2014-05-13 12:05:36
Φωνή γλυκιά, ένδυμα γυναικείο και το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης του εαυτού ορατό, τεκμηριωμένο και αναφαίρετο.
Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης
Η ουσία του θέματος πλέον ή το μπαλάκι εάν προτιμάτε, έχει αλλάξει γήπεδο. Το θέμα δεν είναι πια εάν η κοινωνία σε θεσμικό πλαίσιο αποδέχεται το ομοφυλοφιλικό ρεύμα ή όχι. Περί αυτού η ετυμηγορία έχει ήδη παρθεί με τρόπο απόλυτο. Αποδέχεται, επικροτώντας ή όχι. Πάντως αποδέχεται. Άλλωστε η παρουσία των ομοφυλοφίλων στα μέσα ενημέρωσης είναι εμφανής ιδίως στα προγράμματα που εκπέμπουν τις μεσημεριανές ώρες και εάν θα θέλαμε να συμπαθητικά αστειευτούμε, θα ομιλούσαμε περί απόβασης Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι λοιπόν τόσο το θεσμικό πλαίσιο όπου οι άνθρωποι χαίρουν της απόλυτης ελευθερίας παρουσίας και έκφρασης (και πολύ καλά κάνουν) αλλά το κατά πόσο η κοινωνία είναι έτοιμη για τις υπερβάσεις εκείνες που επιδιώκονται να περάσουν ως ιδέες.
Υπέρβαση, δεν θεωρείται η αποδοχή στην παρέα όλων μας δύο οι περισσότερων ανθρώπων διαφορετικής σεξουαλικής αντίληψης αυτό είναι εκ των ουκ άνευ αποδεκτό, αλλά για παράδειγμα η επικρότηση της περιβολής τους με γυναικεία ρούχα.
Περί Κονσίτα ο λόγος. (εάν γράφω σωστά το όνομα)
Θα μπορούσε η κοπέλα, ο άνδρας (ας κρατήσει τον τίτλο που προτιμάει) να ήταν άριστος καλλιτέχνης, εξαιρετικός χαρακτήρας, καλός Χριστιανός (καλύτερος από πολλούς) να άξιζε το βραβείο, επικροτώ, όμως οφείλω να διακηρύξω και το δικό μου δικαίωμα ομολογώντας το κακόγουστο της εμφάνισης. Περι ορέξεως κτλ…
Γνωρίζω λοιπόν -και αυτό είναι το καίριο σημείο που πρέπει να θιγεί- ότι από πολλούς πλέον κινδυνεύω να θεωρηθώ ως οπισθοδρομικός, σκοταδιστής, ομοφοβικός, άνθρωπος παρωχημένης αντίληψης μέχρι και φασίστας.
Φτάνουμε λοιπόν (πίσω από το ακραίο παράδειγμα που ανέφερα) να θεωρούνται ομοίως, όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν συμφωνούν με το πλήρες ομοφυλοφιλικό κίνημα και να εκδιώκονται κακήν κακώς της προοδευτικής αντίληψης των πραγμάτων.
Μέγα λάθος. Έχει και ο ‘’δράστης’’ δικαιώματα. Οφείλουν οι ομοφυλόφιλοι και όλοι εκείνοι οι οποίοι συνδράμουν των προσπαθειών τους και που δικαίως αγωνίζονται να αναγνωριστούν όλα εκείνα τα οποία θεωρούν ότι τους ανήκουν, να αντιληφθούν ότι πλάι τους υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι ναι μεν κοιτούν με συμπάθεια τις προσπάθειές τους για ισότιμη ένταξη στο περιβάλλον όπου επιθυμούν, χωρίς όμως από την άλλη να συμφωνούν απόλυτα με τις ιδέες τους. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι κοιτούν με επιφυλακτικότητα τους γάμους μεταξύ ανδρών και ομοίως και γυναικών. Μπορεί να μην συμφωνούν απόλυτα, όμως αποδέχονται. Όλοι αυτοί είναι οπισθοδρομικοί; Εάν ‘’ναι’’ θα επέμενα με πολλά επιχειρήματα ότι αδικούνται την ίδια στιγμή, που πολλοί περισσότεροι από αυτούς (τους αδικημένους) επιμένουν επιχειρηματολογώντας μάλιστα(!) υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων στα πλαίσια μιας ευρύτερης πολιτικής αναγνώρισης του αδιαμφισβήτητου δίκιου τους.
Όλοι αυτοί οφείλουν να υπογράψουν πλήρη υποταγή στα ακραία θεωρήματα του κινήματος ώστε να χαρακτηρισθούν άξιοι;
Απολύουν το δικαίωμα της διαφωνίας με εκείνο που κρίνουν ατυχές; Η μήπως το εν λόγω κίνημα είναι το μόνο κίνημα το οποίο δεν έχει κάτι το λανθασμένο;
Αναρωτιέμαι λοιπόν: Η διαφωνία κάποιου με κάτι που του προτείνεται ως ορθό (σχετικό με το θέμα, εξυπακούεται) ή ως μη λάθος, είναι λόγος να χαρακτηριστεί ομοφοβικός;
Οφείλεται, απαιτείται, πλήρης υποταγή σε κάθε θεώρημα σε κάθε πράξη;
Εάν ‘’ναι’’, είναι παράλογη η προσπάθεια και το επιχείρημα αίολο, μια και οι περισσότεροι εξ’ ημών δεν φοβούνται τους ομοφυλόφιλους (όπως η λέξη εννοεί) απλά δεν συμφωνούν με όλα όσα πρεσβεύουν.
Υπάρχει δηλαδή κάτι υγιέστερο; Είναι υποχρεωτική η αποδοχή των πάντων; Πρόκειται περί κάποιου θέσφατου το οποίο καλεί σε υπερψήφιση της κάθε ακρότητας; Πρόκειται περί κάποιας δογματικής θεωρίας; Περι ενός ιδιαίτερου φασισμού;
Ενοχλεί η λέξη; Την αναφέρω ξανά. Φασισμός.
Εν κατακλείδι εκεί θα καταλήξουμε. Θα οφείλει πας ώστις θεωρεί εαυτόν δημοκράτη, προοδευτικό, αριστερό, ανοιχτού πνεύματος, υπέρμαχο κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, να πάψει την κριτική στο κίνημα των ομοφυλοφίλων και να αποδεχθεί άπασα τη συμφωνία.
Να τολμήσω να ψελλίσω έλεος;
Με μούσι και φόρεμα στην πίστα σήμερα και αύριο στους δρόμους. Ναι γιατί όχι! Ελεύθεροι έιμαστε.Με φιλιά στο στόμα και γλώσσα υγρή πριν την αγία κοινωνία. Ναι, γιατί όχι. Ελεύθεροι είμαστε. Ο Θεός μας αγαπάει όλους, αλλού είναι οι αμαρτίες (αυτό το τελευταίο είναι σωστό, όπως και το ότι η ερωτική γλώσσα πριν τη μετάληψη προσβάλει) αλλά είπαμε ελεύθεροι είμαστε… Με προβολές ταινιών σε νηπιαγωγεία ώστε να μάθουν από μικρά τα παιδιά να μην φοβούνται την ομοφυλοφιλία. Ναι, γιατί όχι! Ας ξεκινήσει η μεγαλειώδης ενημέρωση Δεν υπάρχουν μη βλητά επιχειρήματα. Υπάρχει όμως η συνείδηση και όπως δεν έχω το δικαίωμα να κτυπήσω κανένα γατί στο δρόμο, διατηρώ το δικαίωμα να την το αφήσω να με γρατζουνίσει.
Στο όνομα της ελευθερίας χιλιάδες λέξεις μπορούν να ειπωθούν χιλιάδες εγκλήματα να γίνουν και με άλλα τόσα επιχειρήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν όλες οι πράξεις. Δεν είναι όμως δυνατόν να υποχρεώνεται ο οποιοσδήποτε να συμπράξει καταφάσκοντας σε κάτι το οποίο (έστω κατά την γνώμη του) είναι ατυχές, κινδυνεύοντας να χαρακτηρισθεί ως πολέμιος ή αναχρονιστής.
Σε αυτή την περίπτωση θα περνούσαμε στην αντίπερα όχθη που θα έλεγε ‘’πας μη Έλλην βάρβαρος’’. Με εννοείτε θαρρώ…
Έχουν λοιπόν τα δίκια τους και όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν αρέσκονται και όλοι εκείνοι οι οποίοι αποδέχονται μεν, αλλά δεν ομονοούν δε, όπως επίσης και οι άλλοι που είναι σθεναρά αντίθετοι. Ακόμα και οι ομοφοβικοί.
Πλάι δε σε όλους αυτούς είναι και όλοι εκείνοι που δεν στέκονται ούτε απέναντι αλλά ούτε και συμμαχούν και αυτοί είναι όλοι εκείνοι στους οποίους καταστρατηγείται το δικαίωμα να λέγονται προοδευτικοί, ως πρόοδος να είναι η αποδοχή του κάθε άκρου, της όποιας ιδέας ή πρότασης.
Ένας δημοκράτης, ένας αληθινός μαχητής της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα φίμωνε ποτέ κάποιον αντίπαλο. Έχει τη βάση του το επιχείρημα.
Θεωρώ λοιπόν, ότι όπως βαδίζουμε κάποτε θα έρθει η ώρα όπου πλέον θα αρχίσουμε να μιλάμε ανοιχτά περί ετεροφοβίας, αναζητώντας οι ετερόφυλοι τα δικαιώματα μέσα από την ελευθερία που θα τους δίνει ο νόμος για αυτοδιάθεση του κορμιού τους.
Έχει ο καιρός γυρίσματα. Παγκοσμιοποίηση σου λέει…
Η πτώση των αξιών, η ισοπέδωση των πάντων, είναι ένα μακρόπνοο σχέδιο που καθόλου δεν νοιάζεται για τα δικαιώματα τής όποιας μειοψηφίας ή κάποιας πλειοψηφίας. Στοχεύει πίσω από το δέντρο, στο κέντρο του δάσους όπου ευρίσκεται η καρδιά κάποιου έθνους που αποδέχεται μεν αλλά αρνείται ολοσχερώς να ενδώσει…
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι σήμερα ελάχιστοι μάχονται τους ομοφυλόφιλους. Οι περισσότεροι αντιδρούν εξ' αιτίας του τρόπου με τον οποίο προβάλλονται καποιες ακραίες ιδέες τους.
Προσέξτε. Η μη αποδοχή της λέξης ''ακραίος'' συνηγορεί σε όλα τα ανωτερω επιχειρήματα politisg.blogspot.gr
Γράφει ο Γιώργος Σ. Πολίτης
Η ουσία του θέματος πλέον ή το μπαλάκι εάν προτιμάτε, έχει αλλάξει γήπεδο. Το θέμα δεν είναι πια εάν η κοινωνία σε θεσμικό πλαίσιο αποδέχεται το ομοφυλοφιλικό ρεύμα ή όχι. Περί αυτού η ετυμηγορία έχει ήδη παρθεί με τρόπο απόλυτο. Αποδέχεται, επικροτώντας ή όχι. Πάντως αποδέχεται. Άλλωστε η παρουσία των ομοφυλοφίλων στα μέσα ενημέρωσης είναι εμφανής ιδίως στα προγράμματα που εκπέμπουν τις μεσημεριανές ώρες και εάν θα θέλαμε να συμπαθητικά αστειευτούμε, θα ομιλούσαμε περί απόβασης Το ζήτημα λοιπόν δεν είναι λοιπόν τόσο το θεσμικό πλαίσιο όπου οι άνθρωποι χαίρουν της απόλυτης ελευθερίας παρουσίας και έκφρασης (και πολύ καλά κάνουν) αλλά το κατά πόσο η κοινωνία είναι έτοιμη για τις υπερβάσεις εκείνες που επιδιώκονται να περάσουν ως ιδέες.
Υπέρβαση, δεν θεωρείται η αποδοχή στην παρέα όλων μας δύο οι περισσότερων ανθρώπων διαφορετικής σεξουαλικής αντίληψης αυτό είναι εκ των ουκ άνευ αποδεκτό, αλλά για παράδειγμα η επικρότηση της περιβολής τους με γυναικεία ρούχα.
Περί Κονσίτα ο λόγος. (εάν γράφω σωστά το όνομα)
Θα μπορούσε η κοπέλα, ο άνδρας (ας κρατήσει τον τίτλο που προτιμάει) να ήταν άριστος καλλιτέχνης, εξαιρετικός χαρακτήρας, καλός Χριστιανός (καλύτερος από πολλούς) να άξιζε το βραβείο, επικροτώ, όμως οφείλω να διακηρύξω και το δικό μου δικαίωμα ομολογώντας το κακόγουστο της εμφάνισης. Περι ορέξεως κτλ…
Γνωρίζω λοιπόν -και αυτό είναι το καίριο σημείο που πρέπει να θιγεί- ότι από πολλούς πλέον κινδυνεύω να θεωρηθώ ως οπισθοδρομικός, σκοταδιστής, ομοφοβικός, άνθρωπος παρωχημένης αντίληψης μέχρι και φασίστας.
Φτάνουμε λοιπόν (πίσω από το ακραίο παράδειγμα που ανέφερα) να θεωρούνται ομοίως, όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν συμφωνούν με το πλήρες ομοφυλοφιλικό κίνημα και να εκδιώκονται κακήν κακώς της προοδευτικής αντίληψης των πραγμάτων.
Μέγα λάθος. Έχει και ο ‘’δράστης’’ δικαιώματα. Οφείλουν οι ομοφυλόφιλοι και όλοι εκείνοι οι οποίοι συνδράμουν των προσπαθειών τους και που δικαίως αγωνίζονται να αναγνωριστούν όλα εκείνα τα οποία θεωρούν ότι τους ανήκουν, να αντιληφθούν ότι πλάι τους υπάρχουν και άνθρωποι οι οποίοι ναι μεν κοιτούν με συμπάθεια τις προσπάθειές τους για ισότιμη ένταξη στο περιβάλλον όπου επιθυμούν, χωρίς όμως από την άλλη να συμφωνούν απόλυτα με τις ιδέες τους. Πολλοί είναι εκείνοι οι οποίοι κοιτούν με επιφυλακτικότητα τους γάμους μεταξύ ανδρών και ομοίως και γυναικών. Μπορεί να μην συμφωνούν απόλυτα, όμως αποδέχονται. Όλοι αυτοί είναι οπισθοδρομικοί; Εάν ‘’ναι’’ θα επέμενα με πολλά επιχειρήματα ότι αδικούνται την ίδια στιγμή, που πολλοί περισσότεροι από αυτούς (τους αδικημένους) επιμένουν επιχειρηματολογώντας μάλιστα(!) υπέρ των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων στα πλαίσια μιας ευρύτερης πολιτικής αναγνώρισης του αδιαμφισβήτητου δίκιου τους.
Όλοι αυτοί οφείλουν να υπογράψουν πλήρη υποταγή στα ακραία θεωρήματα του κινήματος ώστε να χαρακτηρισθούν άξιοι;
Απολύουν το δικαίωμα της διαφωνίας με εκείνο που κρίνουν ατυχές; Η μήπως το εν λόγω κίνημα είναι το μόνο κίνημα το οποίο δεν έχει κάτι το λανθασμένο;
Αναρωτιέμαι λοιπόν: Η διαφωνία κάποιου με κάτι που του προτείνεται ως ορθό (σχετικό με το θέμα, εξυπακούεται) ή ως μη λάθος, είναι λόγος να χαρακτηριστεί ομοφοβικός;
Οφείλεται, απαιτείται, πλήρης υποταγή σε κάθε θεώρημα σε κάθε πράξη;
Εάν ‘’ναι’’, είναι παράλογη η προσπάθεια και το επιχείρημα αίολο, μια και οι περισσότεροι εξ’ ημών δεν φοβούνται τους ομοφυλόφιλους (όπως η λέξη εννοεί) απλά δεν συμφωνούν με όλα όσα πρεσβεύουν.
Υπάρχει δηλαδή κάτι υγιέστερο; Είναι υποχρεωτική η αποδοχή των πάντων; Πρόκειται περί κάποιου θέσφατου το οποίο καλεί σε υπερψήφιση της κάθε ακρότητας; Πρόκειται περί κάποιας δογματικής θεωρίας; Περι ενός ιδιαίτερου φασισμού;
Ενοχλεί η λέξη; Την αναφέρω ξανά. Φασισμός.
Εν κατακλείδι εκεί θα καταλήξουμε. Θα οφείλει πας ώστις θεωρεί εαυτόν δημοκράτη, προοδευτικό, αριστερό, ανοιχτού πνεύματος, υπέρμαχο κάθε ανθρώπινου δικαιώματος, να πάψει την κριτική στο κίνημα των ομοφυλοφίλων και να αποδεχθεί άπασα τη συμφωνία.
Να τολμήσω να ψελλίσω έλεος;
Με μούσι και φόρεμα στην πίστα σήμερα και αύριο στους δρόμους. Ναι γιατί όχι! Ελεύθεροι έιμαστε.Με φιλιά στο στόμα και γλώσσα υγρή πριν την αγία κοινωνία. Ναι, γιατί όχι. Ελεύθεροι είμαστε. Ο Θεός μας αγαπάει όλους, αλλού είναι οι αμαρτίες (αυτό το τελευταίο είναι σωστό, όπως και το ότι η ερωτική γλώσσα πριν τη μετάληψη προσβάλει) αλλά είπαμε ελεύθεροι είμαστε… Με προβολές ταινιών σε νηπιαγωγεία ώστε να μάθουν από μικρά τα παιδιά να μην φοβούνται την ομοφυλοφιλία. Ναι, γιατί όχι! Ας ξεκινήσει η μεγαλειώδης ενημέρωση Δεν υπάρχουν μη βλητά επιχειρήματα. Υπάρχει όμως η συνείδηση και όπως δεν έχω το δικαίωμα να κτυπήσω κανένα γατί στο δρόμο, διατηρώ το δικαίωμα να την το αφήσω να με γρατζουνίσει.
Στο όνομα της ελευθερίας χιλιάδες λέξεις μπορούν να ειπωθούν χιλιάδες εγκλήματα να γίνουν και με άλλα τόσα επιχειρήματα μπορούν να αντιμετωπιστούν όλες οι πράξεις. Δεν είναι όμως δυνατόν να υποχρεώνεται ο οποιοσδήποτε να συμπράξει καταφάσκοντας σε κάτι το οποίο (έστω κατά την γνώμη του) είναι ατυχές, κινδυνεύοντας να χαρακτηρισθεί ως πολέμιος ή αναχρονιστής.
Σε αυτή την περίπτωση θα περνούσαμε στην αντίπερα όχθη που θα έλεγε ‘’πας μη Έλλην βάρβαρος’’. Με εννοείτε θαρρώ…
Έχουν λοιπόν τα δίκια τους και όλοι εκείνοι οι οποίοι δεν αρέσκονται και όλοι εκείνοι οι οποίοι αποδέχονται μεν, αλλά δεν ομονοούν δε, όπως επίσης και οι άλλοι που είναι σθεναρά αντίθετοι. Ακόμα και οι ομοφοβικοί.
Πλάι δε σε όλους αυτούς είναι και όλοι εκείνοι που δεν στέκονται ούτε απέναντι αλλά ούτε και συμμαχούν και αυτοί είναι όλοι εκείνοι στους οποίους καταστρατηγείται το δικαίωμα να λέγονται προοδευτικοί, ως πρόοδος να είναι η αποδοχή του κάθε άκρου, της όποιας ιδέας ή πρότασης.
Ένας δημοκράτης, ένας αληθινός μαχητής της ελευθερίας και των ανθρωπίνων δικαιωμάτων δεν θα φίμωνε ποτέ κάποιον αντίπαλο. Έχει τη βάση του το επιχείρημα.
Θεωρώ λοιπόν, ότι όπως βαδίζουμε κάποτε θα έρθει η ώρα όπου πλέον θα αρχίσουμε να μιλάμε ανοιχτά περί ετεροφοβίας, αναζητώντας οι ετερόφυλοι τα δικαιώματα μέσα από την ελευθερία που θα τους δίνει ο νόμος για αυτοδιάθεση του κορμιού τους.
Έχει ο καιρός γυρίσματα. Παγκοσμιοποίηση σου λέει…
Η πτώση των αξιών, η ισοπέδωση των πάντων, είναι ένα μακρόπνοο σχέδιο που καθόλου δεν νοιάζεται για τα δικαιώματα τής όποιας μειοψηφίας ή κάποιας πλειοψηφίας. Στοχεύει πίσω από το δέντρο, στο κέντρο του δάσους όπου ευρίσκεται η καρδιά κάποιου έθνους που αποδέχεται μεν αλλά αρνείται ολοσχερώς να ενδώσει…
Κλείνοντας, θα ήθελα να επισημάνω ότι σήμερα ελάχιστοι μάχονται τους ομοφυλόφιλους. Οι περισσότεροι αντιδρούν εξ' αιτίας του τρόπου με τον οποίο προβάλλονται καποιες ακραίες ιδέες τους.
Προσέξτε. Η μη αποδοχή της λέξης ''ακραίος'' συνηγορεί σε όλα τα ανωτερω επιχειρήματα politisg.blogspot.gr
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
![Ανακαλύφθηκε από τη NASA μια μυστηριώδη μαύρη τρύπα στο Ήλιο... Θα επηρεάσει τη γη; [video]](https://images.newsnowgreece.com/66/669237/anakalyfthike-apo-ti-NASA-mia-mystiriodi-mavri-trypa-sto-ilio-tha-epireasei-ti-gi-video-1-124x78.jpg)
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
