2012-10-04 13:42:39
Η συγκυβέρνηση Σαμαρά δεν είχε αντιμετωπίσει ως σήμερα μια μείζονα κρίση.
Η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και η συγκρουσιακή αύρα που συνόδευαν κάθε σύσκεψη κορυφής των τριών αρχηγών δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μια εικονική πραγματικότητα.
Περισσότερο κινδύνευσε η συγκυβέρνηση και πιο κοντά στο αδιέξοδο βρέθηκε η κυβέρνηση κάθε φορά από τη στάση της τρόικας. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και ο Γιάννης Στουρνάρας, που όπου σταθεί και όπου βρεθεί διαλαλεί πως «δεν είναι πολιτικός, και δεν πάει για καριέρα» και που βγάζει από το καπέλο του μια απειλή παραίτησης με τη συχνότητα που άλλοι ψάχνουν τον αναπτήρα τους, στα σοβαρά μόνο απέναντι στον Τόμσεν χρησιμοποίησε αυτή την απειλή - για να εισπράξει την απάντηση «μου είναι αδιάφορο», αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Από την περασμένη Δευτέρα, ας είναι καλά η λίστα Λαγκάρντ, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια μείζονα κρίση
. Ότι δεν κατάφεραν συσσωρευμένα μέτρα 14,5 δισ. το πέτυχε μια λίστα με 1991 ονόματα, προϊόν υποκλοπής και αμφίβολης διαλογής από το γαλλικό υπουργείο Οικονομικών. Η λίστα Λαγκάρντ αποσταθεροποίησε το ΠΑΣΟΚ που κακά τα ψέματα, αποτελεί το συνδετικό κρίκο και το εστιακό κέντρο της κυβέρνησης. Χωρίς το ΠΑΣΟΚ, η συνύπαρξη ΔΗΜΑΡ και ΠΑΣΟΚ θα ήταν αδύνατη, και ας έχουν Κουβέλης και Σαμαράς τις καλύτερες σχέσεις. Αυτό άλλωστε απέδειξε κάθε κρίσιμη ψηφοφορία μη μνημονιακού ενδιαφέροντος ως σήμερα.
Το ΠΑΣΟΚ έχει χοντρό πρόβλημα. Όχι με τον Παπακωνσταντίνου, που είναι πολιτικά νεκρός και δεν είναι καν βουλευτής. Έχει πρόβλημα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Τον πρόεδρο του, τον τελευταίο ενεργό πολιτικό με ειδικό βάρος που διαθέτει στις τάξεις του τον τελευταίο «κορυφαίο», από τότε που για το ΠΑΣΟΚ δεν δικαιολογείται πια αυτός ο χαρακτηρισμός.
Ο Βενιζέλος είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Ακόμα και αν λέει απολύτως την αλήθεια σε όσα ισχυρίζεται, δύσκολα θα γίνει πιστευτός. Το γεγονός ότι 1990 πιθανοί φοροφυγάδες παρέμειναν ανενόχλητοι επί 12 μήνες, όταν ο ίδιος ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επέβαλλε φόρους πολλών δις και χαράτσια σε όλους τους Έλληνες εξοργίζει τους πολίτες.
Το γεγονός ότι κράτησε στο προσωπικό του αρχείο τη λίστα ενώ στο υπουργείο του άλλαξε έκτοτε χέρια τρεις φορές και μεσολάβησαν δύο εκλογικές αναμετρήσεις αποτελεί ένα απολύτως πρόσφορο πεδίο κριτικής για τους αντιπάλους μέσα στο ΠΑΣΟΚ αλλά και έξω από αυτό. Από την Τρίτη ο ΣΥΡΙΖΑ και σύσσωμη η αντιπολίτευση σφυροκοπούν αλύπητα το Βενιζέλο. Άσπονδοι φίλοι του, όπως ο Γιάννης Ραγκούσης πήραν τα μαχαίρια τους και βγήκαν στο ξέφωτο.
Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών με την αποχώρηση του και τις καταγγελίες που τη συνόδευσαν γιγάντωσε την εσωκομματική κρίση, δείχνοντας ότι παραμένει πολιτικός «killer» με εξαιρετική αίσθηση της συγκυρίας.
Η σύγκληση της κοινοβουλευτικής ομάδας για σήμερα το πρωί, εκτάκτως και σε κλίμα πανικού, δείχνει ότι το πρόβλημα είναι ορατό ακόμα και στον 6ο όροφο της Ιπποκράτους. Οι βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος είναι σε αναβρασμό. Το ερώτημα που απασχολεί όλους είναι αν ο Βενιζέλος είναι σε θέση να το αντέξει αυτό και για πόσο μπορεί να το αντέξει.
Στελέχη της Ιπποκράτους συγκράτησαν με δυσκολία κάποιους, να μην θέσουν θέμα ηγεσίας ήδη από χθες. «Μουζαχεντίν» του Βενιζέλου, όπως ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έκαναν επιδεικτικά την εμφάνιση τους στην παρουσίαση του βιβλίου του Λοβέρδου.
Ακόμα και όσοι με σφιγμένα τα δόντια στηρίζουν τον αρχηγό, το κάνουν έχοντας την επίγνωση ότι για την κυβέρνηση – όχι για το ΠΑΣΟΚ - αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει εναλλακτική. Αν φύγει ο Βενιζέλος, ως ισχυροί πόλοι στο εσωκομματικό σκηνικό αναδύονται αυτόματα ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος και ο Κώστας Σκανδαλίδης. Κανείς τους δεν διαθέτει το εκτόπισμα, αλλά ούτε και την βούληση, να επιβάλλει στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ να στηρίξει τα μέτρα, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Οι φυσικοί διάδοχοι της πολιτικής γενιάς του Βενιζέλου και των «πάλαι ποτέ κορυφαίων», ο Λοβέρδος και ο Ργακούσης βρίσκονται με ενάμισι πόδι εκτός κόμματος. Πιο εύκολα θα κάνουν το βήμα προς τα έξω, παρά προς τα μέσα.
Η ιστορία της παρακμής του ΠΑΣΟΚ είναι ένα χρονικό «σαλαμοποίησης», σε κάθε πακέτο μέτρων έχανε ένα κομμάτι. Με μια νέα ηγεσία που θα αναδειχτεί σε συνθήκες οξείας κρίσης και με την ψηφοφορία για τα μέτρα ενώπιον της, η διάσπαση θα είναι αναπόφευκτη.
Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι η συγκυβέρνηση, έστω και στραπατασαρισμένη, δεν θα μπορέσει να περάσει τον κάβο. Με το μισό ΠΑΣΟΚ όμως δεν μπορεί να πάει μακριά. Το πραγματικό πρόβλημα των κ.κ. Σαμαρά και Κουβέλη και ενδεχομένως και της κ. Μέρκελ να είναι, πως όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, ούτε ο κ. Βενιζέλος μπορεί να πάει πολύ μακριά.
Θέμης Δαγκλής / newpost.gr
Η ηλεκτρισμένη ατμόσφαιρα και η συγκρουσιακή αύρα που συνόδευαν κάθε σύσκεψη κορυφής των τριών αρχηγών δεν ήταν τίποτε άλλο, παρά μια εικονική πραγματικότητα.
Περισσότερο κινδύνευσε η συγκυβέρνηση και πιο κοντά στο αδιέξοδο βρέθηκε η κυβέρνηση κάθε φορά από τη στάση της τρόικας. Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμα και ο Γιάννης Στουρνάρας, που όπου σταθεί και όπου βρεθεί διαλαλεί πως «δεν είναι πολιτικός, και δεν πάει για καριέρα» και που βγάζει από το καπέλο του μια απειλή παραίτησης με τη συχνότητα που άλλοι ψάχνουν τον αναπτήρα τους, στα σοβαρά μόνο απέναντι στον Τόμσεν χρησιμοποίησε αυτή την απειλή - για να εισπράξει την απάντηση «μου είναι αδιάφορο», αυτό όμως είναι μια άλλη ιστορία.
Από την περασμένη Δευτέρα, ας είναι καλά η λίστα Λαγκάρντ, η κυβέρνηση αντιμετωπίζει μια μείζονα κρίση
Το ΠΑΣΟΚ έχει χοντρό πρόβλημα. Όχι με τον Παπακωνσταντίνου, που είναι πολιτικά νεκρός και δεν είναι καν βουλευτής. Έχει πρόβλημα με τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Τον πρόεδρο του, τον τελευταίο ενεργό πολιτικό με ειδικό βάρος που διαθέτει στις τάξεις του τον τελευταίο «κορυφαίο», από τότε που για το ΠΑΣΟΚ δεν δικαιολογείται πια αυτός ο χαρακτηρισμός.
Ο Βενιζέλος είναι σε πολύ δύσκολη θέση. Ακόμα και αν λέει απολύτως την αλήθεια σε όσα ισχυρίζεται, δύσκολα θα γίνει πιστευτός. Το γεγονός ότι 1990 πιθανοί φοροφυγάδες παρέμειναν ανενόχλητοι επί 12 μήνες, όταν ο ίδιος ως αρχηγός του ΠΑΣΟΚ επέβαλλε φόρους πολλών δις και χαράτσια σε όλους τους Έλληνες εξοργίζει τους πολίτες.
Το γεγονός ότι κράτησε στο προσωπικό του αρχείο τη λίστα ενώ στο υπουργείο του άλλαξε έκτοτε χέρια τρεις φορές και μεσολάβησαν δύο εκλογικές αναμετρήσεις αποτελεί ένα απολύτως πρόσφορο πεδίο κριτικής για τους αντιπάλους μέσα στο ΠΑΣΟΚ αλλά και έξω από αυτό. Από την Τρίτη ο ΣΥΡΙΖΑ και σύσσωμη η αντιπολίτευση σφυροκοπούν αλύπητα το Βενιζέλο. Άσπονδοι φίλοι του, όπως ο Γιάννης Ραγκούσης πήραν τα μαχαίρια τους και βγήκαν στο ξέφωτο.
Ο πρώην υπουργός Εσωτερικών με την αποχώρηση του και τις καταγγελίες που τη συνόδευσαν γιγάντωσε την εσωκομματική κρίση, δείχνοντας ότι παραμένει πολιτικός «killer» με εξαιρετική αίσθηση της συγκυρίας.
Η σύγκληση της κοινοβουλευτικής ομάδας για σήμερα το πρωί, εκτάκτως και σε κλίμα πανικού, δείχνει ότι το πρόβλημα είναι ορατό ακόμα και στον 6ο όροφο της Ιπποκράτους. Οι βουλευτές και τα στελέχη του κόμματος είναι σε αναβρασμό. Το ερώτημα που απασχολεί όλους είναι αν ο Βενιζέλος είναι σε θέση να το αντέξει αυτό και για πόσο μπορεί να το αντέξει.
Στελέχη της Ιπποκράτους συγκράτησαν με δυσκολία κάποιους, να μην θέσουν θέμα ηγεσίας ήδη από χθες. «Μουζαχεντίν» του Βενιζέλου, όπως ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος έκαναν επιδεικτικά την εμφάνιση τους στην παρουσίαση του βιβλίου του Λοβέρδου.
Ακόμα και όσοι με σφιγμένα τα δόντια στηρίζουν τον αρχηγό, το κάνουν έχοντας την επίγνωση ότι για την κυβέρνηση – όχι για το ΠΑΣΟΚ - αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει εναλλακτική. Αν φύγει ο Βενιζέλος, ως ισχυροί πόλοι στο εσωκομματικό σκηνικό αναδύονται αυτόματα ο Γιώργος Παναγιωτακόπουλος και ο Κώστας Σκανδαλίδης. Κανείς τους δεν διαθέτει το εκτόπισμα, αλλά ούτε και την βούληση, να επιβάλλει στην ΚΟ του ΠΑΣΟΚ να στηρίξει τα μέτρα, με απρόβλεπτες συνέπειες.
Οι φυσικοί διάδοχοι της πολιτικής γενιάς του Βενιζέλου και των «πάλαι ποτέ κορυφαίων», ο Λοβέρδος και ο Ργακούσης βρίσκονται με ενάμισι πόδι εκτός κόμματος. Πιο εύκολα θα κάνουν το βήμα προς τα έξω, παρά προς τα μέσα.
Η ιστορία της παρακμής του ΠΑΣΟΚ είναι ένα χρονικό «σαλαμοποίησης», σε κάθε πακέτο μέτρων έχανε ένα κομμάτι. Με μια νέα ηγεσία που θα αναδειχτεί σε συνθήκες οξείας κρίσης και με την ψηφοφορία για τα μέτρα ενώπιον της, η διάσπαση θα είναι αναπόφευκτη.
Αυτό δεν σημαίνει κατ’ ανάγκη ότι η συγκυβέρνηση, έστω και στραπατασαρισμένη, δεν θα μπορέσει να περάσει τον κάβο. Με το μισό ΠΑΣΟΚ όμως δεν μπορεί να πάει μακριά. Το πραγματικό πρόβλημα των κ.κ. Σαμαρά και Κουβέλη και ενδεχομένως και της κ. Μέρκελ να είναι, πως όπως έχουν σήμερα τα πράγματα, ούτε ο κ. Βενιζέλος μπορεί να πάει πολύ μακριά.
Θέμης Δαγκλής / newpost.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Σφυρίζει ο Δημητρόπουλος
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
