2013-09-18 14:40:27
Γράφει ο μπρακατσούλας
Μα τι να ψηφίσω; Αυτό το ερώτημα με έχει κατακλύσει τελευταία ,όλοι μου φαίνονται λίγοι και όλοι μικρότεροι των περιστάσεων.
Οι ως τώρα κυβερνώντες μας γ@μ@νε , η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα ,οπότε αδιέξοδο.
Και επανέρχομαι στο ερώτημα: τι να ψηφίσω τότε;
Μετά από σκέψη και αναδρομές στην παγκόσμια ιστορία και τη θεωρία της ψυχανάλυσης, κατέληξα στο συμπέρασμα : ¨Να ψηφίσεις εκείνο το αφεντικό που εκπροσωπεί καλύτερα τα συμφέροντα της τάξης που ανήκεις!
Δεν υπάρχουν ιδανικές, υγιείς κλπ λύσεις, διότι έτσι είναι ο άνθρωπος και πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτό ,αν δεν το κάνουμε θα πέφτουμε στην παγίδα της ουτοπίας, μέσω της φαντασίωσης.
Η πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από φαντασιώσεις και προσδοκίες.
Αν η φαντασίωση, από σύμπτωση, συμπέσει με την "πραγματική" πραγματικότητα έχει καλώς , αλλιώς έρχεται η καταστροφική ματαίωση.
Δεν υπάρχουν λοιπόν, υγιείς αρχηγοί ,υγιείς παρατάξεις, υγιή κόμματα , υγιής συνδικαλισμός, διότι απλά δεν υπάρχει αυτή η συμβολοποίηση!
Οποιαδήποτε δηλαδή, εξουσιαστική ομάδα έρθει να εξουσιάσει , θα μεταμορφωθεί σε απάνθρωπο μόρφωμα, λόγω ανθρωπίλας.!
Όλοι μα όλοι λειτουργούμε με τα ταπεινά μας συμφέροντα ,λόγω ενστίκτων, επιθετικών και επιβίωσης . Αυτά τα, σε επίπεδο ζώου, ένστικτα καθορίζουν την λειτουργία μας.
Η φαντασίωση μας όμως που προέρχεται από "θεϊκά" υλικά, δημιουργεί το ιδανικό, το προσδοκώμενο , το ολόκληρο.
Φαντασίωση με φύση βρίσκονται σε αέναη σύγκρουση, υπερισχύοντας φυσικά το ζωικό μας επίπεδο!
Αυτά λοιπόν τα ένστικτα της ζωής και του θανάτου ( επιθετικότητα), δημιουργούν τα πάθη, τα λάθη, τον υλισμό μας , τη διεκδίκησή, την επεκτατικότητα, τη ματαιοδοξία, την απληστία, τα όπλα και τους πολέμους!
Το θέμα είναι ποια ομάδα θα υπερισχύσει μέσα σε αυτή τη συμφεροντολογική διεκδίκηση,σε αυτό το ενστικτώδες αλόγιστο ,ανεκπλήρωτο "εκείνο", ποιος δηλαδή θα πάρει τα πιο πολλά!
Ε αυτό είναι ο καπιταλισμός!
Οπότε κάθε ομάδα θα διεκδικεί ασταμάτητα, την ματαιοδοξία της, εις βάρος της άλλης ομάδας, που θα μένει ανικανοποίητη και ματαιωμένη (πχ μικροαστοί,μεσοαστοί)!
Βρισκόμαστε στη φάση που το "εκείνο" βρίσκεται σε έξαρση , η ισχυρή ομάδα τα θέλει όλα, καθώς ,όπως είπα, σύμβολα ικανοποίησης δεν υπάρχουν στην ανθρώπινη φύση.
Η άλλη ομάδα θα βρίσκεται τότε σε ένα συνεχή αγώνα διεκδίκησης , στην ουσία θα θέλει να αλλάξει αφεντικό. Ένα αφεντικό πιο κοντά στα συμφέροντά της , τίποτε άλλο! Όταν το αφεντικό πάψει να ψευτοικανοποιεί, πάμε για νέα αλλαγή!
Κάθε ανθρώπινη πράξη προέρχεται λοιπόν, από την ανάγκη για ικανοποίηση (που ως επί το πλείστον είναι φαντασιακή και συμβολική), όταν ο άνθρωπος βρεθεί σε συνθήκες που μπορεί να αρπάξει, θα το κάνει και αυτό δε σταματάει ποτέ (η ικανοποίηση που δεν έρχεται) .
Ακόμα και εσύ που νιώθεις ότι έχεις αξίες, η ανθρώπινη φύση σου, θα σε ταρακουνάει και τελικά θα ενδώσεις!
Δεν υπάρχει λοιπόν το εμείς οι καλοί και οι άλλοι οι κακοί , υπάρχει το όλοι προς αναζήτηση της απόλαυσης, η οποία πέφτει όμως στο κενό καθώς το σύμβολο της λειτουργεί μόνο φαντασιακά (Να γιατί όταν κατακτώ, νιώθω εκτός από μια στιγμιαία χαρά και ένα ατέλειωτο κενό. Ο καβάφης θα πει, ο δρόμος έχει σημασία και όχι η Ιθάκη!)
Μην έχετε, εν τέλει, μεγάλες προσδοκίες για μεγάλες αλλαγές για δανικές κοινωνίες ,για ιδανικά κόμματα ή ιδανικό συνδικαλισμό ή ιδανικό εαυτό, απλά δεν υπάρχει!
Αυτό που υπάρχει είναι η διεκδίκηση λίγο περισσότερων κομματιών από την πίτα των αφεντικών!
Γι αυτό Απεργείστε! Γι αυτό Ε Π Α Ν Α Σ Τ Α Τ Ε Ι Σ Τ Ε!
Εμπρός Μαρς (Και ψηφήστε το άλλο κόμμα...το καλό!)
Tromaktiko
Μα τι να ψηφίσω; Αυτό το ερώτημα με έχει κατακλύσει τελευταία ,όλοι μου φαίνονται λίγοι και όλοι μικρότεροι των περιστάσεων.
Οι ως τώρα κυβερνώντες μας γ@μ@νε , η παράταξη του ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συγκεκριμένο πρόγραμμα ,οπότε αδιέξοδο.
Και επανέρχομαι στο ερώτημα: τι να ψηφίσω τότε;
Μετά από σκέψη και αναδρομές στην παγκόσμια ιστορία και τη θεωρία της ψυχανάλυσης, κατέληξα στο συμπέρασμα : ¨Να ψηφίσεις εκείνο το αφεντικό που εκπροσωπεί καλύτερα τα συμφέροντα της τάξης που ανήκεις!
Δεν υπάρχουν ιδανικές, υγιείς κλπ λύσεις, διότι έτσι είναι ο άνθρωπος και πρέπει να συμβιβαστούμε με αυτό ,αν δεν το κάνουμε θα πέφτουμε στην παγίδα της ουτοπίας, μέσω της φαντασίωσης.
Η πραγματικότητα δεν είναι τίποτε άλλο από φαντασιώσεις και προσδοκίες.
Αν η φαντασίωση, από σύμπτωση, συμπέσει με την "πραγματική" πραγματικότητα έχει καλώς , αλλιώς έρχεται η καταστροφική ματαίωση.
Δεν υπάρχουν λοιπόν, υγιείς αρχηγοί ,υγιείς παρατάξεις, υγιή κόμματα , υγιής συνδικαλισμός, διότι απλά δεν υπάρχει αυτή η συμβολοποίηση!
Οποιαδήποτε δηλαδή, εξουσιαστική ομάδα έρθει να εξουσιάσει , θα μεταμορφωθεί σε απάνθρωπο μόρφωμα, λόγω ανθρωπίλας.!
Όλοι μα όλοι λειτουργούμε με τα ταπεινά μας συμφέροντα ,λόγω ενστίκτων, επιθετικών και επιβίωσης . Αυτά τα, σε επίπεδο ζώου, ένστικτα καθορίζουν την λειτουργία μας.
Η φαντασίωση μας όμως που προέρχεται από "θεϊκά" υλικά, δημιουργεί το ιδανικό, το προσδοκώμενο , το ολόκληρο.
Φαντασίωση με φύση βρίσκονται σε αέναη σύγκρουση, υπερισχύοντας φυσικά το ζωικό μας επίπεδο!
Αυτά λοιπόν τα ένστικτα της ζωής και του θανάτου ( επιθετικότητα), δημιουργούν τα πάθη, τα λάθη, τον υλισμό μας , τη διεκδίκησή, την επεκτατικότητα, τη ματαιοδοξία, την απληστία, τα όπλα και τους πολέμους!
Το θέμα είναι ποια ομάδα θα υπερισχύσει μέσα σε αυτή τη συμφεροντολογική διεκδίκηση,σε αυτό το ενστικτώδες αλόγιστο ,ανεκπλήρωτο "εκείνο", ποιος δηλαδή θα πάρει τα πιο πολλά!
Ε αυτό είναι ο καπιταλισμός!
Οπότε κάθε ομάδα θα διεκδικεί ασταμάτητα, την ματαιοδοξία της, εις βάρος της άλλης ομάδας, που θα μένει ανικανοποίητη και ματαιωμένη (πχ μικροαστοί,μεσοαστοί)!
Βρισκόμαστε στη φάση που το "εκείνο" βρίσκεται σε έξαρση , η ισχυρή ομάδα τα θέλει όλα, καθώς ,όπως είπα, σύμβολα ικανοποίησης δεν υπάρχουν στην ανθρώπινη φύση.
Η άλλη ομάδα θα βρίσκεται τότε σε ένα συνεχή αγώνα διεκδίκησης , στην ουσία θα θέλει να αλλάξει αφεντικό. Ένα αφεντικό πιο κοντά στα συμφέροντά της , τίποτε άλλο! Όταν το αφεντικό πάψει να ψευτοικανοποιεί, πάμε για νέα αλλαγή!
Κάθε ανθρώπινη πράξη προέρχεται λοιπόν, από την ανάγκη για ικανοποίηση (που ως επί το πλείστον είναι φαντασιακή και συμβολική), όταν ο άνθρωπος βρεθεί σε συνθήκες που μπορεί να αρπάξει, θα το κάνει και αυτό δε σταματάει ποτέ (η ικανοποίηση που δεν έρχεται) .
Ακόμα και εσύ που νιώθεις ότι έχεις αξίες, η ανθρώπινη φύση σου, θα σε ταρακουνάει και τελικά θα ενδώσεις!
Δεν υπάρχει λοιπόν το εμείς οι καλοί και οι άλλοι οι κακοί , υπάρχει το όλοι προς αναζήτηση της απόλαυσης, η οποία πέφτει όμως στο κενό καθώς το σύμβολο της λειτουργεί μόνο φαντασιακά (Να γιατί όταν κατακτώ, νιώθω εκτός από μια στιγμιαία χαρά και ένα ατέλειωτο κενό. Ο καβάφης θα πει, ο δρόμος έχει σημασία και όχι η Ιθάκη!)
Μην έχετε, εν τέλει, μεγάλες προσδοκίες για μεγάλες αλλαγές για δανικές κοινωνίες ,για ιδανικά κόμματα ή ιδανικό συνδικαλισμό ή ιδανικό εαυτό, απλά δεν υπάρχει!
Αυτό που υπάρχει είναι η διεκδίκηση λίγο περισσότερων κομματιών από την πίτα των αφεντικών!
Γι αυτό Απεργείστε! Γι αυτό Ε Π Α Ν Α Σ Τ Α Τ Ε Ι Σ Τ Ε!
Εμπρός Μαρς (Και ψηφήστε το άλλο κόμμα...το καλό!)
Tromaktiko
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΤΩΡΑ: Ένταση και επεισόδια στη Βασ. Σοφίας
ΕΠΟΜΕΝΟ ΑΡΘΡΟ
Η Διοίκηση της ΔΕΗ απέστειλε εξώδικο κατά της ΕΔΟΠ/ΔΕΗ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
