2014-08-25 18:36:35
Να δώσει την εικόνα ενός «άμυαλου» νεαρού που δεν είναι «δολοφόνος και αδίστακτος κακοποιός» επιχειρεί ο Παναγιώτης Μητσός στο απολογητικό του υπόμνημα με το οποίο ζητά να αφεθεί ελεύθερος καθώς δεν ήταν αυτός που άνοιξε πυρ κατά του Κωνσταντίνου Σγουρού και του Γιάννη Κομμάτη στο διπλό φονικό που συντάραξε την Μάνη.
Όπως αναφέρει στην αρχή του υπομνήματός του, «παρά τα όσα έχουν γραφτεί και λεχθεί για την υπόθεση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ιδίως εξαιτίας των όσων επακολούθησαν του συμβάντος, δεν είμαι ούτε δολοφόνος ούτε αδίστακτος κακοποιός, αλλά ένας σοκαρισμένος, φοβισμένος, ανώριμος και άμυαλος νέος 18 ετών, ο οποίος βρέθηκε μπροστά σε μια πρωτοφανή γι’ αυτόν κατάσταση που ούτε προέβλεψε ούτε μπορούσε να διαχειριστεί».
Αναφερόμενος στον 26χρονο Κωνσταντίνο Σγούρο υποστηρίζει ότι επιδιδόταν σε εμπόριο αναβολικών ουσιών και παρέσυρε τους πελάτες του σε αγορές υποσχόμενος ωραία σώματα και διακρίσεις αλλά με τελικό σκοπό να τους «καταστήσει έρμαιο των ουσιών, απολύτως εξαρτημένους από αυτές και σε τελική ανάλυση υποχείρια του ιδίου, διότι μόνον από αυτόν μπορούσαν να τις προμηθευτούν και αυτός καθόριζε ποιες ουσίες, με ποιο συνδυασμό και σε ποιες δοσολογίες έπρεπε να λαμβάνονται»
. Ο ίδιος δήλωσε «μαγεμένος» από τις αλλάγές στο σώμα του θέλοντας να δικαιολογήσει τη χρήση των αναβολικών.
Στη συνέχεια παρουσιάζει αναλυτικά τις παρενέργειες που προκαλούν αυτές οι ουσίες (διαταραχές προσωπικότητας, ευερεθιστότητα, μείωση της ικανότητας κρίσης, επιθετικότητα και βίαια ξεσπάσματα κατά τη διάρκεια της σωματικής προσπάθειας,σχιζοφρένεια, παράνοια, ψευδαισθήσεις, παρανοειδείς παραληρηματικές ιδέες) από τις οποίες υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να πάσχει και ο Σγούρος ως χρήστης αυτών των αναβολικών.
Περιγράφει, τέλος, αναλυτικά τα όσα συνέβησαν το βράδυ του φονικού λέγοντας ότι ήθελε αρχικά να υπενθυμίσει στον Σγούρο ότι δεν του είχε παραδώσει την παρτίδα με τα ενέσιμα αναβολικά που του είχε υποσχεθεί. Αλλά τα πράγματα άρχισαν να ξεφεύγουν όταν πλέον δεν μπορούσε να του παρουσιάσει το σπορ αυτοκίνητο το οποίο του είχε υποσχεθεί ως δέλεαρ το βράδυ εκείνο με αποτέλεσμα τόσο ο ίδιος όσο και ο Νίκος Μοσχανδρέου να έχουν φοβηθεί λόγω και της σωματικής διάπλασης του Σγούρου και του Κομμάτη.
Το μοιραίο συνέβη κατά τον Μήτσο ως εξής: «Πλησιάζοντας το Σγούρο, αυτός με έπιασε από το σβέρκο αγριεμένος, με έβαλε ανάμεσα σε αυτόν και το φίλο του και μου είπε «προχώρα». Προχωρήσαμε περίπου 30 μέτρα. Καθώς προχωρούσαμε, άκουσα πίσω μου βήματα γρήγορα και νευρικά, κοίταξα λοξά και είδα το Νίκο να μας ακολουθεί με την καραμπίνα στα χέρια. Γεμάτος φόβο έτρεξα προς τα πλάγια και εν συνεχεία προς τα πίσω, ξεφεύγοντας από το Σγούρο, και τότε ο Νίκος άρχισε να πυροβολεί τον Κομμάτη και μετά το Σγούρο. Όλα έγιναν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ήδη από τον πρώτο πυροβολισμό εγώ βρέθηκα σε κατάσταση σοκ και δεν μπορούσα να κινηθώ άλλο ούτε να φωνάξω, υπό την επίδραση του τρόμου αλλά και του εκκωφαντικού ήχου των πυροβολισμών που έκανε το κεφάλι μου να βουΐζει έντονα, προκαλώντας μου αίσθημα ναυτίας. Έπεσα στο έδαφος, γιατί ζαλιζόμουν και δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου, και έκανα εμετό. Κοίταξα το Νίκο και τον είδα και αυτόν εντελώς χαμένο και πανικόβλητο να απευθύνεται σε αυτούς που είχε πυροβολήσει και να τους λέει «συγγνώμη βρε φίλε»».
Απαντώντας, τέλος, στα όσα οι δύο 18χρονοι έκαναν μετά το φονικό και στην προσπάθεια τους να κρύψουν τα ίχνη του εγκλήματος τα αποδίδει σε «νεανική αφέλεια» καθώς και οι δύο ήταν σοκαρισμένοι.
Πηγή: protothema
Όπως αναφέρει στην αρχή του υπομνήματός του, «παρά τα όσα έχουν γραφτεί και λεχθεί για την υπόθεση από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ιδίως εξαιτίας των όσων επακολούθησαν του συμβάντος, δεν είμαι ούτε δολοφόνος ούτε αδίστακτος κακοποιός, αλλά ένας σοκαρισμένος, φοβισμένος, ανώριμος και άμυαλος νέος 18 ετών, ο οποίος βρέθηκε μπροστά σε μια πρωτοφανή γι’ αυτόν κατάσταση που ούτε προέβλεψε ούτε μπορούσε να διαχειριστεί».
Αναφερόμενος στον 26χρονο Κωνσταντίνο Σγούρο υποστηρίζει ότι επιδιδόταν σε εμπόριο αναβολικών ουσιών και παρέσυρε τους πελάτες του σε αγορές υποσχόμενος ωραία σώματα και διακρίσεις αλλά με τελικό σκοπό να τους «καταστήσει έρμαιο των ουσιών, απολύτως εξαρτημένους από αυτές και σε τελική ανάλυση υποχείρια του ιδίου, διότι μόνον από αυτόν μπορούσαν να τις προμηθευτούν και αυτός καθόριζε ποιες ουσίες, με ποιο συνδυασμό και σε ποιες δοσολογίες έπρεπε να λαμβάνονται»
Στη συνέχεια παρουσιάζει αναλυτικά τις παρενέργειες που προκαλούν αυτές οι ουσίες (διαταραχές προσωπικότητας, ευερεθιστότητα, μείωση της ικανότητας κρίσης, επιθετικότητα και βίαια ξεσπάσματα κατά τη διάρκεια της σωματικής προσπάθειας,σχιζοφρένεια, παράνοια, ψευδαισθήσεις, παρανοειδείς παραληρηματικές ιδέες) από τις οποίες υποστηρίζει ότι θα μπορούσε να πάσχει και ο Σγούρος ως χρήστης αυτών των αναβολικών.
Περιγράφει, τέλος, αναλυτικά τα όσα συνέβησαν το βράδυ του φονικού λέγοντας ότι ήθελε αρχικά να υπενθυμίσει στον Σγούρο ότι δεν του είχε παραδώσει την παρτίδα με τα ενέσιμα αναβολικά που του είχε υποσχεθεί. Αλλά τα πράγματα άρχισαν να ξεφεύγουν όταν πλέον δεν μπορούσε να του παρουσιάσει το σπορ αυτοκίνητο το οποίο του είχε υποσχεθεί ως δέλεαρ το βράδυ εκείνο με αποτέλεσμα τόσο ο ίδιος όσο και ο Νίκος Μοσχανδρέου να έχουν φοβηθεί λόγω και της σωματικής διάπλασης του Σγούρου και του Κομμάτη.
Το μοιραίο συνέβη κατά τον Μήτσο ως εξής: «Πλησιάζοντας το Σγούρο, αυτός με έπιασε από το σβέρκο αγριεμένος, με έβαλε ανάμεσα σε αυτόν και το φίλο του και μου είπε «προχώρα». Προχωρήσαμε περίπου 30 μέτρα. Καθώς προχωρούσαμε, άκουσα πίσω μου βήματα γρήγορα και νευρικά, κοίταξα λοξά και είδα το Νίκο να μας ακολουθεί με την καραμπίνα στα χέρια. Γεμάτος φόβο έτρεξα προς τα πλάγια και εν συνεχεία προς τα πίσω, ξεφεύγοντας από το Σγούρο, και τότε ο Νίκος άρχισε να πυροβολεί τον Κομμάτη και μετά το Σγούρο. Όλα έγιναν μέσα σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Ήδη από τον πρώτο πυροβολισμό εγώ βρέθηκα σε κατάσταση σοκ και δεν μπορούσα να κινηθώ άλλο ούτε να φωνάξω, υπό την επίδραση του τρόμου αλλά και του εκκωφαντικού ήχου των πυροβολισμών που έκανε το κεφάλι μου να βουΐζει έντονα, προκαλώντας μου αίσθημα ναυτίας. Έπεσα στο έδαφος, γιατί ζαλιζόμουν και δεν μπορούσα να σταθώ στα πόδια μου, και έκανα εμετό. Κοίταξα το Νίκο και τον είδα και αυτόν εντελώς χαμένο και πανικόβλητο να απευθύνεται σε αυτούς που είχε πυροβολήσει και να τους λέει «συγγνώμη βρε φίλε»».
Απαντώντας, τέλος, στα όσα οι δύο 18χρονοι έκαναν μετά το φονικό και στην προσπάθεια τους να κρύψουν τα ίχνη του εγκλήματος τα αποδίδει σε «νεανική αφέλεια» καθώς και οι δύο ήταν σοκαρισμένοι.
Πηγή: protothema
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
