2018-09-01 16:52:25
Μέσα σε λίγους μήνες έγγαμου βίου, ενώ μέχρι πρότινος δεν μπορούσα να αριθμήσω πάνω από δύο υπουργούς της τότε κυβέρνησης, είχα αρχίσει να παρακολουθώ φανατικά την επικαιρότητα όπως και ο δημοσιογράφος σύζυγός μου. Εκείνος, από τη μεριά του, είχε αρχίσει να καλλιεργεί μια συμπάθεια προς το πανκ ροκ, τα διηγήματα του Ντέιβιντ Σεντάρις και τη χορτοφαγία.
Όσο έβλεπα τον εαυτό μου να μεταλλάσσεται σε αποταμιευτική μηχανή, είδα εκείνον να υιοθετεί τις συνήθειές μου να κάνω οδοντικό νήμα και να πίνω νερό με λεμόνι κάθε πρωί. Όλα αυτά έγιναν ασυναίσθητα, χωρίς να έχει προσπαθήσει κανείς από τους δυο μας να "επηρεάσει" ή να "μυήσει" τον άλλο στις προτιμήσεις του. Τελικά ήταν αλήθεια αυτό που άκουγα να λένε: Ο γάμος σε αλλάζει. Και σε μεταμορφώνει σταδιακά σε έναν εαυτό πολύ κοντινό με αυτόν του συντρόφου σου. Λέγεται και ώσμωση. Πρόσφατα όμως ανακάλυψα ότι υπάρχουν και κάποιες αλλαγές στην προσωπικότητά σου που συμβαίνουν ήδη κατά τον πρώτο χρόνο έγγαμου βίου και έχουν να κάνουν με κάτι πολύ βαθύτερο.
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα με επικεφαλής τον Τζάστιν Λάβνερ, βοηθό καθηγητή στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια, η πιο σημαντική αλλαγή που επέρχεται κατά τους πρώτους δώδεκα μήνες συζυγικής ζωής δεν έχει να κάνει με το τι σου αρέσει ή τι θέλεις, αλλά με το ποιος είσαι ουσιαστικά. Η μελέτη αναλύει τα στοιχεία που συνέλεξε ο Λάβνερ και η ομάδα του παρακολουθώντας 169 νιόπαντρα ετερόφυλα ζευγάρια, μιλώντας μαζί τους σε τρία διαφορετικά, αλλά κομβικά χρονικά σημεία: έξι μήνες μετά το μεγάλο "ναι", την ημέρα της πρώτης επετείου και έξι μήνες μετά.
Τα ερωτηματολόγια που μοιράστηκαν στα ζευγάρια ήταν σχεδιασμένα έτσι ώστε να μελετηθούν τα λεγόμενα πέντε δομικά στοιχεία της προσωπικότητας (σύμφωνα με τη θεωρία του Big Five, που ξεκίνησε να δομείται από τους ψυχολόγους Ρόμπερτ ΜακΚρε και Πολ Κόστα το 1990): εξωστρέφεια, νεύρωση, ευσυνειδησία, τερπνότητα (η τάση να είναι κανείς άνετος και ευχάριστος σε κοινωνικές καταστάσεις) και άνοιγμα (η δεκτικό-τητα προς νέες εμπειρίες).
Όσες κι αν ήταν οι διαφορές ανάμεσα στους συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως ηλικίας, οικονομικής κατάστασης, ακόμα και διάρκειας της σχέσης ή και συγκατοίκησης ή μη πριν από το γάμο, οι αλλαγές που εμφανίστηκαν σε όλους ήταν τόσο ξεκάθαρες, που μπόρεσαν
να στηρίξουν τη θεωρία του Λάβνερ. "Το αν ζούσαν μαζί πριν από
το γάμο ή αν η σχέση μετρούσε ήδη πολλά ή λίγα χρόνια ζωής καμία
σημασία δεν είχε. Ο γάμος από μόνος του μοιάζει να είναι ο καταλύτης
που ενεργοποιεί την αλλαγή" λέει στη Madame Figaro και συνεχίζει:
"Έχουμε την τάση να θεωρούμε την προσωπικότητα κάτι σταθερό και
παγιωμένο, αλλά η έρευνα αυτή αποδεικνύει ότι ακόμα και κατά τους
πρώτους μήνες του γάμου η προσωπικότητα αλλάζει".
Αναρωτιέμαι αν το φύλο παίζει ρόλο, ποιος, αλήθεια, από τους δυο μας τελικά είναι πιο δεκτικός στην αλλαγή, αλλά, σύμφωνα με τον Λάβνερ, αλλάζουμε σημαντικά και οι δύο, άνδρες και γυναίκες, απλά σε διαφορετικούς τομείς: "Οι άνδρες εμφανίζουν μείωση στην εξωστρέφεια και την τερπνότητα, ενώ αυξάνεται σημαντικά η ευσυνειδησία τους. Οι γυναίκες,
από την άλλη, σημειώνουν πτώση στους τομείς της τερπνότητας, του
ανοίγματος σε νέες εμπειρίες αλλά και των νευρώσεων". Τουλάχιστον
τώρα έχουμε κάτι, ένα τρανταχτό επιχείρημα ενάντια στη φήμη ότι οι
παντρεμένες γυναίκες είναι περισσότερο νευρωτικές...
ΝΑ ΈΧΕΙΣ Ή ΝΑ ΕΊΣΑΙ; Ιδού τα πορίσματα της έρευνας όπως κωδικοποιήθηκαν από την ομάδα:
1.Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες γινόμαστε λιγότερο ευχάριστοι. Ουπς, δεν έχουν άδικο τελικά οι παλιοί φίλοι που κατηγορούν το ζευγάρι ότι γίνεται πιο κλειστό και λιγότερο ευχάριστο. Ευτυχώς ο Λάβνερ έχει κάτι καλό να πει γι’ αυτή την αλλαγή: "Ο γάμος είναι δύσκολος, χρειάζεται κάποιο διάστημα προσαρμογής. Πρέπει και οι δύο να συνηθίσουν τα νέα δεδομένα, να βρουν τη θέση τους μέσα στο θεσμό και τις απαιτήσεις του, ακόμα και τη φυσική αλληλεξάρτηση σε βαθμό που δεν έχουν βιώσει ξανά μέχρι τότε, ούτε στην περίπτωση που ο γάμος ήταν η κατάληξη μιας μακροχρόνιας σχέσης". Υπολόγισε και τα έξοδα της δεξίωσης, τα δώρα που πρέπει να επιστραφούν, τα τραπεζώματα που πρέπει να γίνουν, ε, δεν το λες και αφορμή για χαρά.
2. Οι γυναίκες γίνονται λιγότερο ανοιχτές σε νέες καταστάσεις και οι άνδρες λιγότερο εξωστρεφείς. Άλλη μία, όχι και τόσο κολακευτική ματιά στο γάμο, αρκετή να σε αποτραβήξει από την ιδέα μια και καλή. Τελικά όμως δε μιλάμε για στοιχεία της προσωπικότητας που εκδηλώνονται μέσα στη σχέση, αλλά για χαρακτηριστικά που απλώς αλλάζουν εστίαση. Σύμφωνα με τον Λάβνερ, οι άνδρες γίνονται λιγότερο εξωστρεφείς επειδή επικεντρώνονται στη σχέση, ενώ οι γυναίκες αισθάνονται ότι δεν υπάρχει λόγος να αναζητούν
ερεθίσματα εκτός γάμου – η σχέση και τα νέα της δεδομένα είναι αρκετή δουλειά για το υποσυνείδητο, τουλάχιστον για τον πρώτο καιρό. Όλα λοιπόν είναι θέμα οπτικής. Αυτό που σε μια κολλητή μοιάζει με "βάλτωμα" και "βόλεμα" στην ασφάλεια του γάμου μπορεί για την ίδια τη φρεσκοπαντρεμένη σύζυγο να είναι μια ευχάριστη δέσμευση να περνά περισσότερο χρόνο με τον άνδρα της.
3. Οι γυναίκες γίνονται λιγότερο νευρωτικές την ώρα που οι άνδρες αποκτούν μεγαλύτερη ευσυνειδησία. Ας μην μπερδευόμαστε, η λέξη "νεύρωση" δεν έχει την ίδια χρήση εδώ μ’ αυτήν που έχουμε συνηθίσει. Ο ψυχολόγος διευκρινίζει ότι στη θεωρία του Big Five η νεύρωση αναφέρεται στην τάση που έχει κάποιος προς τα αρνητικά συναισθήματα, το άγχος ή τη θλίψη. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη τάση κατά μέσο όρο προς τη νεύρωση απ’ ό,τι οι άνδρες. Ταυτόχρονα, δείχνουν συνήθως μεγαλύτερη ευσυνειδησία, άρα, κατά τον Λέβνερ, εδώ η έρευνα μας δείχνει ότι το παντρεμένο ζευγάρι έχει την τάση να υιοθετεί τα καλά στοιχεία ο ένας του άλλου. Η ψυχραιμία και η ευσυνειδησία είναι κολλητικές.
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Τι είναι λοιπόν αυτό που πυροδοτεί τις αλλαγές αυτές μέσα στο γάμο, αλλαγές που δε βλέπει κανείς σε μια μακροχρόνια δέσμευση χωρίς το νομικό-θεσμικό πλαίσιο; Είναι η "υποχρέωση" που αισθανόμαστε λόγω κάποιας υπογραφής σε ένα χαρτί;
Ο Λάβνερ πιστεύει ότι έχει να κάνει με πολλά. Νέες συνθήκες διαβίωσης, οικονομική, φυσική και συναισθηματική αλληλεξάρτηση και αποκλειστικότητα, ακόμα και το γεγονός ότι οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε ότι ο "ιδανικός γάμος" που έχουμε στο μυαλό μας απέχει τελικά κατά πολύ από τον πραγματικό. Είναι πιθανό, συνεχίζει, τα στοιχεία του ενός να "κολλάνε" πάνω στον άλλο με τρόπο ασυναίσθητο ή ακόμα και συνειδητά, με την προτροπή του ενός προς τον άλλο να δοκιμάσει ένα διαφορετικό τρόπο θέασης της πραγματικότητας. Τέλος, οι περισσότεροι έχουμε την τάση, σύμφωνα με τον ειδικό, να αντιμετωπίζουμε το γάμο ως ένα ορόσημο στη ζωή μας, ένα σημείο καμπής, μετά το οποίο έχουμε πείσει τον εαυτό μας να αρχίσει να φέρεται διαφορετικά, να "ωριμάσει", να κατασταλάξει. Το πώς όμως αλλάζει τελικά η προσωπικότητα έχει νακάνει και με το βαθμό ικανοποίησης που παίρνει κανείς μέσα από το γάμο.
Όταν βλέπουμε θετικές αλλαγές, όπως, για παράδειγμα, η μείωση της νεύρωσης στις γυναίκες, καταλαβαίνουμε ότι έχουν να κάνουν με μια ευχάριστη εμπειρία συμβίωσης. Όταν όμως παρατηρούμε την τάση των γυναικών να είναι ευχάριστες να μειώνεται, τότε ίσως αυτή η αλλαγή να κρύβει αρνητικά συναισθήματα σχετικά με το γάμο. Το αν οι αλλαγές παγιώνονται στην προσωπικότητα των συζύγων δεν το γνωρίζουμε.
Ο Λάβνερ δεν είχε απάντηση σ’ αυτό, μιας και η έρευνα εστιάζει σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σίγουρα όμως ο πρώτος χρόνος του γάμου είναι λίγο δωροσακούλα-έκπληξη: Δεν ξέρεις αν θα αλλάξεις προς το καλό ή όχι, τουλάχιστον όμως, σύμφωνα με τον Λάβνερ, και μόνο το γεγονός ότι η προσωπικότητα αλλάζει είναι καλό. Γιατί εξελίσσεται.
Πηγή Tromaktiko
Όσο έβλεπα τον εαυτό μου να μεταλλάσσεται σε αποταμιευτική μηχανή, είδα εκείνον να υιοθετεί τις συνήθειές μου να κάνω οδοντικό νήμα και να πίνω νερό με λεμόνι κάθε πρωί. Όλα αυτά έγιναν ασυναίσθητα, χωρίς να έχει προσπαθήσει κανείς από τους δυο μας να "επηρεάσει" ή να "μυήσει" τον άλλο στις προτιμήσεις του. Τελικά ήταν αλήθεια αυτό που άκουγα να λένε: Ο γάμος σε αλλάζει. Και σε μεταμορφώνει σταδιακά σε έναν εαυτό πολύ κοντινό με αυτόν του συντρόφου σου. Λέγεται και ώσμωση. Πρόσφατα όμως ανακάλυψα ότι υπάρχουν και κάποιες αλλαγές στην προσωπικότητά σου που συμβαίνουν ήδη κατά τον πρώτο χρόνο έγγαμου βίου και έχουν να κάνουν με κάτι πολύ βαθύτερο.
ΟΙ ΑΛΛΑΓΕΣ
Σύμφωνα με μια πρόσφατη έρευνα με επικεφαλής τον Τζάστιν Λάβνερ, βοηθό καθηγητή στο Τμήμα Ψυχολογίας του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια, η πιο σημαντική αλλαγή που επέρχεται κατά τους πρώτους δώδεκα μήνες συζυγικής ζωής δεν έχει να κάνει με το τι σου αρέσει ή τι θέλεις, αλλά με το ποιος είσαι ουσιαστικά. Η μελέτη αναλύει τα στοιχεία που συνέλεξε ο Λάβνερ και η ομάδα του παρακολουθώντας 169 νιόπαντρα ετερόφυλα ζευγάρια, μιλώντας μαζί τους σε τρία διαφορετικά, αλλά κομβικά χρονικά σημεία: έξι μήνες μετά το μεγάλο "ναι", την ημέρα της πρώτης επετείου και έξι μήνες μετά.
Τα ερωτηματολόγια που μοιράστηκαν στα ζευγάρια ήταν σχεδιασμένα έτσι ώστε να μελετηθούν τα λεγόμενα πέντε δομικά στοιχεία της προσωπικότητας (σύμφωνα με τη θεωρία του Big Five, που ξεκίνησε να δομείται από τους ψυχολόγους Ρόμπερτ ΜακΚρε και Πολ Κόστα το 1990): εξωστρέφεια, νεύρωση, ευσυνειδησία, τερπνότητα (η τάση να είναι κανείς άνετος και ευχάριστος σε κοινωνικές καταστάσεις) και άνοιγμα (η δεκτικό-τητα προς νέες εμπειρίες).
Όσες κι αν ήταν οι διαφορές ανάμεσα στους συμμετέχοντες, ανεξαρτήτως ηλικίας, οικονομικής κατάστασης, ακόμα και διάρκειας της σχέσης ή και συγκατοίκησης ή μη πριν από το γάμο, οι αλλαγές που εμφανίστηκαν σε όλους ήταν τόσο ξεκάθαρες, που μπόρεσαν
να στηρίξουν τη θεωρία του Λάβνερ. "Το αν ζούσαν μαζί πριν από
το γάμο ή αν η σχέση μετρούσε ήδη πολλά ή λίγα χρόνια ζωής καμία
σημασία δεν είχε. Ο γάμος από μόνος του μοιάζει να είναι ο καταλύτης
που ενεργοποιεί την αλλαγή" λέει στη Madame Figaro και συνεχίζει:
"Έχουμε την τάση να θεωρούμε την προσωπικότητα κάτι σταθερό και
παγιωμένο, αλλά η έρευνα αυτή αποδεικνύει ότι ακόμα και κατά τους
πρώτους μήνες του γάμου η προσωπικότητα αλλάζει".
Αναρωτιέμαι αν το φύλο παίζει ρόλο, ποιος, αλήθεια, από τους δυο μας τελικά είναι πιο δεκτικός στην αλλαγή, αλλά, σύμφωνα με τον Λάβνερ, αλλάζουμε σημαντικά και οι δύο, άνδρες και γυναίκες, απλά σε διαφορετικούς τομείς: "Οι άνδρες εμφανίζουν μείωση στην εξωστρέφεια και την τερπνότητα, ενώ αυξάνεται σημαντικά η ευσυνειδησία τους. Οι γυναίκες,
από την άλλη, σημειώνουν πτώση στους τομείς της τερπνότητας, του
ανοίγματος σε νέες εμπειρίες αλλά και των νευρώσεων". Τουλάχιστον
τώρα έχουμε κάτι, ένα τρανταχτό επιχείρημα ενάντια στη φήμη ότι οι
παντρεμένες γυναίκες είναι περισσότερο νευρωτικές...
ΝΑ ΈΧΕΙΣ Ή ΝΑ ΕΊΣΑΙ; Ιδού τα πορίσματα της έρευνας όπως κωδικοποιήθηκαν από την ομάδα:
1.Τόσο οι άνδρες όσο και οι γυναίκες γινόμαστε λιγότερο ευχάριστοι. Ουπς, δεν έχουν άδικο τελικά οι παλιοί φίλοι που κατηγορούν το ζευγάρι ότι γίνεται πιο κλειστό και λιγότερο ευχάριστο. Ευτυχώς ο Λάβνερ έχει κάτι καλό να πει γι’ αυτή την αλλαγή: "Ο γάμος είναι δύσκολος, χρειάζεται κάποιο διάστημα προσαρμογής. Πρέπει και οι δύο να συνηθίσουν τα νέα δεδομένα, να βρουν τη θέση τους μέσα στο θεσμό και τις απαιτήσεις του, ακόμα και τη φυσική αλληλεξάρτηση σε βαθμό που δεν έχουν βιώσει ξανά μέχρι τότε, ούτε στην περίπτωση που ο γάμος ήταν η κατάληξη μιας μακροχρόνιας σχέσης". Υπολόγισε και τα έξοδα της δεξίωσης, τα δώρα που πρέπει να επιστραφούν, τα τραπεζώματα που πρέπει να γίνουν, ε, δεν το λες και αφορμή για χαρά.
2. Οι γυναίκες γίνονται λιγότερο ανοιχτές σε νέες καταστάσεις και οι άνδρες λιγότερο εξωστρεφείς. Άλλη μία, όχι και τόσο κολακευτική ματιά στο γάμο, αρκετή να σε αποτραβήξει από την ιδέα μια και καλή. Τελικά όμως δε μιλάμε για στοιχεία της προσωπικότητας που εκδηλώνονται μέσα στη σχέση, αλλά για χαρακτηριστικά που απλώς αλλάζουν εστίαση. Σύμφωνα με τον Λάβνερ, οι άνδρες γίνονται λιγότερο εξωστρεφείς επειδή επικεντρώνονται στη σχέση, ενώ οι γυναίκες αισθάνονται ότι δεν υπάρχει λόγος να αναζητούν
ερεθίσματα εκτός γάμου – η σχέση και τα νέα της δεδομένα είναι αρκετή δουλειά για το υποσυνείδητο, τουλάχιστον για τον πρώτο καιρό. Όλα λοιπόν είναι θέμα οπτικής. Αυτό που σε μια κολλητή μοιάζει με "βάλτωμα" και "βόλεμα" στην ασφάλεια του γάμου μπορεί για την ίδια τη φρεσκοπαντρεμένη σύζυγο να είναι μια ευχάριστη δέσμευση να περνά περισσότερο χρόνο με τον άνδρα της.
3. Οι γυναίκες γίνονται λιγότερο νευρωτικές την ώρα που οι άνδρες αποκτούν μεγαλύτερη ευσυνειδησία. Ας μην μπερδευόμαστε, η λέξη "νεύρωση" δεν έχει την ίδια χρήση εδώ μ’ αυτήν που έχουμε συνηθίσει. Ο ψυχολόγος διευκρινίζει ότι στη θεωρία του Big Five η νεύρωση αναφέρεται στην τάση που έχει κάποιος προς τα αρνητικά συναισθήματα, το άγχος ή τη θλίψη. Σύμφωνα μάλιστα με έρευνες, οι γυναίκες έχουν μεγαλύτερη τάση κατά μέσο όρο προς τη νεύρωση απ’ ό,τι οι άνδρες. Ταυτόχρονα, δείχνουν συνήθως μεγαλύτερη ευσυνειδησία, άρα, κατά τον Λέβνερ, εδώ η έρευνα μας δείχνει ότι το παντρεμένο ζευγάρι έχει την τάση να υιοθετεί τα καλά στοιχεία ο ένας του άλλου. Η ψυχραιμία και η ευσυνειδησία είναι κολλητικές.
ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ
Τι είναι λοιπόν αυτό που πυροδοτεί τις αλλαγές αυτές μέσα στο γάμο, αλλαγές που δε βλέπει κανείς σε μια μακροχρόνια δέσμευση χωρίς το νομικό-θεσμικό πλαίσιο; Είναι η "υποχρέωση" που αισθανόμαστε λόγω κάποιας υπογραφής σε ένα χαρτί;
Ο Λάβνερ πιστεύει ότι έχει να κάνει με πολλά. Νέες συνθήκες διαβίωσης, οικονομική, φυσική και συναισθηματική αλληλεξάρτηση και αποκλειστικότητα, ακόμα και το γεγονός ότι οι περισσότεροι αντιλαμβανόμαστε ότι ο "ιδανικός γάμος" που έχουμε στο μυαλό μας απέχει τελικά κατά πολύ από τον πραγματικό. Είναι πιθανό, συνεχίζει, τα στοιχεία του ενός να "κολλάνε" πάνω στον άλλο με τρόπο ασυναίσθητο ή ακόμα και συνειδητά, με την προτροπή του ενός προς τον άλλο να δοκιμάσει ένα διαφορετικό τρόπο θέασης της πραγματικότητας. Τέλος, οι περισσότεροι έχουμε την τάση, σύμφωνα με τον ειδικό, να αντιμετωπίζουμε το γάμο ως ένα ορόσημο στη ζωή μας, ένα σημείο καμπής, μετά το οποίο έχουμε πείσει τον εαυτό μας να αρχίσει να φέρεται διαφορετικά, να "ωριμάσει", να κατασταλάξει. Το πώς όμως αλλάζει τελικά η προσωπικότητα έχει νακάνει και με το βαθμό ικανοποίησης που παίρνει κανείς μέσα από το γάμο.
Όταν βλέπουμε θετικές αλλαγές, όπως, για παράδειγμα, η μείωση της νεύρωσης στις γυναίκες, καταλαβαίνουμε ότι έχουν να κάνουν με μια ευχάριστη εμπειρία συμβίωσης. Όταν όμως παρατηρούμε την τάση των γυναικών να είναι ευχάριστες να μειώνεται, τότε ίσως αυτή η αλλαγή να κρύβει αρνητικά συναισθήματα σχετικά με το γάμο. Το αν οι αλλαγές παγιώνονται στην προσωπικότητα των συζύγων δεν το γνωρίζουμε.
Ο Λάβνερ δεν είχε απάντηση σ’ αυτό, μιας και η έρευνα εστιάζει σε ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Σίγουρα όμως ο πρώτος χρόνος του γάμου είναι λίγο δωροσακούλα-έκπληξη: Δεν ξέρεις αν θα αλλάξεις προς το καλό ή όχι, τουλάχιστον όμως, σύμφωνα με τον Λάβνερ, και μόνο το γεγονός ότι η προσωπικότητα αλλάζει είναι καλό. Γιατί εξελίσσεται.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Εικόνα ΣΟΚ της Ναταλίας Γερμανού πεσμένη στα σκαλοπάτια αεροπλάνου [photo]](https://images.newsnowgreece.com/118/1184466/eikona-sok-tis-natalias-germanou-pesmeni-sta-skalopatia-aeroplanou-photo-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
