2017-11-01 17:10:13
Η δράση του θρυλικού υποβρυχίου «Παπανικολής», που έδρασε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο μεταφέρθηκε στη μεγάλη οθόνη με την ομώνυμη ταινία που γυρίστηκε το 1971. Το σενάριο έγραψε ο κ. Δημήτρης Ζαννίδης, ο οποίος τότε ανέλαβε να μεταφέρει την ιστορία του κυβερνήτη του υποβρυχίου, πλωτάρχη Μίλτου Ιατρίδη, καθώς και του υπόλοιπου πληρώματος του «Παπανικολής», που πέρασαν στο πάνθεον της ιστορίας για τα επιτεύγματά τους στην Αδριατική. Ο καταξιωμένος σεναριογράφος και δημιουργός αποκάλυψε άγνωστες λεπτομέρειες από την ταινία «Υποβρύχιο Παπανικολής», η οποία 45 χρόνια μετά εξακολουθεί να μας θυμίζει τον αγώνα του Πολεμικού Ναυτικού κατά του κατακτητή.
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο της υπόθεσης έχει να κάνει με το σενάριο της ταινίας, που γράφτηκε μέσα σε ελάχιστες ώρες, με τον κ. Ζαννίδη να λέει: «Συζητήσαμε τότε να γυρίσουμε την ταινία. Πήραμε τελικά την έγκριση, αλλά ήθελαν μέσα σε δύο ημέρες το σενάριο. Μέχρι τότε είχαμε μόνο την πρόταση. Έτσι μέσα σε 48 ώρες έπρεπε να δείξουμε το σενάριο της υπόθεσης. Το έγραψα γρήγορα-γρήγορα, το υποβάλλαμε για έλεγχο στο Πολεμικό Ναυτικό και μας έκαναν διορθώσεις πάνω σε ορισμένα τεχνικά θέματα. Στην ουσία το σενάριο γράφτηκε μέσα σε μιάμιση μέρα».
Ο κ. Δημήτρης Ζαννίδης, ο οποίος στις αρχές Οκτωβρίου τιμήθηκε για το έργο του από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδας, αποκάλυψε άγνωστες λεπτομέρειες από την ταινία «Υποβρύχιο Παπανικολής» που έγραψε το 1971
Η ταινία, πάντως, που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Ζερβουλάκος με πρωταγωνιστή τον Κώστα Καζάκο στον ρόλο του κυβερνήτη του υποβρυχίου, είχε μία σημαντική διαφορά σε σχέση με πολλές άλλες πολεμικές ταινίες που γυρίστηκαν εκείνη την εποχή και αφορούσαν στον πόλεμο του 1940. «Το σενάριο βασίστηκε στη δράση του υποβρυχίου «Παπανικολής» κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου. Περιέγραψα πραγματικά γεγονότα, όπως ήταν η επιτυχημένη επίθεση κατά μίας ιταλικής νηοπομπής στα νερά της Αδριατικής. Έχει βέβαια και ορισμένα στοιχεία μυθοπλασίας, αλλά από εκεί και πέρα, όλα τα άλλα που διαδραματίστηκαν και οι διάλογοι έγιναν με την έγκριση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού», εξομολογήθηκε ο κ. Δημήτρης Ζαννίδης.
Η πρεμιέρα της ταινίας, που απέσπασε και τιμητική διάκριση στο 12ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη, έγινε τον Σεπτέμβριο του 1971. Όλους τους προηγούμενους μήνες έγιναν τα γυρίσματα, στα οποία ο κ. Ζαννίδης βρέθηκε αρκετές φορές ανάμεσα στους υπόλοιπους συντελεστές του έργου: «Ήμουν στα γυρίσματα. Αρκετές φορές βρέθηκα κι εγώ στα πλατό. Θυμάμαι, πάντως, ότι όλες τις σκηνές που είναι κάτω από τη θάλασσα, της γυρίσαμε μπροστά από μία μακέτα υποβρυχίου που μας την έφτιαξε ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας, ονόματι Κυριακόπουλος. Είχε τη μανία με κατασκευές τέτοιου είδους. Το σκηνικό είχε μήκος όλο κι όλο περίπου ενάμιση μέτρο».
Φωτογραφίες από φιλμ που γυρίστηκαν στα πρώτα χρόνια μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα. Πάνω αριστερά διακρίνονται οι πρωταγωνιστές της θρυλικής ταινίας «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» του Σακελλάριου (1948), ενώ στην επάνω σειρά μπορούμε επίσης να δούμε τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στο έργο «Άννα Ροδίτη» που γυρίστηκε την ίδια χρονιά. Στη φωτογραφία κάτω αριστερά απεικονίζεται ο Βολιώτης ηθοποιός Νίκος Φιλιππόπουλος, ο οποίος στα 19 χρόνια του έπαιξε με την Έλλη Λαμπέτη στα «Παιδιά της Αθήνας» (1947), ενώ δίπλα διακρίνεται ένα καρέ από την ταινία κινουμένων σχεδίων «Ο Ντούτσε αφηγείται» του σκιτσογράφου Σταμάτη Πολενάκη
Στη συνέχεια ο πολυτάλαντος δημιουργός, ο οποίος έχει μακρά θητεία και στον χώρο της δημοσιογραφίας, αναφέρθηκε στον τρόπο που ο εγχώριος κινηματογράφος αναπαράστησε επί της οθόνης τον αγώνα των Ελλήνων κατά του Άξονα και ιδιαίτερα την περίοδο 1940/41. Ηρωικές στιγμές κατά των Ιταλών και των Γερμανών δραματοποιήθηκαν και δεν ήταν λίγες οι ταινίες που ασχολήθηκαν με το έπος του ’40. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Ζαννίδη τα φιλμ που γυρίστηκαν στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση, έχουν σαφείς διαφορές από εκείνα που ακολούθησαν τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
«Οι πρώτες ταινίες που γυρίστηκαν εν μέσω του Εμφυλίου πολέμου, πρόβαλαν περισσότερο τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Δεν ήταν καθαρά πολεμικές ταινίες. Θα έλεγα ότι κυριαρχούσε το αισθηματικό στοιχείο. Αυτές που έγιναν στο διάστημα 1945-‘49, είχαν σχέση με την Κατοχή και την Αντίσταση, δίχως πολιτική χροιά. Ήταν καθαρά ταινίες για τα βάσανα του λαού μας», τόνισε χαρακτηριστικά, ενώ έπειτα αναφέρθηκε σε ορισμένες εξ αυτών: «Το 1946 ο Καραγάτσης έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία «Καταδρομή», με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, την Ελένη Χατζηαργύρη και τη Ζινέτ Λακάζ στους πρώτους ρόλους. Το λογοτεχνικό όνομα του Μ. Καραγάτση προσέδωσε άλλη βαρύτητα στην ταινία, η οποία ήταν μία από τις δύο πρώτες ταινίες που προβλήθηκαν το 1946 και είχαν ως θέμα τους την αντίσταση των Ελλήνων. Η δεύτερη ταινία ήταν οι «Αδούλωτοι σκλάβοι». Την σκηνοθέτησε ο Βίων Παπαμιχάλης, με κεντρική πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη. Ο Βίων Παπαμιχάλης καταγόταν από την Κρήτη. Μετά έγινε κριτικός στην εφημερίδα «Ακρόπολη».
Οι «Αδούλωτοι σκλάβοι» ήταν η πρώτη ταινία που έγραψε μουσική για το σινεμά ο Μάνος Χατζιδάκις. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1945, ο Γιάννης Χριστοδούλου σκηνοθέτησε την «Εξόρμησις», όπως και τη «Διπλή θυσία». Το 1947 ο Αντώνης Παπαδαντωνάκης γύρισε το φιλμ «Η Κρήτη στις φλόγες», που πραγματεύτηκε την αντίσταση των Κρητικών στη γερμανική επίθεση του ’42. Επίσης, ο Γαζιάδης ένας ακόμη σκηνοθέτης της εποχής εκείνης γύρισε πολλές ταινίες, όπως την «Άννα Ροδίτη» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και την Καίτη Πάνου. Ο Ηλίας Περγαντής ήταν παραγωγός της ταινίας «Τα παιδιά της Αθήνας», με τη Λαμπέτη, τον Νέζερ, τη Διαμαντίδου και τον Παπαγιαννόπουλο στους πρώτους ρόλους. Θυμάμαι ακόμη την «Τελευταία αποστολή». Έπαιξε ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Υποδύθηκε έναν ασυρματιστή που έστελνε μηνύματα στη Μέση Ανατολή, ενώ η γυναίκα του είχε σχέσεις με τους Γερμανούς. Γυρίστηκε το 1949. Ήταν παραγωγή της Φίνος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία του Νίκου Τσιφόρου. Και φυσικά, μία πραγματικά αξέχαστη ταινία ήταν «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» του Σακελλάριου με τον Βασίλη Λογοθετίδη στον πρωταγωνιστικό ρόλο».
Ο κ. Δημήτρης Ζαννίδης στάθηκε και σε μία ταινία κινουμένων σχεδίων, την οποία χαρακτήρισε πρωτοποριακή για την εποχή της: «Ο σκιτσογράφος Σταμάτης Πολενάκης έκανε το πρώτο φιλμ κινουμένων σχεδίων σχέδιο, διάρκειας πέντε-έξι λεπτών, και στο οποίο γελοιοποίησε τον Μουσολίνι. Ο τίτλος του ήταν «Ο Ντούτσε αφηγείται». Έχω μία κόπια. Τρομερή ταινία, καταπληκτική. Σχεδίασε χιλιάδες εικόνες για να πετύχει την κίνηση των φιγούρων».
Πάντως, ο μέχρι πρόσφατα διευθυντής του Ιδρύματος Μπότση, στάθηκε σ’ ένα παράδοξο σχετικά με τη σχέση της ελληνικής Τέχνης και των πολεμικών αναμετρήσεων του 1940: «Κατά τη γνώμη μου, δεν έχουν αποτυπωθεί επαρκώς όλα τα γεγονότα από τους εγχώριους κινηματογραφιστές, ούτε καν από την ελληνική λογοτεχνία. Για την Κατοχή γράφτηκαν διάφορα, αλλά το μεγάλο βιβλίο για τον πόλεμο δεν υπάρχει. Το περίεργο είναι το εξής: Το 1940 υπήρξαν ένα σωρό άνθρωποι που ήσαν επάνω και μπορούσαν να γράψουν. Μιλάω π.χ. για τους ανταποκριτές των αθηναϊκών εφημερίδων στο βουνό, όπως ο Σπύρος Μελάς. Ο Φίνος επίσης υπηρέτησε τη θητεία του στην Αλβανία. Γύριζε τα επίκαιρα και τα έστελνε στο ΓΕΣ. Ίσως μία από τις εξαιρέσεις ήταν η βιογραφία του Καραγάτση για τον Λάσκο, τον τελευταίο κυβερνήτη του υποβρυχίου «Κατσώνης» που βυθίστηκε το 1943 βόρεια της Σκιάθου».
(ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΒΟΛΟΥ 28/10/2017 - ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΣΕΜΕΡΓΕΛΗΣ - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.blogspot.gr])
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των.
staratalogia
Το πλέον εντυπωσιακό στοιχείο της υπόθεσης έχει να κάνει με το σενάριο της ταινίας, που γράφτηκε μέσα σε ελάχιστες ώρες, με τον κ. Ζαννίδη να λέει: «Συζητήσαμε τότε να γυρίσουμε την ταινία. Πήραμε τελικά την έγκριση, αλλά ήθελαν μέσα σε δύο ημέρες το σενάριο. Μέχρι τότε είχαμε μόνο την πρόταση. Έτσι μέσα σε 48 ώρες έπρεπε να δείξουμε το σενάριο της υπόθεσης. Το έγραψα γρήγορα-γρήγορα, το υποβάλλαμε για έλεγχο στο Πολεμικό Ναυτικό και μας έκαναν διορθώσεις πάνω σε ορισμένα τεχνικά θέματα. Στην ουσία το σενάριο γράφτηκε μέσα σε μιάμιση μέρα».
Ο κ. Δημήτρης Ζαννίδης, ο οποίος στις αρχές Οκτωβρίου τιμήθηκε για το έργο του από την Ένωση Σεναριογράφων Ελλάδας, αποκάλυψε άγνωστες λεπτομέρειες από την ταινία «Υποβρύχιο Παπανικολής» που έγραψε το 1971
Η ταινία, πάντως, που σκηνοθέτησε ο Γιώργος Ζερβουλάκος με πρωταγωνιστή τον Κώστα Καζάκο στον ρόλο του κυβερνήτη του υποβρυχίου, είχε μία σημαντική διαφορά σε σχέση με πολλές άλλες πολεμικές ταινίες που γυρίστηκαν εκείνη την εποχή και αφορούσαν στον πόλεμο του 1940. «Το σενάριο βασίστηκε στη δράση του υποβρυχίου «Παπανικολής» κατά τη διάρκεια του ελληνο-ιταλικού πολέμου. Περιέγραψα πραγματικά γεγονότα, όπως ήταν η επιτυχημένη επίθεση κατά μίας ιταλικής νηοπομπής στα νερά της Αδριατικής. Έχει βέβαια και ορισμένα στοιχεία μυθοπλασίας, αλλά από εκεί και πέρα, όλα τα άλλα που διαδραματίστηκαν και οι διάλογοι έγιναν με την έγκριση του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού», εξομολογήθηκε ο κ. Δημήτρης Ζαννίδης.
Η πρεμιέρα της ταινίας, που απέσπασε και τιμητική διάκριση στο 12ο Φεστιβάλ Ελληνικού Κινηματογράφου στη Θεσσαλονίκη, έγινε τον Σεπτέμβριο του 1971. Όλους τους προηγούμενους μήνες έγιναν τα γυρίσματα, στα οποία ο κ. Ζαννίδης βρέθηκε αρκετές φορές ανάμεσα στους υπόλοιπους συντελεστές του έργου: «Ήμουν στα γυρίσματα. Αρκετές φορές βρέθηκα κι εγώ στα πλατό. Θυμάμαι, πάντως, ότι όλες τις σκηνές που είναι κάτω από τη θάλασσα, της γυρίσαμε μπροστά από μία μακέτα υποβρυχίου που μας την έφτιαξε ο τότε διευθύνων σύμβουλος της Εμπορικής Τράπεζας, ονόματι Κυριακόπουλος. Είχε τη μανία με κατασκευές τέτοιου είδους. Το σκηνικό είχε μήκος όλο κι όλο περίπου ενάμιση μέτρο».
Φωτογραφίες από φιλμ που γυρίστηκαν στα πρώτα χρόνια μετά την αποχώρηση των Γερμανών από την Ελλάδα. Πάνω αριστερά διακρίνονται οι πρωταγωνιστές της θρυλικής ταινίας «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» του Σακελλάριου (1948), ενώ στην επάνω σειρά μπορούμε επίσης να δούμε τον Λάμπρο Κωνσταντάρα στο έργο «Άννα Ροδίτη» που γυρίστηκε την ίδια χρονιά. Στη φωτογραφία κάτω αριστερά απεικονίζεται ο Βολιώτης ηθοποιός Νίκος Φιλιππόπουλος, ο οποίος στα 19 χρόνια του έπαιξε με την Έλλη Λαμπέτη στα «Παιδιά της Αθήνας» (1947), ενώ δίπλα διακρίνεται ένα καρέ από την ταινία κινουμένων σχεδίων «Ο Ντούτσε αφηγείται» του σκιτσογράφου Σταμάτη Πολενάκη
Στη συνέχεια ο πολυτάλαντος δημιουργός, ο οποίος έχει μακρά θητεία και στον χώρο της δημοσιογραφίας, αναφέρθηκε στον τρόπο που ο εγχώριος κινηματογράφος αναπαράστησε επί της οθόνης τον αγώνα των Ελλήνων κατά του Άξονα και ιδιαίτερα την περίοδο 1940/41. Ηρωικές στιγμές κατά των Ιταλών και των Γερμανών δραματοποιήθηκαν και δεν ήταν λίγες οι ταινίες που ασχολήθηκαν με το έπος του ’40. Ωστόσο, σύμφωνα με τον κ. Ζαννίδη τα φιλμ που γυρίστηκαν στα πρώτα χρόνια μετά την απελευθέρωση, έχουν σαφείς διαφορές από εκείνα που ακολούθησαν τις δεκαετίες του ’60 και του ’70.
«Οι πρώτες ταινίες που γυρίστηκαν εν μέσω του Εμφυλίου πολέμου, πρόβαλαν περισσότερο τα όσα συνέβησαν κατά τη διάρκεια της Κατοχής. Δεν ήταν καθαρά πολεμικές ταινίες. Θα έλεγα ότι κυριαρχούσε το αισθηματικό στοιχείο. Αυτές που έγιναν στο διάστημα 1945-‘49, είχαν σχέση με την Κατοχή και την Αντίσταση, δίχως πολιτική χροιά. Ήταν καθαρά ταινίες για τα βάσανα του λαού μας», τόνισε χαρακτηριστικά, ενώ έπειτα αναφέρθηκε σε ορισμένες εξ αυτών: «Το 1946 ο Καραγάτσης έγραψε και σκηνοθέτησε την ταινία «Καταδρομή», με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα, την Ελένη Χατζηαργύρη και τη Ζινέτ Λακάζ στους πρώτους ρόλους. Το λογοτεχνικό όνομα του Μ. Καραγάτση προσέδωσε άλλη βαρύτητα στην ταινία, η οποία ήταν μία από τις δύο πρώτες ταινίες που προβλήθηκαν το 1946 και είχαν ως θέμα τους την αντίσταση των Ελλήνων. Η δεύτερη ταινία ήταν οι «Αδούλωτοι σκλάβοι». Την σκηνοθέτησε ο Βίων Παπαμιχάλης, με κεντρική πρωταγωνίστρια την Έλλη Λαμπέτη. Ο Βίων Παπαμιχάλης καταγόταν από την Κρήτη. Μετά έγινε κριτικός στην εφημερίδα «Ακρόπολη».
Οι «Αδούλωτοι σκλάβοι» ήταν η πρώτη ταινία που έγραψε μουσική για το σινεμά ο Μάνος Χατζιδάκις. Ένα χρόνο νωρίτερα, το 1945, ο Γιάννης Χριστοδούλου σκηνοθέτησε την «Εξόρμησις», όπως και τη «Διπλή θυσία». Το 1947 ο Αντώνης Παπαδαντωνάκης γύρισε το φιλμ «Η Κρήτη στις φλόγες», που πραγματεύτηκε την αντίσταση των Κρητικών στη γερμανική επίθεση του ’42. Επίσης, ο Γαζιάδης ένας ακόμη σκηνοθέτης της εποχής εκείνης γύρισε πολλές ταινίες, όπως την «Άννα Ροδίτη» με τον Λάμπρο Κωνσταντάρα και την Καίτη Πάνου. Ο Ηλίας Περγαντής ήταν παραγωγός της ταινίας «Τα παιδιά της Αθήνας», με τη Λαμπέτη, τον Νέζερ, τη Διαμαντίδου και τον Παπαγιαννόπουλο στους πρώτους ρόλους. Θυμάμαι ακόμη την «Τελευταία αποστολή». Έπαιξε ο Βασίλης Διαμαντόπουλος. Υποδύθηκε έναν ασυρματιστή που έστελνε μηνύματα στη Μέση Ανατολή, ενώ η γυναίκα του είχε σχέσεις με τους Γερμανούς. Γυρίστηκε το 1949. Ήταν παραγωγή της Φίνος Φιλμ σε σενάριο και σκηνοθεσία του Νίκου Τσιφόρου. Και φυσικά, μία πραγματικά αξέχαστη ταινία ήταν «Οι Γερμανοί ξανάρχονται» του Σακελλάριου με τον Βασίλη Λογοθετίδη στον πρωταγωνιστικό ρόλο».
Ο κ. Δημήτρης Ζαννίδης στάθηκε και σε μία ταινία κινουμένων σχεδίων, την οποία χαρακτήρισε πρωτοποριακή για την εποχή της: «Ο σκιτσογράφος Σταμάτης Πολενάκης έκανε το πρώτο φιλμ κινουμένων σχεδίων σχέδιο, διάρκειας πέντε-έξι λεπτών, και στο οποίο γελοιοποίησε τον Μουσολίνι. Ο τίτλος του ήταν «Ο Ντούτσε αφηγείται». Έχω μία κόπια. Τρομερή ταινία, καταπληκτική. Σχεδίασε χιλιάδες εικόνες για να πετύχει την κίνηση των φιγούρων».
Πάντως, ο μέχρι πρόσφατα διευθυντής του Ιδρύματος Μπότση, στάθηκε σ’ ένα παράδοξο σχετικά με τη σχέση της ελληνικής Τέχνης και των πολεμικών αναμετρήσεων του 1940: «Κατά τη γνώμη μου, δεν έχουν αποτυπωθεί επαρκώς όλα τα γεγονότα από τους εγχώριους κινηματογραφιστές, ούτε καν από την ελληνική λογοτεχνία. Για την Κατοχή γράφτηκαν διάφορα, αλλά το μεγάλο βιβλίο για τον πόλεμο δεν υπάρχει. Το περίεργο είναι το εξής: Το 1940 υπήρξαν ένα σωρό άνθρωποι που ήσαν επάνω και μπορούσαν να γράψουν. Μιλάω π.χ. για τους ανταποκριτές των αθηναϊκών εφημερίδων στο βουνό, όπως ο Σπύρος Μελάς. Ο Φίνος επίσης υπηρέτησε τη θητεία του στην Αλβανία. Γύριζε τα επίκαιρα και τα έστελνε στο ΓΕΣ. Ίσως μία από τις εξαιρέσεις ήταν η βιογραφία του Καραγάτση για τον Λάσκο, τον τελευταίο κυβερνήτη του υποβρυχίου «Κατσώνης» που βυθίστηκε το 1943 βόρεια της Σκιάθου».
(ΘΕΣΣΑΛΙΑ ΒΟΛΟΥ 28/10/2017 - ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΣΕΜΕΡΓΕΛΗΣ - [Μετατροπή σε κείμενο: staratalogia.blogspot.gr])
__________________
Υ.Γ.: Το παρόν άρθρο δημιουργήθηκε σε μορφή κειμένου (με κόπο και σε βάρος της πρεσβυωπίας μας) από το ιστολόγιο μας, όπως συμβαίνει ΠΑΝΤΑ σε άρθρα εφημερίδων ή περιοδικών. Παρακαλούνται όποια «μεγάλα» site ή blog ή διάφορες ενώσεις τα αναδημοσιεύουν να βάζουν την πηγή του ιστολογίου μας ώστε να τηρείται η στοιχειώδης δεοντολογία! Οι αναρτήσεις στο ιστολόγιο μας δεν αποτελούν θέση ή άποψη δική μας άλλα Πολιτών και Blogger. Επίσης δημοσιεύονται άρθρα εφημερίδων και περιοδικών. Ιδιαίτερα άρθρα που αφορούν τις Ένοπλες Δυνάμεις - Σώματα Ασφαλείας και τους Αποστράτους των.
staratalogia
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
![Ενώ στην Ελλάδα ασχολούμαστε με τον Τζέισον Αντιγόνη κι ένα σωρό βλακείες, στη Χειμάρα γίνεται έγκλημα εις βάρος Ελλήνων [Βίντεο]](https://images.newsnowgreece.com/105/1055622/eno-stin-ellada-asxoloumaste-me-ton-tzeison-antigoni-ki-ena-soro-vlakeies-sti-xeimara-ginetai-egklima-eis-varos-ellinon-vinteo-1-124x78.jpg)
