2023-07-25 10:04:48
Ένας πνιγμός μπορεί να είναι εντελώς αθόρυβος και να διαρκέσει 30 δευτερόλεπτα. Ειδικά όταν μιλάμε για ένα μικρό παιδί, που ίσως δεν γνωρίζει καλό κολύμπι, ο κίνδυνος αυξάνεται και μόλις λίγα λεπτά χωρίς επιτήρηση στο νερό μπορεί να αποβούν μοιραία.
Μπορεί στις ταινίες ένας πνιγμός να περιλαμβάνει πάλη με τα κύματα, φωνές και γενικότερα ένταση ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Πολλές είναι οι αφορμές που μπορούν να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν πάει καλά. Όλα μπορεί να είναι ορατά δια γυμνοί οφθαλμού και άλλα πιο σύνθετα και θα πρέπει να είστε ως γονείς περισσότερο «ψιλιασμένοι». Τι πρέπει να προσέξετε.
Τα βρέφη και τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά διατρέχουν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο, ακόμα και σε ελάχιστο ύψος νερού, καθώς δεν έχουν ακόμα αναπτύξει επαρκώς τον αντανακλαστικό μηχανισμό που θα τα βοηθήσει να αντιδράσουν σε περίπτωση κατάποσης θαλασσινού ή γλυκού νερού.
Πνιγμός ονομάζεται η διαδικασία αναπνευστικής διαταραχής έπειτα από βύθιση ή εμβάπτιση σε κάποιο υγρό που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο, τραυματισμό ή επιβίωση.
Όροι όπως «δευτεροβάθμιος πνιγμός», «ξηρός πνιγμός», «υγρός πνιγμός» και «παρολίγο πνιγμός» έχουν εγκαταλειφθεί. Στην πλειοψηφία των θανατηφόρων περιστατικών πνιγμού, υπάρχει μια μικρή ποσότητα υγρού στους πνεύμονες του θύματος. Αν δεν υπάρχει νερό, τότε το θύμα πέθανε πιθανότατα από κάποια άλλη αιτία πριν εισέλθει στο νερό.
Πώς θα καταλάβουμε ότι ένα παιδί πνίγεται;
-Το κεφάλι του είναι χαμηλά στο νερό και, ίσως, το στόμα του μέσα στο νερό.
-Τα μαλλιά του επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού, πάνω από την κορυφή του κεφαλιού του.
-Το σώμα του είναι σε σχεδόν κάθετη θέση και τα πόδια του δεν κουνιούνται ή κουνιούνται ελάχιστα.
-Σκύβει το κεφάλι προς τα πίσω με ανοιχτό το στόμα.
-Τα μάτια του είναι θολά ή το βλέμμα του μοιάζει άδειο.
-Τα μάτια του είναι ορθάνοιχτα ή τα κλείνει σφιχτά.
-Προσπαθεί να κολυμπήσει αλλά δεν καταφέρνει να προχωρήσει.
-Προσπαθεί να πάρει βαθιές ανάσες.
-Το σώμα του πλησιάζει στον πυθμένα της θάλασσας/της πισίνας.
-Προσπαθεί να γυρίσει ανάσκελα.
Αν παρατηρήσουμε οποιοδήποτε από τα παραπάνω σημάδια, σπεύδουμε στο σημείο.
Πώς βοηθούμε ένα παιδί που κινδυνεύει να πνιγεί
Το βγάζουμε από το νερό, ιδανικά με ένα σωσίβιο γιατί μπορεί μέσα στον πανικό του να μας παρασύρει στο βυθό της θάλασσας. Ειδοποιούμε τις πρώτες βοήθειες.
Πρώτες βοήθειες σε περίπτωση που κάποιο άτομο κινδυνεύσει από πνιγμό:
Βγάζουμε το θύμα στην ακτή ανάσκελα, καλούμε σε βοήθεια και ξεκινάμε την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ). Απελευθερώνουμε τους αεραγωγούς ανασηκώνοντας το σαγόνι του θύματος και πιέζουμε ελαφρώς προς τα πίσω το κεφάλι ώστε να ανοίξουν οι αεραγωγοί. Ελέγχουμε την αναπνοή, ακούμε αν το θύμα αναπνέει και βλέπουμε αν κινείται ο θώρακας. Ελέγχουμε την καρδιακή λειτουργία ψηλαφώντας το σφυγμό στην καρωτίδα. Εάν υπάρχει σφυγμός κάνουμε τεχνητή αναπνοή ως έξης: κλείνουμε τη μύτη του θύματος και εφαρ-μόζουμε το στόμα μας στο στόμα του. Κάνουμε μια δυνατή εκπνοή (ρυθμός: 1 εκπνοή/ 5 sec) μέχρι να επανέλθει. Εάν δεν υπάρχει σφυγμός ξεκινάμε καρδιακές μαλάξεις με τεχνητές αναπνοές σε ρυθμό 15/2. Μόλις συνέλθει το θύμα το βάζουμε στο πλάι σε θέση ανάνηψης. themaygeias
Μπορεί στις ταινίες ένας πνιγμός να περιλαμβάνει πάλη με τα κύματα, φωνές και γενικότερα ένταση ωστόσο, η πραγματικότητα είναι διαφορετική.
Πολλές είναι οι αφορμές που μπορούν να μας οδηγήσουν στο συμπέρασμα ότι κάτι δεν πάει καλά. Όλα μπορεί να είναι ορατά δια γυμνοί οφθαλμού και άλλα πιο σύνθετα και θα πρέπει να είστε ως γονείς περισσότερο «ψιλιασμένοι». Τι πρέπει να προσέξετε.
Τα βρέφη και τα μικρότερα σε ηλικία παιδιά διατρέχουν ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο, ακόμα και σε ελάχιστο ύψος νερού, καθώς δεν έχουν ακόμα αναπτύξει επαρκώς τον αντανακλαστικό μηχανισμό που θα τα βοηθήσει να αντιδράσουν σε περίπτωση κατάποσης θαλασσινού ή γλυκού νερού.
Πνιγμός ονομάζεται η διαδικασία αναπνευστικής διαταραχής έπειτα από βύθιση ή εμβάπτιση σε κάποιο υγρό που μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο, τραυματισμό ή επιβίωση.
Όροι όπως «δευτεροβάθμιος πνιγμός», «ξηρός πνιγμός», «υγρός πνιγμός» και «παρολίγο πνιγμός» έχουν εγκαταλειφθεί. Στην πλειοψηφία των θανατηφόρων περιστατικών πνιγμού, υπάρχει μια μικρή ποσότητα υγρού στους πνεύμονες του θύματος. Αν δεν υπάρχει νερό, τότε το θύμα πέθανε πιθανότατα από κάποια άλλη αιτία πριν εισέλθει στο νερό.
Πώς θα καταλάβουμε ότι ένα παιδί πνίγεται;
-Το κεφάλι του είναι χαμηλά στο νερό και, ίσως, το στόμα του μέσα στο νερό.
-Τα μαλλιά του επιπλέουν στην επιφάνεια του νερού, πάνω από την κορυφή του κεφαλιού του.
-Το σώμα του είναι σε σχεδόν κάθετη θέση και τα πόδια του δεν κουνιούνται ή κουνιούνται ελάχιστα.
-Σκύβει το κεφάλι προς τα πίσω με ανοιχτό το στόμα.
-Τα μάτια του είναι θολά ή το βλέμμα του μοιάζει άδειο.
-Τα μάτια του είναι ορθάνοιχτα ή τα κλείνει σφιχτά.
-Προσπαθεί να κολυμπήσει αλλά δεν καταφέρνει να προχωρήσει.
-Προσπαθεί να πάρει βαθιές ανάσες.
-Το σώμα του πλησιάζει στον πυθμένα της θάλασσας/της πισίνας.
-Προσπαθεί να γυρίσει ανάσκελα.
Αν παρατηρήσουμε οποιοδήποτε από τα παραπάνω σημάδια, σπεύδουμε στο σημείο.
Πώς βοηθούμε ένα παιδί που κινδυνεύει να πνιγεί
Το βγάζουμε από το νερό, ιδανικά με ένα σωσίβιο γιατί μπορεί μέσα στον πανικό του να μας παρασύρει στο βυθό της θάλασσας. Ειδοποιούμε τις πρώτες βοήθειες.
Πρώτες βοήθειες σε περίπτωση που κάποιο άτομο κινδυνεύσει από πνιγμό:
Βγάζουμε το θύμα στην ακτή ανάσκελα, καλούμε σε βοήθεια και ξεκινάμε την καρδιοαναπνευστική αναζωογόνηση (ΚΑΡΠΑ). Απελευθερώνουμε τους αεραγωγούς ανασηκώνοντας το σαγόνι του θύματος και πιέζουμε ελαφρώς προς τα πίσω το κεφάλι ώστε να ανοίξουν οι αεραγωγοί. Ελέγχουμε την αναπνοή, ακούμε αν το θύμα αναπνέει και βλέπουμε αν κινείται ο θώρακας. Ελέγχουμε την καρδιακή λειτουργία ψηλαφώντας το σφυγμό στην καρωτίδα. Εάν υπάρχει σφυγμός κάνουμε τεχνητή αναπνοή ως έξης: κλείνουμε τη μύτη του θύματος και εφαρ-μόζουμε το στόμα μας στο στόμα του. Κάνουμε μια δυνατή εκπνοή (ρυθμός: 1 εκπνοή/ 5 sec) μέχρι να επανέλθει. Εάν δεν υπάρχει σφυγμός ξεκινάμε καρδιακές μαλάξεις με τεχνητές αναπνοές σε ρυθμό 15/2. Μόλις συνέλθει το θύμα το βάζουμε στο πλάι σε θέση ανάνηψης. themaygeias
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
