2025-10-10 20:37:38
Τα τελευταία χρόνια, οι ελληνικές τηλεοπτικές σειρές δείχνουν να έχουν χάσει τη λάμψη και τη δύναμή τους. Εκεί που άλλοτε κάθε βράδυ η μισή Ελλάδα καθόταν μπροστά στην οθόνη για να δει το επόμενο επεισόδιο μιας επιτυχημένης σειράς, σήμερα τα νούμερα τηλεθέασης μετά βίας ξεπερνούν το 10%–15%. Οι τηλεοπτικοί σταθμοί προσπαθούν να δικαιολογήσουν αυτή την πτώση λέγοντας πως «υπάρχουν πλέον πολλά κανάλια» ή πως «το κοινό έχει διασπαστεί». Όμως αυτή η δικαιολογία είναι απλοϊκή και –κυρίως– λανθασμένη.
Το πρόβλημα δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα. Δεν είναι ότι υπάρχουν πολλά κανάλια∙ είναι ότι σε όλα σχεδόν βλέπουμε τις ίδιες συνταγές, τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια σενάρια που ανακυκλώνονται χωρίς φαντασία. Παράλληλα, η αυξανόμενη προσήλωση σε πολιτικά ορθές φόρμουλες περιορίζει τη δημιουργική ελευθερία των σεναριογράφων, με αποτέλεσμα οι ιστορίες να γίνονται επιτηδευμένα ουδέτερες, χωρίς ένταση ή αυθεντικότητα. Το κοινό δεν έφυγε από την ελληνική τηλεόραση∙ απλώς σταμάτησε να βρίσκει κάτι που να το κρατά. Στην εποχή του streaming και της άμεσης πρόσβασης σε διεθνείς παραγωγές υψηλών προδιαγραφών, το ελληνικό σενάριο που βασίζεται ακόμα σε στερεότυπα και επιφανειακές ιστορίες δεν μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά.
Η τηλεόραση δεν χάνει από τον αριθμό των καναλιών — χάνει από την έλλειψη τόλμης. Οι δημιουργοί φοβούνται να ρισκάρουν, οι σταθμοί επενδύουν σε σίγουρες (και συνήθως ξεπερασμένες) φόρμουλες, ενώ το κοινό ζητά κάτι νέο, κάτι αυθεντικό.
Η ελληνική τηλεόραση δεν χρειάζεται περισσότερα κανάλια – χρειάζεται περισσότερες ιδέες. Και κυρίως, χρειάζεται πίστη ότι το κοινό δεν είναι τόσο «εύκολο» όσο νομίζουν οι υπεύθυνοι προγράμματος. Γιατί όταν μια σειρά έχει κάτι να πει, ο θεατής θα το ακούσει – είτε από ένα κανάλι, είτε από εκατό.
Πηγή: tvnea.com
Το πρόβλημα δεν είναι η ποσότητα, αλλά η ποιότητα. Δεν είναι ότι υπάρχουν πολλά κανάλια∙ είναι ότι σε όλα σχεδόν βλέπουμε τις ίδιες συνταγές, τα ίδια πρόσωπα και τα ίδια σενάρια που ανακυκλώνονται χωρίς φαντασία. Παράλληλα, η αυξανόμενη προσήλωση σε πολιτικά ορθές φόρμουλες περιορίζει τη δημιουργική ελευθερία των σεναριογράφων, με αποτέλεσμα οι ιστορίες να γίνονται επιτηδευμένα ουδέτερες, χωρίς ένταση ή αυθεντικότητα. Το κοινό δεν έφυγε από την ελληνική τηλεόραση∙ απλώς σταμάτησε να βρίσκει κάτι που να το κρατά. Στην εποχή του streaming και της άμεσης πρόσβασης σε διεθνείς παραγωγές υψηλών προδιαγραφών, το ελληνικό σενάριο που βασίζεται ακόμα σε στερεότυπα και επιφανειακές ιστορίες δεν μπορεί να σταθεί ανταγωνιστικά.
Η τηλεόραση δεν χάνει από τον αριθμό των καναλιών — χάνει από την έλλειψη τόλμης. Οι δημιουργοί φοβούνται να ρισκάρουν, οι σταθμοί επενδύουν σε σίγουρες (και συνήθως ξεπερασμένες) φόρμουλες, ενώ το κοινό ζητά κάτι νέο, κάτι αυθεντικό.
Η ελληνική τηλεόραση δεν χρειάζεται περισσότερα κανάλια – χρειάζεται περισσότερες ιδέες. Και κυρίως, χρειάζεται πίστη ότι το κοινό δεν είναι τόσο «εύκολο» όσο νομίζουν οι υπεύθυνοι προγράμματος. Γιατί όταν μια σειρά έχει κάτι να πει, ο θεατής θα το ακούσει – είτε από ένα κανάλι, είτε από εκατό.
Πηγή: tvnea.com
ΜΟΙΡΑΣΤΕΙΤΕ
ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ
ΣΧΟΛΙΑΣΤΕ
