2012-05-05 05:25:02
Η μοτοσυκλέτα που βλέπετε αποτελεί έργο δύο νεαρών Εγγλέζων, των Roy Norton και Tom Kashe. Δεν εργάζονται για κάποιο Οίκο Σχεδιασμού. Ανέλαβαν να σχεδιάσουν και κατασκευάσουν μια διαφορετική Bonneville σε συνεργασία με το εργοστάσιο της Triumph και την εταιρεία σπορ ρουχισμού Barbour Outdoor Clothing. Πήραν λοιπόν μια σύγχρονη Triumph Bonneville, την ανασχεδίασαν ριζικά και της πρόσθεσαν ένα πιρούνι girder.
Η ιδέα της Speed Twin γεννήθηκε ενώ οι Norton και Kasher ήταν τελειόφοιτοι στο πανεπιστήμιο. Άρχισαν να κάνουν σκίτσα μιας μοτοσυκλέτας με ρετρό αφετηρία και σύγχρονη κατάληξη.
Αφού μετά τις σπουδές τους βρήκαν δουλειά στο στούντιο σχεδιασμού μοτοσυκλετών Xenophya, ήρθαν σε επαφή με την Triumph. Τα όσα άκουσε, άρεσαν στον Product Manager Simon Warburton και συμφώνησε να βοηθήσει.
Έγραψε μια κατευθυντήρια επιστολή, ζητώντας τους να επιχειρήσουν «μια μοντέρνα διασκευή ενός κλασικού θέματος», δηλαδή ζήτησε να του δείξουν μια μοτοσυκλέτα σχεδιασμένη γύρω από τον αερόψυκτο δικύλινδρο κινητήρα της Triumph με τα 865 κυβικά, με στυλ όμως που θα προσέλκυε τους σύγχρονους νέους αναβάτες. «Ο Warburton ήθελε να δει σε τι θα μπορούσε να εξελιχθεί μια σημερινή Bonneville, εάν ζούσαμε σε ένα άλλο σύμπαν».
Αφού επισκέφθηκαν το Ace Café London και το εθνικό μουσείο μοτοσυκλέτας, οι Norton και Kasher στρώθηκαν στη δουλειά. Άντλησαν έμπνευση από πάμπολλα cafe racer, bobber και Triumph του παρελθόντος.
Συμφώνησαν στις βασικές αρχές σχεδιασμού με την Triumph, και δημιούργησαν μια ψηφιακή ταινία, με εικόνες της προτεινόμενης μορφής σχεδιασμένες στο Photoshop σε προφίλ. Το πρόγραμμα έδινε τις δυνατότητες προσθαφαίρεσης στοιχείων πάνω στη βασική σχεδίαση.
Μεταβάλλοντας κάθε φορά το πακέτο με αλλαγή ρεζερβουάρ, σέλας και θέσης οδήγησης, μπόρεσαν να εκτιμήσουν την οπτική εντύπωση σαν να επρόκειτο για ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα. Όλο αυτό το διάστημα, σύμφωνα με τους Norton και Kasher, η Triumph συνέβαλε με οδηγίες και ανεξάντλητη υποστήριξη, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα υπήρχαν μηχανολογικά ή κατασκευαστικά προβλήματα, ούτε καν δυσκολία με την έγκριση τύπου της μοτοσυκλέτας.
Το τρισδιάστατο μοντέλο που βλέπουμε στις εικόνες, δημιουργήθηκε με χρήση του ειδικού πηλού και του ειδικού αφρολέξ που χρησιμοποιούν όλοι οι σχεδιαστές αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών ανά τον κόσμο στη δουλειά τους. Τα υλικά αυτά παίρνουν εύκολα οποιοδήποτε σχήμα, καθώς σμιλεύονται, πριονίζονται, λειαίνονται, στοκάρονται και βάφονται με μεγάλη ευκολία. Έτσι γρήγορα το σχέδιο στο χαρτί γίνεται τρισδιάστατη πραγματικότητα, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια.
Η Triumph τους έδωσε ένα πλαίσιο παραγωγής από Bonneville, το οποίο πραγματικά μεταλλάχθηκε. Κόπηκε, ξανακολλήθηκε και ανακατασκευάστηκε, αποτελώντας τη βάση για τη σύγχρονη εμφάνιση της νέας δημιουργίας. Η προσθήκη ενός πιρουνιού girder αποτείει τιμή στις μοτοσυκλέτες του παρελθόντος. Ύφασμα της Barbour καλύπτει το αφρώδες της σέλας και τα γκριπ στο τιμόνι. Ξανασχεδιάστηκαν επίσης η τάπα της βενζίνης και τα όργανα.
Όταν ο βασικός σκελετός του μοντέλου πήρε σάρκα και οστά η μοτοσυκλέτα μεταφέρθηκε από τα σχεδιαστήρια του πανεπιστημίου Northumbria στην Xenophya Design. Εκεί δουλεύτηκαν όλες οι λεπτομέρειες του πρωτότυπου το οποίο και βάφτηκε, ώστε να μεταμορφωθεί από ένα μείγμα αφρολέξ, πηλού και μετάλλου σε μια κανονική, πλήρη μοτοσυκλέτα –στην εμφάνιση τουλάχιστον. Τοποθετήθηκαν λάστιχα της Firestone, ανεστραμμένα ποδωστήρια και φρένα της Thruxton, για να συμπληρωθεί η εικόνα.
Η Triumph είναι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα της εργασίας. «Η μοτοσυκλέτα δείχνει υπέροχη» λέει ο Warburton. «Μερικά από τα στοιχεία της ίσως εμφανιστούν σε κάποιο από τα επόμενα μοντέλα μας».
Οι Norton και Kasher ξέρουν μετά την εμπειρία αυτή, τί ακριβώς χρειάζεται για να σχεδιαστεί και κατασκευαστεί μια πραγματική μοτοσυκλέτα και μάλιστα για λογαριασμό ενός από τους κορυφαίους κατασκευαστές.
Μετά την επιτυχία της εργασίας τους μονιμοποιήθηκαν στην Xenophya, πράγμα που σημαίνει ότι στο κοντινό μέλλον κάποια από τα σχέδιά τους θα εμφανιστούν και στον δρόμο, σαν κανονικές μοτοσυκλέτες παραγωγής. Καθόλου άσχημη προοπτική, κρίνοντας από το τι κατάφεραν με την Triumph Speed Twin.
Tromaktiko
Η ιδέα της Speed Twin γεννήθηκε ενώ οι Norton και Kasher ήταν τελειόφοιτοι στο πανεπιστήμιο. Άρχισαν να κάνουν σκίτσα μιας μοτοσυκλέτας με ρετρό αφετηρία και σύγχρονη κατάληξη.
Αφού μετά τις σπουδές τους βρήκαν δουλειά στο στούντιο σχεδιασμού μοτοσυκλετών Xenophya, ήρθαν σε επαφή με την Triumph. Τα όσα άκουσε, άρεσαν στον Product Manager Simon Warburton και συμφώνησε να βοηθήσει.
Έγραψε μια κατευθυντήρια επιστολή, ζητώντας τους να επιχειρήσουν «μια μοντέρνα διασκευή ενός κλασικού θέματος», δηλαδή ζήτησε να του δείξουν μια μοτοσυκλέτα σχεδιασμένη γύρω από τον αερόψυκτο δικύλινδρο κινητήρα της Triumph με τα 865 κυβικά, με στυλ όμως που θα προσέλκυε τους σύγχρονους νέους αναβάτες. «Ο Warburton ήθελε να δει σε τι θα μπορούσε να εξελιχθεί μια σημερινή Bonneville, εάν ζούσαμε σε ένα άλλο σύμπαν».
Αφού επισκέφθηκαν το Ace Café London και το εθνικό μουσείο μοτοσυκλέτας, οι Norton και Kasher στρώθηκαν στη δουλειά. Άντλησαν έμπνευση από πάμπολλα cafe racer, bobber και Triumph του παρελθόντος.
Συμφώνησαν στις βασικές αρχές σχεδιασμού με την Triumph, και δημιούργησαν μια ψηφιακή ταινία, με εικόνες της προτεινόμενης μορφής σχεδιασμένες στο Photoshop σε προφίλ. Το πρόγραμμα έδινε τις δυνατότητες προσθαφαίρεσης στοιχείων πάνω στη βασική σχεδίαση.
Μεταβάλλοντας κάθε φορά το πακέτο με αλλαγή ρεζερβουάρ, σέλας και θέσης οδήγησης, μπόρεσαν να εκτιμήσουν την οπτική εντύπωση σαν να επρόκειτο για ολοκληρωμένη μοτοσυκλέτα. Όλο αυτό το διάστημα, σύμφωνα με τους Norton και Kasher, η Triumph συνέβαλε με οδηγίες και ανεξάντλητη υποστήριξη, εξασφαλίζοντας ότι δεν θα υπήρχαν μηχανολογικά ή κατασκευαστικά προβλήματα, ούτε καν δυσκολία με την έγκριση τύπου της μοτοσυκλέτας.
Το τρισδιάστατο μοντέλο που βλέπουμε στις εικόνες, δημιουργήθηκε με χρήση του ειδικού πηλού και του ειδικού αφρολέξ που χρησιμοποιούν όλοι οι σχεδιαστές αυτοκινήτων και μοτοσυκλετών ανά τον κόσμο στη δουλειά τους. Τα υλικά αυτά παίρνουν εύκολα οποιοδήποτε σχήμα, καθώς σμιλεύονται, πριονίζονται, λειαίνονται, στοκάρονται και βάφονται με μεγάλη ευκολία. Έτσι γρήγορα το σχέδιο στο χαρτί γίνεται τρισδιάστατη πραγματικότητα, μέχρι την παραμικρή λεπτομέρεια.
Η Triumph τους έδωσε ένα πλαίσιο παραγωγής από Bonneville, το οποίο πραγματικά μεταλλάχθηκε. Κόπηκε, ξανακολλήθηκε και ανακατασκευάστηκε, αποτελώντας τη βάση για τη σύγχρονη εμφάνιση της νέας δημιουργίας. Η προσθήκη ενός πιρουνιού girder αποτείει τιμή στις μοτοσυκλέτες του παρελθόντος. Ύφασμα της Barbour καλύπτει το αφρώδες της σέλας και τα γκριπ στο τιμόνι. Ξανασχεδιάστηκαν επίσης η τάπα της βενζίνης και τα όργανα.
Όταν ο βασικός σκελετός του μοντέλου πήρε σάρκα και οστά η μοτοσυκλέτα μεταφέρθηκε από τα σχεδιαστήρια του πανεπιστημίου Northumbria στην Xenophya Design. Εκεί δουλεύτηκαν όλες οι λεπτομέρειες του πρωτότυπου το οποίο και βάφτηκε, ώστε να μεταμορφωθεί από ένα μείγμα αφρολέξ, πηλού και μετάλλου σε μια κανονική, πλήρη μοτοσυκλέτα –στην εμφάνιση τουλάχιστον. Τοποθετήθηκαν λάστιχα της Firestone, ανεστραμμένα ποδωστήρια και φρένα της Thruxton, για να συμπληρωθεί η εικόνα.
Η Triumph είναι ικανοποιημένη με το αποτέλεσμα της εργασίας. «Η μοτοσυκλέτα δείχνει υπέροχη» λέει ο Warburton. «Μερικά από τα στοιχεία της ίσως εμφανιστούν σε κάποιο από τα επόμενα μοντέλα μας».
Οι Norton και Kasher ξέρουν μετά την εμπειρία αυτή, τί ακριβώς χρειάζεται για να σχεδιαστεί και κατασκευαστεί μια πραγματική μοτοσυκλέτα και μάλιστα για λογαριασμό ενός από τους κορυφαίους κατασκευαστές.
Μετά την επιτυχία της εργασίας τους μονιμοποιήθηκαν στην Xenophya, πράγμα που σημαίνει ότι στο κοντινό μέλλον κάποια από τα σχέδιά τους θα εμφανιστούν και στον δρόμο, σαν κανονικές μοτοσυκλέτες παραγωγής. Καθόλου άσχημη προοπτική, κρίνοντας από το τι κατάφεραν με την Triumph Speed Twin.
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Hobbit Motel: Διαμονή για μια νύχτα σαν… Χόμπιτ!
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
