2013-03-01 12:51:04
Γράφει ο Φώτης Μελέτης
“Οι κυβερνήσεις πέφτουν, μα η αγάπη μένει” έλεγε πριν από πολλά χρόνια ένα δημοφιλές λαϊκό άσμα.
Μόνο που τώρα οι κυβερνήσεις αντί για να πέφτουν μεταμορφώνονται, ανασυγκροτούνται και οργανώνονται σε τρικομματικές, σε κυβερνήσεις συνεργασίας και “εθνικής σωτηρίας” και ως καλοί και χρήσιμοι υπηρέτες των τραπεζών ενεργούν με μίσος ενάντια στους πολίτες και τους κατοίκους αυτής της ταλαίπωρης χώρας.
Το σύνηθες ερώτημα που τίθεται λοιπόν τελευταία σε διάφορες συναντήσεις και συναθροίσεις είναι γιατί έχει σταματήσει να αντιδρά ο κόσμος και γιατί νιώθει απογοητευμένος ενώ η ύφεση, η ανεργία και η εξαθλίωση γιγαντώνεται καθημερινά.
Όταν προσπάθησα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα ανέτρεξα στο πρόσφατο παρελθόν όπου πολλοί φίλοι μου τότε είχαν θέσει ως προϋπόθεση για να κατέβουν να διαμαρτυρηθούν (στην αρχή εφαρμογής του μνημονίου και των απαράδεκτων μέτρων) ήταν η ΜΗ ύπαρξη κομματικών σημαιών
. Αυτό σε πρώτη φάση πραγματοποιήθηκε και ο απλός κόσμος αρχικά κατέβηκε στις πλατείες όλης της χώρας και στο Σύνταγμα μόνο με τις ελληνικές σημαίες και συμμετείχε δυναμικά σε εκείνες τις κινητοποιήσεις. Τότε όμως ανέλαβαν δράση τα μέσα ενημέρωσης ως γνήσιοι εκφραστές του "ευλογημένου μνημονίου" και με ύπουλο τρόπο συκοφάντησαν και υπονόμευσαν το Κίνημα των Αγανακτισμένων λέγοντας ότι πρωτοστατούν αριστεροί, χρυσαυγίτες και ότι το καπελώνουν περιθωριακοί κομματικοί σχηματισμοί.
Όταν και αυτή η κατηγορία δεν πέτυχε το επιθυμητό αποτέλεσμα και διαπίστωσαν οι επιτελείς της εξουσίας ότι ο κόσμος όλο και συμμετέχει πιο μαζικά έδωσαν το πράσινο φως να λειτουργήσουν τα δακρυγόνα, ο εκφοβισμός, ο κοινοβουλευτικός τσαμπουκάς και οι παρακρατικοί μηχανισμοί, με συνέπεια ο στόχος τους να επιτευχθεί και να καταφέρουν να αποδυναμώσουν το συγκεκριμένο Κίνημα και έπειτα να το διαλύσουν.
Το ανάλογο συνέβη και με τους “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ” στα διόδια των εθνικών οδών του γνωστού μεγαλοεργολάβου όπου με απίστευτο νομικό κυνηγητό το σύστημα εξουσίας πέτυχε να τους εξαφανίσει ενώ παράλληλα το ίδιο πέτυχε σε όποιο κίνημα προσπάθησε να αντιδράσει σε όσα μύρια κακά έφερε η τρόικα.
Η ίδια λοιπόν γνωστή πετυχημένη κυβερνητική συνταγή θα εφαρμοστεί και με τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική όπου με το πρόσχημα των θέσεων εργασίας σε ξένα παρακαλώ συμφέροντα (αλλά και με την απόλυτη σιωπή για το περιβαντολλογικό έγκλημα που θα συντελεστεί) και το σύστημα πιθανά θα κάνει άλλη μία νίκη. Να θυμίσουμε μόνο για τη συγκεκριμένη υπόθεση ότι το ελληνικό κράτος, το 2003, παραχώρησε, αντί πινακίου φακής (11 εκατομμύρια ευρώ), τα μεταλλευτικά δικαιώματα 317.000 στρεμμάτων της Βόρειας Χαλκιδικής στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold μία περιοχή πλουσιότατη σε χρυσό, άργυρο, μόλυβδο, χαλκό και άλλα μέταλλα.
Επίσης σε αυτήν την περιοχή περιλαμβάνονται και οι Σκουριές με τα κοιτάσματα χρυσού-χαλκού, με τις εγκαταστάσεις δύο προϋπαρχόντων ορυχείων και 310 σπίτια στο Στρατώνι: Σήμερα εκτιμάται ότι μόνο οι Σκουριές αξίζουν 12 δισεκατομμύρια δολάρια… Τα συμπεράσματα δικά σας.
Το μόνο Κίνημα Πολιτών που κατόρθωσε να αντιμετωπίσει και να κερδίσει αποτελεσματικά τη διαπλοκή και τους καναλάρχες ήταν οι κάτοικοι της Κερατέας και αυτό συνέβη διότι: Εκεί όλοι σύσσωμοι και ενωμένοι οι κάτοικοι Δεξιοί, Αριστεροί, Παπάδες, Κομμουνιστές, Αναρχικοί, Φασίστες ενώθηκαν οργανωμένα και με σχέδιο και απέκρουσαν με τόλμη και με ρίσκο την ίδια τους τη ζωή τους σύγχρονους ολιγάρχες. Έδωσαν μάθημα αγωνιστικότητας και οργάνωσης οι πολίτες της Κερατέας όχι μόνο στο πανίσχυρο σύστημα εξουσίας αλλά και σε μερικούς που νομίζουν ότι με το facebook και με ψευτοεπαναστατικές δηλώσεις και μαυροκκόκινες σημαίες θα νικήσουν τον εχθρό.
Επανερχόμενος ξανά στο ερώτημα, “γιατί δεν αντιδράμε”; Είναι γιατί οι φορείς της ντόπιας διαπλοκής έχουν πνίξει κάθε μορφής αντίστασης πρωτίστως με την βοήθεια των μέσων ενημέρωσης και μετά της αστυνομίας. Οι σημερινοί εξουσιαστές πέτυχαν και κάτι άλλο πολύ πιο διεστραμμένο αφού κατόρθωσαν να οδηγήσουν χιλιάδες νέα παιδιά, πτυχιούχους, επιστήμονες στην μετανάστευση, απογοητευμένα από την μίζερη ελληνική κατάσταση. Προτιμούν, δικαιολογημένα, οι νέοι αυτής της χώρας να φύγουν στο εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο παρά να παραμείνουν στην Ελλάδα και να πολεμήσουν όπως έκαναν στη περίοδο της δικτατορίας κάποιοι άλλοι νέοι.
Φυσικά δεν κατηγορώ εκείνους που φεύγουν μιας και οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους και σωστά πράττουν. Όμως αυτό το εγκληματικό επίτευγμα πιστεύω γίνεται συνειδητά από τους κυβερνώντες αφού τους βολεύει και συμφέρει να μεταναστεύσουν τα καλύτερα μυαλά και να μην τα αξιοποιήσουν στην πατρίδα μας από το να τους έχουν στα πόδια τους και να διαμαρτύρονται για θέσεις εργασίας, για κατώτατους μισθούς και για εργασιακά δικαιώματα. Συνένοχοι όμως σε τούτο το έγκλημα είναι και οι χρεοκοπημένες κομματικές νεολαίες όπου μαζί με τους δικούς τους αιώνιους φοιτητές παραμένουν υποκριτικοί, παρακμιακοί, αδιόρθωτοι και δεν κάνουν τίποτα ουσιαστικό για ανατρέψουν την λαίλαπα που μας κυρίευσε.
Στον ίδιο λάθος δρόμο όμως είναι και οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που αντιδρούσαν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα στο μνημόνιο, στους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους αλλά μόνο με ανακοινώσεις, με μονοήμερες απεργιακές τουφεκιές, με συνεντεύξεις στην τηλεόραση και ομιλίες στην Βουλή αλλά δεν μπορούσαν να οργανωθούν μαζικά στις γειτονιές και να φερθούν αλληλέγγυα στους συμπολίτες μας και παράλληλα αδυνατούσαν να προετοιμάσουν τον κόσμο για ένα μεγάλο ξεσηκωμό. Έχουν απολέσει το αγωνιστικό τους πνεύμα και δεν μπορούν να διεκδικήσουν με σθένος και αποτελεσματικότητα ότι χάθηκε αλλά και κυρίως δεν μπορούν να μεταδώσουν ελπίδα και ψυχική δύναμη στη σημερινή νεολαία, στους φοιτητές να παραμείνουν στη χώρα τους και να παλέψουν με μαχητικότητα για να αλλάξουν τους συσχετισμούς και να ανατρέψουν τις πολιτικές που τους καταδικάζουν στην ανέχεια.
Δυστυχώς και όσοι σήκωσαν ανάστημα ηττήθηκαν κατά κράτος από τους χρυσοκάνθαρους δημοσιογράφους, από τους πολιτικούς με νοοτροπία Άδωνι και από το ελιτίστικο αριστεροδεξιό κατεστημένο που κατάφερε να διαιρέσει τους Έλληνες με όρους εμφυλίου.
Συμπερασματικά λοιπόν όσοι αντιστέκονται έχουν δύο βασικούς αντιπάλους, πρώτον τα μέσα ενημέρωσης και δεύτερον τον ανοργάνωτο εαυτό τους. Αν ξεπεραστούν οι εγωιστικές λογικές και νοοτροπίες ίσως καταφέρουμε κάτι θετικό.
Δεν είμαι όμως αισιόδοξος ότι μπορούμε πλέον να αντιδράσουμε όπως έγινε στην Ιταλία και την Ισλανδία και μόνο ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να σηματοδοτήσει εξελίξεις για ένα καλύτερο μέλλον και να ανατρέψει την σημερινή κατάσταση.
Μακάρι να διαψευστώ rockway.gr
“Οι κυβερνήσεις πέφτουν, μα η αγάπη μένει” έλεγε πριν από πολλά χρόνια ένα δημοφιλές λαϊκό άσμα.
Μόνο που τώρα οι κυβερνήσεις αντί για να πέφτουν μεταμορφώνονται, ανασυγκροτούνται και οργανώνονται σε τρικομματικές, σε κυβερνήσεις συνεργασίας και “εθνικής σωτηρίας” και ως καλοί και χρήσιμοι υπηρέτες των τραπεζών ενεργούν με μίσος ενάντια στους πολίτες και τους κατοίκους αυτής της ταλαίπωρης χώρας.
Το σύνηθες ερώτημα που τίθεται λοιπόν τελευταία σε διάφορες συναντήσεις και συναθροίσεις είναι γιατί έχει σταματήσει να αντιδρά ο κόσμος και γιατί νιώθει απογοητευμένος ενώ η ύφεση, η ανεργία και η εξαθλίωση γιγαντώνεται καθημερινά.
Όταν προσπάθησα να απαντήσω σε αυτό το ερώτημα ανέτρεξα στο πρόσφατο παρελθόν όπου πολλοί φίλοι μου τότε είχαν θέσει ως προϋπόθεση για να κατέβουν να διαμαρτυρηθούν (στην αρχή εφαρμογής του μνημονίου και των απαράδεκτων μέτρων) ήταν η ΜΗ ύπαρξη κομματικών σημαιών
Όταν και αυτή η κατηγορία δεν πέτυχε το επιθυμητό αποτέλεσμα και διαπίστωσαν οι επιτελείς της εξουσίας ότι ο κόσμος όλο και συμμετέχει πιο μαζικά έδωσαν το πράσινο φως να λειτουργήσουν τα δακρυγόνα, ο εκφοβισμός, ο κοινοβουλευτικός τσαμπουκάς και οι παρακρατικοί μηχανισμοί, με συνέπεια ο στόχος τους να επιτευχθεί και να καταφέρουν να αποδυναμώσουν το συγκεκριμένο Κίνημα και έπειτα να το διαλύσουν.
Το ανάλογο συνέβη και με τους “ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ” στα διόδια των εθνικών οδών του γνωστού μεγαλοεργολάβου όπου με απίστευτο νομικό κυνηγητό το σύστημα εξουσίας πέτυχε να τους εξαφανίσει ενώ παράλληλα το ίδιο πέτυχε σε όποιο κίνημα προσπάθησε να αντιδράσει σε όσα μύρια κακά έφερε η τρόικα.
Η ίδια λοιπόν γνωστή πετυχημένη κυβερνητική συνταγή θα εφαρμοστεί και με τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική όπου με το πρόσχημα των θέσεων εργασίας σε ξένα παρακαλώ συμφέροντα (αλλά και με την απόλυτη σιωπή για το περιβαντολλογικό έγκλημα που θα συντελεστεί) και το σύστημα πιθανά θα κάνει άλλη μία νίκη. Να θυμίσουμε μόνο για τη συγκεκριμένη υπόθεση ότι το ελληνικό κράτος, το 2003, παραχώρησε, αντί πινακίου φακής (11 εκατομμύρια ευρώ), τα μεταλλευτικά δικαιώματα 317.000 στρεμμάτων της Βόρειας Χαλκιδικής στην καναδική πολυεθνική Eldorado Gold μία περιοχή πλουσιότατη σε χρυσό, άργυρο, μόλυβδο, χαλκό και άλλα μέταλλα.
Επίσης σε αυτήν την περιοχή περιλαμβάνονται και οι Σκουριές με τα κοιτάσματα χρυσού-χαλκού, με τις εγκαταστάσεις δύο προϋπαρχόντων ορυχείων και 310 σπίτια στο Στρατώνι: Σήμερα εκτιμάται ότι μόνο οι Σκουριές αξίζουν 12 δισεκατομμύρια δολάρια… Τα συμπεράσματα δικά σας.
Το μόνο Κίνημα Πολιτών που κατόρθωσε να αντιμετωπίσει και να κερδίσει αποτελεσματικά τη διαπλοκή και τους καναλάρχες ήταν οι κάτοικοι της Κερατέας και αυτό συνέβη διότι: Εκεί όλοι σύσσωμοι και ενωμένοι οι κάτοικοι Δεξιοί, Αριστεροί, Παπάδες, Κομμουνιστές, Αναρχικοί, Φασίστες ενώθηκαν οργανωμένα και με σχέδιο και απέκρουσαν με τόλμη και με ρίσκο την ίδια τους τη ζωή τους σύγχρονους ολιγάρχες. Έδωσαν μάθημα αγωνιστικότητας και οργάνωσης οι πολίτες της Κερατέας όχι μόνο στο πανίσχυρο σύστημα εξουσίας αλλά και σε μερικούς που νομίζουν ότι με το facebook και με ψευτοεπαναστατικές δηλώσεις και μαυροκκόκινες σημαίες θα νικήσουν τον εχθρό.
Επανερχόμενος ξανά στο ερώτημα, “γιατί δεν αντιδράμε”; Είναι γιατί οι φορείς της ντόπιας διαπλοκής έχουν πνίξει κάθε μορφής αντίστασης πρωτίστως με την βοήθεια των μέσων ενημέρωσης και μετά της αστυνομίας. Οι σημερινοί εξουσιαστές πέτυχαν και κάτι άλλο πολύ πιο διεστραμμένο αφού κατόρθωσαν να οδηγήσουν χιλιάδες νέα παιδιά, πτυχιούχους, επιστήμονες στην μετανάστευση, απογοητευμένα από την μίζερη ελληνική κατάσταση. Προτιμούν, δικαιολογημένα, οι νέοι αυτής της χώρας να φύγουν στο εξωτερικό για ένα καλύτερο αύριο παρά να παραμείνουν στην Ελλάδα και να πολεμήσουν όπως έκαναν στη περίοδο της δικτατορίας κάποιοι άλλοι νέοι.
Φυσικά δεν κατηγορώ εκείνους που φεύγουν μιας και οι άνθρωποι αυτοί θέλουν να πραγματοποιήσουν τα όνειρα τους και σωστά πράττουν. Όμως αυτό το εγκληματικό επίτευγμα πιστεύω γίνεται συνειδητά από τους κυβερνώντες αφού τους βολεύει και συμφέρει να μεταναστεύσουν τα καλύτερα μυαλά και να μην τα αξιοποιήσουν στην πατρίδα μας από το να τους έχουν στα πόδια τους και να διαμαρτύρονται για θέσεις εργασίας, για κατώτατους μισθούς και για εργασιακά δικαιώματα. Συνένοχοι όμως σε τούτο το έγκλημα είναι και οι χρεοκοπημένες κομματικές νεολαίες όπου μαζί με τους δικούς τους αιώνιους φοιτητές παραμένουν υποκριτικοί, παρακμιακοί, αδιόρθωτοι και δεν κάνουν τίποτα ουσιαστικό για ανατρέψουν την λαίλαπα που μας κυρίευσε.
Στον ίδιο λάθος δρόμο όμως είναι και οι πολιτικές και συνδικαλιστικές δυνάμεις που αντιδρούσαν όλο το προηγούμενο χρονικό διάστημα στο μνημόνιο, στους τραπεζίτες και τους τοκογλύφους αλλά μόνο με ανακοινώσεις, με μονοήμερες απεργιακές τουφεκιές, με συνεντεύξεις στην τηλεόραση και ομιλίες στην Βουλή αλλά δεν μπορούσαν να οργανωθούν μαζικά στις γειτονιές και να φερθούν αλληλέγγυα στους συμπολίτες μας και παράλληλα αδυνατούσαν να προετοιμάσουν τον κόσμο για ένα μεγάλο ξεσηκωμό. Έχουν απολέσει το αγωνιστικό τους πνεύμα και δεν μπορούν να διεκδικήσουν με σθένος και αποτελεσματικότητα ότι χάθηκε αλλά και κυρίως δεν μπορούν να μεταδώσουν ελπίδα και ψυχική δύναμη στη σημερινή νεολαία, στους φοιτητές να παραμείνουν στη χώρα τους και να παλέψουν με μαχητικότητα για να αλλάξουν τους συσχετισμούς και να ανατρέψουν τις πολιτικές που τους καταδικάζουν στην ανέχεια.
Δυστυχώς και όσοι σήκωσαν ανάστημα ηττήθηκαν κατά κράτος από τους χρυσοκάνθαρους δημοσιογράφους, από τους πολιτικούς με νοοτροπία Άδωνι και από το ελιτίστικο αριστεροδεξιό κατεστημένο που κατάφερε να διαιρέσει τους Έλληνες με όρους εμφυλίου.
Συμπερασματικά λοιπόν όσοι αντιστέκονται έχουν δύο βασικούς αντιπάλους, πρώτον τα μέσα ενημέρωσης και δεύτερον τον ανοργάνωτο εαυτό τους. Αν ξεπεραστούν οι εγωιστικές λογικές και νοοτροπίες ίσως καταφέρουμε κάτι θετικό.
Δεν είμαι όμως αισιόδοξος ότι μπορούμε πλέον να αντιδράσουμε όπως έγινε στην Ιταλία και την Ισλανδία και μόνο ένα τυχαίο γεγονός μπορεί να σηματοδοτήσει εξελίξεις για ένα καλύτερο μέλλον και να ανατρέψει την σημερινή κατάσταση.
Μακάρι να διαψευστώ rockway.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Ο Παπαγεωργόπουλος ήταν μόνο η αρχή... Θα μπουν κι άλλοι μέσα!!!
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Τα μυστικά της λίστας Νικολούδη...!!!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
