2016-12-26 03:28:09
Υπό την πίεση των παιδιών, ή για τους δικούς σας λόγους, αποφασίσατε να αυξήσετε τον αριθμό των μελών της οικογένειάς σας, με ένα τετράποδο φίλο. Είναι γεγονός άλλωστε, ότι είναι πολλά τα οφέλη από τη συμβίωση του παιδιού με ένα κατοικίδιο.
Τις περισσότερες φορές, οι γονείς αναλώνονται σε συνεχείς και αυστηρές συζητήσεις με τα παιδιά τους αναφορικά με τη φροντίδα των κατοικίδιων. Καταγράφουν όρους, καταλήγουν σε συμφωνίες και δίνουν χέρια με παιδιά που τις περισσότερες φορές αγνοούν την υποχρέωση που αναλαμβάνουν και είναι διατεθειμένα να συμφωνήσουν σε ο,τιδήποτε προκειμένου να έχουν το δικό τους σκυλάκι αγκαλιά.
Πόσο ρεαλιστικές είναι αυτές οι συμφωνίες και τι μπορείτε πραγματικά να περιμένετε από τα παιδιά; Πόσες από τις καθημερινές ευθύνες και φροντίδες σχετικά με το κατοικίδιο μπορούν να αναλάβουν; Και από ποια ηλικία μπορείτε να τους εμπιστευθείτε την κάθε αρμοδιότητα, χωρίς να τα πιέζετε αλλά και χωρίς να απογοητεύονται επειδή δεν τα κατάφεραν;
Τα παιδιά όλων των ηλικιών μπορούν πράγματι να αναλάβουν ευθύνες σχετικά με τα ζώα της οικογένειας, σε κάποιο βαθμό. Φροντίστε να τα ενθαρρύνετε, ώστε να το βλέπουν σαν προνόμιο που απέκτησαν (πχ, μπορείτε να τους αναθέσετε το τάισμα του σκύλου επειδή τα καταφέρνουν καλά σε αυτό) και σαν σημαντική ευθύνη. Αντίθετα, δεν θα πρέπει ποτέ να παρουσιάσετε διαδικασίες όπως το βούρτσισμα ή τη βόλτα του σκύλου σαν τιμωρία για κάποια αταξία που έκαναν ή για την κακή τους συμπεριφορά. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν ότι τα κατοικίδια είναι μέλη της οικογένειας και ότι οι οικογένειες συνεργάζονται για να φροντίζουν από κοινού κάθε μέλος, χωρίς εξαιρέσεις.
Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να συμμετέχει στη φροντίδα του κατοικίδιου;
Οι ειδικοί υποστηρίζουν, βάλτε το στις ευθύνες από… νωρίς. Ακόμα και το παιδί προσχολικής ηλικίας 3-5 ετών μπορεί να βοηθήσει, απλά συμμετέχοντας. Αφήστε το να προσθέσει λίγη τροφή ή νερό στα πιατάκια του, να το βουρτσίσει, να παρακολουθήσει το ξεφτιάρισμα της άμμου, να έρθει μαζί στη βόλτα ή στον κτηνίατρο. Δώστε στο σκύλο μια εντολή και μόλις υπακούσει αφήστε το παιδάκι να τον ανταμείψει με ένα μεζέ. Είναι ίσως η διασκεδαστικότερη εργασία που μπορείτε να αναθέσετε σε ένα νήπιο.
Από 5 έως 7 χρονών τα παιδιά μπορούν πλέον, μόνα τους, να φέρουν σε πέρας το τάισμα, το βούρτσισμα και να φροντίζουν το ζώο να έχει πάντα φρέσκο νερό. Όμως ακόμα δεν μπορείτε να επαναπαυθείτε και να περιμένετε πως θα κάνουν τις δουλειές αυτές χωρίς τη δική σας εποπτεία και υπενθύμιση.
Από τα 8 και μετά μπορείτε να προσθέσετε στα καθημερινά τους καθήκοντα τη βόλτα του σκύλου – φυσικά, πάντα με την επίβλεψη κάποιου μεγάλου – για να τους αναθέσετε εξ ολοκλήρου τη βόλτα θα περιμένετε, τουλάχιστον μέχρι να γίνουν 12 χρονών. Όσο για τις υπόλοιπες ευθύνες του ζώου (τάισμα, νερό, βούρτσισμα και παιχνίδι), ένα οκτάχρονο παιδί μπορεί πλέον να τις επωμιστεί, εξ ολοκλήρου, χωρίς να χρειάζεται επιτήρηση – φυσικά παίζει ρόλο το μέγεθος και ο τύπος του κατοικίδιου αλλά και … του παιδιού – δηλαδή πόσο υπεύθυνο και αξιόπιστο είναι.
Και ερχόμαστε στους έφηβους. Ανάλογα με την ωριμότητα τους, μπορείτε άνετα να τους εμπιστευθείτε την συνολική ευθύνη του κατοικίδιου – από το φαγητό και το καθάρισμα μέχρι την άσκηση και την εκπαίδευση. Ειδικά η εκπαίδευση του σκύλου, μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετικά εποικοδομητική δραστηριότητα και για τους δυο. Αν μάλιστα η ομάδα –σκύλος και παιδί- το διασκεδάζει, μπορούν να προχωρήσουν στον κυναθλητισμό, με τη συμμετοχή τους για παράδειγμα σε χόμπι όπως το ατζίλιτι, το φρίσμπι, ο χορός με σκύλο ή το IPO.
Πηγή Tromaktiko
Τις περισσότερες φορές, οι γονείς αναλώνονται σε συνεχείς και αυστηρές συζητήσεις με τα παιδιά τους αναφορικά με τη φροντίδα των κατοικίδιων. Καταγράφουν όρους, καταλήγουν σε συμφωνίες και δίνουν χέρια με παιδιά που τις περισσότερες φορές αγνοούν την υποχρέωση που αναλαμβάνουν και είναι διατεθειμένα να συμφωνήσουν σε ο,τιδήποτε προκειμένου να έχουν το δικό τους σκυλάκι αγκαλιά.
Πόσο ρεαλιστικές είναι αυτές οι συμφωνίες και τι μπορείτε πραγματικά να περιμένετε από τα παιδιά; Πόσες από τις καθημερινές ευθύνες και φροντίδες σχετικά με το κατοικίδιο μπορούν να αναλάβουν; Και από ποια ηλικία μπορείτε να τους εμπιστευθείτε την κάθε αρμοδιότητα, χωρίς να τα πιέζετε αλλά και χωρίς να απογοητεύονται επειδή δεν τα κατάφεραν;
Τα παιδιά όλων των ηλικιών μπορούν πράγματι να αναλάβουν ευθύνες σχετικά με τα ζώα της οικογένειας, σε κάποιο βαθμό. Φροντίστε να τα ενθαρρύνετε, ώστε να το βλέπουν σαν προνόμιο που απέκτησαν (πχ, μπορείτε να τους αναθέσετε το τάισμα του σκύλου επειδή τα καταφέρνουν καλά σε αυτό) και σαν σημαντική ευθύνη. Αντίθετα, δεν θα πρέπει ποτέ να παρουσιάσετε διαδικασίες όπως το βούρτσισμα ή τη βόλτα του σκύλου σαν τιμωρία για κάποια αταξία που έκαναν ή για την κακή τους συμπεριφορά. Δώστε στα παιδιά να καταλάβουν ότι τα κατοικίδια είναι μέλη της οικογένειας και ότι οι οικογένειες συνεργάζονται για να φροντίζουν από κοινού κάθε μέλος, χωρίς εξαιρέσεις.
Από ποια ηλικία μπορεί ένα παιδί να συμμετέχει στη φροντίδα του κατοικίδιου;
Οι ειδικοί υποστηρίζουν, βάλτε το στις ευθύνες από… νωρίς. Ακόμα και το παιδί προσχολικής ηλικίας 3-5 ετών μπορεί να βοηθήσει, απλά συμμετέχοντας. Αφήστε το να προσθέσει λίγη τροφή ή νερό στα πιατάκια του, να το βουρτσίσει, να παρακολουθήσει το ξεφτιάρισμα της άμμου, να έρθει μαζί στη βόλτα ή στον κτηνίατρο. Δώστε στο σκύλο μια εντολή και μόλις υπακούσει αφήστε το παιδάκι να τον ανταμείψει με ένα μεζέ. Είναι ίσως η διασκεδαστικότερη εργασία που μπορείτε να αναθέσετε σε ένα νήπιο.
Από 5 έως 7 χρονών τα παιδιά μπορούν πλέον, μόνα τους, να φέρουν σε πέρας το τάισμα, το βούρτσισμα και να φροντίζουν το ζώο να έχει πάντα φρέσκο νερό. Όμως ακόμα δεν μπορείτε να επαναπαυθείτε και να περιμένετε πως θα κάνουν τις δουλειές αυτές χωρίς τη δική σας εποπτεία και υπενθύμιση.
Από τα 8 και μετά μπορείτε να προσθέσετε στα καθημερινά τους καθήκοντα τη βόλτα του σκύλου – φυσικά, πάντα με την επίβλεψη κάποιου μεγάλου – για να τους αναθέσετε εξ ολοκλήρου τη βόλτα θα περιμένετε, τουλάχιστον μέχρι να γίνουν 12 χρονών. Όσο για τις υπόλοιπες ευθύνες του ζώου (τάισμα, νερό, βούρτσισμα και παιχνίδι), ένα οκτάχρονο παιδί μπορεί πλέον να τις επωμιστεί, εξ ολοκλήρου, χωρίς να χρειάζεται επιτήρηση – φυσικά παίζει ρόλο το μέγεθος και ο τύπος του κατοικίδιου αλλά και … του παιδιού – δηλαδή πόσο υπεύθυνο και αξιόπιστο είναι.
Και ερχόμαστε στους έφηβους. Ανάλογα με την ωριμότητα τους, μπορείτε άνετα να τους εμπιστευθείτε την συνολική ευθύνη του κατοικίδιου – από το φαγητό και το καθάρισμα μέχρι την άσκηση και την εκπαίδευση. Ειδικά η εκπαίδευση του σκύλου, μπορεί να αποτελέσει μια εξαιρετικά εποικοδομητική δραστηριότητα και για τους δυο. Αν μάλιστα η ομάδα –σκύλος και παιδί- το διασκεδάζει, μπορούν να προχωρήσουν στον κυναθλητισμό, με τη συμμετοχή τους για παράδειγμα σε χόμπι όπως το ατζίλιτι, το φρίσμπι, ο χορός με σκύλο ή το IPO.
Πηγή Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Μύδια ντολμάδες (γεμιστά με ρύζι)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
