2012-12-06 18:17:05
Αν βρισκόσουν σε ένα δωμάτιο εξέτασης ασθενών όπου απλά θα περπατούσες, τα έμπειρα μάτια ενός ειδικού θα μπορούσαν να αποκαλύψουν πολλά για σένα μέσα σε λίγα λεπτά: ο διασκελισμός σου, το βήμα σου, ο ρυθμός σου και η στάση σου θα μπορούσαν να δώσουν εκπληκτικές πληροφορίες για τη συνολική εικόνα της υγείας αλλά και της φυσικής σου κατάστασης.
«Πολλοί ορθοπεδικοί αλλά και φυσικοθεραπευτές έχουν τη δυνατότητα όταν βλέπουν έναν άνθρωπο να περπατά στο δρόμο να βγάζουν μια πρόχειρη διάγνωση για υποκείμενες καταστάσεις στην υγεία του, και αν αυτές δεν είναι καλές, να προχωρούν σε πιο ειδικές πληροφορίες σχετικά με το τι δεν πάει καλά», μας λέει ο Charles Blitzer, ορθοπεδικός χειρουργός στο Νοσοκομείο του Somersworth στο Νιου Χαμσάιρ και εκπρόσωπος της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπεδικών Χειρουργών.
Διάβασε παρακάτω για τους 15 συνηθέστερους τρόπους βαδίσματος και τι αποκαλύπτουν για την υγεία σου.
1. Αργό βάδισμα
Πιθανή διάγνωση: Μικρότερο προσδόκιμο ζωής
Η ταχύτητα βαδίσματος αποτελεί αξιόπιστη ένδειξη μακροζωίας, σύμφωνα με την ανάλυση 9 διευρυμένων μελετών που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο του Pittsburg και δημοσίευσε τον Ιανουάριο του 2011 στο The Journal of the American Medical Association. Το δείγμα των 36.000 συμμετεχόντων ήταν όλοι άνω των 65 ετών. Στην πραγματικότητα, η πρόβλεψη του προσδόκιμου ζωής με βάση το περπάτημα αποδείχτηκε τόσο ακριβής όσο αν είχε υπολογιστεί λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, το φύλο, χρόνιες ασθένειες, το κάπνισμα, το δείκτη μάζας σώματος, νοσηλείες και άλλους κοινούς δείκτες.
Ο μέσος όρος ταχύτητας ήταν περίπου 1 μέτρο ανά δευτερόλεπτο (3.200 μ. την ώρα περίπου). Εκείνοι που διήνυσαν λιγότερο από μισό μέτρο το δευτερόλεπτο διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Οσοι, πάλι, περπάτησαν περισσότερο από 1 μ. το δευτερόλεπτο, έζησαν εν τέλει περισσότερο απ’ ό,τι είχε προβλεφθεί με βάση το φύλο ή την ηλικία.
Μελέτη του 2006 βρήκε ότι άνθρωποι ηλικίας 70-79 ετών οι οποίοι δεν μπορούσαν να περπατήσουν 400 μ. μέσα σε μία ώρα ήταν μάλλον απίθανο να ζουν έπειτα από 6 χρόνια. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη των επιστημόνων, το πιθανότερο ήταν να υποφέρουν από κάποια ασθένεια ή αναπηρία πριν πεθάνουν. Πιο πρόσφατη μελέτη ανάμεσα σε άντρες ηλικίας 71-93 ετών έδειξε ότι εκείνοι που περπατούσαν 3 χιλιόμετρα μέσα στη μέρα είχαν περίπου μισές πιθανότητες από τους υπόλοιπους να υποστούν καρδιακό επεισόδιο.
2. Περιορισμένη ταλάντευση των χεριώνΠιθανή διάγνωση: Προβλήματα στο κάτω μέρος της πλάτης«Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο έχουμε δημιουργηθεί», υποστηρίζει ο φυσικοθεραπευτής Steve Bailey, ιδιοκτήτης κέντρου φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης στο Knoxville, στο Τενεσί. Καθώς το αριστερό πόδι βγαίνει μπροστά, η σπονδυλική στήλη κάνει δεξιά περιστροφική κίνηση ενώ το δεξί χέρι πηγαίνει προς τα πίσω. Αυτός ο εκπληκτικός συντονισμός των μυών και στις δύο πλευρές του σώματός μας είναι σωτήριος, αφού δρα υποστηρικτικά για τη μέση μας και το κάτω μέρος της πλάτης μας, συμπληρώνει.
Αν κάποιος περπατά με τρόπο που δεν υπάρχει αρκετή ταλάντευση στα χέρια, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι η σπονδυλική του στήλη δεν υποστηρίζεται επαρκώς από τον κινητικό μηχανισμό της πλάτης του. Το αποτέλεσμα είναι πόνοι στην πλάτη ή κάποιας μορφής ευπάθεια που θα φανεί σύντομα. «Η ταλάντευση των χεριών αποτελεί για τους ειδικούς μία εξαιρετική πηγή πληροφόρησης για τη λειτουργία της πλάτης», συνεχίζει ο Bailey.
3. Τα πόδια χτυπούν απότομα στο έδαφος
Πιθανή διάγνωση: Ρήξη δίσκου πιθανόν από χτύπημα
Συχνά ένας ειδικός δεν χρειάζεται να σε δει να περπατάς, αρκεί να σε ακούσει να έρχεσαι από το διάδρομο! Η πτώση άκρου ποδός (drop foot) αναφέρεται σε εκείνη την κατάσταση όπου το πόδι πέφτει βαρύ στο έδαφος σαν να το χτυπά με την αλλαγή βήματος. «Η κατάσταση αυτή προξενείται από αδυναμία του πρόσθιου κνημιαίου μυ ή του περονιαίου μυ», σύμφωνα με την ορθοπεδικό Jane E. Andersen, η οποία έχει διατελέσει πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Γυναικών Ορθοπεδικών.
Ενας υγιής βηματισμός θα ακολουθήσει την εξής πορεία: θα ξεκινήσει από ελαφριά ανύψωση της φτέρνας, έπειτα η πατούσα θα χαμηλώσει στο έδαφος μαλακά μέχρι τα δάχτυλα, για να γλιστρήσει στη συνέχεια προς τα πίσω, καταλήγοντας στη φτέρνα. Εάν όμως κάποιος υποφέρει από drop foot, ο έλεγχος των μυών χάνεται και η πατούσα δεν μπορεί να κάνει όλη αυτή τη διαδρομή στο έδαφος μαλακά, παρά μόνο χτυπώντας το.
«Η προηγούμενη κατάσταση μπορεί να αποτελεί ένδειξη τραυματισμού ή άλλου νευρομυϊκού συμβάντος, ή ακόμα και συμπίεσης ενός νεύρου», υποστηρίζει η J. Andersen. «Η ρήξη δίσκου στην οσφυϊκή περιοχή είναι σύνηθες περιστατικό και συχνά αποτελεί αφορμή για τη συμπίεση κάποιου νεύρου που φτάνει μέχρι χαμηλά στο πόδι. Η πιο απλή μορφή drop foot, πάντως, είναι το μούδιασμα που διαπερνά τα πόδια μας όταν καθόμαστε σταυροπόδι, επειδή το περονιαίο νεύρο διαταράσσεται από την πίεση».
4. Βηματισμός που δηλώνει αυτοπεποίθηση (σε γυναίκα)
Πιθανή διάγνωση: Σεξουαλική ικανοποίηση
Ο τρόπος που περπατάς δεν είναι πάντα απαραίτητο να φανερώνει άσχημες εξελίξεις. Ερευνα που διενεργήθηκε στο Βέλγιο και στη Σκοτία το Σεπτέμβριο του 2008 και δημοσιεύτηκε στο Journal of Sexual Medicine, αποκάλυψε ότι ο βηματισμός μιας γυναίκας μπορεί να φανερώσει πολλά για την ικανότητά της να απολαμβάνει το σεξ. Οι γυναίκες που διακρίνονται για ένα ενεργητικό, απερίσπαστο βάδισμα, φαίνεται με βάση τα στοιχεία της έρευνας ότι έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν πιο συχνά κολπικό οργασμό. Οι ερευνητές συνέκριναν το διασκελισμό γυναικών που γνώριζαν ότι είχαν κολπικό οργασμό με εκείνες που δεν μπορούσαν να φτάσουν σε οργασμό χωρίς ερεθισμό της κλειτορίδας.
Κι αν αναρωτιέσαι πώς συνδέονται αυτά, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι για να επιτευχθεί οργασμός χρειάζεται η συνεισφορά μυών που δεν είναι χαλαροί ούτε κλειδωμένοι. Το αποτέλεσμα: ένα ελεύθερο, αβίαστο περπάτημα προκύπτει από τη μεγαλύτερη σεξουαλική ικανοποίηση του ατόμου.
5. Μικρός διασκελισμός
Πιθανή διάγνωση: Εκφυλιστική νόσος των οστών στα γόνατα ή το ισχίο
Οταν η φτέρνα μας ανασηκώνεται από το έδαφος καθώς αρχίζουμε να περπατάμε, το γόνατό μας εκείνη τη στιγμή δεν πρέπει να λυγίζει. Αντιθέτως, αν τα γόνατά σου, ενώ βαδίζεις, λυγίζουν, αυτό αποτελεί ένδειξη μιας σειράς κινητικών προβλημάτων που προκύπτουν επειδή κάτι αλλοιώνει την ικανότητα που έχουν οι αρθρώσεις στα γόνατα να κινούνται σωστά μέσα στην επιγονατίδα. «Οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην περιοχή των γονάτων συνήθως χρειάζονται τη συνδρομή ενός χειροπράκτη-φυσιοθεραπευτή, ο οποίος θα φροντίσει να διώξει την ακαμψία και να επαναφέρει τη σωστή κινητικότητα», λέει ο Bailey. Παρόμοια αιτία μικρού διασκελισμού είναι η αδυναμία έκτασης των μυών στη λεκάνη. Ετσι, κάνοντας μικρά βηματάκια, το άτομο με το εν λόγω πρόβλημα αποφεύγει την έκταση και κάθε ενόχληση στην περιοχή. «Δυστυχώς, όμως, δεν γνωρίζει ότι αυτός ο συμβιβασμός δημιουργεί περισσότερη πίεση στην πλάτη», συμπληρώνει ο Bailey. «Στους μεγαλύτερους ανθρώπους οι αρθρώσεις και τα νεύρα στην πλάτη καταλαμβάνουν έναν αρκετά μεγάλο χώρο. Αν όμως το σώμα τους δεν εκτείνει καλά τις αρθρώσεις στην περιοχή των γοφών, τότε προκαλείται συρρίκνωση, με άμεσο αποτέλεσμα στην πλάτη, που αρχίζει σταδιακά να δίνει πόνους και άλλες νευρολογικές παθήσεις όπως το drop foot».
6. Κατά το περπάτημα, γέρνει η λεκάνη και ο ώμος από τη μία πλευρά
Πιθανή διάγνωση: Προβλήματα στην πλάτη
Οι μύες που βρίσκονται εξωτερικά της λεκάνης αποκαλούνται απαγωγείς. Ο ρόλος τους είναι να εργάζονται με τέτοιον τρόπο ώστε να συγκρατούν τη λεκάνη στο ίδιο επίπεδο κάθε φορά που βηματίζεις. Ετσι, ενώ εμείς σηκώνουμε το ένα πόδι μεταφέροντάς το μπροστά και στεκόμαστε για κλάσμα του δευτερολέπτου στο άλλο πόδι, οι απαγωγείς μύες κρατούν το σώμα ευθύ - εκτός κι αν οι συγκεκριμένοι μύες δεν εργάζονται σωστά.
Αυτό που συμβαίνει τότε είναι ένας ακόμα συμβιβασμός. Σε μια συνηθισμένη περίπτωση βαδίσματος, γνωστή στον ιατρικό κόσμο ως Trelendenberg, καθώς η φτέρνα ακουμπά στο έδαφος, ο γοφός συμπαρασύρεται και πέφτει προς την ίδια πλευρά σε μια προσπάθεια να μειώσει την πίεση που ασκείται από το πόδι που μένει σταθερό στην άλλη πλευρά του σώματός μας. Μερικές φορές είναι τέτοια η υπερπροσπάθεια που καταβάλλει το σώμα ώστε συμπαρασύρεται ακόμη και ο ώμος μαζί με τη λεκάνη.
7. Βαδίζεις σαν το περιστέρι (τα πόδια ανοίγουν σαν σε κύκλο)
Πιθανή διάγνωση: Οστεοαρθρίτιδα
«Σκέψου την εικόνα του Λούκι Λουκ. Περπατάει αργά, με τα γόνατα να ανοίγουν κυκλικά στο πλάι. Οχι, δεν πρόκειται για κάποιο ιδιαίτερο στυλ βαδίσματος που υιοθετούν οι καουμπόηδες, αλλά μάλλον για αρθρίτιδα στα γόνατα», λέει ο χειρουργός ορθοπεδικός Blitzer. Το 85% των ανθρώπων που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα -μορφή της αρθρίτιδας που σχετίζεται με την ηλικία- έχουν αυτό το περίεργο κυκλικό βάδισμα και συμβαίνει ακριβώς επειδή το σώμα δεν δύναται να υποστηριχθεί επαρκώς από τα γόνατα, τα οποία κλίνουν προς τα έξω.
Η ραχίτιδα είναι μία πάθηση που μπορεί να δημιουργήσει αυτήν την τάση στα γόνατα (να κλίνουν προς τα έξω), αλλά αυτό σχετίζεται περισσότερο με τα μικρά παιδιά και μπορεί εύκολα σε αυτήν την ηλικία να διορθωθεί εάν τα παιδιά φορέσουν ειδικές τιράντες.
8. Τα γόνατα συγκλίνουν και οι αστράγαλοι αποκλίνουν
Πιθανή διάγνωση: Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία φλεγμονώδης πάθηση που δημιουργεί αυτήν την αλλόκοτη εμφάνιση στον άνθρωπο που πάσχει. Σύμφωνα με τον Blitzer, το 85% των ανθρώπων που πάσχουν από αυτήν την πάθηση στραβοπερπατούν - δηλαδή τα γόνατά τους συγκλίνουν και οι αστράγαλοι αποκλίνουν. Κάποιες φορές η οστεοαρθρίτιδα δίνει αυτό το περπάτημα, και τούτο εξαρτάται από τις αρθρώσεις που θα τραυματιστούν.
9. Μικρότερος βηματισμός στις στροφές και ελιγμοί γύρω από κάτι που θέλεις να πιάσεις
Πιθανή διάγνωση: Φτωχή φυσική κατάσταση
Η ισορροπία μας είναι μία λειτουργία που χρειάζεται συντονισμό μεταξύ τριών συστημάτων: της όρασης, του λαβυρίνθου και της ιδιοδεκτικής αίσθησης (ιδιοδεκτικότητα, γνωστή και ως έκτη αίσθηση, είναι η δυνατότητα που έχει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα να φέρνει σε επαφή και να συντονίζει τις αρθρώσεις στα διάφορα τμήματα του σώματος μεταξύ τους). Οι αρθρώσεις μπορούν να το κάνουν αυτό χάρη στους υποδοχείς που έχουν γύρω από το συνδετικό ιστό τους. Σε αυτό το σημείο σημαντικότατο ρόλο παίζει η ποιότητα των υποδοχέων, η οποία σχετίζεται με την κίνηση που διενεργείται από τις αρθρώσεις. Και όπως λέει ο Bailey, «χρησιμοποίησέ το ή θα το χάσεις». Οταν είσαι δραστήρια, ο συνδετικός ιστός συγκεντρώνει περισσότερους υποδοχείς - έτσι η ιδιοδεκτική αίσθηση είναι καλύτερη.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι έχεις και καλύτερη ισορροπία. Και αυτό εξηγεί γιατί κάποιος με προβλήματα ισορροπίας είναι συνήθως ευπαθής ή με φτωχή φυσική κατάσταση. Αν κάποιος δεν έχει σταθερότητα στο βηματισμό του, τότε αυτός γίνεται πιο μικρός και αυτό είναι πιο εμφανές στις στροφές και όταν πλησιάζεις κάποια αντικείμενα, ενδεχομένως για να τα πιάσεις. Επίσης, όταν ανεβαίνει τις σκάλες, το πρόβλημα επιδεινώνεται κάθως χρειάζεται ισορροπία στο ένα πόδι.
Ο Blitzer, πάντως, ενθαρρύνει τους ανθρώπους που χρειάζονται κάποιο βοήθημα στο περπάτημα, όπως μπαστούνι, να μην το αποφεύγουν για λόγους περηφάνιας ή ντροπής, γιατί χάρη σε αυτό θα εξακολουθήσουν να είναι ενεργητικοί και δραστήριοι, κάτι που οι ειδικοί προτιμούν σε σχέση με μια καθιστική ζωή που επιδεινώνει κατά πολύ τα προβλήματα υγείας.
Τα προβλήματα ισορροπίας μπορούν να συσχετιστούν με περιφερική νευροπάθεια: την καταστροφή των νεύρων από το διαβήτη, ισχυρίζεται η Anderesen, για να συμπληρώσει ότι άλλες συνήθεις αιτίες είναι η κατάχρηση αλκοόλ και ανεπάρκεια του οργανισμού σε βιταμίνες.
10. Επίπεδο περπάτημα, χωρίς αρκετό ανασήκωμα της φτέρνας
Πιθανή διάγνωση: Πλατυποδία, κάλοι, νευρινώματα
Η πλατυποδία είναι ορατή με την πρώτη ματιά. Και αυτό γιατί στην πατούσα δεν υπάρχει εμφανής καμάρα (αλλιώς, οι καμάρες είναι πεσμένες). Υπάρχουν όμως και άλλες αιτίες που οδηγούν σε αυτήν τη μορφή βαδίσματος. Για παράδειγμα, όταν ένα άτομο κάνει ένα βήμα και το πόδι του παραμένει επίπεδο ακόμη και όταν η φτέρνα ανασηκώνεται από το έδαφος, τότε λογικά η πατούσα θα έπρεπε να σχηματίζει καμάρα.
Η φτέρνα επίσης μπορεί να μετατοπιστεί ελαφρά προς τα μέσα καθώς σηκώνεται και τα δάχτυλα κάμπτονται προς τα πάνω. Αυτές οι κινήσεις αποτελούν προσπάθειες για τη δημιουργία σταθερότητας, που δεν υπάρχει ίσως εξαιτίας ενός κάλου (μη φυσιολογική μεγέθυνση του οστού ή του ιστού γύρω από τη βάση του μεγάλου δαχτύλου του ποδιού) ή ενός νευρινώματος (ογκιδίου) στο πόδι. Το πιο γνωστό νεύρωμα είναι το νεύρωμα του Morton, το οποίο είναι εξαιρετικά οδυνηρό και προκαλείται από πύκνωση του νεύρου ανάμεσα στον τρίτο και τέταρτο δάχτυλο. Τότε, αυθόρμητα αλλάζουμε τρόπο βαδίσματος για να αποφύγουμε τον πόνο.
11. Μπερδεμένο βήμα
Πιθανή διάγνωση: Parkinson
Μπερδεμένα βήματα, σκύψιμο του σώματος προς τα εμπρός, δυσκολία να ανασηκώσει κανείς τις φτέρνες από το πάτωμα... Σίγουρα όλα αυτά δεν αποτελούν παρά αναπόφευκτη έκβαση του γήρατος. Μπορεί όμως να αποτελούν και ένδειξη ότι κάποιος πάσχει από Parkinson. Τα βήματα του ατόμου μπορεί επίσης να είναι μικρά και διστακτικά. «Τα μπερδεμένα βήματα, που συνοδεύονται και από τρέμουλο, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του Parkinson», λέει ο Blitzer. Επίσης, οι άνθρωποι σε προχωρημένη φάση άνοιας παρουσιάζουν αυτόν τον τύπο βηματισμού ως αποτέλεσμα της γνωστικής σύγχυσης. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, οι διαταραχές της μνήμης είναι προ πολλού εμφανείς.
12. Περπάτημα στις μύτες από το ένα πόδι μόνο
Πιθανή διάγνωση: Εγκεφαλικό
Οι γιατροί που αξιολογούν αυτά τα περαστικά ψάχνουν πρώτα απ’ όλα για την ύπαρξη συμμετρίας. Συμβαίνει μόνο στη μία πλευρά ή και στις δύο; Οταν ένα άτομο περπατά μόνο με το ένα πόδι στις μύτες, αυτό δηλώνει εγκεφαλικό, το οποίο καταστρέφει μία πλευρά του σώματος. Οταν η πολιομυελίτιδα ήταν μάστιγα πριν από πολλά χρόνια, το περπάτημα στις μύτες από τη μία πλευρά ήταν συνηθισμένο.
13. Περπάτημα με αναπήδηση
Πιθανή διάγνωση: Ασυνήθιστα άκαμπτοι γαστροκνημιαίοι μύες
Ενα άλλο περίεργο περπάτημα είναι αυτό που προξενεί μια μικρή αναπήδηση στο άτομο. Σε αυτήν την περίπτωση οι ειδικοί μπορούν να δουν για πιο μικρό χρονικό διάστημα από ό,τι συνήθως τη φτέρνα να ανασηκώνεται εξαιτίας πολύ άκαμπτων γαστροκνημιαίων μυών. Μάλιστα «αυτό μπορεί να συμβεί πιο συχνά στις γυναίκες που φορούν ψηλοτάκουνα», εξηγεί ο ορθοπεδικός κ. Andersen.
«Εχω συναντήσει γυναίκες γύρω στα 60, στις οποίες ο γιατρός συνέστησε άσκηση για λόγους υγείας, αλλά δεν μπορούν να υπακούσουν στην οδηγία, ακριβώς επειδή δεν αισθάνονται καλά φορώντας αθλητικά παπούτσια, τα οποία είναι flat. Αυτό σήμερα όμως είναι ακόμα πιο πιθανό, εφόσον οι γυναίκες ξεκινούν να φορούν stilettos από την εφηβεία».
14. Μία καμάρα ψηλότερη και/ή λεκάνη που πέφτει ελαφρώς
Πιθανή διάγνωση: Το ένα πόδι είναι κοντύτερο από το άλλο
Η διαφορά στο μήκος μεταξύ των άκρων μας, εύκολα δείχνει ότι το ένα μέλος είναι κοντύτερο από το άλλο. Οι ειδικοί μπορούν να κάνουν τη διάγνωση μέσω απλής παρατήρησης. Μάλιστα, το ένα πόδι εμφανίζει μεγαλύτερη καμάρα και το άλλο είναι flat. Η επίπεδη πατούσα αντιστοιχεί στο μακρύτερο πόδι.
15. Περπάτημα στις μύτες και στα δύο πόδια
Πιθανή διάγνωση: Εγκεφαλική παράλυση ή τραύμα νωτιαίου μυελού
Πρόκειται για ένα ακόμα πολύ χαρακτηριστικό περπάτημα, αυτό στις μύτες, όπου τα δάχτυλα πατούν στο έδαφος πριν από τη φτέρνα, ενώ το σωστό είναι το ακριβώς αντίθετο. Αυτό οφείλεται σε έναν υπερδραστήριο μυϊκό τόνο, εξαιτίας λάθους εντολής στον εγκέφαλο. Οταν το περπάτημα στις μύτες συμβαίνει και από τις δύο πλευρές, σχεδόν πάντα υπάρχει κάποια ζημιά ψηλά στη σπονδυλική στήλη ή στον εγκέφαλο, όπως εγκεφαλική παράλυση ή τραύμα νωτιαίου μυελού.
Σημείωση: Μερικές φορές τα νήπια περπατούν στις μύτες για ένα διάστημα, καθώς αρχίζουν να περπατούν βρίσκοντας την ισορροπία τους σταδιακά. Συνήθως δεν είναι ανησυχητικό. Αν παρόλα αυτά σε ανησυχεί το γεγονός, καλύτερα να το αναφέρεις στον παιδίατρο.
http://www.myself.gr/
«Πολλοί ορθοπεδικοί αλλά και φυσικοθεραπευτές έχουν τη δυνατότητα όταν βλέπουν έναν άνθρωπο να περπατά στο δρόμο να βγάζουν μια πρόχειρη διάγνωση για υποκείμενες καταστάσεις στην υγεία του, και αν αυτές δεν είναι καλές, να προχωρούν σε πιο ειδικές πληροφορίες σχετικά με το τι δεν πάει καλά», μας λέει ο Charles Blitzer, ορθοπεδικός χειρουργός στο Νοσοκομείο του Somersworth στο Νιου Χαμσάιρ και εκπρόσωπος της Αμερικανικής Ακαδημίας Ορθοπεδικών Χειρουργών.
Διάβασε παρακάτω για τους 15 συνηθέστερους τρόπους βαδίσματος και τι αποκαλύπτουν για την υγεία σου.
1. Αργό βάδισμα
Πιθανή διάγνωση: Μικρότερο προσδόκιμο ζωής
Η ταχύτητα βαδίσματος αποτελεί αξιόπιστη ένδειξη μακροζωίας, σύμφωνα με την ανάλυση 9 διευρυμένων μελετών που πραγματοποίησε το Πανεπιστήμιο του Pittsburg και δημοσίευσε τον Ιανουάριο του 2011 στο The Journal of the American Medical Association. Το δείγμα των 36.000 συμμετεχόντων ήταν όλοι άνω των 65 ετών. Στην πραγματικότητα, η πρόβλεψη του προσδόκιμου ζωής με βάση το περπάτημα αποδείχτηκε τόσο ακριβής όσο αν είχε υπολογιστεί λαμβάνοντας υπόψη την ηλικία, το φύλο, χρόνιες ασθένειες, το κάπνισμα, το δείκτη μάζας σώματος, νοσηλείες και άλλους κοινούς δείκτες.
Ο μέσος όρος ταχύτητας ήταν περίπου 1 μέτρο ανά δευτερόλεπτο (3.200 μ. την ώρα περίπου). Εκείνοι που διήνυσαν λιγότερο από μισό μέτρο το δευτερόλεπτο διέτρεχαν αυξημένο κίνδυνο θανάτου. Οσοι, πάλι, περπάτησαν περισσότερο από 1 μ. το δευτερόλεπτο, έζησαν εν τέλει περισσότερο απ’ ό,τι είχε προβλεφθεί με βάση το φύλο ή την ηλικία.
Μελέτη του 2006 βρήκε ότι άνθρωποι ηλικίας 70-79 ετών οι οποίοι δεν μπορούσαν να περπατήσουν 400 μ. μέσα σε μία ώρα ήταν μάλλον απίθανο να ζουν έπειτα από 6 χρόνια. Μάλιστα, σύμφωνα με τη μελέτη των επιστημόνων, το πιθανότερο ήταν να υποφέρουν από κάποια ασθένεια ή αναπηρία πριν πεθάνουν. Πιο πρόσφατη μελέτη ανάμεσα σε άντρες ηλικίας 71-93 ετών έδειξε ότι εκείνοι που περπατούσαν 3 χιλιόμετρα μέσα στη μέρα είχαν περίπου μισές πιθανότητες από τους υπόλοιπους να υποστούν καρδιακό επεισόδιο.
2. Περιορισμένη ταλάντευση των χεριώνΠιθανή διάγνωση: Προβλήματα στο κάτω μέρος της πλάτης«Είναι πραγματικά αξιοθαύμαστος ο τρόπος με τον οποίο έχουμε δημιουργηθεί», υποστηρίζει ο φυσικοθεραπευτής Steve Bailey, ιδιοκτήτης κέντρου φυσικοθεραπείας και αποκατάστασης στο Knoxville, στο Τενεσί. Καθώς το αριστερό πόδι βγαίνει μπροστά, η σπονδυλική στήλη κάνει δεξιά περιστροφική κίνηση ενώ το δεξί χέρι πηγαίνει προς τα πίσω. Αυτός ο εκπληκτικός συντονισμός των μυών και στις δύο πλευρές του σώματός μας είναι σωτήριος, αφού δρα υποστηρικτικά για τη μέση μας και το κάτω μέρος της πλάτης μας, συμπληρώνει.
Αν κάποιος περπατά με τρόπο που δεν υπάρχει αρκετή ταλάντευση στα χέρια, αυτό αποτελεί ένδειξη ότι η σπονδυλική του στήλη δεν υποστηρίζεται επαρκώς από τον κινητικό μηχανισμό της πλάτης του. Το αποτέλεσμα είναι πόνοι στην πλάτη ή κάποιας μορφής ευπάθεια που θα φανεί σύντομα. «Η ταλάντευση των χεριών αποτελεί για τους ειδικούς μία εξαιρετική πηγή πληροφόρησης για τη λειτουργία της πλάτης», συνεχίζει ο Bailey.
3. Τα πόδια χτυπούν απότομα στο έδαφος
Πιθανή διάγνωση: Ρήξη δίσκου πιθανόν από χτύπημα
Συχνά ένας ειδικός δεν χρειάζεται να σε δει να περπατάς, αρκεί να σε ακούσει να έρχεσαι από το διάδρομο! Η πτώση άκρου ποδός (drop foot) αναφέρεται σε εκείνη την κατάσταση όπου το πόδι πέφτει βαρύ στο έδαφος σαν να το χτυπά με την αλλαγή βήματος. «Η κατάσταση αυτή προξενείται από αδυναμία του πρόσθιου κνημιαίου μυ ή του περονιαίου μυ», σύμφωνα με την ορθοπεδικό Jane E. Andersen, η οποία έχει διατελέσει πρόεδρος της Αμερικανικής Ένωσης Γυναικών Ορθοπεδικών.
Ενας υγιής βηματισμός θα ακολουθήσει την εξής πορεία: θα ξεκινήσει από ελαφριά ανύψωση της φτέρνας, έπειτα η πατούσα θα χαμηλώσει στο έδαφος μαλακά μέχρι τα δάχτυλα, για να γλιστρήσει στη συνέχεια προς τα πίσω, καταλήγοντας στη φτέρνα. Εάν όμως κάποιος υποφέρει από drop foot, ο έλεγχος των μυών χάνεται και η πατούσα δεν μπορεί να κάνει όλη αυτή τη διαδρομή στο έδαφος μαλακά, παρά μόνο χτυπώντας το.
«Η προηγούμενη κατάσταση μπορεί να αποτελεί ένδειξη τραυματισμού ή άλλου νευρομυϊκού συμβάντος, ή ακόμα και συμπίεσης ενός νεύρου», υποστηρίζει η J. Andersen. «Η ρήξη δίσκου στην οσφυϊκή περιοχή είναι σύνηθες περιστατικό και συχνά αποτελεί αφορμή για τη συμπίεση κάποιου νεύρου που φτάνει μέχρι χαμηλά στο πόδι. Η πιο απλή μορφή drop foot, πάντως, είναι το μούδιασμα που διαπερνά τα πόδια μας όταν καθόμαστε σταυροπόδι, επειδή το περονιαίο νεύρο διαταράσσεται από την πίεση».
4. Βηματισμός που δηλώνει αυτοπεποίθηση (σε γυναίκα)
Πιθανή διάγνωση: Σεξουαλική ικανοποίηση
Ο τρόπος που περπατάς δεν είναι πάντα απαραίτητο να φανερώνει άσχημες εξελίξεις. Ερευνα που διενεργήθηκε στο Βέλγιο και στη Σκοτία το Σεπτέμβριο του 2008 και δημοσιεύτηκε στο Journal of Sexual Medicine, αποκάλυψε ότι ο βηματισμός μιας γυναίκας μπορεί να φανερώσει πολλά για την ικανότητά της να απολαμβάνει το σεξ. Οι γυναίκες που διακρίνονται για ένα ενεργητικό, απερίσπαστο βάδισμα, φαίνεται με βάση τα στοιχεία της έρευνας ότι έχουν τη δυνατότητα να απολαμβάνουν πιο συχνά κολπικό οργασμό. Οι ερευνητές συνέκριναν το διασκελισμό γυναικών που γνώριζαν ότι είχαν κολπικό οργασμό με εκείνες που δεν μπορούσαν να φτάσουν σε οργασμό χωρίς ερεθισμό της κλειτορίδας.
Κι αν αναρωτιέσαι πώς συνδέονται αυτά, οι ερευνητές υποστηρίζουν ότι για να επιτευχθεί οργασμός χρειάζεται η συνεισφορά μυών που δεν είναι χαλαροί ούτε κλειδωμένοι. Το αποτέλεσμα: ένα ελεύθερο, αβίαστο περπάτημα προκύπτει από τη μεγαλύτερη σεξουαλική ικανοποίηση του ατόμου.
5. Μικρός διασκελισμός
Πιθανή διάγνωση: Εκφυλιστική νόσος των οστών στα γόνατα ή το ισχίο
Οταν η φτέρνα μας ανασηκώνεται από το έδαφος καθώς αρχίζουμε να περπατάμε, το γόνατό μας εκείνη τη στιγμή δεν πρέπει να λυγίζει. Αντιθέτως, αν τα γόνατά σου, ενώ βαδίζεις, λυγίζουν, αυτό αποτελεί ένδειξη μιας σειράς κινητικών προβλημάτων που προκύπτουν επειδή κάτι αλλοιώνει την ικανότητα που έχουν οι αρθρώσεις στα γόνατα να κινούνται σωστά μέσα στην επιγονατίδα. «Οι εκφυλιστικές αλλοιώσεις στην περιοχή των γονάτων συνήθως χρειάζονται τη συνδρομή ενός χειροπράκτη-φυσιοθεραπευτή, ο οποίος θα φροντίσει να διώξει την ακαμψία και να επαναφέρει τη σωστή κινητικότητα», λέει ο Bailey. Παρόμοια αιτία μικρού διασκελισμού είναι η αδυναμία έκτασης των μυών στη λεκάνη. Ετσι, κάνοντας μικρά βηματάκια, το άτομο με το εν λόγω πρόβλημα αποφεύγει την έκταση και κάθε ενόχληση στην περιοχή. «Δυστυχώς, όμως, δεν γνωρίζει ότι αυτός ο συμβιβασμός δημιουργεί περισσότερη πίεση στην πλάτη», συμπληρώνει ο Bailey. «Στους μεγαλύτερους ανθρώπους οι αρθρώσεις και τα νεύρα στην πλάτη καταλαμβάνουν έναν αρκετά μεγάλο χώρο. Αν όμως το σώμα τους δεν εκτείνει καλά τις αρθρώσεις στην περιοχή των γοφών, τότε προκαλείται συρρίκνωση, με άμεσο αποτέλεσμα στην πλάτη, που αρχίζει σταδιακά να δίνει πόνους και άλλες νευρολογικές παθήσεις όπως το drop foot».
6. Κατά το περπάτημα, γέρνει η λεκάνη και ο ώμος από τη μία πλευρά
Πιθανή διάγνωση: Προβλήματα στην πλάτη
Οι μύες που βρίσκονται εξωτερικά της λεκάνης αποκαλούνται απαγωγείς. Ο ρόλος τους είναι να εργάζονται με τέτοιον τρόπο ώστε να συγκρατούν τη λεκάνη στο ίδιο επίπεδο κάθε φορά που βηματίζεις. Ετσι, ενώ εμείς σηκώνουμε το ένα πόδι μεταφέροντάς το μπροστά και στεκόμαστε για κλάσμα του δευτερολέπτου στο άλλο πόδι, οι απαγωγείς μύες κρατούν το σώμα ευθύ - εκτός κι αν οι συγκεκριμένοι μύες δεν εργάζονται σωστά.
Αυτό που συμβαίνει τότε είναι ένας ακόμα συμβιβασμός. Σε μια συνηθισμένη περίπτωση βαδίσματος, γνωστή στον ιατρικό κόσμο ως Trelendenberg, καθώς η φτέρνα ακουμπά στο έδαφος, ο γοφός συμπαρασύρεται και πέφτει προς την ίδια πλευρά σε μια προσπάθεια να μειώσει την πίεση που ασκείται από το πόδι που μένει σταθερό στην άλλη πλευρά του σώματός μας. Μερικές φορές είναι τέτοια η υπερπροσπάθεια που καταβάλλει το σώμα ώστε συμπαρασύρεται ακόμη και ο ώμος μαζί με τη λεκάνη.
7. Βαδίζεις σαν το περιστέρι (τα πόδια ανοίγουν σαν σε κύκλο)
Πιθανή διάγνωση: Οστεοαρθρίτιδα
«Σκέψου την εικόνα του Λούκι Λουκ. Περπατάει αργά, με τα γόνατα να ανοίγουν κυκλικά στο πλάι. Οχι, δεν πρόκειται για κάποιο ιδιαίτερο στυλ βαδίσματος που υιοθετούν οι καουμπόηδες, αλλά μάλλον για αρθρίτιδα στα γόνατα», λέει ο χειρουργός ορθοπεδικός Blitzer. Το 85% των ανθρώπων που πάσχουν από οστεοαρθρίτιδα -μορφή της αρθρίτιδας που σχετίζεται με την ηλικία- έχουν αυτό το περίεργο κυκλικό βάδισμα και συμβαίνει ακριβώς επειδή το σώμα δεν δύναται να υποστηριχθεί επαρκώς από τα γόνατα, τα οποία κλίνουν προς τα έξω.
Η ραχίτιδα είναι μία πάθηση που μπορεί να δημιουργήσει αυτήν την τάση στα γόνατα (να κλίνουν προς τα έξω), αλλά αυτό σχετίζεται περισσότερο με τα μικρά παιδιά και μπορεί εύκολα σε αυτήν την ηλικία να διορθωθεί εάν τα παιδιά φορέσουν ειδικές τιράντες.
8. Τα γόνατα συγκλίνουν και οι αστράγαλοι αποκλίνουν
Πιθανή διάγνωση: Ρευματοειδής αρθρίτιδα
Η ρευματοειδής αρθρίτιδα είναι μία φλεγμονώδης πάθηση που δημιουργεί αυτήν την αλλόκοτη εμφάνιση στον άνθρωπο που πάσχει. Σύμφωνα με τον Blitzer, το 85% των ανθρώπων που πάσχουν από αυτήν την πάθηση στραβοπερπατούν - δηλαδή τα γόνατά τους συγκλίνουν και οι αστράγαλοι αποκλίνουν. Κάποιες φορές η οστεοαρθρίτιδα δίνει αυτό το περπάτημα, και τούτο εξαρτάται από τις αρθρώσεις που θα τραυματιστούν.
9. Μικρότερος βηματισμός στις στροφές και ελιγμοί γύρω από κάτι που θέλεις να πιάσεις
Πιθανή διάγνωση: Φτωχή φυσική κατάσταση
Η ισορροπία μας είναι μία λειτουργία που χρειάζεται συντονισμό μεταξύ τριών συστημάτων: της όρασης, του λαβυρίνθου και της ιδιοδεκτικής αίσθησης (ιδιοδεκτικότητα, γνωστή και ως έκτη αίσθηση, είναι η δυνατότητα που έχει το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα να φέρνει σε επαφή και να συντονίζει τις αρθρώσεις στα διάφορα τμήματα του σώματος μεταξύ τους). Οι αρθρώσεις μπορούν να το κάνουν αυτό χάρη στους υποδοχείς που έχουν γύρω από το συνδετικό ιστό τους. Σε αυτό το σημείο σημαντικότατο ρόλο παίζει η ποιότητα των υποδοχέων, η οποία σχετίζεται με την κίνηση που διενεργείται από τις αρθρώσεις. Και όπως λέει ο Bailey, «χρησιμοποίησέ το ή θα το χάσεις». Οταν είσαι δραστήρια, ο συνδετικός ιστός συγκεντρώνει περισσότερους υποδοχείς - έτσι η ιδιοδεκτική αίσθηση είναι καλύτερη.
Αυτό σημαίνει πρακτικά ότι έχεις και καλύτερη ισορροπία. Και αυτό εξηγεί γιατί κάποιος με προβλήματα ισορροπίας είναι συνήθως ευπαθής ή με φτωχή φυσική κατάσταση. Αν κάποιος δεν έχει σταθερότητα στο βηματισμό του, τότε αυτός γίνεται πιο μικρός και αυτό είναι πιο εμφανές στις στροφές και όταν πλησιάζεις κάποια αντικείμενα, ενδεχομένως για να τα πιάσεις. Επίσης, όταν ανεβαίνει τις σκάλες, το πρόβλημα επιδεινώνεται κάθως χρειάζεται ισορροπία στο ένα πόδι.
Ο Blitzer, πάντως, ενθαρρύνει τους ανθρώπους που χρειάζονται κάποιο βοήθημα στο περπάτημα, όπως μπαστούνι, να μην το αποφεύγουν για λόγους περηφάνιας ή ντροπής, γιατί χάρη σε αυτό θα εξακολουθήσουν να είναι ενεργητικοί και δραστήριοι, κάτι που οι ειδικοί προτιμούν σε σχέση με μια καθιστική ζωή που επιδεινώνει κατά πολύ τα προβλήματα υγείας.
Τα προβλήματα ισορροπίας μπορούν να συσχετιστούν με περιφερική νευροπάθεια: την καταστροφή των νεύρων από το διαβήτη, ισχυρίζεται η Anderesen, για να συμπληρώσει ότι άλλες συνήθεις αιτίες είναι η κατάχρηση αλκοόλ και ανεπάρκεια του οργανισμού σε βιταμίνες.
10. Επίπεδο περπάτημα, χωρίς αρκετό ανασήκωμα της φτέρνας
Πιθανή διάγνωση: Πλατυποδία, κάλοι, νευρινώματα
Η πλατυποδία είναι ορατή με την πρώτη ματιά. Και αυτό γιατί στην πατούσα δεν υπάρχει εμφανής καμάρα (αλλιώς, οι καμάρες είναι πεσμένες). Υπάρχουν όμως και άλλες αιτίες που οδηγούν σε αυτήν τη μορφή βαδίσματος. Για παράδειγμα, όταν ένα άτομο κάνει ένα βήμα και το πόδι του παραμένει επίπεδο ακόμη και όταν η φτέρνα ανασηκώνεται από το έδαφος, τότε λογικά η πατούσα θα έπρεπε να σχηματίζει καμάρα.
Η φτέρνα επίσης μπορεί να μετατοπιστεί ελαφρά προς τα μέσα καθώς σηκώνεται και τα δάχτυλα κάμπτονται προς τα πάνω. Αυτές οι κινήσεις αποτελούν προσπάθειες για τη δημιουργία σταθερότητας, που δεν υπάρχει ίσως εξαιτίας ενός κάλου (μη φυσιολογική μεγέθυνση του οστού ή του ιστού γύρω από τη βάση του μεγάλου δαχτύλου του ποδιού) ή ενός νευρινώματος (ογκιδίου) στο πόδι. Το πιο γνωστό νεύρωμα είναι το νεύρωμα του Morton, το οποίο είναι εξαιρετικά οδυνηρό και προκαλείται από πύκνωση του νεύρου ανάμεσα στον τρίτο και τέταρτο δάχτυλο. Τότε, αυθόρμητα αλλάζουμε τρόπο βαδίσματος για να αποφύγουμε τον πόνο.
11. Μπερδεμένο βήμα
Πιθανή διάγνωση: Parkinson
Μπερδεμένα βήματα, σκύψιμο του σώματος προς τα εμπρός, δυσκολία να ανασηκώσει κανείς τις φτέρνες από το πάτωμα... Σίγουρα όλα αυτά δεν αποτελούν παρά αναπόφευκτη έκβαση του γήρατος. Μπορεί όμως να αποτελούν και ένδειξη ότι κάποιος πάσχει από Parkinson. Τα βήματα του ατόμου μπορεί επίσης να είναι μικρά και διστακτικά. «Τα μπερδεμένα βήματα, που συνοδεύονται και από τρέμουλο, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες του Parkinson», λέει ο Blitzer. Επίσης, οι άνθρωποι σε προχωρημένη φάση άνοιας παρουσιάζουν αυτόν τον τύπο βηματισμού ως αποτέλεσμα της γνωστικής σύγχυσης. Σε αυτήν την περίπτωση όμως, οι διαταραχές της μνήμης είναι προ πολλού εμφανείς.
12. Περπάτημα στις μύτες από το ένα πόδι μόνο
Πιθανή διάγνωση: Εγκεφαλικό
Οι γιατροί που αξιολογούν αυτά τα περαστικά ψάχνουν πρώτα απ’ όλα για την ύπαρξη συμμετρίας. Συμβαίνει μόνο στη μία πλευρά ή και στις δύο; Οταν ένα άτομο περπατά μόνο με το ένα πόδι στις μύτες, αυτό δηλώνει εγκεφαλικό, το οποίο καταστρέφει μία πλευρά του σώματος. Οταν η πολιομυελίτιδα ήταν μάστιγα πριν από πολλά χρόνια, το περπάτημα στις μύτες από τη μία πλευρά ήταν συνηθισμένο.
13. Περπάτημα με αναπήδηση
Πιθανή διάγνωση: Ασυνήθιστα άκαμπτοι γαστροκνημιαίοι μύες
Ενα άλλο περίεργο περπάτημα είναι αυτό που προξενεί μια μικρή αναπήδηση στο άτομο. Σε αυτήν την περίπτωση οι ειδικοί μπορούν να δουν για πιο μικρό χρονικό διάστημα από ό,τι συνήθως τη φτέρνα να ανασηκώνεται εξαιτίας πολύ άκαμπτων γαστροκνημιαίων μυών. Μάλιστα «αυτό μπορεί να συμβεί πιο συχνά στις γυναίκες που φορούν ψηλοτάκουνα», εξηγεί ο ορθοπεδικός κ. Andersen.
«Εχω συναντήσει γυναίκες γύρω στα 60, στις οποίες ο γιατρός συνέστησε άσκηση για λόγους υγείας, αλλά δεν μπορούν να υπακούσουν στην οδηγία, ακριβώς επειδή δεν αισθάνονται καλά φορώντας αθλητικά παπούτσια, τα οποία είναι flat. Αυτό σήμερα όμως είναι ακόμα πιο πιθανό, εφόσον οι γυναίκες ξεκινούν να φορούν stilettos από την εφηβεία».
14. Μία καμάρα ψηλότερη και/ή λεκάνη που πέφτει ελαφρώς
Πιθανή διάγνωση: Το ένα πόδι είναι κοντύτερο από το άλλο
Η διαφορά στο μήκος μεταξύ των άκρων μας, εύκολα δείχνει ότι το ένα μέλος είναι κοντύτερο από το άλλο. Οι ειδικοί μπορούν να κάνουν τη διάγνωση μέσω απλής παρατήρησης. Μάλιστα, το ένα πόδι εμφανίζει μεγαλύτερη καμάρα και το άλλο είναι flat. Η επίπεδη πατούσα αντιστοιχεί στο μακρύτερο πόδι.
15. Περπάτημα στις μύτες και στα δύο πόδια
Πιθανή διάγνωση: Εγκεφαλική παράλυση ή τραύμα νωτιαίου μυελού
Πρόκειται για ένα ακόμα πολύ χαρακτηριστικό περπάτημα, αυτό στις μύτες, όπου τα δάχτυλα πατούν στο έδαφος πριν από τη φτέρνα, ενώ το σωστό είναι το ακριβώς αντίθετο. Αυτό οφείλεται σε έναν υπερδραστήριο μυϊκό τόνο, εξαιτίας λάθους εντολής στον εγκέφαλο. Οταν το περπάτημα στις μύτες συμβαίνει και από τις δύο πλευρές, σχεδόν πάντα υπάρχει κάποια ζημιά ψηλά στη σπονδυλική στήλη ή στον εγκέφαλο, όπως εγκεφαλική παράλυση ή τραύμα νωτιαίου μυελού.
Σημείωση: Μερικές φορές τα νήπια περπατούν στις μύτες για ένα διάστημα, καθώς αρχίζουν να περπατούν βρίσκοντας την ισορροπία τους σταδιακά. Συνήθως δεν είναι ανησυχητικό. Αν παρόλα αυτά σε ανησυχεί το γεγονός, καλύτερα να το αναφέρεις στον παιδίατρο.
http://www.myself.gr/
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Εμφατική νίκη στο ΟΑΚΑ θέλει ο Ζαρντίμ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Πύργος: Τύχη... βουνό είχε οδηγός!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
