάδα είσαστε… τα 2 έγιναν ένα κι ένα…τα 8 σπάσανε στα 4 , τα 4 έμειναν όλα μονα τους , απο τα 6 μόνο 2 έμειναν μαζί…και στις δυο δεκάδες είχαμε αντίστοιχα αποτελέσματα…

Τώρα λοιπόν δίνει μια στην μπαλα αυτός την κλωτσάει στην αλάνα και περιμένει να δεί τα αποτελέσματα…

Η κάθε ομάδα, είτε ήταν μονο ένα παιδί είτε ήταν 4 παιδιά στην ομάδα έπεσαν με λύσσα πάνω στην μπάλα. Την ήθελα δική τους με μανία… κι όταν κάποιος την έπιανε δεν την άφηνε στον άλλο. Ενα Χάος…

Ξαφνικά η μπαλα πηγαίνει στα 2 παιδιά που είχαν δηλώσει εξ’ αρχής οτι δεν τους αρέσει το ποδόσφαιρο…οπότε την παίρνουν τρέχουν και βρίσκουν ένα γήπεδο μπάσκετ…

Πηγαίνοντας να ξεκινήσουν να παίζουν το ένα φωνάζει…ώπα ώπα ώπα…

“Με διαιτητή ή χωρίς;” …κι έτσι…κατέληξε η μπάλα στο ένα παιδί που ήθελε να παίξει χωρίς διαιτητή…

Περνώντας λοιπόν από τις μπασκέτες τωρα πια ο κύριος αυτός…πήρε την μπάλα αφου δεν είχε καμία αντίσταση από ένα παιδί μονο και τώρα πια κανείς δεν είχε να παίξει χαρούμενος!

Τώρα που τελείωσε όλο αυτό…και το ξανασκέφτομαι …μπορεί τελικά τα παιδιά να μην ήταν παιδιά…το μαγικό μέρος να μην ήταν αλάνα…ο παράξενος αυτός άνθρωπος να μην ήταν ένας άνθρωπος και οι καραμέλες να μην ήταν καραμέλες αλλα κάτι άλλο…το ποδόσφαιρο να μην ήταν ποδόσφαιρο και ο διαιτητής να μην είχε την ακριβή έννοια της λέξης…και οι ομάδες μπορεί να μην ήταν ποδοσφαιρικές ομάδες αλλα κάτι διαφορετικό…και αυτή η μπάλα.. μόνο μπάλα δεν ήταν…

Το χάος μονο…το χάος ήταν χάος με το Χ κεφαλαίο.

Αν δεν ερχόταν ποτέ αυτός ο τύπος όλοι θα παίζανε χωρίς να τους νοιάζει ότι έχουν τόσες διαφορές. τεχνητές!

Δεν αξίζει να γίνεται όλο αυτό.

Δεν αξίζει σε κανένα.

Να κοιτάς τον μακρόκοσμό σου και να λές πως μπορώ να το αλλάξω εγώ αυτό?

Νομίζω αδερφέ δεν αλλάζει με βία. Ούτε με «δεξί» κροσέ…ούτε με «αριστερό».

Κοίτα να αλλάξεις την μέρα του αδερφού σου και θα αλλάξει και ο κόσμος μας.

Κοίτα να κάνεις τον άνθρωπό σου να χαμογελάει και θα έρθει η αλλαγή!

Και στο ξαδερφάκι σου…’ασε τα πολεμικά παιχνίδια. Πάρ’ του κιθάρα και μίλησε του για τον Μικρό Πρίγκιπα και θα έχεις βάλει το λιθαράκι σου στην αλλαγή του κόσμου μας.

Και τους γονείς σου…να μην τους κατηγορείς για το τότε…για αυτά που έκαναν…είναι ηληθιότητα…λύσεις να δίνεις…όχι να προσθέτεις προβλήματα. Μιλα τους! Μίλα τους και κάνε τους να γελάνε!

Αλλαξε τον μικρόκοσμό σου και ο μακρόκοσμος μας αλλάζει όταν αλλάξουν πολλοί μικρόκοσμοι!

Καλημέρες και εύχομαι οι μέρες που έρχονται να είναι όντως καλές! Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ