2013-11-05 23:05:03
Φωτογραφία για Ένα πινέλο. Ένας καμβάς... Και χρώματα..
από την Άρτεμις Γεωργιου

Χρωμα. Η οπτικη εντυπωση, που προκαλειται στον οφθαλμο απο την εμμεση ή αμεση αντανακλαση φυσικου ή τεχνητου φωτος πανω στην επιφανεια των μη φωτεινων αντικειμενων.

Ετσι δημιουργουνται τα χρωματα : το πρασινο, το κοκκινο, το μπλε, το λευκο, το μαυρο, και ολα τα υπολοιπα. Ετυμολογια της λεξεως αυτης: συμφωνησαμε οτι προερχεται απο τη λεξη 'χρωμα'*(περισπαται), η οποια σημαινε στα αρχαια ελληνικά "το δέρμα"(πρβλ. χρώς, -οός). Η καταληξη -μα, προσδιδει και δηλωνει την μονιμη κατασταση στην οποια βρισκεται το αντικειμενο.. για παραδειγμα σχη-μα, χρω-μα, πτω-μα. Αυτος ειναι ο ορισμος της λεξεως χρωματος, ο πιο σύνηθες. Απο την αλλη πλευρα, οταν ακουω τους φθογγους χ,ρ,ω,μ,α , σε αυτη ακριβως την ακολουθια, ωστε η σχηματιζομενη λεξη να ειναι "το χρωμα", μόνο αυτος ο ορισμος δε μου ερχεται. Η αληθεια ειναι πως πλεον εχουν "χρωματιστει" ολα. Τα χρωματα πηραν ζωή, αναπνεουν και πλεον κατακρινουν, διοικουν, επιδοκιμαζουν, και αποδοκιμαζουν, αποδιδουν δικαιοσυνη αληθινή ή επιπλαστη, αποφασισουν και εκτελουν
. Και εφτασαν στο σημειο να δημιουργησουν ενα σχη-μα κρατους γεματο χρωματα και προσωπικες, εσωτερικες διενεξεις. Σχημα κρατους : μονιμη κατασταση ενος κρατους. Το κρατος μας εχει χρωματα.. οχι μονο ενα ,..πολλα. Και ειναι παντου γυρω μας. Στα πανεπιστημια, στα υπουργεια, στα καναλια, στο δρομο, στις καφετεριες, στα σχολεια, στις αυλες, στα σπιτια μας. Το κρατος μας δεν ειναι αχρωμο αλλα υπαρχει μια πανδαισια χρωματων. Λενε πως τα χρωματα μας φτιαχνουν τη διαθεση, εμενα παλι πια καθολου. Προτιμω την αχρωμια, την ουδετεροτητα. Τα ματια μου νομιζω πως κουραστηκαν. Οχι μονο απο τα χρωματα που τοσο πολυ μπηκαν στη ζωη μου αλλα επειδη ειδα πολλα.

Ειδα ανθρωπους να απολυονται. Ανεργια.

Ειδα τα πεζοδρομια να γεμιζουν απο αστεγους. Φτωχεια.

Ειδα τις πλατειες να γεμιζουν συσσιτια. Πεινα.

Ειδα τους δρομους να πλημμυριζουν με διαμαρτυρομενους με πανό. Εξεγερση.

Ειδα τη βουλη να την περιφρουρουν με καγκελα. Φοβος.

Ειδα στο δρομο ανθρωπους αγελαστους. Απελπισια.

Ειδα περιουσιες να καταρρεουν. Πτωχευση.

Ανεργια. Φτωχεια. Πεινα. Εξεγερση. Φοβος. Απελπισια. Πτωχευση... Τα χρωματα αβανταρουν αυτες τις πεντε λεξεις, και επετρεψαν να καθορισουν αυτο το "σχη-μα", αυτη τη μονιμη κατασταση του κρατους μας.

Τα χρωματα τα εμαθα καλα στο δημοτικο. Κανεις ομως, και καμια δασκαλα δε μου ειπε οτι το χρωμα εχει συνεπειες, οτι ολα μαζι καταστρεφουν, οτι φερνουν φτωχεια, φοβο, απελπισια. Κανεις δε μου ειπε οτι οταν το μπλε αναμειχθει με το πρασινο φέρνει δυστυχια και πονο, εγω ηξερα οτι το αμαλγαμα των δυο αυτων χρωματων εχει ως αποτελεσμα μια περιεργη αποχρωση του μπλε-γκρι. Εμαθα οτι τα μεσα μαζικης ενημερωσης ειναι αχρωμα, δεν με ενημερωσε κανεις οτι ειναι κοκκινα, πρασινα ή μπλε. Για μενα η πατριδα μου, δεν εχει χρωμα μαυρο, ουτε την υπερασπιζομαι εις βαρος αλλον λαων. Η Ελλαδα που ξερω δεν ειναι ουτε μαυρη, ουτε κοκκινη, ουτε μπλε, ουτε πρασινη. Η Ελλαδα μου δεν εχει πλεον αναγκη απο αλλους ηρωες, ψευτοηρωες. Εχει ηδη πολλους στην πλατη της.

Γεμισαμε ανουσια χρωματα.

Γεμισαμε λαικιστες.

Γεμισαμε "κομματοσκυλα".

Γεμισαμε ηρωες που αναδειχτηκαν απο συγκυριες και οχι απο αγωνα.

Κουραστηκα. Τα χρωματα με ζαλισαν. Οι ηρωες με κουρασαν. Εμενα τα ονειρα μου, προτιμουσα και θα προτιμω να ειναι αχρωμα. Ειναι πιο ωραια η αχρωμια. Αλλο ομως η αχρωμια και αλλο η διαφανεια : η διαφανεια καθρεφτιζει οιοδηποτε χρωμα καθρεφτιστει σε αυτη. Προτιμω την αχρωμια. ΛΕΥΚΟ. Ουδετεροτητα. Στη δικη μου παλετα, τα χρωματα δεν τα φοβαμαι, ειναι αγνα και αψυχα, ζωντανευουν πανω στον καμβα, μόνο οταν τα χρησιμοποιησω και αντιδρουν με τον τροπο που θα καθορισω εγω. Στη φαντασια και την ελπιδα μου, ακομη δεν καταφεραν να βαλουν τα δικα τους χρωματα .

allazoumetinellada.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΤΕ ΤΟ NEWSNOWGR.COM
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΑ ΑΡΘΡΑ